บทที่ 1193 คุณชายสามแย่ทรงพลังอำนาจ สั่นสะเทือน (2)

“ซื้อเฉินของเราเพียบพร้อมขนาดนี้ มีผู้หญิงคนไหนบ้างที่ไม่ อยากแต่งงานกับเขา หัวหน้าขององค์กรโกสต์ซิตี้ต้องเห็นชอบ ด้วยแน่นอน ถึงได้เซ็นชื่อลงบนหนังสือหมั้นหมายแต่งงาน พวก เราเองก็ไม่ต้องกังวลว่าทางองค์กรโกสต์ซิตี้จะปฏิเสธงาน แต่งงานเพราะเหตุผลอื่นแล้ว เรื่องนี้ถือว่าตกลงตามนี้แล้ว ฉัน รู้สึกว่าเราสามารถเตรียมงานแต่งงานให้ซื้อเฉินได้แล้ว รีบจัด งานแต่งงานโดยเร็ว เรื่องนี้จะได้ยิ่งรัดกุมมากขึ้น” เวลานี้คุณย่า เย่ใจร้อนยิ่งกว่าคุณปู่เย่ ดังนั้นจึงอยากจะรีบจัดงานแต่งงานให้ เรียบร้อย

“ถูกต้อง คุณพูดถูก ตอนนี้คุณเตรียมงานแต่งงานได้เลย อีก ฝ่ายเป็นถึงเจ้าหญิงขององค์กรโกสต์ซิตี้ งานแต่งงานจะทำลวกๆ ไม่ได้เด็ดขาด ต้องจัดให้ยิ่งใหญ่ ต้องจัดให้สั่นสะเทือนไปทั่ว คุณปู่เย่พยักหน้าติดต่อกัน พึงพอใจกับความคิดของคุณย่าเย่

“หลังจากจัดงานแต่งงานเสร็จ เรื่องนี้สำเร็จลุล่วงแล้ว ถึงเวลา นี้ซื้อเฉินก็จะสามารถรับช่วงงานในองค์กรโกสต์ซิตี้ได้ ด้วย ความสามารถของซื้อเฉิน ใช้เวลาไม่นานอำนาจขององค์กรโกส ต์ซิตี้ต้องอยู่ในมือของเขาได้แน่นอน” จุดประสงค์หลักของคุณ เย่ไม่ใช่การแต่งงาน แต่เป็นการครอบครองทั้งองค์กรโกสต์ซิตี้

“หัวหน้าขององค์กรโกสต์ซิตี้มีลูกสาวแค่คนเดียว เมื่อถึงเวลาทุกอย่างขององค์กรโกสต์ซิตี้ต้องเป็นของเจ้าหญิงคนนี้แน่นอน เจ้าหญิงคนนี้ใสซื่อ นิสัยอ่อนโยน ถึงเวลาต้องเชื่อฟังพวกเราทุก อย่างแน่นอน” คุณย่าเยู่กับคุณปู่เย่คิดเหมือนกัน คิดถึงผล ประโยชน์

“อืม เรื่องแบบนี้คุณถนัดที่สุด ถึงเวลาคุณก็พูดกับเธอให้ มากๆ เรื่องทุกอย่าง ความรักสามารถจัดการได้ทั้งนั้น” คุณปู่เย่ มองไปที่คุณย่าเย่ ยิ้มจนตาหยี

“อืม ฉันรู้แล้ว” คุณย่าเยยิ้มพร้อมกับตอบตกลงโดยไม่ถ่อม ตัวแม้แต่น้อย เห็นได้ชัดว่าเธอภาคภูมิใจกับงานถนัดของตน

“จริงด้วย ในเมื่อตอนจบของเรื่องนี้ได้กำหนดเอาไว้แล้ว ควร จะบอกซื้อเงินสักหน่อยไหม” ตอนนี้คุณปู่เย่เพิ่งคิดได้ว่าจะต้องบ อกเยซือเฉิน ตอนจบของเรื่องนี้ได้กำหนดเอาไว้แล้ว เยซื้อเฉ นขัดขืนไปก็ไม่มีประโยชน์ ดังนั้นคุณปู่เย่จึงค่อยบอกเชื่อเงิน

“เราจัดงานแถลงข่าว ประกาศให้สังคมรับรู้เรื่องงานแต่งงาน นี้แล้ว ซื้อเฉินต้องรู้แน่นอน แต่ว่าซื้อเฉินกลับไม่พูดอะไร ไม่โทร มาแม้แต่สายเดียว ทั้งยังไม่ถามเราแม้แต่ประโยคเดียว ซื้อเฉิน น่าจะพอใจกับงานแต่งงานที่เราจัดการให้เขาแน่นอน ไม่อย่าง นั้นเขาคงกลับมาที่บ้านเพื่อคัดค้านตั้งนานแล้ว” นัยน์ตาของคุณ ย่าเย่เปล่งประกาย เธอรู้สึกว่าเย่ซื้อเฉินไม่ได้พูดอะไร น่าจะ พอใจกับงานแต่งงานนี้

แต่ว่าคุณย่าเย่กลับไม่รู้เลย เยซื้อเฉินห่อเหี่ยวใจกับพวกเขา นานแล้ว ไม่อยากเปลืองน้ำลายกับพวกเขาอีกแล้ว
“ถูกต้อง คุณพูดถูกมาก พวกเราหาคู่ที่ดีขนาดนี้ให้เขา เขา ต้องยินดีแน่นอน” คุณปู่เย่ได้ยินคำพูดของคุณย่าเพยักหน้า ติดต่อกัน : *อีกฝ่ายเป็นถึงเจ้าหญิงขององค์กรโกสต์ซิตี้ เขา แต่งงานกับเจ้าหญิงองค์กรโกสต์ซิตี้ เท่ากับว่าครอบครององค์ กรโกสต์ซิตี้ทั้งองค์กร เขาเป็นผู้ชาย ผู้ชายล้วนมีความ ทะเยอทะยาน ดังนั้นเขาต้องพอใจกับงานแต่งงานในครั้งนี้ แน่นอน ความกังวลของเราก่อนหน้านี้สูญเปล่า”

“ฉันเองก็เป็นงวลว่าเขากับเงินถั่วถึงจะพัวพันกันไม่หยุด เพราะถึงอย่างไรพวกเขาก็มีลูกสาวด้วยกัน” คิ้วของคุณย่าเย่ ขมวดเป็นปม : “คนที่คุณสั่งให้ไปตามหาพวกเธอยังไม่ได้ข่าว คราวอะไรเลยเหรอ? อย่าให้เป็นลั่วถึงทำลายเรื่องมงคลของ ตระกูลเรา”

“วางใจเถอะ ต้องหาพวกเธอเจอแน่นอน คนที่ผมส่งไปก่อน หน้านี้มีปัญหานิดหน่อย ผมส่งคนกลุ่มใหม่ไปตามหาแล้ว เชื่อว่า อีกไม่นานต้องได้ข่าวคราวแน่นอน” คุณปู่เย่กำลังคิดถึงเรื่องของ องค์กรโกสต์ซิตี้ น้ำเสียงเคล้าไปด้วยความดีใจ เรื่องเล็กน้อยๆ อย่างอื่นไม่ส่งผลกระทบต่อเขา

“ระวังไว้หน่อยดีที่สุดค่ะ เป็นลั่วนิ่งคนนั้นเจ้าเล่ห์มาก ร้ายกาจ มาก กลัวว่าเธอจะไร้ยางอายแล้วยุ่งกับซื้อเฉินของเราไม่หยุด ทําลายงานแต่งงานของซื้อเฉิน ไม่ง่ายเลยกว่าที่หัวหน้าขององค์ กรโกสต์ซิตี้จะยอมตกลงกับงานแต่งงานในครั้งนี้ ทางเราห้าม เกิดเรื่องไม่คาดฝันอะไรขึ้นเด็ดขาด” คุณย่าเย่รู้สึกเป็นกังวลเล็ก น้อย คุณย่าเย่กังวลว่าเป็นถั่วนิ่งจะมาทำลายงานแต่งงาน
“อืม ผมจะส่งคนไปตามหา ให้มากขึ้น” ได้ยินคุณย่าเข่พูด แบบนี้ สีหน้าของคุณปู่เย่เคร่งขรึมยิ่งขึ้น

“หลังจากเจอตัวเป็นลั่วง ขายเธอไปที่เขตชายแดนซะ อย่า ให้เธอกลับมาได้อีก ฉันไม่มีวันปล่อยให้เธอมาทำลายงานแต่ งงานซื้อเฉินของพวกเราแน่นอน” ตอนที่คุณย่าเย็พูดประโยคนี้ ใบหน้าของเธอฉายความเหี้ยมโหด เพื่อซื้อเฉินของเธอ เธอ จําเป็นต้องทำแบบนี้ ใครบอกให้เป็นถั่วงหน้าด้านไร้ยางอาย เอาแต่ยุ่งกับซื้อเฉินของเธอไม่หยุดสักทีล่ะ

“อืม ฟังคุณทุกอย่าง วางใจเถอะ ไม่มีปัญหาอะไรแน่นอน” คุณปู่เย่เห็นด้วยกับคำพูดทั้งหมดของคุณย่าเย่ เรื่องแบบนี้ผู้ หญิงคิดได้รอบคอบกว่า

“กล่าวโดยสรุปก็คือ ห้ามเกิดเรื่องไม่คาดคิดในงานแต่งงาน ครั้งนี้เด็ดขาด” คุณย่าเยอดไม่ได้ที่จะพูดเสริม: ทั้งหมดนี้เพื่อ ซือเฉินของเรา ซือเฉินต้องเข้าใจความหวังดีของพวกเรา แน่นอน”

“อืม คุณพูดถูก ถึงเวลาเขาต้องขอบคุณพวกเราแน่นอน” คุณ ปู่เย่พยักหน้าติดต่อกัน ใบหน้าฉายรอยยิ้มอีกครั้ง

ด้านนอกตึกใหญ่บริษัทตระกูลเยกรุ๊ปในเวลานี้ล้อมไปด้วยคน จํานวนไม่น้อย หนึ่งในนั้นมีนักข่าวจากหลายสำนักที่รีบมา

สื่อสำนักต่างๆได้ยินว่าคุณชายสามเย่จัดงานแถลงข่าว แน่นอนว่าต้องมาด้วยความเร็วสูงสุด หลายคนที่อยู่ใกล้ รีบมา ทันที
“ไม่รู้ว่าคุณชายสามเย่จะประกาศเรื่องด่วนอะไร ถึงได้จัดงาน แถลงข่าว ปกติแล้วคุณชายสามเย่ไม่แม้แต่จะให้สัมภาษณ์” นัก ข่าวที่มาถึงก่อนยืนรออยู่ด้านนอกด้วยความร้อนใจ อดไม่ได้ที่จะ พูดคุยกับนักข่าวจะสื่อสำนักอื่นๆ ทั้งยังอยากจะลองเชิงสื่อสำนัก อื่นๆด้วย

“ไม่รู้เหมือนกัน ครั้งนี้เลขาหลิวโทรมาด้วยตนเอง แต่เลขา หลิวไม่ได้บอกว่ามีเรื่องอะไร อีกทั้งเลขาหลิวยังกำชับเป็นพิเศษ ว่าให้รออยู่ใต้ตึก” นักข่าวจากอีกสำนักก็สีหน้างุนงง ไม่รู้ว่าเกิด เรื่องอะไรขึ้น

“นี่มันเรื่องอะไรกัน? ทำไมต้องอยู่ใต้ตึก? หรือว่าคุณชายสาม

เยจะจัดงานแถลงข่าวใต้ตึก?” นักข่าวคนหนึ่งอดไม่ได้ที่จะถาม คำถามที่อยู่ในใจด้วยความสงสัย “คงไม่ใช่หรอกมั้ง? ด้วยฐานะของคุณชายสามเย่ เขาจัดงาน

แถลงข่าว จะจัดที่นี่ได้ยังไง?” มีคนรีบโต้เถียงทันที

“ฉันเองก็รู้สึกว่าเป็นไปไม่ค่อยได้ ถ้าอยู่ใต้ตึกบริษัทจริงๆ ก็ ต้องเตรียมงานตั้งแต่เนิ่นๆแล้ว แต่พวกนายดูใต้ตึกไม่มีอะไร เลย แม้แต่เก้าอี้ก็ยังไม่มี

“แล้วทําไมเลขาหลิวถึงต้องกำชับเป็นพิเศษว่าอยู่ใต้ตึก บริษัท?”

“อาจจะให้พวกเรารอใต้ตึก ถึงเวลาค่อยย้ายสถานที่ตั้ง?” ทุก คนพูดคุยกัน และอดไม่ได้ที่จะคาดเดาไปต่างๆนานา

“จัดงานแถลงข่าวที่ไหนไม่ใช่เรื่องสำคัญ เรื่องสำคัญคือคุณชายเย่จะประกาศเรื่องอะไรกันแน่? นี่ต่างหากคือเรื่องที่สำคัญ ที่สุด และเป็นเรื่องที่ทุกคนอยากรู้ “จริงด้วยๆ นี่ต่างหากที่เป็นเรื่องสำคัญ ก่อนหน้านี้พวกนายได้

ข่าวอะไรมาบ้างไหม?”

“ไม่ได้ข่าวอะไรเลย เลขาหลิวไม่พูดอะไรทั้งนั้น ตอนนี้ทำได้ เพียงรอคุณชายสามเย่ออกมาประกาศ

“พวกนายว่าจะเกี่ยวข้องกับเรื่องแต่งงานรึเปล่า? ก่อนหน้านี้ คุณปู่เย่เพิ่งจัดงานแถลงข่าวและประกาศเรื่องหมั้นหมายระหว่าง คุณชายสามเย่กับเจ้าหญิงขององค์กรโกสต์ซิตี้ ตอนนี้คุณชาย สามเยรีบจัดงานแถลงข่าวอีก จะเกี่ยวกับเรื่องงานแต่งงาน เปล่า?”

“จากที่นายพูด มีความเป็นไปได้เหมือนกัน เพราะถึงอย่างไร การหมั้นหมายกับเจ้าหญิงขององค์กรโกสต์ซิตี้คือเรื่องใหญ่”

“แต่ว่าคุณปู่เย่เพิ่งประกาศเรื่องหมั้นหมายระหว่างคุณชาย สามเย่กับองค์กรโกสต์ซิตี้ ตอนนี้คุณชายสามเก๋จะพูดอะไร หรือ ว่าจะพูดเรื่องการแต่งงาน?

“ไม่นานก่อนหน้านี้ คุณชายสามเย่เพิ่งจัดงานแถลงข่าว เขา เพิ่งบอกว่าชีวิตนี้จะไม่แต่งงานกับใครนอกจากเป็นถั่วนิ่ง ดังนั้น ฉันรู้สึกว่าเรื่องที่คุณปู่เย่ประกาศเรื่องแต่งงานคุณชายสามเ ต้องไม่เห็นด้วยแน่นอน ไม่แน่ว่าคุณชายสามเย่อาจจะออกมา อธิบาย อยากจะบอกว่าตนไม่เห็นด้วย” คนที่พูดตอนนี้คือนัก ข่าวสาวคนหนึ่ง เมื่อคราวก่อนเธอเองก็เข้าร่วมงานแถลงข่าวของคุณชายสามเย่ ตอนนั้นเธอยังตื้นตันใจกับความรักที่ลุ่มลึก ของคุณชายสามเป็

“ความหมายของเธอคือคุณชายสามเย็จะปฏิเสธงานแต่งงาน เหรอ? เธออย่าพูดเล่นเลย? คู่แต่งงานที่คุณปู่เย่จัดให้คุณชาย สามเย่เป็นถึงเจ้าหญิงขององค์กรโกสต์ซิตี้ เธอเคยได้ยินชื่อของ องค์กรโกสต์ซิตี้ไหม? เธอรู้ไหมว่าองค์กรโกสต์ซิตี้ยิ่งใหญ่แค่ ไหน? ปฏิเสธงานแต่งงาน? ฉันว่าเธอบ้าไปแล้ว”

“แต่ว่างานแถลงข่าวเมื่อคราวที่แล้วคุณชายสามแยบอกว่า ชีวิตนี้จะไม่แต่งงานกับใครนอกจากเป็นถั่วนิ่ง” นักข่าวสาวคน นั้นเป็นคนจริงจัง : “ตอนนั้นคุณชายสามเพูดด้วยตนเอง คงไม่ กลับค่าเร็วขนาดนี้รึเปล่า?”

“คําพูดบางคํา เธอแค่ฟังก็พอแล้ว อย่าคิดจริงจัง” นักข่าวคน หนึ่งมองนักข่าวสาวที่คิดจริงจังอดไม่ได้ที่จะส่ายหน้า ใสซื่อเกิน ไปแล้ว เป็นถึงนักข่าวทำไมถึงใสซื่อขนาดนี้ได้

มีคำพูดมากน้อยแค่ไหนที่พูดแล้วต้องทำให้ได้? ยิ่งไปกว่านั้น ยังเป็นการแต่งงานของคนมีฐานะอย่างพวกเขา?!