บทที่ 1190 ความโมโหของคุณชายสามเย่ ผลลัพธ์ที่ตาม มารุนแรงมาก (1)

“รีบๆพูดมา อย่ามาไร้สาระอยู่” หนูรู้สึกงุนงงอยู่บ้าง การกระ ทำที่อุกอาจโหดร้ายอย่างไรกัน เวลานี้หนูรู้สึกว่าคำพูดของไอ้ หนอนนั้นดูจะเกินจริงไปบ้าง คนๆนี้รู้หรือเปล่าว่าอะไรคือการกระ ทําที่อุกอาจโหดร้าย?

ไอ้หนอนมองไปยังเชื่อเงิน เนื่องจากว่าเวลานี้เยซื้อเฉินใส่ หน้ากากเอาไว้อยู่ ดังนั้นไอ้หนอนจึงมองไม่เห็นสีหน้าท่าทางบน ใบหน้าของเยซื้อเฉิน ไอ้หนอนรับรู้เพียงแค่ว่าสายตาของคนๆนี้ นั้นน่ากลัว น่ากลัวมาก ราวกับสามารถจะฆ่าคนได้ตลอดเวลา อย่างไรอย่างนั้น

ไอ้หนอนหัวใจหล่นวูบลงไปโดยไม่รู้ตัว ภายใต้สายตาแบบ นั้น เขาไม่กล้ามีอะไรปิดบังทั้งสิ้น : “คุณปู่เย่บอกว่าหลังจากที่ผม หาเด็กผู้หญิงคนนั้นเจอแล้ว ก็เอาตัวเธอส่งไปต่างประเทศ หาคน ดูแลเด็กผู้หญิงคนนั้น ไม่ให้เด็กผู้หญิงคนนั้นกลับมาได้อีก….

“อะไรนะ?” กู้หนูนั้นรู้สึกอึ้งไปหมดแล้ว ถึงแม้ว่าหนูจะเป็นคน พูดมาก แต่เขาก็ไม่เคยที่จะพูดไปทั่วในช่วงเวลาสำคัญๆมาก่อน อยู่แล้ว แต่เวลานี้เขากลับส่งเสียงอุทานออกมา ขัดคำพูดของไอ้ หนอน

“คุณปู่เย่รู้สถานะของเด็กผู้หญิงคนนั้นหรือเปล่า? ฉันหมาย ถึงว่า คุณปู่เย่รู้ว่าเธอกับ……..หนูอยากจะรู้ว่าคุณปู่เย่รู้หรือเปล่าว่าเด็กผู้หญิงคนนั้นคือลูกของตระกูลเย่

“เขารู้”เวลานี้มุมปากของเยซื้อเงินยกขึ้นมาเล็กน้อย ยกขึ้น เป็นการยิ้มเยาะที่เยือกเย็น แน่นอนว่าคุณปู่เย่รู้อยู่แล้ว วันนั้นที่ บริษัทตระกูลเยกรุ๊ปคุณปู่เย่กับคุณย่าเย่เคยเจอหน้ากับจอมา แล้ว อีกทั้งจื่อซียังโทรหาเขา ในตอนนั้นอีกด้วย และตอนนั้นเขา เองก็พูดกับคุณปู่เย่และคุณย่าเยอย่างชัดเจนไปแล้ว

แน่นอนว่า จากความเข้าใจที่เขามีต่อคุณปู่เย่และคุณย่าเป็ คุณปู่เย่จะต้องให้ไปตรวจดีเอ็นเออย่างแน่นอน ผลการตรวจ ดีเอ็นเอนั้น ใช้เวลาเพียงวันเดียวก็ได้ผลออกมา ดังนั้นคุณปู่เย่ และคุณย่าเก็ชัดเจนในสถานะของจื่อ ตั้งแต่แรกแล้ว

“เขารู้แล้วแต่ก็ยังจะส่งตัวเด็กไป แล้วยังจะไม่ให้เด็กกลับมา อีกเนี่ยนะ? นี่เขาจะพรากเด็กไปจากพ่อแม่เชียวนะ เด็กก็ยังเล็ก ขนาดนี้ เขาคิดได้ยังไงกัน? แล้วอีกอย่างเขายังให้คนแบบไอ้ หนอนทำเรื่องเหล่านั้นอีก?” เดิมทีกู้หนูคิดว่าไอ้หนอนพูดว่า เป็นการกระทำที่โหดร้ายนั้นดูจะเกินไปเสียด้วยซ้ำ แต่ตอนนี้ หนูกลับรู้สึกเสียวสันหลังขึ้นมาแล้ว

ทั้งๆที่คุณปู่เย่รู้ว่าเด็กคนนั้นเป็นเลือดเนื้อของตระกูลเย่ ทำไม พวกเขาถึงสามารถทำกับเด็กอย่างโหดร้ายได้ขนาดนี้กัน อีก ทั้งคนอย่างไอ้หนอนทำอะไรก็ไม่ได้น่าเชื่อถืออยู่แล้ว

ไอ้หนอนจะส่งเด็กไปที่แบบไหน? แล้วจะเป็นไปได้อย่างไรที่จะ ดูแลเด็กได้ดีอีก? กลัวเพียงว่าเด็กอาจจะตายระหว่างทางก่อน เสียมากกว่า
กู้หนูรู้มาโดยตลอดคุณปู่เย่ทำอะไรก็มักจะเกินไปอยู่แล้ว แต่ กลับคิดไม่ถึงว่าจะเป็นไปถึงขนาดนี้

มุมปากของเอเฉินเม้มเข้าหากัน ไม่ได้เอ่ยพูดออกมาอีก เวลานี้มือทั้งสองข้างที่อยู่ข้างตัวเขานั้นแน่นไม่หยุด แน่นเสีย จนเส้นเลือดผุดขึ้นมา ราวกับว่าหลอดเลือดจะระเบิดออกมา อย่างไรอย่างนั้น

ตอนแรกนั้นเขาก็เดาเอาไว้แล้ว แต่เขากลับคิดไม่ถึงว่าคุณ แต่จะทำเกินไปถึงขนาดนี้ ไม่คิดว่าจะส่งตัวลูกออกไป แยกออก จากพวกเขา

บอกว่าให้คนดูแลอะไรนั่น ความจริงแล้วเป็นการเฝ้าติดตาม อย่างใกล้ชิดมากกว่า เพื่อไม่ให้ลูกได้กลับมา

ให้คนแบบไอ้หนอนไปจัดการ จะต้องไม่ได้พาเด็กส่งออกนอก ไปประเทศที่ดีๆอย่างแน่นอน กลัวว่าจะส่งไปอยู่ในที่ๆยากจน และล้าหลังแบบนั้นมากกว่า ไม่แน่ว่าจะยังมีความวุ่นวายจาก สงครามอีกด้วย ชีวิตของลูกก็จะสามารถรับประกันได้ยากแล้ว

ต่อให้ลูกสามารถมีชีวิตอยู่ได้ แต่จากตามความหมายของคุณ ปู่เย่แล้ว ก็คือให้คนเฝ้าติดตามอย่างใกล้ชิดไปตลอดชีวิตนั่นเอง ไม่ให้ลูกได้ออกมาข้างนอกเลย? ไม่ให้ลูกได้ไปโรงเรียน? ไม่ให้ ลูกได้มีเพื่อน?

เย่ซือเฉินเพียงแค่คิดถึงเรื่องพวกนั้น ในใจก็รู้สึกเจ็บปวดเสีย จนยากที่จะรับได้ เขาไม่รู้เลยจริงๆว่าคุณปู่เย่จะตัดสินใจทำเรื่อง แบบนี้ออกมาได้ นั่นเป็นถึงสายเลือดของตระกูลเยเชียวนะ
ในใจของเยซือเฉินนั้นอดที่จะหัวเราะเยาะออกมาไม่ได้ สาย เลือดของตระกูลเย่!

เขาเองก็เป็นสายเลือดของตระกูลเย่เหมือนกัน แต่เพื่อผล ประโยชน์ของตระกูลเย่ คุณปู่เย่กับคุณย่าเย่เคยที่จะเป็นห่วงเขา จริงๆเสียที่ไหนกัน?

ความจริงแล้วคุณปู่เย่และคุณย่าเก็ปฏิบัติกับเขาอย่างโหด ร้ายเช่นกัน ตอนนั้นก็เคยแยกเขากับแม่ออกจากกันไป ไม่ให้เขา ได้เจอกับแม่ของเขาอีก

เขาไม่ควรที่จะกอดความหวังใดๆเอาไว้ตั้งแต่แรกแล้ว ส่วน

เรื่องนี้ก็ยิ่งทำให้เขารู้สึกผิดหวังเป็นอย่างยิ่ง

“ถ้าอย่างนั้นคุณ………เงินล้วจึงล่ะ เมื่อกี้นายไม่ได้บอกว่า คุณปู่เย่ให้หาตัวเงินมั่วนิ่งให้เจอด้วยไม่ใช่หรือ? ถ้าอย่างนั้น หลังจากที่หาตัวเงินมั่วนิ่งเจอแล้ว คุณปู่เย็บอกว่าจะทำอะไร ไหม? ให้เป็นชั่วนิ่งไปอยู่ดูแลลูกด้วยกันหรือเปล่า?” กู้หนูรู้สึกว่า ต่อให้คุณปู่เย่จะโหดร้ายซักแค่ไหนก็คงจะไม่มีทางไม่สนใจ ความเป็นความตายของเด็กตระกูลตัวเองหรอก ไม่ใช่ว่าไอ้ หนอนบอกว่าคุณปู่เย่ก็ให้พวกเขาหาตัวเงินมั่วนิ่งให้ได้อย่างนั้น หรือ?

ไม่แน่ว่าคุณปู่เย่คิดจะให้เป็นลั่วนิ่งตามไปดูแลลูกด้วยกันก็ได้

ถ้าหากเป็นแบบนี้ อย่างน้อยๆ คุณปู่เย่ก็ยังนึกถึงครอบครัวอยู่ บ้างเล็กน้อย ถึงอย่างไรเด็กคนนึงมีแม่ของตัวเองอยู่ข้างๆกาย ด้วยก็ไม่ได้เลวร้ายจนเกินไป
“ไม่ใช่ คุณปู่เย่ไม่อยากจะให้เด็กอยู่กับเงินถั่วนิ่ง จึงต้องการ ที่จะแยกพวกเขาออกจากกัน คุณปู่เย่กังวลว่าเป็นถั่วนิ่งจะหาลูก เจอ ดังนั้นก็เลยให้พวกเราเอาตัวเงินถั่วนิ่งไปขายในเขตภูเขา ในเขตภูเขาแบบนั้นซื้อผู้หญิงที่แต่งงานใหม่ๆ

“ซิบ นี่มัน… ไม่รอให้ไอ้หนอนพูดจบ หนูก็ตัดบทเขาขึ้นมา อีกครั้ง แน่นอนว่า หนูเองก็เห็นดวงตาคู่นั้นเย็นชาเสียจนจะเป็น น้ำแข็งอยู่แล้ว เพราะฉะนั้นเขาจึงไม่อยากจะให้ไอ้หนอนได้พูด ต่อไปอีก

“พวกเรายังหาคนไม่เจอ เพราะฉะนั้นพวกเราจึงยังไม่ได้ลงมือ ขอร้องล่ะปล่อยผมไปเถอะ” ตอนที่ไอ้หนอนสบตาคู่นั้นของเมือ เฉิน ก็ตกใจเสียจนแขนขาไร้เรี่ยวแรงอยู่ที่พื้น สายตาคู่นั้นน่า กลัวเกินไปแล้ว

แน่นอนว่า จนถึงตอนนี้ไอ้หนอนก็รับรู้ได้อย่างชัดเจนแล้วว่า เจ้านายขององค์กรยมบาลนี้อยู่ข้างเงินถั่วนิ่ง อีกทั้งดูแล้วความ สัมพันธ์กับเงินล้วงก็คงจะไม่ธรรมดาอีกด้วย ดังนั้นไอ้หนอนจึง พยายามล้างความบริสุทธิ์ของตัวเอง

เวลานี้เยซื้อเฉินใส่หน้ากากเอาไว้อยู่ มองไม่เห็นสีหน้าบน ใบหน้าของเขา แต่ดวงตาคู่นั้นกลับเยือกเย็นเสียจนทำให้ตกลง ไปในอุโมงค์น้ำแข็งที่มีอายุเป็นพันปี สามารถทำให้คนถูกแช่ แข็งขึ้นมาได้ในทันที แบบที่แม้แต่เลือดนั้นก็ยังสามารถเย็นจน แข็งได้เลยแบบนั้น

มือของเขายังคงกระชับแน่นเช่นเดิม เนื่องจากว่าเอาไว้จนแน่นมาก เล็บที่ไม่ได้ยาวมากของเขากลงไปบนมือ เลือดไหล ออกมาไม่หยุด แต่เขากลับไม่ได้รับรู้ถึงความเจ็บปวดเลยแม้แต่ นิดเดียว

เวลานี้เขารู้สึกเพียงแค่ผิดหวัง ความผิดหวังนี้ทำให้เขาความ รู้สึกชาไปหมด

เขาคิดเอาไว้อยู่แล้วว่าคุณปู่เย่ให้คนหาตัวเป็นลั่วถึงนั้นไม่มี เรื่องดีอะไรอยู่แล้ว แต่เขากลับคิดไม่ถึงว่าคุณปู่เย่จะให้คนเอา ตัวเงินลั่วนิ่งไปขายที่เขตภูเขาแบบนั้น?

เขารู้ว่าเขตภูเขามีซื้อตัวผู้หญิง หลังจากที่คนพวกนั้นซื้อตัวผู้

หญิงไปแล้ว เพื่อที่จะไม่ให้ผู้หญิงหนีไป ก็จะขังตัวผู้หญิงเอาไว้

เยซื้อเฉินนึกถึงเรื่องเหล่านั้นแล้ว ดวงตาคู่นั้นก็ปรากฏความ อาฆาตแค้นขึ้นมาอย่างรุนแรง เป็นความแค้นที่สามารถทำลาย คนให้กลายเป็นขี้เถ้าได้เลยอย่างไรอย่างนั้น

เชื่อเงินไม่ได้เอ่ยถามอะไรอีก เนื่องจากเรื่องราวเป็นอย่าง ในตอนนี้แล้ว ก็ไม่มีอะไรที่จะต้องถามแล้วเช่นกัน สิ่งที่ควรรู้เขา ก็ได้รู้หมดแล้ว

ถ้าหากมองพิจารณาอย่างละเอียด จะพบว่าเวลานี้ท่าทางใน การเดินของเยซือเฉินนั้นแปลกไปอยู่บ้าง เนื่องจากว่าตอนนี้ขา ทั้งสองข้างของเขากำลังสั่นอยู่นั่นเอง

เป็นเพราะความผิดหวัง! เป็นเพราะความโมโห! หรือยิ่งเป็น เพราะความกลัว!!
โชคดีที่หนูรู้ก่อน ไม่อย่างนั้นถ้าหากไอ้หนอนหาตัวลูกและ เงินถั่วนิ่งเจอเข้าจริงๆ ผลที่ตามมานั้นเขาไม่กล้าจะคิดเลยเสีย ด้วยซ้ำ

“พวกคุณ พวกคุณบอกว่าจะปล่อยผม……..” ไอ้หนอนเห็นเจ้า นายขององค์กรยมบาลจากไปแบบนี้แล้ว ก็รู้สึกงุนงง ตอนนี้เข้า ไม่กล้าอยากได้เงินอะไรแล้ว เขาเพียงแค่อยากจะรักษาชีวิต เล็กๆของตัวเองเอาไว้เท่านั้น

“วางใจเถอะ เรื่องที่เรารับปากนายไว้จะต้องทำได้อยู่แล้ว เงิน ฉันจะให้นายไม่ขาดเลยซักแดนเดียว ได้เงินแล้วก็ออกไปจาก เมืองAนี่ซะ” กู้หนูไม่ใช่คนที่จะมาสงสารเห็นใจอะไร และเขาเอง ก็ไม่ใช่พวกคนที่จะมาชอบยุ่งเรื่องที่ไม่ควรยุ่งอยู่แล้วด้วย แต่ เวลานี้เขากลับอดที่จะเตือนไอ้หนอนขึ้นมาไม่ได้

เนื่องจากว่าวิธีของคุณปู่เย่นั้นโหดร้ายมากจริงๆ!!

ถ้าหากให้คุณปู่เย่รู้ว่าไอ้หนอนบอกเรื่องทุกอย่างออกมา ทั้งหมดแล้ว ถึงตอนนั้นไอ้หนอนจะต้องตายอย่างอนาถแน่นอน

กับสายเลือดตระกูลเย่ คุณปู่เย่ก็ไม่ได้มีความปราณีเลยแม้แต่ นิดเดียว กับคนอย่างไอ้หนอนก็คงจะยิ่งไปกว่านั้น

หลังจากที่เชื่อเงินออกมาจากองค์กรยมบาลแล้ว ก็โทรออก หาเลขาหลิวอีกครั้ง

“ท่านประธาน มีธุระอะไรหรือเปล่าครับ?” เลขาหลิวได้รับสาย ของท่านประธานตัวเองอีกครั้ง ก็รู้สึกแปลกใจอยู่บ้าง วันนี้ท่าน ประธานโทรหาเขาบ่อยอยู่เหมือนกัน
รีบจัดการขั้นตอนทุกอย่างให้เรียบร้อย เวลานี้เสียงของ เชื่อเงินเยือกเย็นมาก ผ่านทางโทรศัพท์ เลขาหลิวก็รับรู้ได้ถึง ความเยือกเย็นนี้

“ครับ ทราบแล้วครับ” เวลานี้ในใจของเลขาหลิวนั้นมีความ สงสัยลอยอยู่เต็มไปหมด แต่กลับไม่ได้เอ่ยถามออกมาเลย

เขาอยู่กับท่านประธานมาหลายปี นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้ยิน ท่านประธานใช้น้ำเสียงแบบนี้พูดออกมา เสียงนั้นของท่าน ประธานเกรงว่าจะสามารถทำให้สิ่งมีชีวิตที่อยู่ในรัศมีหลายสิบ ไมล์เย็นจนแข็งไปหมดได้เลย

ท่านประธานบอกให้รีบไปจัดการให้เสร็จ เรื่องนี้มีความยาก อยู่เหมือนกัน แต่ตอนนี้เลขาหลิวก็ไม่ได้พูดคำพูดที่เป็นการปัด ออกไปด้วยเช่นกัน ได้ยินเสียงของท่านประธานตัวเองแล้ว เลขาหลิวก็ไม่กล้าถาม ไม่กล้าพูดจริงๆ!!