บทที่ 292 พ่อของเด็กทั้งสอง

ดังนั้น เธอไม่โทษคุณชายสามจริงๆ!

เงินถั่วจึงเพียงแต่บอกว่าเธอเหนื่อยแล้ว อยากจะนอน ครั้งนี้ ไม่ได้ทำอะไรเธออีก เพียงแต่ลงไปข้างล่างเอาอาหารที่ คุณป้าหลิวทำเสร็จแล้วขึ้นมา เกลี้ยกล่อมให้เธอกิน ถึงให้เธอ นอนหลับไป

แต่ว่าคุณชายสามถึงปฏิกิริยาของเธอเมื่อกี้ รู้สึกกังวล เล็กน้อยในใจ

ถึงแม้ว่าแผนที่เขาวางเอาไว้ทุกอย่างจะไร้ที่ติ แต่ว่าปฏิกิริยา ของเธอก็เหนือความคาดหมายของเขาไปมาก เขารู้สึกว่า ปฏิกิริยาของเธอแบบนั้นไม่ปกติ ไม่ปกติมาก

ดังนั้นเขาจะต้องยกระดับการเฝ้าระวัง

บ้านตระกูลซี

คิดหาวิธีเอาเส้นผมของเด็กสองคนนั้นมา จากนั้นเอาไป ตรวจดีเอ็นเอ ในคืนมืดสลัวคุณหญิงยืนตัวตรง น้ำเสียงแฝง ไปด้วยความเย็นชาและความโหดเหี้ยม

“คุณหญิงอยากจะใช้วิธีเพื่อพิสูจน์ว่าเด็กสองนี้ไม่ใช่ลูกของ คุณชาย ให้คุณชายเข้าใจความจริงพ่อบ้านที่ยืนอยู่ด้านข้าง ตอบกลับมาหนึ่งอย่างระวังตัว
“ฉันไม่เพียงแต่จะให้อาจเข้าใจ ฉันยังจะหาชายชู้ของเห่อลงถ งออกมา หาพ่อของเด็กสองคนนั้นให้เจอ ฉันจะให้ทุกคนรู้เรื่องที่ ผู้หญิงหน้าด้านคนนี้ทำ” ใบหน้าของคุณหญิงที่มีรอยยิ้มโหด เหี้ยมเย็นชาเพิ่มขึ้นเล็กน้อย “รอผลดีเอ็นเอออกมาเมื่อไหร่ ให้ผู้ กำกับหลิวหาวิธีสืบดูว่าพ่อของเด็กสองคนนั้นเป็นใคร

“เกรงว่าคงจะไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะสืบเรื่องนี้?” สีหน้าท่าทาง ของพ่อบ้านดูมีความลังเลเพิ่มมากขึ้นเล็กน้อย “ถึงจะไม่ง่ายที่จะสืบก็ต้องสืบออกมาให้ฉัน” คุณหญิง

หัวเราะเย็นชาออกมาโดยตรง “ความจริงถ้าจะอยากสืบจริงๆ ก็

ไม่มีอะไรที่สืบไม่ได้ มีผู้กำกับหลิวช่วย สืบเรื่องนี้ขึ้นมาก็ไม่น่าจะ

ยาก” พ่อบ้านเห็นท่าทางของคุณหญิง ไม่กล้าพูดไม่คิดอีก

“เรื่องนี้มอบให้อะรุ่ยไปทำ เขาฉลาด ทำงานก็รอบคอบมาก อีกด้วย” คุณหญิง ออกคำสั่งโดยตรงอีกครั้ง ในน้ำเสียงมีความ แข็งแกร่งที่ยโสโอหังอย่างยิ่ง

“ได้ครับ ผมรู้แล้วครับ” พ่อบ้านตอบรับเสียงต่ำ เพียงแต่ว่ามี อาการสั่นเล็กน้อยในน้ำเสียงเล็กน้อย

คุณหญิงให้อะยไปทำเรื่องนี้ คือไม่อยากให้เหลือทางหนีทีไล่ ไว้เลย กลัวว่ามันจะไม่ใช่แค่การเอาเส้นผมของเด็กสองคน กลัว ว่ายังจะ……..

หลังจากพ่อบ้านจากไป คุณหญิงก็หยิบโทรศัพท์ออกมา หา เบอร์โทรศัพท์ของหยางชิงชิงออกมา แล้วก็โทรออกไป

“ชิงชิง รูปที่เมื่อวานหนูส่งมาป้าเห็นแล้ว หนูวางใจได้ เรื่องนี้ป้าจะต้องมีคำอธิบายให้หนูอย่างแน่นอน ป้าจะไม่ปล่อยให้หนู ได้รับความน้อยใจ เมื่อไม่ได้รับความเป็นธรรม) ใดๆเลย” น้ำ เสียงของคุณหญิงซีในเวลานี้ฟังแล้วอ่อนโยนและเป็นมิตรเป็น พิเศษ แต่ว่าบนใบหน้ากลับไม่มีสีหน้าท่าทางของความเป็นมิตร เลยแม้แต่น้อย

ความจริงแล้ว นางก็ไม่ได้พอใจอะไรหยางชิงชิงมากนัก ที่จะ ให้แต่งงานกับเธอ เพียงเพราะว่าถูกสนใจศักยภาพ(กำลังที่ อยู่จริง)ของตระกูลหยางเท่านั้น

ธุรกิจของตระกูลหยางไม่อยู่เมือง แต่อยู่ในเมืองหลวง ใน เมืองหลวงตระกูลหยางมีอิทธิพลไม่น้อย

ถ้านางอยากฟื้นฟูตระกูล นางรู้สึกว่าตระกูลหยางสามารถ

ช่วยได้

ขอเพียง แต่งงานกับหยางชิงชิง ตระกูลซีก็มีความหวัง

แล้ว

แต่ว่าตั้งแต่เริ่มแรกจี้หซีก็ปฏิเสธการแต่งงานกับหยางชิงชิง อยู่แล้ว ต่อมายังพาเห่อถุงถุงกลับมาอีกหนึ่งคน

ตอนนั้น ไม่ว่านางจะคัดค้านอย่างไร แต่ว่าที่เชื่อฟังมา โดยตลอดกลับตั้งใจแน่วแน่ที่จะอยู่กับเห่อลงถัง

นางใช้วิธีไปมากมาย ก็ไม่สามารถทำให้จีนเปลี่ยนความ

ตั้งใจได้

ตอนนั้นจนถึงขนาดจะออกจากตระกูลซี ออกไปทำงานหนักอยู่คนเดียวข้างนอก

เดิมทีนางคิดว่าตั้งแต่เล็กจนไม่เคยลำบาก ไม่ต้องใช้เวลา นานเท่าไหร่ก็จะกลับมา ดังนั้น ในช่วงเวลานั้น นางคอยกดดัน หนีไม่หยุด และคิดทุกวิถีทางที่จะกดเขาเอาไว้

จากนั้นจี้หซีก็เข้าบริษัทตระกูลเข่กรุ๊ปไป

บริษัทตระกูลเย่นางไม่กล้าล่วงเกิน แต่ว่านางรู้สึกมาตลอดว่า จี้หนีอยู่ในบริษัทตระกูลเย่กรุ๊ปยังไงก็เป็นแค่พนักงานคนหนึ่ง เท่านั้น ถึงแม้จะเป็นรองประธานแต่ก็ไม่มีอำนาจที่แท้จริง ความ จริงแล้วแม้แต่เย่ซื้อเฉินก็ยังไม่มีอำนาจจริงๆ นับประสาอะไรกับ

ดังนั้นคุณหญิงที่ไม่ได้ให้ความสำคัญมาโดยตลอด

แต่ว่าที่คุณหญิงที่ไม่รู้ก็คือ สำหรับคุณชายสามแย่กับหนีแล้ว บริษัทตระกูลเยกรุ๊ปเป็นเพียงฉากบังหน้าอย่างหนึ่งเท่านั้น

ต่อให้มีบริษัทตระกูลเยกรุ๊ปสิบบริษัทก็รู้สถานะทางการเงิน ที่แท้จริงของพวกเขาทั้งสองไม่ได้ แน่นอนว่าตระกูลหยางนั้นก็ยิ่ง ไม่ต้องพูดถึง

แต่ว่า คุณหญิงไม่รู้เรื่องพวกนี้ นางยังคิดมาตลอดว่านาง สามารถควบคุมได้ อย่างเช่นครั้งนี้ที่ในที่สุดจี้หซีก็ยอมตอบ ตกลงแต่งงานกับหยางชิงชิง

เดิมทีนางคิดว่าครั้งนี้แต่งงานกับหยางชิงชิงแล้ว ทุก อย่างมั่นคงแล้ว ทุกสิ่งล้วนจะต้องดำเนินไปอย่างที่นางคิดแน่ๆแต่ว่านางไม่คาดคิดเลยว่าเห่อลงถึงจะปรากฏตัวขึ้นมาตอนนี้อีก

สองปีก่อน นางไม่น่าใจอ่อน ปล่อยผู้หญิงแพศยานั่นไปเลย

ความจริง อุบัติเหตุรถยนต์เมื่อสองปีก่อน คนที่เกิดอุบัติเหตุ ไม่ควรจะเป็นจี้หซี แต่ควรจะเป็นเห่อลงถึง ตอนนั้นคนที่ควรขับ รถคนนั้นออกไปน่าจะเป็นเห่อถุงถุงแท้ๆ

แต่ไม่รู้ว่าทำไม สุดท้ายกลับกลายเป็นห

โชคดีที่ตอนนั้น ไม่ได้บาดเจ็บหนักมาก ไม่มีอันตรายถึง ชีวิต และก็ไม่ได้หลงเหลืออาการเจ็บป่วยภายหลัง

ความจริง ตอนนั้นไม่ได้บาดเจ็บถึงสมอง แล้วก็ไม่ได้สูญ เสียความทรงจํา……..

ตอนนั้น เป็นนางเองที่หานักสะกดจิตที่เก่งมาก มาสะกดจิตให้ จี้หยี จากนั้นก็ลบความทรงจำเกี่ยวกับเห่อถุงถุงในสมองของห ออกไป

นั่นก็คือเหตุผลที่แท้จริงที่หนีไม่ลืมเรื่องอื่นๆเลย แต่กลับลืม

เห่อถงถงไป

สองปีก่อน นางสามารถไล่เห่อถุงถุงไปได้ วันนี้หลังจากสองปี ให้หลัง นางก็ทำได้เช่นกัน

ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้ยังผู้หญิงแพศยาเห่อถงถงยังมีจุดอ่อนที่

ใหญ่ขนาดนี้อยู่ในมือนาง “คุณป้า ถ้าหากว่าเด็กสองคนนั้นเป็นลูกของอาจริงๆ หนูไม่อยากทําลายความสุขของพวกเขา หนูยินดีที่จะทำให้พวกเขา สมปรารถนา” อีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์หยางชิงชิงแกล้งทำ เป็นใจดีมีคุณธรรม แต่ว่าบนหน้ากลับไม่พบความใจดีมี คุณธรรมแม้แต่น้อยเหมือนกัน

ชีวิตคนเหมือนดั่งละคร อาศัยการแสดงทั้งนั้น แต่ว่า แสดง เป็นคนอื่น สุดท้ายก็จะสูญเสียความเป็นตัวเองไป

“หนูวางใจเถอะ เป็นไปไม่ได้ที่เด็กสองคนนั้นจะเป็นลูกของอา จี้ เด็กสองคนนั้นดูท่าทางแล้วอายุน่าจะสี่ห้าขวบได้ ตอนนั้นอาจ กับเธอยังไม่ได้อยู่ด้วยกัน” ตอนที่คุณหญิงพูดประโยคนี้ น้ำ เสียงมั่นใจมาก

“คุณป้า มีความเป็นไปได้ไหมว่าอาจกับเห่อถงถงรู้จักกัน ตั้งแต่ห้าปีก่อน ห้าปีก่อนก็อยู่ด้วยกันแล้ว เป็นไปได้ไหมว่าเด็ก สองคนนั้นจะเป็นลูกของอาจริงๆ” น้ำเสียงของหยางชิงชิงฟังดู เหมือนจะร้องไห้ แน่นอนว่า ที่หยางชิงชิงพูดแบบนี้ขึ้นมาตอนนี้ก็ เพื่อหยั่งเชิงคุณหญิง

คุณหญิงซีได้ยินที่หยางชิงชิงพูดก็สะดุ้งเล็กน้อย ดวงตาเป็น ประกายขึ้นมาอย่างรวดเร็ว แต่ว่าก็ตอบสนองกลับมาทันที จาก นั้นก็กล่าวอย่างหนักแน่นว่า “ชิงชิง ตระกูลซีของเราจะยอมรับ แค่เด็กที่หนูคลอดออกมาเท่านั้น เด็กที่ผู้หญิงคนอื่นคลอดออก มา ตระกูลซีของเราล้วนแต่ไม่ยอมรับ หนูวางใจเถอะ ป้าจะไม่มี ทางให้หนูรู้สึกน้อยใจ เมื่อไม่ได้รับความเป็นธรรม) เด็ดขาด

ตอนที่คุณหญิงพูดประโยคนี้น้ำเสียงหนักแน่นมาก แต่ว่าบนใบหน้ากลับซับซ้อนมากขึ้นเล็กน้อย ถ้าหากเด็กสองคนนั้นเป็น ลูกของจี้ จริงๆ ………

นางต้องยอมรับว่าเด็กสองคนนั้นสวยมาก น่ารักมาก เป็นเด็ก ประเภทที่ทำให้คนชอบมากเป็นพิเศษ

ถ้าหากเด็กสองคนนั้นเป็นของจริงๆ นางไม่สามารถ ปล่อยเด็กสองคนนั้นให้อยู่ข้างนอกแน่ๆ นางจะต้องพาเด็กสอง คนนั้นกลับเข้าตระกูลซี

ถ้าอย่างนั้นนังผู้หญิงแพศยาเห่อถุงถุงก็จำเป็นจะต้องตาย

สองปีก่อนนังผู้หญิงแพศยาคนนั้นก็สมควรตายแล้ว