บทที่ 237คุณชายสามเย่มีอาการหึงรุนแรง ผลที่ได้รับ จากการที่คุณชายสามเย่โกรธ (2)

คุณชายสามเย่มีอาการหึงรุนแรง ผลที่ได้รับจากการที่คุณ ชายสามเย่โกรธ (2)

คนที่กล้าทำอย่างนี้กับพี่สาม ที่เขาเคยเห็นก็มีแต่ซ้อสาม คนเดียวนี่แหละ

ซ้อสามกล้าหาญจริงๆ แต่ว่า เขาก็ยังเป็นกังวลแทนซ้อ สามเหมือนกัน

เขาคิดว่าบางทีพี่สามอาจจะพุ่งไปจับตัวพี่สะใภ้โดยตรง จากนั้นทำการสั่งสอนซ้อสาม! !

เย่ซื่อเฉินหรี่ตาลงมองไปที่เงินลั่วฉิงที่อยู่ในกล้องวงจรปิด ทำการโทรศัพท์ต่อ เขาอยากรู้เหมือนกันว่า เธอสามารถทำ เป็นมองไม่เห็นได้ถึงเมื่อไหร่ ?

“ฉันวางสายก่อนนะ มีโทรศัพท์เข้ามา พี่ช่วยส่งเอกสารไป ที่อีเมลฉันแล้วกันนะ” ครั้งนี้ เป็นลั่วนิ่งมีปฏิกิริยาเสียที มองดู ที่โทรศัทพ์สักครู่ เบ้ปากเล็กน้อย ท้ายที่สุดก็ยอมให้ความ สำคัญกับการโทรมาของคุณชายสามเย่ มีแต่อารมณ์ที่เห็น ได้ชัดว่าไม่เหมือนเดิม เห็นได้ชัดว่ามีความไม่พอใจอย่าง ชัดเจน บทที่ 237คุณชายสามเย่มีอาการหึงรุนแรง ผลที่ได้รับ จากการที่คุณชายสามเย่โกรธ (2)

คุณชายสามเย่มีอาการหึงรุนแรง ผลที่ได้รับจากการที่คุณ ชายสามเย่โกรธ (2)

คนที่กล้าทำอย่างนี้กับพี่สาม ที่เขาเคยเห็นก็มีแต่ซ้อสาม คนเดียวนี่แหละ

ซ้อสามกล้าหาญจริงๆ แต่ว่า เขาก็ยังเป็นกังวลแทนซ้อ สามเหมือนกัน

เขาคิดว่าบางทีพี่สามอาจจะพุ่งไปจับตัวพี่สะใภ้โดยตรง จากนั้นทำการสั่งสอนซ้อสาม! !

เย่ซื่อเฉินหรี่ตาลงมองไปที่เงินลั่วฉิงที่อยู่ในกล้องวงจรปิด ทำการโทรศัพท์ต่อ เขาอยากรู้เหมือนกันว่า เธอสามารถทำ เป็นมองไม่เห็นได้ถึงเมื่อไหร่ ?

“ฉันวางสายก่อนนะ มีโทรศัพท์เข้ามา พี่ช่วยส่งเอกสารไป ที่อีเมลฉันแล้วกันนะ” ครั้งนี้ เป็นลั่วนิ่งมีปฏิกิริยาเสียที มองดู ที่โทรศัทพ์สักครู่ เบ้ปากเล็กน้อย ท้ายที่สุดก็ยอมให้ความ สำคัญกับการโทรมาของคุณชายสามเย่ มีแต่อารมณ์ที่เห็น ได้ชัดว่าไม่เหมือนเดิม เห็นได้ชัดว่ามีความไม่พอใจอย่าง ชัดเจน ทำไมเขาโทรถี่เหมือนตามล่าจะเอาชีวิต!

รู้ทั้งรู้ว่าเธอกำลังคุยโทรศัพท์อยู่ ทำไมต้องโทรแล้วโทร อีกด้วย?

เห็นเธอแสดงอาการไม่พอใจออกมาอย่างชัดเจน ท่าให้ สีหน้าของเย่ซื้อเฉินมืดขึ้นไปอีก

เธอไม่พอใจเหรอ? หรือเป็นเพราะเขาไปรบกวนเวลาของ เธอกับรุ่นพี่ผู้ชายที่ อ่อนโยนและอ่อนหว่านพูดคุยกัน เธอจึง ไม่พอใจเหรอ? !

เขาถึงจะเป็นสามีตัวจริงของเธอ!

“ทำไมเหรอ? โทรศัพท์ของสามีชั่วคราวเหรอ? “เยว่หง หลิงทายได้แม่นยำมาก จึงล้อเธอเล่นอีกครั้ง

“ไม่มีอะไรที่ปิดบังพี่ได้เลย” เป็นลั่วฉิงตอนแรกกะว่าจะวาง สาย เมื่อได้ยินคำพูดนี้ของเยว่หงหลิง จึงพูดเสริมขึ้นว่า

“เรื่องของเธอเขารู้มากแค่ไหน? “น้ำเสียงของเยว่หงหลิ งมีความจริงจังขึ้นมา เพราะว่าฐานะที่แท้จริงของเวินลั่วฉิง หรือแม้แต่โฉมหน้าที่แท้จริงของเธอคนนอกยังไม่มีใครรู้เลย

“ไม่รู้ แต่ว่าเขาเคยพูดว่าที่เขาเลือกฉัน เพราะเห็นว่าฉันโง่ ฉันน่าเกลียด” เวินลั่วฉิงจำเหตุผลที่เอาชื่อเฉินบอกเธอตอนที่ เขาจะแต่งงานกับเธอได้ จึงใช้คำพูดที่เย่ชื่อเฉินเคยพูดให้ เธอฟังพูดซ้ำอีกครั้งให้คนอื่นฟัง ทำไมเขาโทรถี่เหมือนตามล่าจะเอาชีวิต!

รู้ทั้งรู้ว่าเธอกำลังคุยโทรศัพท์อยู่ ทำไมต้องโทรแล้วโทร อีกด้วย?

เห็นเธอแสดงอาการไม่พอใจออกมาอย่างชัดเจน ท่าให้ สีหน้าของเย่ซื้อเฉินมืดขึ้นไปอีก

เธอไม่พอใจเหรอ? หรือเป็นเพราะเขาไปรบกวนเวลาของ เธอกับรุ่นพี่ผู้ชายที่ อ่อนโยนและอ่อนหว่านพูดคุยกัน เธอจึง ไม่พอใจเหรอ? !

เขาถึงจะเป็นสามีตัวจริงของเธอ!

“ทำไมเหรอ? โทรศัพท์ของสามีชั่วคราวเหรอ? “เยว่หง หลิงทายได้แม่นยำมาก จึงล้อเธอเล่นอีกครั้ง

“ไม่มีอะไรที่ปิดบังพี่ได้เลย” เป็นลั่วฉิงตอนแรกกะว่าจะวาง สาย เมื่อได้ยินคำพูดนี้ของเยว่หงหลิง จึงพูดเสริมขึ้นว่า

“เรื่องของเธอเขารู้มากแค่ไหน? “น้ำเสียงของเยว่หงหลิ งมีความจริงจังขึ้นมา เพราะว่าฐานะที่แท้จริงของเวินลั่วฉิง หรือแม้แต่โฉมหน้าที่แท้จริงของเธอคนนอกยังไม่มีใครรู้เลย

“ไม่รู้ แต่ว่าเขาเคยพูดว่าที่เขาเลือกฉัน เพราะเห็นว่าฉันโง่ ฉันน่าเกลียด” เวินลั่วฉิงจำเหตุผลที่เอาชื่อเฉินบอกเธอตอนที่ เขาจะแต่งงานกับเธอได้ จึงใช้คำพูดที่เย่ชื่อเฉินเคยพูดให้ เธอฟังพูดซ้ำอีกครั้งให้คนอื่นฟัง ซึ่งตอนนั้น เธอรู้สึกได้ว่าเย่ชือเฉินไม่ได้จะมาสู่ขอเธอ แต่ เหมือนจะมาล้างแค้น

เสียงหัวเราะของเยว่หงหลิงดังมาจากอีกด้านหนึ่งของ โทรศัพท์ พร้อมด้วยประโยคกึ่งติดตลกแต่จริงใจ: “ไม่ต้อง กังวล ฉันไม่รังเกียจเธอหรอก ยินดีต้อนรับเข้าสู่อ้อมกอดฉัน ได้ตลอดเวลา”

“พูล” เงินลั่วชิงอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา: “แน่นอนฉัน ไม่รังเกียจเธออยู่แล้ว รอฉันหน่อยนะ หนึ่งปีหลัง ไม่ อีกสิบ เอ็ดเดือนหลัง ฉันจะรีบกลับไป”

เมื่อได้ยินค่ำพูดนี้ของเวินลั่วฉิง ดวงตาของเย่ชซือเฉินหลง อย่างดุร้าย และเย็นชาที่สุด อันตรายถึงที่สุด

อะไรที่เรียกว่าอีกสิบเอ็ดเดือนหลังเธอก็จะกลับไป?

กลับที่ไหนเหรอ?

กลับไปข้างกายถังไปเชียนเหรอ?

เธอ ต่อหน้าเขา กับผู้ชายคนอื่น คุยเรื่องที่จะหนีตามกันไป

เหรอ?

เวลานี้เขาน่าจะโมโหเกินไป จนลืมไปว่าเขาสามารถมอง เห็นเวินลั่วชิงได้ แต่เวินลั่วชิงมองไม่เห็นเขา อีกอย่าง เว็นลั่วชิงก็ไม่รู้ว่าเขากำลังมองเธออยู่

เห็นเธอบอกว่าจะวางสายแล้ว แต่ก็ยังพูดกับผู้ชายคนอื่น ซึ่งตอนนั้น เธอรู้สึกได้ว่าเย่ชือเฉินไม่ได้จะมาสู่ขอเธอ แต่ เหมือนจะมาล้างแค้น

เสียงหัวเราะของเยว่หงหลิงดังมาจากอีกด้านหนึ่งของ โทรศัพท์ พร้อมด้วยประโยคกึ่งติดตลกแต่จริงใจ: “ไม่ต้อง กังวล ฉันไม่รังเกียจเธอหรอก ยินดีต้อนรับเข้าสู่อ้อมกอดฉัน ได้ตลอดเวลา”

“พูล” เงินลั่วชิงอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา: “แน่นอนฉัน ไม่รังเกียจเธออยู่แล้ว รอฉันหน่อยนะ หนึ่งปีหลัง ไม่ อีกสิบ เอ็ดเดือนหลัง ฉันจะรีบกลับไป”

เมื่อได้ยินค่ำพูดนี้ของเวินลั่วฉิง ดวงตาของเย่ชซือเฉินหลง อย่างดุร้าย และเย็นชาที่สุด อันตรายถึงที่สุด

อะไรที่เรียกว่าอีกสิบเอ็ดเดือนหลังเธอก็จะกลับไป?

กลับที่ไหนเหรอ?

กลับไปข้างกายถังไปเชียนเหรอ?

เธอ ต่อหน้าเขา กับผู้ชายคนอื่น คุยเรื่องที่จะหนีตามกันไป

เหรอ?

เวลานี้เขาน่าจะโมโหเกินไป จนลืมไปว่าเขาสามารถมอง เห็นเวินลั่วชิงได้ แต่เวินลั่วชิงมองไม่เห็นเขา อีกอย่าง เว็นลั่วชิงก็ไม่รู้ว่าเขากำลังมองเธออยู่

เห็นเธอบอกว่าจะวางสายแล้ว แต่ก็ยังพูดกับผู้ชายคนอื่น หยอกล้อจีบกัน เย่ซือเฉินมีความรู้สึกวู่วามอยากพุ่งเข้าไปหา

ตรงนั้นเลย

เมื่อกี้เธอพูดอะไรอีกนะ?

เขาเลือกเธอเพราะว่าเธอน่าเกลียด? ! เพราะว่าเธอ

โง่?

รุ่นพี่ผู้ชายของเธอ ไม่รังเกียจเหรอ?

เพราะฉะนั้นความหมายของเธอคือเขารังเกียจเธอ?

ถ้าเขารังเกียจเธอจะแต่งงานกับเธอเหรอ?

ทันใดนั้นเย่ซื้อเฉินนึกขึ้นมาได้ว่า ถังไป่เชียนตอนนี้อยู่ที่ เมืองA บัดซบสิ้นดี ไม่รู้ว่าตอนนั้นลมอะไรพัดทำให้เขามี ความคิดที่จะวางกับดักถังไปเซียนไว้ที่เมืองA?

เยซื้อเฉินใช้มือถือส่งข้อความไปฉบับหนึ่ง เนื้อหาของ ข้อความคือให้ทุกคนที่กำลังตามล่าถังไป๋เชียนนั้น ปล่อยถัง ไปเชียนให้ออกจากเมืองAได้

เมื่อเจอชื้อเฉินส่งข้อความเสร็จ ก็หันกลับมามองที่จอ มอนิเตอร์อีก ในจอภาพนั้น เวินลั่วฉิงยังคงคุยโทรศัพท์อยู่ แถมอมยิ้มอยู่เหมือนเดิม

ตอนนี้ ในห้องเงียบสงบเป็นพิเศษ เมื่อเห็นท่าทางของ เย่ ซื่อเฉิน คนอื่นในห้องนั้นแทบไม่มีใครกล้าหายใจแรงๆ หยอกล้อจีบกัน เย่ซือเฉินมีความรู้สึกวู่วามอยากพุ่งเข้าไปหา

ตรงนั้นเลย

เมื่อกี้เธอพูดอะไรอีกนะ?

เขาเลือกเธอเพราะว่าเธอน่าเกลียด? ! เพราะว่าเธอ

โง่?

รุ่นพี่ผู้ชายของเธอ ไม่รังเกียจเหรอ?

เพราะฉะนั้นความหมายของเธอคือเขารังเกียจเธอ?

ถ้าเขารังเกียจเธอจะแต่งงานกับเธอเหรอ?

ทันใดนั้นเย่ซื้อเฉินนึกขึ้นมาได้ว่า ถังไป่เชียนตอนนี้อยู่ที่ เมืองA บัดซบสิ้นดี ไม่รู้ว่าตอนนั้นลมอะไรพัดทำให้เขามี ความคิดที่จะวางกับดักถังไปเซียนไว้ที่เมืองA?

เยซื้อเฉินใช้มือถือส่งข้อความไปฉบับหนึ่ง เนื้อหาของ ข้อความคือให้ทุกคนที่กำลังตามล่าถังไป๋เชียนนั้น ปล่อยถัง ไปเชียนให้ออกจากเมืองAได้

เมื่อเจอชื้อเฉินส่งข้อความเสร็จ ก็หันกลับมามองที่จอ มอนิเตอร์อีก ในจอภาพนั้น เวินลั่วฉิงยังคงคุยโทรศัพท์อยู่ แถมอมยิ้มอยู่เหมือนเดิม

ตอนนี้ ในห้องเงียบสงบเป็นพิเศษ เมื่อเห็นท่าทางของ เย่ ซื่อเฉิน คนอื่นในห้องนั้นแทบไม่มีใครกล้าหายใจแรงๆ เวลานี้ท่าทางของเย่ซื่อเฉินน่ากลัวมาก

ลองถามหน่อย มีผู้ชายคนไหนบ้างเมื่อเจอกับเหตุการณ์นี้ แล้วยังสามารถทนได้อีก?

แต่ว่า ทุกคนสามารถรับรู้โดยฟังจากการสนทนาเมื่อกี้ ของเวินลั่วฉิงแล้ว ทุกคนเข้าใจลึกซึ้งกับเรื่องนี้ ก็คือ เงินลั่วชิงไม่ได้คิดอะไรแบบนั้นกับเย่ซือเฉินเลยแม้แต่น้อย

ความคิดของเวินลั่วฉิงเรียบง่ายมาก สัญญาแต่งงาน สัญญาแต่งงานสิ้นสุด นอกเหนือจากนี้แล้ว ไม่มีอะไรเพิ่มอีก

ทุกคนกำลังคิดอยู่เหมือนกัน เย่ซื้อเฉินจะพุ่งออกไปหาเลย

หรือไม่ และแล้ว… แต่ว่า เย่ชื่อเฉินกลับไม่ขยับ หรี่ตายืนมองอยู่ มองไปที่ กล้องวงจรปิด

อีกทั้ง ครั้งนี้ เขาไม่ได้มารบเร้าเธออีก หรือเพราะว่าเย่ซื้อ

เฉินอยากรู้ว่าเธอจะวางสายเมื่อไหร่กันแน่ “เขารู้เรื่องเด็กสองคนหรือไม่? “อีกด้านของโทรศัพท์ เยว่ หงหลินครุ่นคิดสักครู่ ก็อดไม่ได้ที่จะถามคำถามที่ละเอียด

อ่อนนี้ขึ้นมา

“เขาไม่รู้” สีหน้าของเวินลั่วฉิงเครียดลงเล็กน้อย รอยยิ้ม บนใบหน้าหายไป สิ่งที่เพิ่มขึ้นมาคืออารมณ์ที่ไม่เหมือนเดิม

“อืม อย่างนี้ก็ดี จะได้หลีกเลี่ยงไม่ให้มีปัญหาเพิ่มขึ้น และ เวลานี้ท่าทางของเย่ซื่อเฉินน่ากลัวมาก

ลองถามหน่อย มีผู้ชายคนไหนบ้างเมื่อเจอกับเหตุการณ์นี้ แล้วยังสามารถทนได้อีก?

แต่ว่า ทุกคนสามารถรับรู้โดยฟังจากการสนทนาเมื่อกี้ ของเวินลั่วฉิงแล้ว ทุกคนเข้าใจลึกซึ้งกับเรื่องนี้ ก็คือ เงินลั่วชิงไม่ได้คิดอะไรแบบนั้นกับเย่ซือเฉินเลยแม้แต่น้อย

ความคิดของเวินลั่วฉิงเรียบง่ายมาก สัญญาแต่งงาน สัญญาแต่งงานสิ้นสุด นอกเหนือจากนี้แล้ว ไม่มีอะไรเพิ่มอีก

ทุกคนกำลังคิดอยู่เหมือนกัน เย่ซื้อเฉินจะพุ่งออกไปหาเลย

หรือไม่ และแล้ว… แต่ว่า เย่ชื่อเฉินกลับไม่ขยับ หรี่ตายืนมองอยู่ มองไปที่ กล้องวงจรปิด

อีกทั้ง ครั้งนี้ เขาไม่ได้มารบเร้าเธออีก หรือเพราะว่าเย่ซื้อ

เฉินอยากรู้ว่าเธอจะวางสายเมื่อไหร่กันแน่ “เขารู้เรื่องเด็กสองคนหรือไม่? “อีกด้านของโทรศัพท์ เยว่ หงหลินครุ่นคิดสักครู่ ก็อดไม่ได้ที่จะถามคำถามที่ละเอียด

อ่อนนี้ขึ้นมา

“เขาไม่รู้” สีหน้าของเวินลั่วฉิงเครียดลงเล็กน้อย รอยยิ้ม บนใบหน้าหายไป สิ่งที่เพิ่มขึ้นมาคืออารมณ์ที่ไม่เหมือนเดิม

“อืม อย่างนี้ก็ดี จะได้หลีกเลี่ยงไม่ให้มีปัญหาเพิ่มขึ้น และ กระทบต่อเด็กด้วย” เยว่หงหลิงก็ดูเด็กทั้งสองเติบโตมา เหมือนกัน และรักเด็กน้อยมาก สิ่งที่ไม่อยากเห็นที่สุดก็คือ การทำร้ายเด็กน้อยสองคนนี้

ถ้ามีใครทำร้ายเด็กสองคนนี้ พวกเขาทั้งหมดต้องร่วมมือ กันปกป้อง จะไม่ยอมปล่อยให้คนที่ทำร้ายเด็กน้อยลอยนวน ไปได้เด็ดขาด

เย่ซื่อเฉินได้ยินประโยคนั้นของเวินลั่วฉิงที่เขาไม่รู้ สายตา กะพริบสักครู่ คนที่เธอพูดถึงน่าจะหมายถึงเขา

ถ้าเช่นนั้นมันเป็นเรื่องอะไรที่เขาไม่รู้?

หรือว่าจะหมายถึงเรื่องห้าปีที่แล้วเหรอ?

เขาไม่รู้ แต่ถังไป่เชียนรู้

เรื่องของห้าปีที่แล้วเธอเล่าให้ถังไป้เซียนฟังเหรอ?

แต่ว่าเขารู้สึกว่าสิ่งที่เธอพูดเหมือนจะไม่ใช่เรื่องห้าปีที่ แล้ว สีหน้าของเธอเมื่อกี้เหมือนมีความหนักใจแฝงอยู่ ยังมี อาการของความกังวลเล็กน้อย แถมยังมีอารมณ์ที่ซับซ้อน แฝงอยู่ข้างในด้วย

ถ้าเป็นเรื่องของห้าปีที่แล้ว เธอเป็นไปไม่ได้ที่จะมีอารมณ์ที่ ซับซ้อนเช่นนั้น แต่ถ้าในใจเธอมีเขา ก็อาจจะเป็นไปได้ แต่ หลักฐานยืนยัน เธอไม่ได้มีเขาอยู่ในใจเลย เพราะฉะนั้นเธอ ไม่จำเป็นต้องมีความกังวลและเป็นห่วง กระทบต่อเด็กด้วย” เยว่หงหลิงก็ดูเด็กทั้งสองเติบโตมา เหมือนกัน และรักเด็กน้อยมาก สิ่งที่ไม่อยากเห็นที่สุดก็คือ การทำร้ายเด็กน้อยสองคนนี้

ถ้ามีใครทำร้ายเด็กสองคนนี้ พวกเขาทั้งหมดต้องร่วมมือ กันปกป้อง จะไม่ยอมปล่อยให้คนที่ทำร้ายเด็กน้อยลอยนวน ไปได้เด็ดขาด

เย่ซื่อเฉินได้ยินประโยคนั้นของเวินลั่วฉิงที่เขาไม่รู้ สายตา กะพริบสักครู่ คนที่เธอพูดถึงน่าจะหมายถึงเขา

ถ้าเช่นนั้นมันเป็นเรื่องอะไรที่เขาไม่รู้?

หรือว่าจะหมายถึงเรื่องห้าปีที่แล้วเหรอ?

เขาไม่รู้ แต่ถังไป่เชียนรู้

เรื่องของห้าปีที่แล้วเธอเล่าให้ถังไป้เซียนฟังเหรอ?

แต่ว่าเขารู้สึกว่าสิ่งที่เธอพูดเหมือนจะไม่ใช่เรื่องห้าปีที่ แล้ว สีหน้าของเธอเมื่อกี้เหมือนมีความหนักใจแฝงอยู่ ยังมี อาการของความกังวลเล็กน้อย แถมยังมีอารมณ์ที่ซับซ้อน แฝงอยู่ข้างในด้วย

ถ้าเป็นเรื่องของห้าปีที่แล้ว เธอเป็นไปไม่ได้ที่จะมีอารมณ์ที่ ซับซ้อนเช่นนั้น แต่ถ้าในใจเธอมีเขา ก็อาจจะเป็นไปได้ แต่ หลักฐานยืนยัน เธอไม่ได้มีเขาอยู่ในใจเลย เพราะฉะนั้นเธอ ไม่จำเป็นต้องมีความกังวลและเป็นห่วง เธอยังมีเรื่องอะไรปิดบังเขาอีกกันแน่

ถึงแม้เขาระยะเวลาอันสั้นนี้เขาทายไม่ออกว่าเรื่องอะไร แต่เขารู้สึกได้ว่ามันต้องเป็นเรื่องที่สำคัญามากแน่นอน สำคัญมากจนทำให้เธอไม่สามารถปกปิดความรู้สึกได้ เลย! !

แต่ว่าเรื่องนั้นถังไป่เชียนรู้! ! เมื่อคิดถึงจุดนี้สีหน้าของ เย่ซื่อเฉินยิ่งดูไม่ดีขึ้นไปอีก

ด้านนั้น เป็นลั่วนิ่งได้วางสายลงไปแล้ว ความรู้สึกของ สีหน้าเธอเมื่อกี้ได้หายไปแล้ว กลับคือสู่สภาพปรกติเหมือน

เดิม

เยซือเฉินหรี่ตามองไปที่จอมอนิเตอร์ที่มีเธออยู่ในนั้น ดู แล้วเหมือนเธอจะมีเรื่องปิดปังเขาไม่น้อยเลยทีเดียว

เย่ซื่อเฉินหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาอีกครั้ง กดเบอร์โทรออก

อีกฝั่งหนึ่งของห้อง เป็นลั่วจิงเห็นเป็นโทรศัพท์ของเย่ซื้อ เฉิน คิ้วขมวดเข้าหากันเล็กน้อย คนคนนี้มีเรื่องด่วนอะไรกัน จำเป็นต้องโทรติดต่อถี่ขนาดนี้?

โทรแล้วโทรอีกจี้ไม่ยอมหยุด?

เป็นลั่วนิ่งหายใจเข้าลึกๆ เพื่อทำการปรับเปลี่ยนอารมณ์ ของตัวเอง จากนั้นถึงรับโทรศัพท์ของเย่ชื้อเฉิน แล้วถือก็พูด ด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนและอ่อนหวานพูดขึ้นว่า “ที่รัก” เธอยังมีเรื่องอะไรปิดบังเขาอีกกันแน่

ถึงแม้เขาระยะเวลาอันสั้นนี้เขาทายไม่ออกว่าเรื่องอะไร แต่เขารู้สึกได้ว่ามันต้องเป็นเรื่องที่สำคัญามากแน่นอน สำคัญมากจนทำให้เธอไม่สามารถปกปิดความรู้สึกได้ เลย! !

แต่ว่าเรื่องนั้นถังไป่เชียนรู้! ! เมื่อคิดถึงจุดนี้สีหน้าของ เย่ซื่อเฉินยิ่งดูไม่ดีขึ้นไปอีก

ด้านนั้น เป็นลั่วนิ่งได้วางสายลงไปแล้ว ความรู้สึกของ สีหน้าเธอเมื่อกี้ได้หายไปแล้ว กลับคือสู่สภาพปรกติเหมือน

เดิม

เยซือเฉินหรี่ตามองไปที่จอมอนิเตอร์ที่มีเธออยู่ในนั้น ดู แล้วเหมือนเธอจะมีเรื่องปิดปังเขาไม่น้อยเลยทีเดียว

เย่ซื่อเฉินหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาอีกครั้ง กดเบอร์โทรออก

อีกฝั่งหนึ่งของห้อง เป็นลั่วจิงเห็นเป็นโทรศัพท์ของเย่ซื้อ เฉิน คิ้วขมวดเข้าหากันเล็กน้อย คนคนนี้มีเรื่องด่วนอะไรกัน จำเป็นต้องโทรติดต่อถี่ขนาดนี้?

โทรแล้วโทรอีกจี้ไม่ยอมหยุด?

เป็นลั่วนิ่งหายใจเข้าลึกๆ เพื่อทำการปรับเปลี่ยนอารมณ์ ของตัวเอง จากนั้นถึงรับโทรศัพท์ของเย่ชื้อเฉิน แล้วถือก็พูด ด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนและอ่อนหวานพูดขึ้นว่า “ที่รัก” “น้ำเสียงนี้ฟังแล้วคุ้นหูดีอยู่ แต่ทำไมมีความรู้สึกว่ามันไม่ ค่อยกลมกลืนกันเท่าไหร่” สีเหวยพูดเสริมขึ้นเหมือนถ้าไม่มี เรื่องวายเกิดขึ้นเขาจะไม่มีความสุขยังไงยังนั้นเลย

ถ้าจะพูดไปแล้ว น้ำเสียงของเวินลั่วชิงหาข้อต่ำหนี้ได้ยาก เป็นแม่สีเรือนคนหนึ่งเลยก็ว่าได้

ที่สำคัญคือเมื่อกี้พวกเขาเพิ่งเห็นว่าเธอมีความลับเยอะ เหลือเกิน เห็นกับตาว่าเมื่อกี้เธอไม่รับโทรศัพท์ของเยซื้อเฉิน เพราะผู้ชายคนอื่น

ดังนั้นเวลานี้ได้ยินน้ำเสียงแบบนี้ของเธอ มันจึงไม่มีความ กลมกลืนเลย “น้ำเสียงนี้ฟังแล้วคุ้นหูดีอยู่ แต่ทำไมมีความรู้สึกว่ามันไม่ ค่อยกลมกลืนกันเท่าไหร่” สีเหวยพูดเสริมขึ้นเหมือนถ้าไม่มี เรื่องวายเกิดขึ้นเขาจะไม่มีความสุขยังไงยังนั้นเลย

ถ้าจะพูดไปแล้ว น้ำเสียงของเวินลั่วชิงหาข้อต่ำหนี้ได้ยาก เป็นแม่สีเรือนคนหนึ่งเลยก็ว่าได้

ที่สำคัญคือเมื่อกี้พวกเขาเพิ่งเห็นว่าเธอมีความลับเยอะ เหลือเกิน เห็นกับตาว่าเมื่อกี้เธอไม่รับโทรศัพท์ของเยซื้อเฉิน เพราะผู้ชายคนอื่น

ดังนั้นเวลานี้ได้ยินน้ำเสียงแบบนี้ของเธอ มันจึงไม่มีความ กลมกลืนเลย

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ