บทที่ 1229 ถึงจื่อ โมโต้กลับอย่างเทพ (2)

หลังจากเชื่อเงินประกาศตัดขาดความสัมพันธ์กับตระกูลเย องค์กร โกสต์ซิตี้ไม่ได้มีท่าทีอะไร เจ้าหญิงขององค์กรโกสต์ซิตี้ก็ ไม่ได้มีการเค้นถามอะไร หัวหน้าขององค์กรโกสต์ซิตี้ไม่ได้มีการ กล่าวโทษแต่อย่างใด ดังนั้นคุณย่าเยจึงเข้าใจอย่างใสชื่อว่าการ แต่งงานในครั้งนี้ไม่มีปัญหาอะไร

แม้กระทั่งถึงตอนนี้ คุณย่าเย่ยังคิดอยากจะฝันสูงเกี่ยวดองกับ องค์กรโกสต์ซิตี้ ดังนั้นต่อให้ถึงจื่อไม่เป็นลูกของเขือเงินจริงๆ มีสายเลือดของตระกูลเย่จริงๆ คุณย่าเก็ไม่มีวันยอมรับ อย่าง น้อยก็ไม่มีวันยอมรับต่อหน้าสาธารณะ

“เยซื้อเฉินตัดขาดความสัมพันธ์กับตระกูลเยู่แล้ว ไม่ใช่คน ของตระกูลเยีของพวกคุณย่า ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับตระกูล เย่ของพวกคุณย่าอีกแล้ว” ตอนที่ถังซื้อไม่ได้ยินคุณย่าเข่พูดคำ ว่าลูกนอกสมรส สีหน้าของเขาหม่นหมองลงอย่างเห็นได้ชัด น้ำ เสียงมีความเยือกเย็นมากขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

ถังจื่อ โม่เป็นเด็กที่มีมารยาทอย่างมาก ในสถานการณ์ทั่วไป เขาไม่มีวันพูดอะไรเกินกว่าเหตุ ไม่มีวันพูดอะไรทำร้ายจิตใจคน อื่นเกินไป แต่เขาเองก็มีขีดจำกัด คำพูดของคุณย่าเย่เมื่อ ท้าทายขีดความอดทนของเขาแล้ว

เขากับน้องสาวไม่ใช่ลูกนอกสมรส คุณพ่อกับคุณแม่ของเขา กําลังจะแต่งงานกันแล้ว เขากับน้องสาวมีตัวตนถูกทำนองคลองธรรมและเปิดเผย

แน่นอน ความเป็นจริงถึงจื่อไม่ก็มองความคิดอื่นของคุณย่า เย่ออก ถึงแม้เขาจะอายุยังน้อย แต่เคยเห็นเรื่องแบบนี้มาก่อน ยิ่งไปกว่านั้นก่อนหน้านี้ตอนที่อยู่ตระกูลถังท่านถังและท่านย่า ถึงได้วิเคราะห์เอาไว้แล้ว ดังนั้นภายในใจของถังจื่อไม่จึงรู้ดี คุณ ย่าแย่ปฏิเสธตัวตนของเขาด้วยความร้อนใจเป็นเพราะกลัวส่ง ผลกระทบต่อการแต่งงานกับองค์กรโกสต์ซิตี้อย่างแน่นอน

ดังนั้น ตอนนี้ถังจื่อโม่จึงรู้สึกว่าตนไม่จำเป็นต้องเกรงใจคุณ ย่าเยู่แล้ว

“แก……เกินไปแล้ว! ! ” คุณย่าเยได้ยินคำพูดของถังจื่อไม่ กัดฟันแน่น ตอนนี้สิ่งที่ทำให้เธอโมโหที่สุดก็คือเยซือเงินตัดขาด ความสัมพันธ์กับตระกูลเย่ แต่ว่าตอนนี้ยังจื่อไม่กลับจงใจพูด แบบนี้ต่อหน้าเธอ เกินไปแล้วจริง!!

“เด็กตัวเล็กแค่นี้กลับพูดหยาบคายแบบนี้ แม่ของแกสอนแก ยังไง ไม่มีการศึกษาเลยสักนิดหรือไง?” ตอนนี้คุณย่าเยโมโหเพ ราะถังจื่อโมจนตัวแทบระเบิดแล้ว แน่นอนว่าสิ่งสำคัญเป็นเพราะ คำพูดของถังจื่อ โม่เมื่อกี้ที่ทำให้เธอตะลึงงัน

ก่อนหน้านี้เธอมั่นใจว่าถังจื่อโม่ไม่มีทางเป็นลูกของเอเ นกับเงินลั่วฉิง เพราะเมื่อก่อนเยซือเฉินกับเงินถั่วนิ่งเคยนอนด้วย กันแค่คืนเดียว ดังนั้นเป็นไปไม่ได้ที่จะมีลูกสองคน

แต่ว่าคุณย่าเย่มองดูอายุของเด็กผู้ชายคนนี้แล้วนึกความเป็น ไปได้บางอย่างขึ้นมากะทันหัน หรือว่าเป็นถั่วนิ่งจะมีลูกแฝด?เป็นแฝดชายหญิงหรือเปล่า? ชายหนึ่งหญิงหนึ่ง? ถึงแม้โอกาสจะน้อยมาก แต่ใช่ว่าจะไม่มีความเป็นไปได้

แน่นอน คุณย่าเย่ตั้งใจพูดออกไปแบบนั้นเพราะคิดถึงความ เป็นไปได้นี้ เธอกำลังตีวัวกระทบคราดด่าเป็นลั่วถึงว่าไม่อบรมสั่ง สอนลูก!!

ดวงตาคู่นั้นของคุณย่าเจ้องมองไปที่ถังอโม่ แววตานั้น เคล้าไปด้วยการพิจารณา เด็กคนนี้ใส่หมวก ใส่แว่นกันแดด ความเป็นจริงมองไม่เห็นหน้าตาของเขา แต่เธอไม่ยอมรับไม่ได้ จริงๆว่าเด็กคนนี้ฉลาดมาก หลักแหลมมาก สิ่งที่เหมือนซื้อเงิน ตอนเด็กๆมาก

ถ้าเมื่อก่อนรู้ว่าซื้อเฉินมีลูกชายลูกสาวแบบนี้ คุณย่าเยต้อง ดีใจมากแน่นอน หรือไม่เธอก็ไม่มีวันขัดขวางไม่ให้เยซื้อเฉันคบ กับเงินลั่วเฉิงอย่างหนักแน่นอีกแล้ว

แต่ว่าตอนนี้…….

ตอนนี้พวกเขาจะแต่งงานกับองค์กรโกสต์ซิตี้ สําหรับเรื่องงาน แต่งงานก่อนหน้านี้พวกเขาได้ประกาศไปแล้ว อีกทั้งหัวหน้าของ องค์กรโกสต์ซิตี้ก็ได้ลงนามบนหนังสือหมั้นหมายแต่งงานแล้ว ดังนั้นตอนนี้เยซือเฉินต้องแต่งงานกับเจ้าหญิงขององค์กรโกสต์ ซิตี้

ถึงแม้เยซือเฉินกับเงินถั่วนิ่งจะมีลูกชายและลูกสาวด้วยกัน เยซื้อเฉินก็ต้องแต่งงานกับเจ้าหญิงขององค์กรโกสต์ซิตี้ แต่งงา นกับเงินถั่วนิ่งไม่ได้เด็ดขาด
สําหรับลูกชายและลูกสาวคู่นี้ ตระกูลเยีของพวกเราเลี้ยงได้ เลี้ยงเอาไว้ก็จบแล้ว เด็กผู้หญิงคนนั้นต้องส่งทิ้งแน่นอน

สำหรับเด็กผู้ชายคนนี้ถ้าเป็นไปได้ ก็สามารถคิดหาวิธีเก็บเอา

ไว้ได้

เด็กคนนี้ฉลาดขนาดนี้ หลักแหลมขนาดนี้ ถึงเวลานั้นสามารถ ให้เขาเข้าไปทำงานในบริษัท ต้องมีประโยชน์มากแน่นอน

“เจ้าเด็กคนนี้ควรได้รับการอบรมสั่งสอนอย่างดี” ตอนนี้ถึงแม้ คุณย่าเยจะคิดได้ว่าถังจื่อไม่มีความเป็นไปได้ที่จะเป็นลูกของ เย่อเฉิน เธอถึงขั้นคิดว่าจะใช้ประโยชน์ดังจื่อไม่อย่างไร แต่ สําหรับคําพูดของถังจื่อ โม่เธอยังคงรู้สึกแย่มาก

คุณย่าเย่รู้สึกว่าเด็กแบบนี้ควรได้รับการสั่งสอนอย่างเข้มงวด แน่นอนครั้งนี้เธอกำลังสอบด่าว่าเป็นมั่วนิ่งสั่งสอนลูกไม่เป็น

เงินถั่วนิ่งสอนลูกทั้งสองคนจนแทบไม่เป็นผู้เป็นคน ตอนนั้น ตอนที่ลูกสาวอยู่ในบริษัทก็เถียงกับพวกเธอ เด็กคนนี้ก็ยังหา เรื่องเธอทุกอย่าง ตอนนี้ยังจงใจก่อความวุ่นวายอีก

ตอนนี้ภายในใจของคุณย่าเข่มั่นใจยิ่งขึ้นว่าเป็นลั่วจึงสั่งให้

ถังจื่อไม่มาก่อความวุ่นวาย

แต่ว่า ถ้าเด็กคนนี้เป็นลูกของซื้อเฉินจริงๆ เรื่องนี้จำเป็นต้อง วางแผนระยะยาว เพราะถึงอย่างไรเธอไม่มีวันปล่อยให้เจ้าหญิง ขององค์กรโกสต์ซิตี้รู้ว่าซื้อเฉินมีลูกสองคนแล้วเด็ดขาด

“คุณแม่ของผมสั่งสอนผมยังไงคุณย่าไม่จำเป็นต้องวิจารณ์”ถังจื่อ ไม่ทนเห็นคนอื่นต่อว่าคุณแม่ของเขาไม่ได้ที่คิด คำพูดที่วัว กระทบคราดของคุณย่าเยถังจื่อไม่ฟังออกทั้งหมด

ในเวลาเดียวกันยังจื่อไม่ก็เข้าใจเรื่องหนึ่ง ความเป็นจริงคุณ ย่าเย่เชื่อในสิ่งที่เขาพูดเมื่อกี้แล้ว คุณย่าเย่เชื่อว่าเขาคือลูกของ เชื่อเฉิน คุณย่าเย่เองก็คิดถึงแม่ของเขาเป็นถั่วนิ่ง ดังนั้นคุณย่า เยจึงค่าแบบตีวัวกระทบคราด

ถังจื่อไม่มองดูสีหน้าของคุณย่าแย่ในตอนนี้แล้วอดไม่ได้ที่จะ หัวเราะเยือกเย็นในใจ คุณย่าเย่เชื่อคำพูดของเขาแล้ว รู้แล้วว่า เขาเป็นใคร แต่กลับมีปฏิกิริยาแบบนี้

เย็นชา นิ่งเงียบ ถึงขั้นวางแผนแล้ว ยังจื่อไม่นึกถึงปฏิกิริยา แรกของท่านถังและท่านย่าถัง

คุณแม่ไม่ได้แต่งงาน อย่างน้อยตอนนั้นคุณแม่ยังโสด ท่ามกลางสถานการณ์ที่ยังไม่รู้ว่าพ่อของเขากับน้องสาวคือใคร ตอนที่ท่านถึงกับท่านย่าถังเห็นพวกเขานั้นดีใจมาก ตื้นตันมาก มีความสุขมาก ทั้งหมดนั้นเป็นความรู้สึกที่แท้จริง เขากับน้อง สาวสามารถสัมผัสได้อย่างชัดเจน

ท่านถังและท่านย่าถังไม่สนใจสถานการณ์อื่นๆ แค่ชอบพวก เขา ชอบพวกเขา!!

ในทางตรงกันข้ามปฏิกิริยาของคุณย่าเยทำให้ห่อเหี่ยวใจ จริงๆ รวมถึงคุณปู่เย่ เขารู้ดีว่าคุณปู่เย่แกล้งหมดสติ ก่อนหน้านี้ ตอนที่เขาเอากระดาษเปียกเช็ดปากคุณปู่เย่ คุณปู่เย่มีปฏิกิริยา ตอนนั้นเขาเห็นคุณปู่เย่ยกมือขึ้น ตอนนั้นคุณปู่เย่อยากจะห้ามเขาแน่ๆ แต่เพราะไม่สามารถเผยไม่ได้ดังนั้นสุดท้ายคุณปู่เย่จึง อดทนเอาไว้

สิ่งที่คุณย่าเย่สามารถคิดได้คุณปู่เย่ก็สามารถคิดได้เหมือนกัน ดังนั้นตอนนี้คุณปู่เย่ต้องรู้ตัวตนของเขาแล้วแน่ๆ แต่ว่าตอนนี้ คุณปู่เย่กลับนอนนิ่งบนเตียง ไม่มีปฏิกิริยาใดๆ สีหน้าของคุณ เย่ไม่มีความผิดปกติแต่อย่างใด

ถังอโม่ไม่รู้ว่าควรจะบอกว่าคุณปู่เย่แกล้งหมดสติได้เหมือน มาก หรือว่าคุณปู่เย่เย็นชาเกินไป ถ้าเปลี่ยนเป็นท่านถัง ท่าน ถังคงเด้งตัวขึ้นมาจากบนเตียงนานแล้ว

ไม่แปลกที่คุณพ่อตัดขาดความสัมพันธ์กับตระกูลเย่ คิดว่า ตลอดหลายปีที่ผ่านมานี้ คุณปู่เย่กับคุณย่าเยองปฏิบัติแบบนี้กับ คุณพ่อของเขาแน่นอน

วินาทีนี้ ถึงจื้อ โม่รู้สึกว่าคุณพ่อน่าสงสารจริงๆ โชคดีที่ตอนนี้

คุณพ่อตัดขาดความสัมพันธ์กับตระกูลเยู่แล้ว หลังจากนี้เขากับ

คุณพ่อไม่ต้องถูกคุณปู่เย่กับคุณย่าเยวางแผนอีก

ถังจื่อโม่คิดถึงเรื่องพวกนี้ ภายในใจรู้สึกเย็นวาบ ใบหน้าของ เขาหม่นหมองลงอย่างเห็นได้ชัด ดวงตาของเขาทอดมองไปทาง คุณปู่เย่ที่นอนนิ่งอยู่บนเตียง ขยับมุมปากเล็กน้อย : “คุณแม่ บอกผมว่าเป็นคนต้องซื่อสัตย์ ห้ามโกหก ห้ามหลอกลวง”

ถังจื่อ โม่หยุดพูดครู่หนึ่ง ดวงตาคู่นั้นมองไปทางนักข่าวอย่าง รวดเร็ว แววตาของเขาหม่นหมองเล็กน้อย ทันใดนั้นเองเขาก็พูด ขึ้นอีก : “แต่ว่าคุณปู่เย่กับคุณย่าเข่กลับหลอกลวงทุกคน…..”
“แกพูดเหลวไหลอะไร?” คุณย่าเย่ได้ยินคำพูดของถังจื่อไม่ หน้าเปลี่ยนสีทันที พูดแทรกถังจื่อ ไม่ทันควัน

“ทุกคนต่างก็สายตาดี มองเห็นทุกอย่างชัดเจน ดังนั้นผมไม่ จำเป็นต้องพูดอะไรมากมาย” ตอนนี้สีหน้าของถังจื่อไม่มีความ ไร้เดียงสาและใสซื่อเหมือนก่อนหน้านี้แล้ว ในทางกลับกันมี ความเย็นชามากขึ้น

ถังจื่อโม่ไม่ได้ใช้วิธีการอ้อมค้อมเหมือนก่อนหน้านี้อีก ตอนนี้ เขาอยากจะใช้วิธีที่ตรงและรวดเร็วที่สุดในการจัดการเรื่องนี้

“เด็กคนนี้ทำไมไม่รู้ความเลยหะ” คุณย่าเย่ร้อนใจ ถ้าไม่ใช่ เพราะคิดขึ้นได้ว่าเด็กคนนี้เป็นลูกของซื้อเฉิน คุณย่าเอ่อยากจะ เตะเด็กคนนี้ออกไป เด็กคนนี้ไม่มีมารยาทมาก ไม่รู้ความแบบนี้ ล้วนเป็นเพราะเป็นถั่วนิ่งสอนได้ไม่ดี ทั้งหมดนี้เป็นหน้าที่ของ เงินลั่วถึง ทั้งหมดนี้เป็นความผิดของเงินถั่วนิ่ง