บทที่ 1202 ทางเลือกของคุณชายสามเย่ ความพึงพอใจ ของทุกคน (1)

“คุณโทรไปหาฉิงถึงตอนนี้เลย แล้วให้เยซื้อเฉินรับสาย คุณ บอกเขาว่าเงินลั่วนิ่งกับเด็กหญิงตัวน้อยอยู่ที่บ้านของตระกูลเ ให้เขากลับมา ขอแค่เขากลับมา เรื่องนี้ก็จะเปลี่ยนได้ ขอแค่ เขากลับมา ที่เขาพูดมาก่อนหน้านั้นก็เท่ากับโมฆะ เรื่อง ทั้งหมดก็จะเป็นแค่เรื่องล้อเล่นเท่านั้น

“นี่คุณหมายถึงหลอกให้เยซื้อเฉินกลับมาเหรอ? ” คุณปู่เย่ เข้าใจความหมายของคุณย่าเยู่ในทันที ดวงตาของเขาไหววูบ “แต่ตอนนี้เรายังหาตัวเป็นลั่วถึงกับเด็กตัวน้อยไม่พบเลยนะ เชื่อเงินกลับมาแล้วไม่เจอตัว ก็จะยิ่งวิตกกังวล ถึงตอนนั้นจะยิ่ง หมางใจกันมากขึ้นไปอีกหรือเปล่า ?

“หลอกเขากลับมาให้ได้ก่อนค่อยว่ากัน ขอแค่เขากลับมาที่ ตระกูลเย่ได้ คำแถลงที่เขาพูดก่อนหน้า และใบรับรองต่างๆก็จะ ไม่มีความน่าเชื่อถืออะไรอีก ขอแค่เขากลับมาในครั้งนี้ ต่อไป ต่อให้เขาจะพูดแถลงอะไรอีก ก็จะไม่มีคนเชื่อเขา”เห็นชัดว่า แผนการของคุณย่าเย่นั้นดีเยี่ยมมาก

“แต่เราหาตัวเป็นลั่วนิ่งไม่พบ หากเยซื้อเฉินติดต่อกับ เงินถั่วนิ่ง ก็จะรู้ว่าเราโกหก ถึงตอนนั้นหากเขารู้ว่าโกหก ก็จะ ไม่มีทางกลับมาเด็ดขาด” คุณปู่เย่มองไปยังคุณย่าเย่ คิ้วขมวด กันแน่น เห็นชัดว่าคุณปู่เย่ไม่เห็นด้วยกับแผนการนี้ของคุณย่า
“คุณวางใจเถอะ ฉันมีวิธี”คุณย่าเยได้ยินที่คุณปู่เพูด มุม ปากก็ยกยิ้มออกมาเล็กน้อย “ครั้งที่แล้วตอนที่ฉันอยู่ที่บริษัทได้ บันทึกเสียงของเด็กน้อยนั่นเอาไว้ ฉันตัดต่อคลิปเสียงนิดหนึ่ง รอให้ทางเชื่อเงินรับสาย ฉันก็เอาคลิปเสียงที่ตัดต่อมาเปิดให้ เยซือเฉินได้ยิน หากเขาได้ยินเสียงของเด็กน้อย ไม่มีทางสงสัย แน่ และจะต้องกลับมาอย่างแน่นอน”

“จริงเหรอ ? คุณบันทึกเสียงของเด็กน้อยคนนั้นไว้ด้วยเห รอ? “ใบหน้าของคุณปู่เยมีความประหลาดใจอยู่ไม่น้อย”งั้นคุณ ก็รีบๆเลย รีบตัดต่อคลิปเสียงนั้น แล้วผมจะได้โทรไปหาเยซื้อ เฉิน ”

เมื่อคุณปู่เย่ได้ยินวิธีของคุณย่าเยก็เห็นด้วยขึ้นมาทันที หากเป็นอย่างว่าจริงๆ เรื่องนี้ก็จะจัดการได้ง่าย

คุณย่าเย่ค้นหาคลิปเสียง แล้วตัดต่อ จากนั้นก็ให้เหลือเพียง

เสียงเรียกพ่อของถังจื่อซี นั้นเป็นเสียงเรียกของถังจื่อซีในตอนที่ อยู่ในบริษัท แน่นอนว่าคุณย่าเย่นั้นลบเสียงอื่นที่ไม่เกี่ยวข้อง ออกหมด “ฟังดูแล้วก็ไม่เลวนะ และในตอนนี้ที่ตรงนั้นก็น่าจะเสียงดังอื้อ

จึงไม่น้อย เยซื้อเฉินจับพิรุธไม่ได้แน่ ” เมื่อคุณปู่เย่ได้ยินคลิปเสียงที่ตัดต่อเสร็จก็พอใจเป็นอย่าง มาก“ผมจะโทรหาฉิงถิงเดี๋ยวนี้ ”
“อืม โทรเลย ใช้โอกาสที่เชื่อเงินยังอยู่ในงาน มีเพียงตอ นที่เชื่อเงินออกจากงานแล้วมุ่งตรงกลับตระกูลเย่ ถึงจะถือว่า ได้ผลดีที่สุด “คุณย่าเย่เชี่ยวชาญในการวางแผนมาทั้งชีวิต และเตรียมการทุกอย่างเอาไว้ล่วงหน้าหมดแล้ว

คุณปู่เย่เองก็ไม่อยากที่จะเตะถ่วงเวลาอีกต่อไป รีบหยิบ โทรศัพท์มือถือออกมาแล้วโทรหาฉิงถึง

เยซื้อเฉิน ในตอนนี้ยังไม่ได้ออกไปจากที่แถลงข่าว เพราะใน ตอนนี้นักข่าวต่างก็ห้อมล้อมเยซื้อเฉินเอาไว้ นักข่าวต่างก็ไม่ ถามคำถาม เชื่อเงินเองก็แทบปลีกตัวออกมาไม่ได้

คุณชายห้านิ่งได้ติดตามอยู่ข้างๆเยซื้อเฉินตลอด ดังนั้นใน ตอนนี้เองก็ถูกนักข่าวห้อมล้อมเอาไว้ด้วยเหมือนกัน

ในตอนนี้มีนักข่าวไล่ถามคำถามอยู่อีกมากมาย เพราะฉะนั้น

ในที่เกิดเหตุจึงเสียงดังมาก แต่คุณชายห้านิ่งก็ได้ยินเสียงเรียก

เข้าของโทรศัพท์มือถือตัวเอง

คุณชายห้านิ่งหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา เห็นสายผู้ที่โทรเข้า มา ริมฝีปากของเขาก็อดที่จะกระตุกไม่ได้ คุณปู่เย่โทรหาเขา ในตอนนี้ต้องการจะทำอะไรกัน ?

เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว พี่สามก็ได้พูดทุกอย่างชัดเจนอย่างนี้แล้ว คุณปู่เย่โทรหาเขาตอนนี้ก็ไม่มีประโยชน์อะไรแล้ว เขาคิดแทน ทําแทนพี่สามไม่ได้แน่

แต่คุณชายห้างก็ยื่นโทรศัพท์มือถือไปตรงหน้าของเมือเฉิน ให้เยซือเฉินได้เห็นสายที่โทรเข้ามา
เย่อเฉินเหลือบมองอย่างเย็นชาไปแวบหนึ่ง และไม่ได้มีปฏิ กิริยาใดๆ สีหน้าท่าทีก็ไม่เปลี่ยน แม้แต่หางคิ้วก็ยังไม่กระดิก ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ตระกูลเยกับเขาไม่มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกัน อีก และคนของตระกูลเย่ก็ไม่เกี่ยวอะไรกับเขาด้วยเช่นกัน

“ฉันควรรับหรือไม่รับดี ?” หลังจากที่คุณชายห้าจึงเห็นปฏิ กิริยาของเอเงิน ก็ตัดสินใจไม่ได้ไปชั่วขณะ ในเวลาแบบนี้ เขาควรรับสายหรือไม่รับสายดี ?

รับแล้ว ไม่รู้จะพูดอะไร หากไม่รับ ก็เหมือนจะไม่เคารพผู้ใหญ่ ยังไงอย่างนั้น ในเมื่อพี่สามไม่ยอมรับคนของตระกูลเยู่แล้ว เขาก็ คงไม่ต้องนับคุณปู่เย่เป็นผู้ใหญ่อีกแล้วละมั้ง ?

คุณชายห้านิ่งคิดไปคิดมา ก็ตัดสินใจที่จะไม่รับสาย จากนั้น ก็เก็บโทรศัพท์เข้าที่

“เจ้านึงถึงคนนี้ ไม่รับสายของฉันด้วย คุณปู่เย่มองผ่านการ ถ่ายทอดสด เห็นคุณชายห้านิ่งไม่รับสายเขา โมโหจนเกือบจะ เขวี้ยงโทรศัพท์ทิ้ง

“ตอนนี้จึงถึงก็ไม่รับโทรศัพท์เหรอ งั้นเราจะทำยังไงกันดี ? โทรหาเลขาหลิวไหม? “คุณปู่เย่อดไม่ได้ที่จะร้อนใจขึ้นมาอีก ครั้ง เขามองไปยังคุณย่าเย่เพื่อถามความเห็นคุณค่าอย่

“เลขาหลิวเป็นคนของเยซื้อเฉิน หากคุณโทรหาเลขาหลิวใน ตอนนี้ เลขาหลิวก็คงไม่รับแน่นอน “ดวงตาของคุณย่าเย่หรี่ลง เห็นชัดว่าสีหน้าก็เคร่งเครียดขึ้นมา

“แล้วทำยังไงกันดี โทรไปก็ไม่ติด แล้วจะให้เขากลับมายังไง ? หากคราวนี้เขาไปจริงๆ ออกไปจากงานแล้ว ต่อให้จะตาม ตัวเขากลับมาได้ ผลที่ออกมาย่อมต้องไม่เหมือนกันแน่ “คุณปู่เย่ มองเชื่อเดินผ่านการถ่ายทอดสด กลัวเยซื้อเฉินจะเดินจากไป

“คุณดูสิคนด้านหน้าคนนั้นใช่นักข่าวหลู่หรือเปล่า คุณโทร หานักข่าวหลู่ แล้วให้นักข่าวหลู่เอาโทรศัพท์ให้เชื่อเงินรับ สาย ถึงตอนนั้นผลที่ออกมาน่าจะดีกว่า “แม้ว่าคุณย่าเย่จะ อายุมากแล้ว แต่สายตาก็แหลมคมมาก

“ได้ ได้ วิธีนี้ของคุณใช้ได้ ผมจะโทรหานักข่าวหลู่เดี๋ยวนี้ ” คุณปู่เย่ได้ยินค้าที่คุณย่าเพูด ดวงตาก็เป็นประกาย เพราะคุณ ปู่เย่มักจะโทรหานักข่าวอยู่เป็นประจำ ดังนั้นจึงมีเบอร์ของนัก ข่าวหลู่

คุณปู่เย่รีบค้นหาเบอร์ของนักข่าวหลู่ทันทีจากนั้นก็โทรติดต่อ ไป

ใต้ตึกใหญ่บริษัทตระกูลเยกรุ๊ปนักข่าวหลู่ในตอนนี้เบียดอยู่ ตรงแถวหน้า ยืนอยู่ตรงหน้าเยซื้อเฉินพอดี เขากำลังถาม คำถามบางอย่างกับเซือเฉิน และตั้งแต่ที่เยซื้อเฉินพูดคำแถลง การณ์ฉบับสุดท้ายไป ก็ไม่ได้พูดอะไรอีก ไม่ว่านักข่าวจะถาม คําถามอะไร เชื่อเงินก็ยังคงปิดปากเงียบไม่ตอบอะไร นักข่าว ต่างก็ร้อนรนกระวนกระวาย

ดังนั้น นักข่าวจากสื่อสำนักต่างๆก็ได้ห้อมล้อมเชื่อเงินเอา ไว้

หากเป็นเมื่อก่อน ไม่มีใครกล้าทำอย่างนี้แน่ เพราะคนคนนี้คือคุณชายสามเย่

ประธานใหญ่ของบริษัทตระกูลเยกรุ๊ป

แต่เมื่อเยซือเฉินเพิ่งประกาศตัดขาดตระกูลเย่ อีกทั้ง ซื้อเฉินยังพูดอีกจะข้องเกี่ยวกับตระกูลเข่ และ เชื่อเงินยังออกแถลงการณ์ด้วย เพราะฉะนั้นเงินก็ ไม่ใช่ประธานของบริษัทตระกูลเยกต่อไป

เชื่อเงินมีสถานะนี้แล้ว อีกทั้งในของเยซื้อเฉินก็ไม่หุ้นส่วนอะไรของบริษัทตระกูลเยกอีก ตอนนี้จึงลดลงไปมาก ดังนั้นสื่อสำนักต่างๆ ไม่จำเป็นต้อง ระมัดระวังสถานะของคุณชายเย่เหมือนก่อนอีก

จากทุกคนลงความเห็น ที่คุณสามเฒ่น่าเกรงขามได้ ขนาดนี้ เพราะดำรงตำแหน่งประธานของบริษัทตระกูลเยกรุ๊ป

ข่าวพวกไม่ใครด้วยเช่นกัน หากพวกเขาถึงความ สามารถแท้จริงของเยซื้อเฉิน กลัวว่าคงแข้งขาอ่อนแรงและไม่กล้าจะตัวเย่ซือเฉินแบบนี้แน่

นักข่าวคอยขวางเชื่อเงินอยู่ตรงหน้าแบบนี้ แล้วไล่คำถามเย่อเฉินแบบนี้ กลับไม่คำตอบอะไรเลย ในตอน เห็นชัดร้อนอารมณ์โมโหง่าย

หลู่ขมวดคิ้วแน่น และชักจะหมดความอดทน ใครกันไม่ดูเวลาเวลา ถึงโทรเขาได้ตอนนี้

|

แต่นักข่าวกลัวว่าเป็นของหัวหน้า ได้รีบควัก โทรศัพท์มือถือออกมา นักข่าวหลหยิบมือถือออกได้ เห็น สายโทรเข้ามา ตะลึง เขาถึงจะเป็นจากปู่ที่โทรมา !!

เมื่อก่อนคุณปู่เคยโทรเขาอยู่บ้างหลายครั้ง เขาจึง บันทึกเบอร์ของคุณเป็นเรื่องธรรมดา

นักข่าวหล่มองไปยังเชื่อเงินอย่างไม่รู้ตัว ดวงตาทั้งไหว

หนึ่ง จากกดรับสายของคุณเย่

คนทุกคนล้วนเห็นตัว ตอนนี้เยซื้อเฉันไม่ใช่ประธานของ บริษัทตระกูลรุ๊ปแล้ว ตอนเยซื้อเฉินมีอะไรของบริษัท เยกรุ๊ปแล้ว หุ้นส่วนใหญ่บริษัทตระกูลนั้นเป็นของคุณนักข่าวหลู่ตอนนี้ย่อมคิดจะ เป็นศัตรูกับคุณปู่เย่แน่นอน ตรงกันข้ามนักข่าวหต้องอยากเอาใจคุณมากกว่า

“นักข่าวหลู่ คุณเอาโทรศัพท์คุณไปอยู่คำพูดจะพูดกับซื้อเงินสักสองสามคำ เมื่อรับสาย คำ พูดของคุณดังเข้ามา

นักข่าวหล่อึ้งไปชั่วขณะ จากหันไปมองเชื่อเฉินแวบ หนึ่ง เมื่ออยู่ข้างเดียวกับคุณดังคำพูดของคุณปู่เย่เขาต้อง ฟังและตาม ยิ่งกว่านั้นนักข่าวหล่ว่าของคุณปู่เย่ก็ไม่ได้มากมายเกินไปอะไร !!