บทที่ 380 คุณชายสามเย่ ภรรยาของคุณกำลังจะไปแล้ว (8)

“เลขาหลิวคะ ฉันต้องขึ้นเครื่องบินตอนห้าโมง สามโมงครึ่ง ฉันต้องออกจากบริษัทแล้ว ตอนนี้ยังมีเวลาเหลืออีกชั่วโมงครึ่ง ฉันจะได้ใบหย่าไหมคะ?” เป็นลั่วนิ่งไม่ได้สนใจทนายหมิง อีกแต่ กลับเลขาหลิว โดยตรง

เธอหวังว่าจะจากไปอย่างสง่าผ่าเผยและไม่ทิ้งเรื่องยุ่งยาก อะไร

เมื่อทนายหมิง เห็นว่าเป็นถั่วจึงถามเลขาหลิวโดยตรงก็รู้สึก ไม่พอใจไม่น้อย ดังนั้นจึงได้แต่แอบแดกดันเงินมั่วนิ่งอยู่ในใจ พูดเหมือนกับเธออยากจะหย่ามากเสียเต็มประดา รีบหย่าเหลือ เกิน ท่านประธานคงจะกดดันเธอด้วยอะไรบางอย่างล่ะสิ เธอถึง ต้องจําใจหย่า!!

ในข้อตกลง

ก็เขียนไว้ชัดเจน ถ้าท่านประธานได้หุ้นของ บริษัทตระกูลเยกรุ๊ป พวกเขาจะหย่ากันทันที…หย่ากันทันที คำว่าทันทีนี้ก็บอกทุกอย่างอยู่แล้ว นี่คงจะเป็นความต้องการของท่านประธาน และเธอก็ไม่อาจ ต้านทานใ

เธอมันก็แค่พวกชอบเสนอหน้า อิดออด

คนอย่างเธอน่ะตอแหล ใคร ๆ เขาจะไม่รู้? ใคร ๆ เขาจะดูไม่ออก?

“คุณนายครับ ผมจะรีบจัดการให้เสร็จภายในหนึ่งชั่วโมง ครึ่ง และมอบทะเบียนหย่าให้คุณ” เลขาหลิวทำความเคารพ เหมือนกับทุกครั้งที่ท่า

เลขาหลิวไม่ใช่คนที่มีความคิดคดเคี้ยวแบบ ทนายหมิง

“อือ” เป็นลั่วจึงตอบรับเบา ๆ และไม่พูดอะไรให้มากความ

เลขาหลิวได้พาทนายหนึ่ง ออกไปจากห้องทำงานเพื่อไป ดาเนินการต่อ

“ผู้หญิงคนนี้เสแสร้งเก่งจริง ๆ?” เมื่อออกมาจากห้องทำงาน แล้วเดินไปได้สักระยะหนึ่งทนายหนึ่ง ก็อดไม่ได้และประชด ประชันออกมา

“อะไรนะ?” เลขาหลิวตกตะลึงและมองไปที่เขาด้วยความ สงสัย ไม่เข้าใจว่าเขากำลังพูดถึงอะไร

“ผมบอกว่า เงินล่วงเล่นละครเก่ง” ทนายหมิง มองไปที่ เลขาหลิวและอธิบาย

“คุณพูดถึงคุณผู้หญิงเหรอ? คุณผู้หญิงเสแสร้งยังไง? แล้ว คุณผู้หญิงจะเสแสร้งไปทำไม?” เลขาหลิวยิ่งไม่เข้าใจ

“ยังจะคุณผู้หญิงอะไรกัน ทะเบียนหย่าเดี๋ยวก็ได้แล้ว” ทนาย หมิง ยังคงมีคำพูดแตกดันออกมาจากมุมปาก

“ไม่ใช่ ที่คุณบอกว่าคุณนายเสแสร้งหมายความว่ายังไง?เลขาหลิวคนนี้นั้นแน่วแน่ มีอะไรติดค้างจะต้องทำให้กระจ่าง

“คุณดูไม่ออกจริง ๆ เหรอ? หรือแกล้งทำเป็นไม่รู้กันแน่? คุณคิดดู หลังจากผู้หญิงคนนั้นแต่งงานกับท่านประธานแล้วยัง ยอมจะหย่ากับท่านประธานอีก? เธอแสดงออกชัดเจนแกล้งทำ เป็นยอมหย่าไปแบบนั้น แท้จริงในใจเจ็บปวดแค่ไหนก็ไม่รู้ คิด ว่าหัวใจคงเจ็บปวดจนเลือดหยดแล้ว” ครั้งนี้ทนายหมิง อธิบาย โดยละเอียด ทนายหมิง พูดขึ้นด้วยความเชื่อมั่นเป็นพิเศษเพราะ ในใจของเขาก็คิดเช่นนั้น

“จริงเหรอ?” เลขาหลิวนิ่งไปเมื่อครู่เขาไม่ได้คิดมากถึง ขนาดนี้จริง ๆ เพราะเรื่องนี้เดิมที่เป็นเงินถั่วนิ่งที่เอ่ยปากให้เขา ” ไปดำเนินการ

เพียงแต่เมื่อได้ยินที่ทนายหมิง พูด ในใจเลขาหลิวก็เกิด ความคิดอื่นขึ้นมา

คุณนายไม่ได้อยากจะหย่า แต่แค่แกล้งทำเหรอ?

อันที่จริงตอนนี้ในใจของคุณนายกำลังเจ็บปวดนั้นเหรอ?

“ผมไม่เห็นว่าคุณนายจะเจ็บปวดใจ… เลขาหลิวคิด จากนั้น ก็พูดขึ้นด้วยอย่างจริงจัง แต่เขาก็ดูไม่ออกจริง ๆ ว่าคุณนายจะมี ท่าที่เสียใจแม้เพียงเล็กน้อย

“พูดได้ว่าเธอแกล้งทําได้แนบเนียน ไม่อยากบอกว่าเธอน่ เกลียดขนาดไหน วันนี้ต่อให้เป็นผู้หญิงคนอื่น ได้แต่งงานกับ ท่านประธานแล้วกลับต้องหย่า คุณว่าจะมีผู้หญิงที่ไหนเต็มใจ ยอมจริง ๆ บ้าง? ผู้หญิงที่จะไม่เสียใจบ้างล่ะ?” ทนายหมิง ทำหน้าเป็นผู้รู้ดีทุกสิ่งอย่าง: “เรื่องพวกนี้ผมเห็นมาเยอะแล้ว ผู้หญิง แบบนี้ผมเจอมาเยอะ ไม่มีทางผิดแน่

“เป็นแบบนั้นเหรอ?” เลขาหลิวตาเป็นประกายสีหน้าสับสน ไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่

“แน่นอน ท่านประธานสง่างามขนาดนั้น แถมรวยอีก หน้าตาก็หล่อเหลา คุณว่าผู้หญิงที่ไหนได้แต่งงานกับท่าน ประธานแล้วจะไม่ตกหลุมรักท่านประธานบ้าง? ต่อให้ไม่หลงรัก ท่านประธานก็ต้องรักเงินของท่าน นี่เพิ่งจะแต่งงานกันได้สาม เตือนก็ต้องจําใจหย่า ในใจของเธอไม่เจ็บปวดสิแปลก” ทนายห มิง พูดเสริมขึ้นอีกอย่างช้า ๆ ในตอนที่พูดนั้น ยังเกิดอาการเยาะ ໆ เย้ยอยู่ที่มุมปากของ ทนายหญิง

“ท่านประธานช่างโหดร้าย” หลังจากเลขาหลิวได้ฟังคำพูด ของทนายหมิง แล้ว และความโกรธแค้นที่มีต่อท่านประธาน มากขึ้นด้วย

คุณนายเป็นคนดีขนาดนั้น อีกทั้งยังช่วยให้ได้มาซึ่งหุ้นของ บริษัทตระกูลเยกรุ๊ป สุดท้ายท่านประธานกลับทำแบบนี้กับ คุณนาย มันเกินไปแล้วจริง ๆ

ถ้าหากว่าคุณนายถูกท่านประธานบีบให้หย่าจริง ถ้าอย่าง นั้นท่านประธานที่โหดร้ายเกินไปแล้ว

ไม่ ไม่ได้ เขาจะต้องโทรหาท่านประธานอีกครั้ง เขาจะต้อง คุยกับท่านประธาน คนเราจะทำแบบนี้ไม่ได้

“คุณพูดอะไรนะ?” เสียงของเขาเบามากจนทนายหนึ่งได้ยินไม่ถนัด

“ผมบอกว่าคุณนายน่าสงสารมาก” เลขาหลัวแก้ตัว ถึง แม้ว่าตอนนี้เขาจะไม่พอใจท่านประธานของเขาเป็นอย่างมาก แต่จะให้ใครได้ยินเขาต่อว่าท่านประธานไม่ได้เด็ดขาด

“ผู้หญิงแบบเธอมีอะไรให้น่าสงสารล่ะ เธอคงจะได้ ประโยชน์จากท่านประธาน ยิ่งกว่านั้นเธอแต่งงานกับท่าน ประธานแบบมีเงื่อนไข พูดให้ชัดก็คือเธอยอมให้ท่านประธานใช้ ประโยชน์จากเธอ พูดได้เพียงว่าเธอทำเพื่อให้ได้ผลประโยชน์ บางอย่าง… ทนายหนึ่ง ไม่พอใจกับทัศนคติของเงินถั่วนิ่งที่ทำ กับเขาก่อนหน้านี้ ดังนั้นตอนนี้จึงได้ลดค่าและไม่ให้ค่ากับ เงินลั่วจิง

“พอเถอะ ไม่ต้องพูดแล้ว” เลขาหลิวไม่อาจทนฟังได้อีกจึง รีบพูดตัดบทเขา เลขาหลิวรู้ว่าคุณนายไม่มีทางเป็นคนแบบนั้น แน่นอน

ก่อนหน้านี้ท่านประธานได้พูดแล้วว่าคุณนายอยากได้อะไรก็ จะให้ แต่คุณนายกลับไม่ได้ต้องการอะไรเลย

ทนายหมิง นั้นเป็นทนายคนหนึ่ง โดยธรรมชาติจะต้องเป็น ช่างสังเกตท่าทางและคำพูดได้ดีอยู่แล้ว เขาดูออกว่าเลขาหลิว ในตอนนี้ไม่อยากจะฟังสิ่งที่เขาพูดแล้ว จึงไม่พูดอะไรอีก

เลขาหลิวรีบหาเบอร์โทรของท่านประธานและโทรออก เลขาหลิวคิดว่าเขาจะต้องพูดคุยเรื่องนี้กับท่านประธานของเขา อีกสักครั้ง
แต่เขากลับโทรไม่ติดและแสดงให้เห็นชัดอีกฝ่ายปิดเครื่อง

ไปแล้ว

นี่มันอะไรกัน? ท่านประธานปิดเครื่องเหรอ?

ท่านประธานไม่น่าจะเกิดเรื่องอะไรใช่ไหม? ตอนนี้ท่าน ประธานอยู่ที่ประเทศ C ซึ่งที่นั่นก็เละเทะมาก

ยิ่งกว่านั้นการเดินทางไปทำงานของท่านประธานครั้งนี้ก็ อันตรายมาก ดังนั้นมีความเป็นไปได้สูงว่าจะเกิดเรื่องขึ้น

ปฏิกิริยาแรกของเลขาหลิวคืออยากจะรายงานเรื่องนี้ให้ คุณนายทราบ แต่ว่าทันทีที่เลขาหลิวหันหลังก็ถูกทนายหนึ่ง ซึ่ง ตัวไว้

“คุณจะไปไหน?” ทนายหมิง มองเขาด้วยความสงสัย

เลขาหลิวนิ่งไปเล็กน้อยและได้สติกลับมา ถ้าหากเกิดเรื่อง กับท่านประธานจริง เขาบอกคุณนายก็ไม่มีประโยชน์ มีแต่จะ ทำให้คุณนายเป็นกังวลและร้อนใจไปด้วย

ทันใดนั้นเลขาหลิวก็คิดถึงเสี่ยวลิ่วจื่อ ซึ่งไปกับท่านประธาน เลขาหลิวรีบโทรศัพท์ไปหา เสี่ยวลิ่วอ

เสี่ยวลิ่วจื่อ กลับรับโทรศัพท์อย่างรวดเร็ว

“ท่านประธานล่ะ? เกิดเรื่องอะไรกับท่านประธานรึเปล่า? ทันทีที่โทรติด เลขาหลิวก็รีบถามขึ้นทันที

“ไม่มี เจ้านายจะมีเรื่องอะไรได้?” ดวงตาของ เสี่ยวลิ่วจื่อกะพริบอย่างรวดเร็ว จะเล่าอะไรให้คนทางคุณนายไม่ได้เด็ดขาด เจ้านายกำชับเอาไว้ และห้ามบอกเลขาหลิวด้วยเพราะเลขาหลว อยู่กับคุณนาย!!