บทที่ 400 เธอกลับมาแล้ว เขาไปรับด้วยตัวเอง (3)

อีกอย่างเธอเองก็ไม่อยากรีบกลับไปรวดเร็วขนาดนั้น หากว่าเธอ รีบกลับไปตอนนี้เธอก็ไม่สามารถบอกลากับเด็กน้อยสองคนนี้ได้ และถ้าเด็กสองคนนี้ตื่นแล้วและรู้ว่าเธอจากไปแล้ว ต้องเสียใจ มากแน่นอน

เธอไม่อยากสงสัยรุ่นพี่ แต่เธอรู้สึกว่ารุ่นพี่เหมือนจะปิดบัง อะไรเธออยู่

ที่จริง เรื่องของภายในประเทศนั้นไม่ได้รับร้อนขนาดนั้นจริง ๆ และผู้ค้ามนุษย์เขาก็จับได้แล้ว เธอสามารถไปได้ตลอดเวลา

“ฉิงฉิง เรื่องในครั้งนี้เป็นเรื่องระยะยาวแน่นอน ถ้าคุณไม่กลับ ไปในคืนนี้ คุณอาจจะไม่มีโอกาสในภายหลังแล้วนะ คุณลองคิด ดูดี ๆ ถังไปเซียนเองก็น่าจะรู้สึกว่าเมื่อกี้เขารีบร้อนมากเกินไป จึงรีบเปลี่ยนแปลงน้ำเสียงของเขาทันที

เงินลั่วถึงกะพริบตาเบาๆ ไม่ได้รีบตอบอะไร เธอรู้สึกว่ามันมี อะไรแปลกๆ รู้สึกว่ารุ่นพี่มีอะไรปิดบังเธออยู่

เธอถือว่ารุ่นพี่เป็นญาติของเธอมาโดยตลอด และเธอก็เชื่อใจ รุ่นพี่มาโดยตลอด แต่รุ่นพี่มีอะไรปิดบังเธออยู่หรือเปล่า?

และในเวลานี้เอง เบอร์โทรศัพท์โดยเฉพาะของเงินถั่วจึงได้ รับข้อความอีกครั้ง

คุณถัง ผู้ค้ามนุษย์ของหมู่บ้านชิงหูคนนั้นไม่ยอมรับผิด เขาบอกว่าเขาเป็นเหยื่อ หากว่าไม่มีหลักฐาน ทางเราอาจต้องปล่อย ตัวเขา คุณถังมีข้อเสนอแนะดี ๆ หรือเปล่าคะ?

เมื่อเห็นข้อความที่ได้รับ ใหม่ หัวใจของเงินล้วงก็มืดมน เธอ หวังว่าเธอจะได้เบาะแสที่แม่ของเธอถูกค้ามนุษย์ในเมื่อก่อนจาก คนนั้น หากว่าพวกเขาปล่อยคนนั้นไป เบาะแสนี้ก็จะขาดไป ทั้งหมด

อีกอย่างตอนนี้คนนั้นไม่ยอมรับผิด คนทางนั้นก็ถามอะไรเขา ไม่ออกมาแน่นอน

“ได้ ฉันจะกลับไปในคืนนี้ เป็นลั่วนิ่งครุ่นคิดสักพัก และตัดสิน ใจกลับไปเมืองA ในคืนนี้

คดีมีด่วนและไม่ด่วน และในเวลานี้คดีนี้กลายมาเป็นเรื่องด่วน กะทันหัน เป็นลั่วจึงรู้ว่าคนนั้นไม่ใช่เหยื่อแน่นอน หากว่าปล่อย ตัวคนนั้นไปล่ะก็ ไม่เพียงแต่เธอที่ไม่ได้เบาะแสเมื่อก่อน แต่กลัว ว่าหากปล่อยตัวคนนั้นไปแล้ว ต่อมาจะมีเหยื่อเพิ่มขึ้นมากกว่านี้

หากว่ารุ่นพี่มีอะไรปิดบังเธออยู่จริง ๆ เขาปิดเธอได้ชั่วคราว แต่ปิดเธอไปตลอดชีวิตไม่ได้ หากเธออยากรู้ มันต้องจะมีวิธีที่ ทำให้เธอรู้ได้เสมอ

“ฉันให้คนส่งคุณไปที่สนามบิน ถังไปเรียนถอนหายใจเบาๆ อย่างลับๆ และในน้ำเสียงของเขานั้นฟังไม่ออกว่ามีอะไรผิดปกติ

ถังไปเขียนคิดว่าให้เป็นวงจากไปชั่วคราว ก็จะสามารถ หลีกเลี่ยงเชอเงินได้ แต่เห็นได้ชัดว่าเขายังไม่ได้เข้าใจอำนาจ ความสามารถและอิทธิพลของเขือเฉินอย่างชัดเจน
เห็นได้ชัดว่าเขาไม่รู้จักอิทธิพลของเอเฉินในเมือง อย่าง ชัดเจน

ดังนั้น เมื่อเป็นวงกลับไปถึงเมือง เรื่องทั้งหมดของเธอก็จะ ไม่อยู่ภายใต้การควบคุมของเขาอีกต่อไป หรือตอนนี้ยังไปเขียน เองก็กังวลจนไม่มีวิธีอื่น

“จะรีบร้อนขนาดนี้จริงเหรอ? “เยวหงหลังอยู่ในห้องตลอด แม้ว่าเธอจะไม่ได้ยินคำพูดของถังไปเซียน แต่ว่าภายใต้ปฏิ กิริยาของเงินลั่วนิ่งเธอก็พอจะเดาบางอย่างออก

ซึ่งเธอเองก็รู้สึกว่าเรื่องนี้มันแปลกมาก

ถังไปเขียนต้องการจะทำอะไรกันแน่?

“อืม ครั้งนี้ฉันน่าจะกลับไปไม่นานมากนัก แล้วฉันจะกลับมา ไวๆ “เรื่องที่เป็นลั่วจึงตัดสินใจแล้วเธอจะไม่ไปกังวลมันมากเกิน ไปอีก

เธอคิดว่าเธอกลับไปเมืองนครั้งนี้จะเป็นเรื่องง่าย แต่ในความ เป็นจริงเรื่องไม่ได้ง่ายอย่างที่เธอคิดไว้

“อืม เด็กสองคนนี้คุณวางใจเถอะ ฉันจะดูแลให้เอง”เยวหง หลินได้พูดอะไรมาก เพราะว่าตอนนี้เธอเองก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น กันแน่

เป็นไปไม่ได้ว่าเป็นลั่วจึงจะไปโดยที่พูดอะไรแบบนี้ แม้ว่าตอน นี้เด็กทั้งสองคนจะหลับสนิทมาก แต่เธอก็ยังคงเขย่าเด็กทั้งสอง คน แต่ถัง อนั้นนอนหลับอย่างสนิท ราวกับหมูน้อย ดังนั้นจึงไม่
ส่วนถังจื่อไม่นั้นถูกเขย่าจนตื่น ถังซื้อไม่ลืมตาขึ้นมาและมอง ไปที่เป็นวง แต่ยังคงงัวเงียอยู่เล็กน้อย : “คุณแม่ มีอะไรหรือ เปล่า? ”

“แม่จะกลับเมืองA และจะไปตอนนี้ แม่เลยจะบอกกับหนูสัก ค่าเงินลั่วจึงมองไปยังลูกชายที่ถูกเธอเขย่าจนตื่น และภายใน ใจของเธอก็มีความรู้สึกผิดเล็กน้อย และมีความทุกข์ใจอยู่เล็ก น้อย

“กลับเมืองA? ไปหาพ่อเหรอครับ? “ถังอโม่เพิ่งตื่น และมี ความงัวเงียอยู่เล็กน้อย จึงพูดขึ้นมาเช่นนี้โดยไม่รู้ตัว

“พ่อ? “เป็นถั่วนิ่งตะลึงไปชั่วขณะ และนึกขึ้นได้ว่าเธอสัญญา

กับเด็กทั้งสองคนว่าจะให้เด็กทั้งสองคนไปเจอหน้าพ่อผู้ให้

กําเนิดพวกเขา

เงิน วงจึงนึกว่าเด็กจื่อ โม่หมายถึงเรื่องนี้

ไม่คิดว่าเด็กน้อยคนนี้จะคิดเรื่องนี้อยู่ตลอดเวลา นี่ยังตื่นไม่ สุดก็นึกถึงแต่เรื่องของพ่อเขา เห็นได้ชัดว่าในใจของเด็กน้อย อยากจะเห็นพ่อของเขามากแค่ไหน

“ครั้งนี้แม่กลับไปเพราะเรื่องอื่น แต่ว่า เรื่องนั้นแม่จำไว้แล้ว และจะไม่ลืม”จู่ ๆเป็นลั่วถึงก็รู้สึกเจ็บจี๊ดภายในหัวใจของเธอ เธอ รู้สึกอิจฉาและน้อยใจ

“ครับ คุณแม่มีธุระก็กลับไปเลยครับ ไม่ต้องเป็นห่วงผมและน้องสาว แล้วผมจะอธิบายให้น้องฟังเองครับ ถึงชื่อไม่นั้นมี สติสัมปชัญญะตั้งแต่เขายังเด็ก และเขาก็ตอบกลับด้วยความ เฉลียวฉลาด

“ฉิงฉิง พี่ใหญ่ให้ฉันมารับคุณไปส่งที่สนามบิน ในเวลานี้เอง จู่ ๆ ซึ่งหยุนก็ปรากฏตัวขึ้นที่ด้านนอกประตู

“โอเค ฉันรู้แล้ว”เงินถั่วงรู้สึกไม่อยากจากเด็กน้องทั้งสองคน ไปจริง ๆ แต่ก็คิดว่าธุระในเมืองนั้นน่าจะใช้เวลาไม่นานมากนัก และเธอก็จะได้กลับมาในเร็วๆนี้

เธอ โอบกอด อโม่ แล้วจูบจ่อซี จากนั้นก็ลุกขึ้นยืน แล้วเดิน จากไปอย่างไม่เต็มใจ

ปกติซึ่งหยุนนั้นพูดมาก แต่วันนี้เขาเงียบมากเป็นพิเศษ ตั้งแต่

เงินถั่วนิ่งขึ้นรถ เธอไม่ได้พูดอะไรเพิ่มที่เป็นส่วนเกินเลยสักคำ

เงินล้วจึงมองไปเธออย่างแปลกใจ “คิดอะไรอยู่เหรอ?”

“ไม่มีอะไร”ดวงตาของซึ่งหมุนมองไปยังด้านหน้า และตั้งใน ขับรถ เห็นได้ชัดว่าเธอไม่ได้วางแผนจะสนทนากับเงินถั่วง

เพราะว่าตอนที่ถังไปเซียน ให้เธอมารับเงินถั่วงนั้นได้กล่าว เดือนเธอเป็นพิเศษว่า ให้เธอนั้นอย่าพูดมากเมื่ออยู่ต่อหน้าของ เงิน วฉิง

เพราะว่าถังไปเขียนนั้นรู้ความสามารถของเงินถั่วจึงเป็นอย่าง ดี หากว่าซึ่งหยุนพูดมากไป จะทำให้เป็นลั่วจึงรู้ถึงสิ่งผิดปกติได้ อย่างแน่นอน
เมื่อเห็นเธอเป็นเช่นนี้ เป็นลั่วถึงก็ไม่ได้ถามอะไรเธอมากขึ้น เพ ราะเวิน วฉิงเองก็ไม่ใช่คนที่ช่างพูดอยู่แล้ว

ดังนั้น ระหว่างทาง พวกเขาสองคนต่างก็นิ่งเงียบตลอดทาง

ถังไปเขียนได้จัดการทุกอย่างไว้เรียบร้อยแล้ว อีกอย่างซึ่งหยุ นเองก็ทําเวลาได้พอดี เป็นถั่วนิ่งมาถึงสนามบินไม่นานก็ขึ้น เครื่องแล้ว

ระยาทางจากประเทศไปยังเมืองนั้นค่อนข้างไกลเล็กน้อย เงิน ว ง านวณเวลา ว่าเธอไปถึงเมืองก็น่าจะประมาณหกโมง เย็น หลังจากเป็นวงขึ้นเครื่องแล้วเธอก็ใช้หมายถึง โดยเฉพาะ ของเธอส่งข้อความออกไปว่า— ฉันหน่อย ฉันไปพรุ่งนี้เช้า —ส่งรายละเอียดสถานที่มาให้

ได้ ฉันจะแจ้งให้ผู้นำของเราเดี๋ยวนี้ ทางนั้นตอบกลับมาอย่าง รวดเร็ว ต่อมาก็ส่งรายละเอียดที่อยู่มาให้เธอ

เป็นลั่วจึงจำที่อยู่ไว้ และไม่ได้พูดอะไร แล้วปิดเครื่องโดยตรง

เมื่อเย่ซื้อเฉินมาถึงประเทศ เป็นลั่วถึงนั้นได้จากไปแล้ว แต่ ว่า คนอื่น ๆ ยังคงอยู่ที่นั่น รวมทั้งเด็กสองคนนั้นด้วย

เย่ซือเฉินลงจากเครื่อง และมีคนคอยต้อนรับเขาอยู่แล้ว เชื่อ เฉินรีบขึ้นรถอย่างรวดเร็ว และมุ่งตรงไปยัง ในเมือง

เย่ชื่อเฉินมาในครั้งนี้ แม้ว่าเขาจะไม่ได้พาคนมามาก และก็ไม่ ได้ระดมคนมาที่นี่ แต่ว่าเขาเองก็ไม่ได้ปิดบังการเคลื่อนไหวของ เขาไว้เป็นความลับเลย
อีกอย่างเขาเองก็รู้ว่าเขาออกมาจากประเทศได้ไม่นาน ก็มี คนนําการเคลื่อนไหวของเขาไปบอกให้ถังไปเขียนแล้ว

แต่เขาไม่ได้ห้าม ให้ถังไปเซียนรู้ที่ดี และเมื่อถึงเวลาถังไปเซีย นเคลื่อนไหว ทุกสิ่งอย่างและการเคลื่อนไหวก็จะถูกเปิดเผย