บทที่ 1221 ศึกใหญ่ของถังจื่อโม่ (2)

“นายไปซื้อ” ครั้งนี้ถึงจื่อโม่ไม่ได้อธิบายอะไรทั้งนั้น คุณชาย ถังจื่อ ไม่รู้สึกว่าหนูพูดมากไปหน่อย อีกทั้งจนกระทั่งตอนนี้ เขา เห็นแค่การปากเสียซึ่งเป็น ความสามารถ เพียงอย่างเดียวขอ งกู้หนู ไม่เคยเห็นหนูมีความสามารถอย่างอื่น

“ครับ” ถึงแม้ภายในใจหนูจะรู้สึกสงสัยมาก แต่ก็ยังคงตอบ ตกลง ทั้งยังแสดงถึงความดีใจออกมาอย่างชัดเจน เขารู้สึกว่า เรื่องนี้ยิ่งอยู่ก็ยังมีความหมาย การอยู่กับคุณชายน้อยมันส์กว่า จริงๆ ด้วย

กู้หนูรู้สึกว่าเขาสามารถแนะนำพี่ใหญ่ให้คุณชายน้อยดูแล องค์กรยมบาล หลังจากนั้นเขาจะได้อยู่กับคุณชายน้อยทุกวัน ถ้า เป็นแบบนั้นจริงๆ หลังจากนี้เขาไม่ต้องกังวลว่าจะเบื่ออีกต่อไป แล้ว

กู้หวูรวดเร็วมาก ใช้เวลาไม่นานเขาก็เอาของกลับมาแล้ว

ถังจื่อโม่ใส่หมวก ใส่แว่นกันแดด หลังจากนั้นเอาปากกา เขียนคิ้วที่หาซื้อมาวาดจมูกและริมฝีปากปากเล็กน้อย จากนั้น ใบหน้าของเขาก็มี ‘กระ’ ขึ้นมา

ปากกาเขียนคิ้วสีน้ำตาลแต่งแต้มลงใบใบหน้า สีเหมือนกระ ของจริงมาก

ในที่สุดตอนนี้กู้หนูก็รู้แล้วว่าทำไมคุณชายน้อยถึงต้องการปากกาเขียนคิ้ว ที่แท้ก็ต้องการจะวาดกระนี่เอง

ไม่พูดไม่ได้จริงๆ คุณชายน้อยวาดกระได้เหมือนมาก ถ้าไม่ใช่ เพราะเขาเห็นคุณชายน้อยวาดกระด้วยตนเองกับตา เขาคงถูก หลอกไปแล้ว

อีกทั้งเขารู้สึกว่าท่าทีของคุณชายน้อยดูชำนาญมาก ไม่ เหมือนวาดเป็นครั้งแรก

หลังจากนั้นหนูก็คิดถึงกระที่อยู่บนใบหน้าเป็นลั่วถึงเมื่อก่อน หน้านี้ ดังนั้นความสามารถในการวาดกระของคุณชายได้มาจาก คุณผู้หญิง?

“คุณชายน้อยครับ คุณชายน้อยวาดแบบนี้ แม้แต่ผมก็จำ คุณชายน้อยไม่ได้ คนอื่นก็ยิ่งจำไม่ได้แน่นอนครับ” ครั้งนี้กู้หนู พูดจากใจจริง เวลานี้ถึงจื่อ ไม่สวมหมวก สวมแว่นกันแดด บวก กับวาดกระเสมือนจริงลงบนใบหน้า หน้าตาเปลี่ยนไปเป็นปลิด ทิ้งจริงๆ

“อืม พอได้” ถังจื่อ โม่เปิดกระจกบนรถขึ้นมาส่อง ถือว่าพึง พอใจอย่างมาก

“ได้ครับ ได้แน่นอน ได้มากๆ” กู้หนูประจบ แน่นอนว่าหนูพูด จากใจจริง

“ไปเถอะ ไปโรงพยาบาลกัน ตอนนี้น่าจะมีนักข่าวอยู่ที่โรง พยาบาล” ถังจื่อ โม่จัดแจงเล็กน้อย แล้วนั่งใหม่ คุณชายน้อย วางท่าขึ้นมา ทรงพลังอย่างมาก
“คุณชายน้อย เราจะหลบนักข่าวไหมครับ? หรือว่าจะตั้งใจให้ นักข่าวเดินตามเข้าไป?” หวได้ฟังคำพูดของถังจื่อ โม่ ดวงตา เปล่งประกายขึ้นมาอย่างรวดเร็ว ครั้งนี้คุณชายน้อยมาคิดบัญชี กับคุณปู่เย่ มาคิดบัญชีกับคนอื่นแบบนี้ หนูรู้สึกว่าควรจะ สงบเสงี่ยมหน่อย

สำหรับนักข่าว ทางที่ดีที่สุดไม่ต้องไปข้องเกี่ยว

“แน่นอนว่า ให้นักข่าวตามเข้าไป” ถึงจื่อไม่กวาดตามองหา อย่างรวดเร็ว : “ฉันเป็นคนเปิดเผย ไม่จําเป็นต้องกลัวใคร

มุมปากของหวกระตุกขึ้นมา “คุณชายน้อย พวกเราไปคิด บัญชีกับคุณปู่เย่ ทำให้ทุกคนรู้แบบนี้คงไม่ดีเท่าไหร่รึเปล่าครับ”

ความใจกล้าของคุณชายน้อยเป็นเรื่องที่ดี ทรงพลังอย่างมาก แต่ว่าการทําอะไรเปิดเผยก็ต้องดูสถานการณ์หน่อย

ถึงแม้พวกเขาองค์กรยมบาลจะไม่กลัวใคร ถึงแม้ปกติแล้ว พวกเขาองค์กรยมบาลจะเข้าใกล้เรื่องอันตราย อย่างเช่นการ ต่อสู้และฆ่าฟัน แต่ว่าพวกเขาองค์กรยมบาลให้ความสำคัญกับ กฎระเบียบ

“ต้องการให้ทุกคนรู้” ถังจื่อโม่ไม่สนใจหวที่คอยเกลี้ยกล่อม ท่าทีของเขาหนักแน่นอย่างมาก

“คุณชายน้อย คุณชายน้อยช่วยบอกผมหน่อยได้ไหมครับ คุณชายน้อยจะทำอะไรกันแน่ คุณชายน้อยให้ผมเตรียมตัว เตรียมใจหน่อยสิครับ” กู้หนูเห็นว่าไม่สามารถเกลี้ยกล่อมถังจื่อโม่ได้ ภายในใจจึงตกตะลึง
ในเมื่อไม่สามารถเกลี้ยกล่อมคุณชายน้อยได้ ถ้าอย่างนั้น อย่างน้อยเขาก็ต้องรู้ว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้น เขาจะได้เตรียมใจ

“เดี๋ยวถึงเวลานายก็รู้เอง” แต่ว่าถังจื่อไม่ยังคงไม่บอกเขา พูด กํากวมแค่ประโยคเดียวแล้วจบบทสนทนากับหนู

หวู

ติดตามคุณชายน้อยน่าหวาดเสียวเกินไปรึเปล่า?

เขาไม่รู้เลยว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้น ไม่ได้เตรียมตัวแม้แต่น้อย ถึงเวลานั้นถ้าเกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้นมาจะทำยังไง?

กู้หนูเป็นกังวลอย่างมาก แต่ถังจื่อไม่กลับทำเหมือนไม่มีเรื่อง อะไร ไม่สนใจกู้หนูอีก

ภายในใจของกู้หนูรู้สึกสับสน คุณชายน้อยไม่พูดอะไรเลย เขาเองก็ไม่สามารถลวงคำพูดจากคุณชายน้อยได้ ถ้าอย่างนั้น ตอนนี้เขาก็ทำได้แค่เตรียมทุกอย่างให้พร้อม

ไปถึงโรงพยาบาล ตอนลงจากรถยนต์ กู้หนูบอกให้คนที่ ติดตามมาด้วยเตรียมทุกอย่างให้พร้อม คนที่ติดตามมาด้วยเห็น สีหน้าเคร่งขรึมของหนู พวกเขาก็ดูเป็นกังวลขึ้นมา

หลังจากกู้หลงจากรถ เขาก็รีบอ้อมไปอีกทางอย่างรวดเร็ว เปิดประตูรถให้ถังจื่อ โม่ แน่นอนว่าคนอื่นๆ ก็รีบตามติดหว ดัง นั้นทันทีที่ถังจื่อไม่ลงจากรถ ด้านหลังของเขาจึงมีคนที่ดู เหี้ยมโหดหลายคนยืนอยู่

แน่นอน ไม่ได้บอกว่าคนพวกนั้นดูน่ากลัว ในทางตรงข้ามพวกเขาดูดีมาก ทว่ารังสีที่แผ่ออกมาจากรอบตัวเขาดูน่ากลัวเท่านั้น

รังสีแบบนั้น ออร่าที่ทรงพลังแบบนั้น พวกเขาฝึกฝนมาจาก

ภารกิจซ้ำแล้วซ้ำเล่า ไม่ใช่สิ่งที่บอดี้การ์ดที่ดูเหมือนมีความ สามารถแต่ความเป็นจริงต่อสู้ไม่เก่งจะสามารถเปรียบได้ พวก เขายืนเรียงกันแบบนี้ มีความน่าเกรงขามจนต้องตกตะลึง ถึงแม้ถังจื่อ โม่จะอายุน้อย ตัวเล็ก แต่เขาดูทรงพลังอย่างมาก

ถังจื่อไม่ลงจากรถ เชิดคางขึ้นเล็กน้อย ยิ่งดูแข็งแกร่งมากขึ้น

เวลานี้ด้านนอกโรงพยาบาลยังมีนักข่าวจำนวนไม่น้อยล้อม เอาไว้ก่อนหน้านี้คุณย่าเย่เข้าไปแล้ว ทางโรงพยาบาลไม่ อนุญาตให้นักข่าวเข้าไปด้วย มีนักข่าวหลายสำนักหาวิธีจน เข้าไปได้ แต่นักข่าวสำนักเล็กๆ ถูกรั้งเอาไว้ด้านนอก

นักข่าวมีชีวิตด้วยการขุดคุ้ย แน่นอนว่าในสถานการณ์แบบนี้ ยิ่งไม่อยากออกไป ไม่แน่นว่าหลังจากนี้อาจจะเกิดเรื่องอย่างอื่น ขึ้นก็ได้

การมาที่ยิ่งใหญ่ของถังจื่อไม่ดึงดูดความสนใจอย่างมาก นัก ข่าวที่ก่อนหน้านี้ล้อมอยู่ด้านนอกโรงพยาบาลเห็นการมาที่ยิ่ง ใหญ่ของเขาก็กระปรี้กระเปร่าขึ้นมาทันที ดูจากการมาที่ยิ่งใหญ่ แล้วคนๆ นี้ต้องไม่ธรรมดา ถึงแม้จะไม่ได้ข่าวของตระกูลเย่ ได้ ข่าวอย่างอื่นก็ดีเหมือนกัน

นี่เป็นลูกของใครกัน ออกมาแสดงตัวทั้งที่ยังเป็นเด็กตัวแค่นี้ แต่ว่าดูทรงพลังมากจริงๆ

นักข่าวหลายคนรีบวิ่งไปล้อมเขาเอาไว้ ช่างกล้องอดไม่ได้ที่จะรีบถ่ายรูปอย่างรวดเร็ว

“อย่าขวางทางผม วันนี้ผมมาคิดบัญชีกับคนๆหนึ่ง” ถึงจื่อไม่ เงยหน้าขึ้นเล็กน้อย ดวงตาคู่นั้นกวาดมองไปที่นักข่าวพวกนั้น คําพูดแค่ประโยคเดียวของเขาหนักแน่นจนทําให้คนถึงกับแลบ ลิ้นออกมา

หวที่เดินตามหลังถึงกับเข่าอ่อน คุณชายน้อยของผม เรา

ช่วยสงบเสงี่ยมหน่อยได้ไหมครับ? สงบเสงี่ยมสักหน่อย?

มาคิดบัญชีกับคนอื่นไม่จำเป็นต้องป่าวประกาศแบบนี้!!

พวกเขาองค์กรยมบาลให้ความสำคัญกับกฎระเบียบ และ ต้องการศักดิ์ศรีเหมือนกัน!!

ตอนนี้คุณชายน้อยยังไม่ได้รับช่วงดูแลองค์กรยมบาล ก็จะ ทําลายชื่อเสียงขององค์กรยมบาล?

เวลานี้ภายในใจของหาโอดครวญด้วยความเศร้า แต่ว่าใน สถานการณ์แบบนี้เขาไม่มีวันพูดอะไรเหลวไหล และไม่มีวันพูด ขัดคุณชายน้อย เวลานี้ไม่ว่าคุณชายน้อยจะทำอะไร เขาจำเป็น ต้องให้เกียรติคุณชายน้อย

“มาคิดบัญชี? มาคิดบัญชีกับใคร? ที่นี่คือโรงพยาบาลนะ? มาคิดบัญชีกับใครที่โรงพยาบาล?” นักข่าวที่ล้อมวงเอาไว้ได้ฟัง ก็รู้สึกสนใจขึ้นมาทันที เหตุการณ์แบบนี้เหมือนจะเคยดูใน โทรทัศน์ วันนี้คิดไม่ถึงว่าจะเจอของจริง

ข่าวแบบนี้รายงานออกไปต้องได้รับความสนใจอย่างมากแน่นอน มาคิดบัญชีถึงโรงพยาบาล จากเหตุการณ์แล้วน่าจะ อยู่ระหว่างทาง?

อีกทั้งยังมีเด็กตัวเล็กแค่นี้ ทั้งหมดนี้สามารถกลายเป็นที่ถูก เถียงได้

นักข่าวหลายสำนักที่ก่อนหน้านี้ไม่ได้มารีบเข้ามาล้อมอย่าง รวดเร็ว ชั่วขณะหนึ่งนักข่าวล้อมถังจื้อ โมเอาไว้

ดวงตาคู่นั้นของถังจื่อโม่กวาดมองคนที่ล้อมเขาเอาไว้ ครั้งนี้ ถังจื่อ โม่ไม่ได้พูดอะไร แต่เดินตรงเข้าไปในโรงพยาบาล

“เฮ้อ ทำไมถึงไปแล้วล่ะเนี่ย? เมื่อกี้หนูบอกว่าหนูมาคิดบัญชี กับคนๆหนึ่ง มาคิดบัญชีกับใคร? แล้วหนูชื่ออะไร เป็นลูกของ ใคร” นักข่าวจะยอมปล่อยให้ถังจื่อไม่เป็นไปได้ยังไง พวกเขายัง มีอีกหลายคำถามที่ยังไม่เข้าใจกระจ่างแจ้ง

“ถอยไปให้หมด อย่ามาขวางทางคุณชายน้อยของเรา” กู้หนู เห็นนักข่าวขวางทางถังจื่อโม่ ถังจื่อโมเดินเข้าไปไม่ได้แล้ว หวู จึงก้าวไปยืนตรงหน้าเขา

“คุณชายน้อย? นี่คือคุณชายน้อยตระกูลอะไรคะ” นักข่าว ได้ยินคำพูดของหวู คว้าตัวกู้หนูแล้วถามใจความสำคัญ

สามารถถูกเรียกว่าคุณชายน้อย ต้องไม่ธรรมดาแน่นอน แค่ ไม่รู้ว่าเป็นคุณชายน้อยตระกูลไหนกันแน่

“เมื่อก่อนไม่เคยเห็นเด็กคนนี้ และไม่เคยเห็น…..” เป็นครั้ง แรกที่ถังจื่อ โม่เผยตัวต่อสาธารณชน อีกทั้งถังจื่อโม่ยังปลอมตัวมาเป็นอย่างดี แน่นอนว่าไม่มีใครรู้จักเขา

“หนูน้อย หนูเป็นใครกันแน่ครับ?”

“หนูน้อย หนูชื่ออะไรครับ?”

“หนูน้อย คุณพ่อคุณแม่ของหนูเป็นใครครับ?”

กู้หนูเห็นท่าทีของหนูแล้วรู้สึกกลัว ไม่กล้าถามหรู จึงยื้อแย้ง กันไปถามถึงจื่อโม พวกเขามั่นใจว่าสามารถได้รับคำตอบที่ อยากจะได้จากปากเด็กอายุห้าขวบอย่างง่ายดาย