บทที่ 1194 คุณชายสามแย่ประกาศต่อสาธารณะ (1)

มีคำพูดมากน้อยแค่ไหนที่พูดแล้วต้องทำให้ได้? ยิ่งไปกว่านั้น ยังเป็นการแต่งงานของคนมีฐานะอย่างพวกเขา?!

คำพูดนี้ฟังดูแล้วอาจจะทำให้คนกระอักกระอ่วน แต่ในสังคม ของเราตอนนี้ สิ่งที่เขาพูดถือเป็นเรื่องปกติ

พวกคนรวยแต่งงานกันก็เพื่อผลประโยชน์ของตระกูล สําหรับ พวกคนรวยไม่มีความรักอะไรทั้งนั้น และยิ่งไม่ต้องพูดถึงการรัก คนแค่คนเดียว การรักเดียวใจเดียว

ดังนั้น คำพูดของคุณชายสามเยู่ในงานแถลงข่าวเมื่อคราว ก่อนที่บอกว่านอกจากเป็นถั่วนิ่งแล้วเขาไม่มีวันแต่งงานกับใคร ความเป็นจริงคนที่เชื่อคำพูดนี้มีไม่กี่คนเท่านั้น สำหรับนักข่าวที่ เคยพบเจอสถานการณ์แบบนี้มาก่อนมากมายยิ่งไม่มีวันเชื่อ บางทีอาจจะมีแค่เด็กผู้หญิงที่วันๆเอาแต่เพ้อฝันเท่านั้นที่เชื่อ

“ฉันคิดว่าคุณชายสามเย่ไม่ใช่คนแบบนั้น” นักข่าวสาวยังคง ไม่พอใจอย่างมาก : “ฉันรู้สึกว่าคุณชายสามเย่ต้องเป็นผู้ชาย ที่รักเดียวใจเดียวมากๆ

นักข่าวสาวรู้สึกว่า คนรวยคนอื่นๆไม่สามารถเชื่อใจได้ แต่ คุณชายสามเย่ไม่เหมือนกับพวกเขา ในเมื่อคุณชายสามเย่พูด แบบนั้น ในงานแถลงข่าวแล้ว ต้องทำได้แน่นอน!!

“……” นักข่าวชายหัวเราะเสียงเบา :“ผู้ชายดีๆที่รักเดียวใจเตียวอย่างนั้นเหรอ? ถ้าอย่างนั้นเธอก็เบิกตาให้กว้างแล้วคอยดู ละกัน ฉันกล้าเดิมพันกับเธอว่างานแถลงข่าวของคุณชายสามเ ในวันนี้จัดขึ้นเพื่อตอบรับงานแต่งงานกับองค์กรโกสต์ซิตี้ที่คุณ เย่พูดเมื่อก่อนหน้านี้”

“ฉันเดิมพันว่าคุณชายสามเย่ไม่ยอมแต่งงานกับองค์กรโกสต์ ซิตี้” นักข่าวสาวอารมณ์ขึ้น เดิมพันกับนักข่าวชายขึ้นมาจริงๆ

“ไม่ยอมแต่งงานกับองค์กรโกสต์ซิตี้เนี่ยนะ?” นักข่าวชายเล็ก คิ้วขึ้น เสียงของเขาดังขึ้นอย่างเห็นได้ชัด “ถ้าอย่างนั้นเธอก็ หมายความว่าคุณชายสามเย็จะปฏิเสธงานแต่งงานอย่างนั้นเห รอ? นี่คือการแต่งงานกับองค์กรโกสต์ซิตี้ อีกทั้งคุณปู่เย่ได้ ประกาศต่อสาธารณะแล้ว เธอรู้ไหมว่าผลลัพธ์ที่จะตามมาหลัง จากปฏิเสธงานแต่งงานตอนนี้เป็นยังไง? นั่นเป็นถึงองค์กรโกสต์ ซิตี้ ใครจะกล้าปฏิเสธงานแต่งงานกับองค์กรโกสต์ซิตี้? ไม่ต่าง อะไรกับรนหาที่ตาย ในทางกลับกันหัวหน้าขององค์กรโกสต์ซิตี้ มีลูกสาวแค่คนเดียว ไม่ว่าใครแต่งงานกับเจ้าหญิงขององค์กร โกสต์ซิตี้ เธอคิดว่าภายใต้สถานการณ์แบบนี้ คนปกติทั่วไปจะ เลือกยังไง?”

“นี่ไม่ใช่แค่เรื่องแต่งงานธรรมดาๆเท่านั้น นี่คือการเลือก ระหว่างครอบครององค์กรโกสต์ซิตี้ทั้งองค์กรและเลือกเป็นศัตรู กับองค์กรโกสต์ซิตี้ เธอคิดาคุณชายสามเย่จะเลือกยังไง?” นัก ข่าวชายมองไปที่เธอพร้อมกับอดที่จะส่ายหน้าไม่ได้ ผู้หญิงใสซื่อ เกินไปแล้ว

ทางด้านคุณชายสามเยู่ในตอนนี้อยู่ในห้องทำงานและกำลังโทรหาคุณชายห้านิ่ง

“นายช่วยเขียนใบรับรองให้ฉันฉบับหนึ่งสิ” ทันทีที่ปลายสาย รับสาย คุณชายสามเก็พูดออกไปตามตรง

“เขียนใบรับรอง ใบรับรองอะไร?” คุณชายห้างงุนงงเล็ก น้อย เอาใบรับรองอะไรจากเขา?

“เอกสารที่ต้องการฉันส่งให้นายในอีเมลแล้ว นายอ่านดู หน่อย หลังจากนั้นก็เขียน ใบรับรอง แล้วส่งมาให้ฉัน ฉันรีบใช้ ดวงตาคู่นั้นของเยซื้อเฉินมองตรงไปด้านหน้า เวลานี้นัยน์ตาที่ เยือกเย็นจนทําให้คนกลัวจนแข็งตายได้หายไปแล้ว น้ำเสียงของ เขาดูอ่อนลงอย่างชัดเจน

“ครับ ผมอ่านดูก่อน” คุณชายห้านิ่งไม่เข้าใจว่าเกิดเรื่องอะไร ขึ้น เวลานี้เขาอยู่ในห้องทำงานพอดี จึงเปิดอีเมล ตอนที่เห็น เนื้อหาด้านใน คุณชายห้าฉิงตกตะลึง “พี่สาม พี่จะ……..

คุณชายห้าฉิง ในตอนนี้เพราะตกตะลึงอย่างมาก เสียงของเขา จึงดังขึ้นอย่างชัดเจน เขาเห็นว่าประตูห้องทำงานของตนเปิดอยู่ รู้ว่าคำพูดของตนอาจจะถูกคนอื่นได้ยิน ดังนั้นจึงเงียบเสียงลง ทันที

“นายเขียน ใบรับรอง ให้ฉัน ฉันต้องการใช้ด่วน” คุณชายสาม เย่ไม่ได้อธิบาย และไม่ได้ปฏิเสธ ในเมื่อทำแล้ว ก็ต้องทำให้ถึงที่ สุด เขาไม่ใช่คนยืดยาด

“พี่สาม พี่จะทำแบบนี้จริงๆเหรอ?” คุณชายห้านิ่งปรับเสียง ให้ เบาที่สุด แค่ว่าน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความตกใจไม่สามารถซ่อนเอาไว้ได้

“อืมคุณชายสามตอบอย่างง่ายดายจนไม่จะง่ายดาย อย่างไรแล้ว ทว่าหนักแน่นทำให้คนไม่”สาม เป็นเพราะคุณเย่ประกาศเรื่องจะให้แต่งงานกับ เจ้าหญิงขององค์กรโกสต์ซิตี้ใช่ไหม

เหรอคุณชายห้าคาดเดาเหตุผล อีกคุณชายห้างรู้สึก

วิธีสามารถแก้ปัญหาขององค์กรโกสต์ซิตี้ได้

“นายเขียน ใบรับรอง เรียบร้อย แล้วส่งให้ฉัน เรื่องอื่นฉันค่อยคุยนายทีหลังคุณชายสามเย่ไม่ได้อธิบายอะไร มากมาย เรื่องบางเรื่องโทรศัพท์ได้

ครับๆ ผมจะรีบจัดการให้จัดการเดี๋ยวคุณชายห้ารู้สึกกังวลอย่างเห็นชัด เขาว่าตนสามารถ เปลี่ยนแปลงการตัดสินใจของสามนั้นเขาทําเพียง เชื่อฟัง สาม ที่สามให้ทำเขาต้องทำให้อีกทั้งสามบอกอีกว่ารีบใช้ ดังเขาต้องทำด้วยความรวดเร็ว สามบอก ว่า

บ้านตระกูลถัง

หลังเยซือเฉินออกถังหลินออกด้วย เงินลั่วฉิงพา ลูกทั้งสองคนขึ้นไปชั้นสนามบิน ในห้องโถงจึงเหลือแค่ท่านถังกับท่านย่าถัง

“เจ้าเด็กเย่ซือเฉินคนไม่ต้องการความช่วยเหลือจากเราบอกว่าสามารถจัดการเองได้ คุณว่าเขาจะทำอะไรกันแน่? เขาจะ ท่าเรื่องที่เสี่ยงอันตรายรึเปล่า? จะมีอันตรายไหม?” เวลานี้สีหน้า ของท่านย่าถังเต็มไปด้วยความกังวล น้ำเสียงเคล้าไปด้วยความ กังวล

“คุณรังเกียจเขามาโดยตลอดไม่ใช่เหรอ? ทำไม? ตอนนี้เป็น ห่วงเขาขึ้นมาอีกล่ะ?” ท่านถังมองไปที่ท่านย่าถัง อดไม่ได้ที่จะ ฉายรอยยิ้มบางๆบนใบหน้า

“ฉันเป็นห่วงแทนฉิงฉิงของเรา เป็นห่วงแทนหลานทั้งสองคน มุมปากของท่านย่าลังยกขึ้นเล็กน้อย เธอไม่ได้เป็นห่วงเชื่อเงิน

“คุณวางใจเถอะ เด็กคนนี้ทำงานมีขอบเขต ไม่มีวันเกิดเรื่อง อะไรกับเขาแน่นอน เขาเพิ่งได้ยอมรับความสัมพันธ์พ่อลูกกับ หลานทั้งสองคน เขาไม่มีวันปล่อยให้เกิดเรื่องขึ้นกับตนเอง แน่นอน” ถึงแม้ท่านถึงจะไม่รู้ว่าเยซื้อเฉันอยากจะทำอะไร แต่ เขาเชื่อมั่นในตัวเชื่อเงิน

“คุณพูดถูก ตอนนี้เขากับหลานทั้งสองคนยอมรับความ สัมพันธ์พ่อลูกกันแล้ว มีห่วงมากขึ้นแล้ว เมื่อในใจมีห่วงก็จะไม่ ทำอะไรบุ่มบ่าม เฮ้อ คนตระกูลเยทั้งสองคนนั้นปัญหาเยอะจริงๆ เอาแต่สร้างปัญหา สร้างความเดือดร้อนให้กับเด็กคนนี้ เด็กคนนี้ นําบากจริงๆ” ท่านย่าถังเป็นคนจิตใจดี ถึงแม้ปากจะบอกว่ารัง เกียจเย่ซือเฉิน แต่ภายในใจกลับเป็นห่วงเชื่อเงิน

“พี่คะ พี่ว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นกับคุณพ่อไหม? ดูเหมือนคุณย่า ทวดจะเป็นกังวลมากเลย?” หลังจากถังจื่อที่เวลานี้ยืนอยู่ชั้นบนได้ยินค่าพูดท่านถังเธอก็หันมองพี่ชายของตนเอง ใบ หน้าเล็กๆของจื่อไปด้วยความกังวล

ถังอโม่ขมวดคิ้วเล็กน้อย ปาก ไม่ได้อะไร เขาอยาก

บอก

แต่ในของเขากลับเป็นกังวล เพราะถึงอย่างไรนั่นก็เป็น ถึงองค์กรโกสต์ซิตี้

“พี่พวกจะคิดหาวิธีช่วยไหมไหมคะตนจาก็ยิ่งกังวล พี่เป็นแบบแสดงว่าพ่อ ต้องเป็นอันตรายแน่นอน

อืม น้องเพิ่งเป็นกังวล พี่คิดหาเองถังจื่อ โม่เห็นท่าที เป็นกังวลของน้องสาวจึงพยักหน้าติดต่อกัน แน่นอนอันที่จริงถังไม่เองอยากจะช่วยเย่อเฉิน

“คะ มีวิธีอะไรคะถึงจื้อร้อนใจ คว้ามือพี่ชายแล้วเริ่ม

ดวงตาของถังจื่อเป็นประกาย หลังจากนั้นพยักหน้าติดต่อ กัน “อืม แล้ว ตอนจำเป็นต้องออกไป น้องห้ามใครเด็ดขาด น้องต้องช่วยออกไป

ได้ค่ะ” แน่นอนว่าจื่อ ย่อมพยักหน้าติดต่อกัน ขอเพียง ช่วยพ่อเจ้าหญิงน้อยจื่อคนยอมตกลง

ถังจื่อโม่และถังลงไปชั้นล่างด้วยกัน มองเห็นท่านถังและ ท่านย่าถังห้องโถง ถังจื่อพูดขึ้น : คุณปู่ทวด คุณย่าทวดหนูกับพี่ชายไปเล่นในสวนนะคะ”

“จ๊ะ พวกหลานไปเถอะ แต่ห้ามออกไปข้างนอกนะ” ท่านย่าง หยุดพูดแล้วกซับหลานรักทั้งสอง ช่วงนี้ ทางด้านคุณปู่เย่และ คุณย่าเย่ก่อความวุ่นวายอย่างมาก ท่านย่าถังเองก็เป็นห่วงเด็ก ทั้งสองคน โดยเฉพาะอ

เพราะถึงอย่างไรคุณปู่เย่กับคุณย่าเย่รู้เรื่องของจื่อซี ท่านย่า ถังเป็นกังวลว่าคุณปู่เย่จะทำไม่ดีกับจื่อซีเพื่อแต่งงานกับองค์กร โกสต์ซิตี้ แต่ว่าขอเพียงไม่ออกไปจากสวนของบ้านตระกูลถัง ต้องไม่มีอันตรายแน่นอน

“ค่ะๆ พวกเราเข้าใจแล้วค่ะ” ถังจื่อซีพยักหน้าด้วยความเชื่อ ฟัง หลังจากนั้นก็จับมือถังจื่อไม่วิ่งออกไปจากห้องโถง

“น้องเล่นอยู่ตรงนี้คนเดียวนะ พี่จะออกไป” หลังจากออกมา

จากห้องโถง ถังจื่อไม่หยุดถังจื่อซี แล้วพูดกำชับเสียงเบา

“พี่คะ หนูอยากไปกับพี่” ถึงจื่อซีเองก็อยากจะช่วยคุณพ่อ อีก ทั้งเธอเองก็เป็นห่วงสถานการณ์ทางนั้นของคุณพ่อ เธออยากจะ ไปดู

“ไม่ได้ น้องห้ามออกไป” ถังจื่อไม่ใจดีกับน้องมาโดยตลอด แต่เวลานี้ท่าทีของถังจื่อ โม่กลับหนักแน่นอย่างมาก ก่อนหน้านี้ คุณย่าทวดพูดเอาไว้แล้วว่าท่านเป็นกังวลกลัวว่าคนตระกูลเยอะ ทำไม่ดีกับน้องสาว เขาไม่มีวันปล่อยให้น้องสาวตกอยู่ใน อันตรายเด็ดขาด

“แต่ว่า หนูอยากไปหาคุณปู่” ถังจื่อซีเบ้ปากขึ้นเล็กน้อย ไม่พอใจนิดหน่อย

“ตอนนี้พี่ไม่ได้ไปหาคุณพ่อ ตอนนี้พี่จะไปหาคนเพื่อปรึกษาว่า จะช่วยคุณพ่อยังไง ดังนั้น น้องไปกับพี่ก็ไม่ได้เจอคุณพ่ออยู่ดี” ถังจื่อโมทนเห็นท่าทีแบบนี้ของน้องสาวไม่ได้ที่สุด จึงรีบเกลี้ย กล่อม

“อีกทั้ง คุณย่าทวดบอกแล้วว่าช่วงนี้น้องห้ามออกจากบ้าน บอกว่าอาจจะเกิดอันตรายขึ้นกับน้องได้ ถ้าน้องออกไปตอนนี้ คุณพ่อต้องคิดหาวิธีช่วยน้องอีก นั่นไม่ได้เป็นการช่วยคุณพ่อ แล้ว ในทางกลับกันจะเป็นการสร้างปัญหาให้คุณพ่อมากยิ่งขึ้น ถังจื่อไม่รู้ว่าน้องของตนเป็นคนรู้ความ ดังนั้นเขารู้ว่าควรจะเกลี้ย กล่อมน้องสาวตนเองอย่างไร

“ค่ะ ถ้าอย่างนั้นหนูจะเชื่อฟังพี่” เป็นจริงตามนั้นถึงจื่อไม่พยัก หน้าด้วยความเชื่อฟัง