บทที่ 395 บิดาผู้ให้กำเนิดของเด็ก (5)

“ถ้าอย่างนั้นก็ต้องรอให้คุณสามารถติดต่อเธอก่อนแล้วค่อยว่า กัน อีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ สีหน้าของถังไปเขียนมืดมนและน่า กลัวมาก และน้ำเสียงของเขาก็เยือกเย็นมากจนทำให้คนฟังรู้สึก

เขาเองก็รู้ถึงผลที่จะตามมาหากเป็นถั่วงรู้เรื่องทั้งหมดนี้แล้ว แต่ว่าเขาก็ไม่อยากให้เธอรู้

และเขาก็จะไม่ให้ถังหลินมีโอกาสได้บอกกับเธอด้วย

“ถังไปเซียน อันที่จริงถ้าฉันจะติดต่อฉิงฉิงนั้นง่ายมาก คุณคิด ว่าคุณรู้เรื่องทุกอย่างของฉิงฉิง แต่นั่นไม่ใช่อย่างนั้น มีเรื่องมีอีก มากมาย ที่ฉันรู้ดีมากกว่าที่คุณรู้ถังหลินได้ยินคำพูดของถังไป เขียน มุมริมฝีปากของเขาก็ยกขึ้นเล็กน้อย

ถังไปเขียนมีความมั่นใจเกินไป และบางครั้งถ้ามั่นใจเกินไปก็ จะกลายเป็นหยิ่งยโส

อีกอย่างความต้องการควบคุมของถังไปเซียนนั้นสูงมากเกิน

เงินถั่วนิ่งเป็นคนที่รักอิสระ เธอมีความคิดของเธอเอง มีชีวิต

ของเธอเอง และเธอก็มีอดีตของเธอ ดังนั้น เป็นไปไม่ได้ว่าถังไปเขียนจะรู้ทุกเรื่องของเงินถั่วง

ไป
ถึงหลินเองก็คอยสืบเรื่องของเงินถั่วงอยู่เสมอ และเพราะเป๋า หมายไม่เหมือนกัน ดังนั้นการสืบของถังหลินและเยซื้อเฉินนั้น ต่างกันโดยสิ้นเชิง

ดังนั้น เรื่องบางเรื่องที่ถังหลินสืบมาได้เยซือเงินก็ไม่รู้ และยัง มีอีกหลายอย่างเป็นเรื่องที่ถังไปเขียนเองก็ไม่รู้

“คุณรู้อะไร? “ถังไปเขียนตะลึง เขารู้ความสัมพันธ์ระหว่างถัง หลินและเงินมั่วนิ่ง และตอนที่ถังหลินสืบเงินถั่วนิ่งอยู่เขาก็รู้แล้ว จากนั้นเขาก็ตรวจพบความสัมพันธ์ระหว่างถังหลินและเป็นวง ได้อย่างรวดเร็ว

แต่ว่าเขานั้นปิดบังเงินถั่วนิ่งมาโดยตลอด เขาไม่ต้องการให้ เป็นลั่วนิ่งอยู่กับเย่ซื้อเฉิน และเขาก็ไม่ต้องการให้เป็นชั่วนิ่งกลับ ตระกูลถัง

เขาหวังเพียงให้เป็นถั่วงอยู่เคียงข้างเขาตลอดไป แม้ว่า เงินลั่วจึงจะไม่ตกลงแต่งงานกับเขาก็ตาม เขาขอแค่ได้อยู่เคียง ข้างเธอเขาก็พอใจแล้ว

“ถังไปเขียนคุณโง่หรือยังไง คุณคิดว่าฉันจะบอกให้คุณหรือ เปล่า? “มุมริมฝีปากของถังหลินยังคงยิ้ม และคำพูดของเขานั้น ฟังดูอึดอัดเป็นพิเศษ

เสี่ยวหู มองไปที่พี่ใหญ่ของเขาที่กำลังคุยโทรศัพท์อย่างตะลึง โอ๊ย พี่ใหญ่ของเขายังมีด้านนี้ด้วยเหรอ รู้สึกไม่คุ้นเคยจริง ๆ

“เตือนคุณในฐานะเพื่อนนะ อย่าบังคับให้เยซื้อเฉินต้องฆ่า มี ฉะนั้น คุณจะแพ้โดยที่ไม่เหลือแม้แต่กางเกงถังหลินกล่าวตักเตือนถึงไปเขียนอย่างหวังดี และรอยยิ้มบนใบหน้าของเขาก็ กระจายออกมาอย่างไม่สะทกสะท้าน จู่ ๆ เขาก็รู้สึกว่า บางครั้ง ป่วนบ้างหน่อยๆก็ดี ไม่จำเป็นต้องเย็นชาอยู่ตลอด

“ฮ่าฮ่า” เสี่ยวหู อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมาโดยตรง เขาไม่ เคยรู้มาก่อน ว่าที่แท้พี่ใหญ่ของเขาเป็นคนแบบนี้

จู่ๆเสียวหู ก็รู้สึกว่าพ่ายแพ้จนไม่เหลือแม้แต่กางเกงคำพูด ออกมาจากปากพี่ใหญ่ของเขา อันที่จริงมันก็ค่อนข้างกลมกลืน มาก

“ถังหลิน คุณจำเป็นต้องยุ่งเรื่องนี้ด้วยเหรอ? “ทางนั้น เห็นได้ ชัดว่าถังไปเซียนนั้นมีความกังวลอยู่ และเห็นได้ชัดว่าน้ำเสียง ของเขามีความเหี้ยมโหดอยู่เล็กน้อย

“คุณคิดว่าไงล่ะ ฉิ่งฉิงเป็นน้องสาวของฉันนะ น้องสาวแท้ๆ ด้วย เรื่องนี้คุณรู้ตั้งแต่แรกแล้วไม่ใช่เหรอ? “ถังหลินพูดคำนี้ ยัง คงมีรอยยิ้มอยู่ และเป็นรอยยิ้มที่น่าภาคภูมิใจมาก

ฉิงฉิงเป็นลูกสาวของป้าเขา ซึ่งก็คือน้องสาวของเขาเอง และ น้องสาว (ลูกพี่ลูกน้อง) ก็เหมือนกับน้องสาวแท้ๆของเขานั่น แหละ

ถังไปเชียนรู้เรื่องนี้ตั้งแต่แรกแล้ว แต่ว่าถังไปเรียนนั้นปิดบัง ฉิงฉิงมาโดยตลอด ไม่สิ ถังไปเขียนยังดักข่าวสารมากมายไว้ โดยเจตนาด้วย มิฉะนั้น เป็นถั่วนิ่งรู้ตัวตนของเธอตั้งนานแล้ว ถังไปเขียนเป็นอะไรของเงินถั่วง? มีสิทธิ์อะไรมาทำเช่นนี้
เงินล้วจึงเป็นน้องสาวของเขานะ เป็นคนของตระกูลถัง และ กลั่นแกล้งคนของตระกูลถัง พวกเขาจำต้องชดใช้ค่าเสียหาย

เหมือนว่าถังไปเขียนจะรู้สึกโกรธมาก เขากดวางสาย โทร พท์โดยตรง

สามวันต่อมา หมายเลขโทรศัพท์โดยเฉพาะของเงินถั่วจึงได้ รับข้อความหนึ่งว่า “คุณถัง สวัสดีค่ะ พวกเราอยากรบกวน คุณช่วยเราหน่อย”

“เรื่องอะไร? “หลังจากเกินถั่วนิ่งเห็นข้อความก็ตะลึงไปชั่ว ขณะ หมายเลขนี้เธอเคยใช้มันมาทำแค่เรื่องหนึ่ง ดังนั้น หมายเลขติดต่อมาหาเธอมีความเป็นไปได้อย่างเดียวเท่านั้น

แต่ว่า ผ่านไปตั้งหลายปีแล้ว เป็นไปได้เหรอ?

“เราเห็นว่าคุณ ให้ความสำคัญกับเรื่องการค้ามนุษย์ และยังได้ ทิ้งข้อมูลไว้ในเว็บไซต์ทางการที่เกี่ยวข้อง และตอนนี้เราจับกุม องค์กรค้ามนุษย์รายใหญ่ได้แล้ว แต่ว่าเราประสบปัญหาเล็ก น้อยระหว่างสืบสวน เราเห็นข้อมูลที่คุณทิ้งไว้ว่าคุณมีความรู้ด้าน จิตวิทยาอาชญากร ดังนั้น เราอยากให้คุณช่วยเราหน่อย ไม่ ทราบว่าคุณจะสะดวกหรือเปล่า? “ทางนั้นส่งข้อความตอบกลับ มาในไม่ช้า

ดวงตาของเงินถั่วงกะพริบ และบนใบหน้าของเธอก็มีความ ผิดหวังเล็กน้อยปรากฏออกมา เธอให้ความสนใจเรื่องการค้า มนุษย์เพราะว่าแม่ของเธอถูกคนอื่นลักพาตัวไปในตอนนั้น จาก นั้นถูกขายไปในชนบทหนึ่งของเมืองเฉิง แม่บอกว่า ตอนนั้นเธออายุเพียง5ขวบ แต่ไม่รู้ทำไม เธอจำเรื่องของอดีตไม่ได้แล้ว จำไม่ได้ว่าบ้านอยู่ที่ไหน จำไม่ได้ว่าพ่อแม่เป็นใคร แต่จำได้ จางๆแต่ว่าตัวเองนามสกุลถัง และในชื่อของเธอก็มีคำว่าฉันอยู่

ตอนนั้น ผู้ค้ามนุษย์พาแม่ของเธอไปที่ชนบทเล็ก ๆ ของเมือง เฉิง และขายให้กับชาวนาบ้านหนึ่ง

ชาวนามีนามสกุลว่าหลี่ และมีลูกชายคนหนึ่งอายุ13ปี และที่ พวกเขาซื้อแม่ไปเพราะต้องการให้แม่เป็นเจ้าสาวเด็ก และสิ่ง เหล่านี้เป็นเรื่องธรรมดา ในชนบทในเวลานั้น

แต่ว่าหลังจากนั้น ลูกชายของชาวนาบ้านนั้นก็เสียชีวิตด้วย อาการป่วย ชาวนาบ้านนั้นมีลูกชายแค่คนเดียว และลูกชายของ พวกเขาก็เสียชีวิต และพวกเขาก็ไม่มีลูกคนอื่น ๆ อีกเลย เพราะว่า ชาวนาคนนั้นเหมือนว่าจะเคยป่วยเป็นโรคบางอย่างหลังจากที่ ได้ลูกคนหนึ่ง จากนั้นเขาก็ไม่สามารถมีลูกได้อีก

เพราะแม่มีรูปร่างหน้าตาที่สวยงามตั้งแต่เด็ก และเป็นคนที่ ประพฤติเรียบร้อย ดังนั้นชาวนาบ้านนั้นจึงดีกับแม่มาโดยตลอด และเลี้ยงดูแม่เหมือนเป็นลูกสาวของพวกเขา

แต่หลังจากนั้นก็เกิดเรื่องบางอย่างขึ้นมาในภายหลังจนทำให้ ชะตากรรมของแม่เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง และทำให้แม่กับชาวนา บ้านนั้นต้องแยกจากกัน

รูปลักษณ์ของแม่นั้นสวยงามมากเกินไป ต่อให้แม่เป็นชาวนา ต่อให้แม่ไม่แต่งตัว และต่อให้แม่สวมเสื้อผ้าเก่าๆ แต่แม่ก็ยังคง สวยและสะดุดตา
ในปีนั้นที่แม่อายุ15ปี แม่ถูกลูกคนรวยคนหนึ่งในชนบท ตกหลุมรัก และถูกไอ้สารเลวคนนั้นข่มขืน หลังจากเกิดเรื่องแม่ก็ โทรแจ้งตำรวจ แต่ตอนนั้นทางบ้านของลูกคนรวยคนนั้น ให้เงิน กับพ่อเลี้ยงแม่เลี้ยงของแม่ก้อนใหญ่ ดังนั้นพ่อและแม่เลี้ยงของ แม่จึงถอนคำร้องทุกข์ อีกทั้งยังจะวางแผนให้แม่แต่งงานกับ ผู้ชายคนนี้อีกด้วย

ซึ่งแม่ก็ออกมาจากชนบทในเวลานั้นนั่นเอง และเป็นเพราะ สาเหตุนี้ ตอนที่เธอยังเด็กแม่ของเธอก็จับเธอแต่งตัวให้ดูน่า เกลียด

ตอนเธอเด็กเธอไม่เข้าใจเรื่องเหล่านี้ แต่เมื่อเธอโตขึ้น เธอก็ ไม่ยอมแต่งตัวให้ดูน่าเกลียดอีก และก็เป็นตอนนั้นเอง ที่แม่เล่า เหตุการณ์บางอย่างในอดีตให้เธอฟัง

อันที่จริงแม่ของเธอนั้นอยากจะหาพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดของตัว เองมาโดยตลอด แต่เพราะว่าเธอจําเรื่องของสมัยตอนเด็กไม่ได้ และตอนนั้นหลายอย่างที่ด้อยพัฒนา ดังนั้นตอนที่แม่ของเธอเสีย ชีวิตก็จากไปด้วยความเสียใจ

จะว่าไป เรื่องมันก็ผ่านไปหลายปีแล้ว แต่ว่าเป็นถั่วนิ่งนั้นยังคง จำคำพูดที่แม่ของเธอพูดก่อนเสียชีวิตได้อย่างแม่นยำ

แม่บอกว่า หากว่าพ่อแม่ของแม่ยังอยู่ ไม่รู้ว่าพ่อแม่ของแม่จะ จำได้หรือเปล่าว่ายังมีลูกสาวอย่างแม่อยู่คนหนึ่ง

ดังนั้น หลังจากนั้นเป็นชั่วนิ่งก็เริ่มให้ความสนใจเกี่ยวกับการ ค้ามนุษย์ และเป็นลั่วถึงก็รู้ว่าเรื่องมันผ่านไปหลายปีแล้ว ไม่สามารถหาผู้ค้ามนุษย์ที่ค้าแม่ของเธอในตอนนั้นได้แล้ว แต่ว่า เป็นวงก็ยังคงทิ้งข้อมูลของเธอไว้บนเว็บไซต์ทางการ แต่เธอคาดไม่ถึงว่าพวกเขาจะติดต่อมาหาเธอกะทันหันใน ตอนนี้!