บทที่ 1172 เปิดเผยเรื่องการหมั้น (1)

ไป๋หญิงรู้ว่าตอนนี้คุณปู่เย่กับคุณย่าเพอใจการแต่งงานครั้งนี้ มาก ซึ่งพวกเขาอยากเกี่ยวดองกับองค์กร โกสต์ซิตี้มาก ดังนั้น คุณปู่เย่กับคุณย่าเยยิ่งไม่หวังให้เรื่องนี้เกิดเหตุเหนือการควบคุม

แน่นอน ตอนนี้ไปหยิงยืนกรานจะให้พวกท่านทำหนังสือ แต่งงานให้ได้ ยังมีอีกสาเหตุหนึ่งก็คือ เธอไม่เชื่อใจคุณย่าเย่กับ คุณปู่เย่ เพราะเรื่องของหญิงหญิงที่เธอไปสืบมาเป็นกรณี ตัวอย่างแล้ว

ประวัติด่างพร้อยของหญิงหญิงเป็นเรื่องจริง ทว่าคุณปู่เย่กับ คุณย่าเย่กลับวางกลลวงเรื่องการถอดหมั้นเอง

ตอนนั้นคุณปู่เย่กับคุณย่าเย่ใฝ่สูงอยากเกี่ยวดองกับตระกูลถัง จึงวางกลลวงถอดหมั้นกับตระกูลขึ้นมาก ตอนนั้นพวกท่าน อยากจะบรรลุเป้าหมายถึงกับให้คนไปสืบประวัติด้านลบของคู่ห ยิงหญิง จากนั้นก็เปิดเผยสู่สาธารณชน

ดังนั้น ตอนนี้เธอจำเป็นต้องคิดหาวิธีกันคุณปู่เย่กับคุณย่าเข่ เข้าไว้

ถึงแม้จะพูดไปแล้ว ไม่มีสถานะใดเทียบเท่าองค์หญิงองค์กร โกสต์ซิตี้อีกแล้ว ทว่าถึงอย่างไรเฉิงโหราโหรวก็ไม่ใช่องค์หญิง ที่แท้จริง ซึ่งตอนนี้เฉิงโหรว โหรวก็ไม่มีสิทธิ์และเสียง ในองค์กร โกสต์ซิตี้เลย เฉิง โหรว โหรวไม่เป็นที่โปรดปรานในองค์กรหัวหน้าไม่เคยเป็นฝ่ายพบหน้าเฉิงโหราโหรวสักครั้งเลย

หากให้คุณปู่เย่กับคุณย่าเย่รู้เรื่องนี้ เกรงว่าถึงเวลานั้นพวก ท่านจะคิดเป็นอื่น ดังนั้นไปหญิงต้องกันไว้แต่เนิ่นๆ

คุณปู่เย่กับคุณย่าเยประสานตากันแวบหนึ่ง ทั้งสองไม่ได้พูด อะไร

“คุณปู่เย่กับคุณย่าเย่สามารถพิจารณาก่อนได้ค่ะ ไม่ต้องรีบ ร้อนอะไร พวกเรากลับไปรายงานให้หัวหน้าทราบตามจริงก็สิ้น เรื่องค่ะ”ไปหยิงเห็นคุณปู่เย่กับคุณย่าเย่ไม่แสดงท่าที จึงแกล้ง ลุกขึ้นเตรียมจะจากไป

“คุณทำอะไรเหรอ? คุณ…….”เฉิงโหรว โหรวกำลังฝันหวานว่า จะได้แต่งงานกับเยซือเงินแล้ว เมื่อเธอเห็นไปหยิงจะจากไป และ มีเค้าว่าเรื่องนี้จะไม่สำเร็จ จึงร้อนรนดึงชายเสื้อไปหยิงไว้

ไปหยิงแอบถอนหายใจหนึ่งเฮือก โกรธจนปวดปอดหมดแล้ว เมื่อครู่เธอแค่เสแสร้ง ยัยโง่นี้ทำเสียเรื่องซะงั้น? ทำไมไม่โง่ให้ ตายไปเลย!!

ตอนนี้ไปหยิงฉุนเฉียวจะเป็นจะตาย แต่กลับแสดงออกทาง สีหน้าไม่ได้ ยังต้องมองหน้าเฉิงโหรว โหรวอย่างอดทน “องค์ หญิงค่ะ ฉันเข้าใจคุณดีค่ะ แต่สถานการณ์ตอนนี้ฉันต้องรายงาน หัวหน้าเมื่อกลับไปถึงค่ะ ไม่งั้นหัวหน้าเอาผิดขึ้นมา ฉันแบกรับไม่ ไหวค่ะ”

“หัวหน้าถนอมรักองค์หญิงก็จริง แต่ไม่มีทางให้องค์หญิงต้อง กล้ำกลืนความไม่เป็นธรรมเด็ดขาด ดังนั้นหากไม่มีหนังสือแต่งงาน หัวหน้าต้องไม่ให้คุณแต่งงานกับประธานเย่แน่ องค์ หญิงวางใจเถอะค่ะ หัวหน้าต้องหาคนที่เหมาะสมกว่าให้แน่นอน ค่ะ”คําพูดของไปหยิงหยุดชั่วครู่ ดวงตากะพริบปริบๆ จึงใช้ โอกาสนี้จงใจพูดให้คุณปู่เย่กับคุณย่าเยฟังต่อ

“แต่ฉันชอบเยซือเฉิน ฉันอยากแต่งงานกับเยซื้อเฉินเฉิงโหร วโหรวได้ยินคำพูดของไปหยิงก็รู้สึกสะเทือนใจเกือบคิดว่าเป็น จริงเสียแล้ว ทว่าการตอบสนองคนนี้ของเฉิงโหราโหราเร็วมาก เธอตระหนักได้อย่างรวดเร็วว่าหัวหน้าไม่มีทางสนใจเรื่องเธอ ดัง นั้นตอนนี้เธอต้องแต่งงานกับเยซือเฉินให้ได้

ในบรรดาที่เธอรู้จัก ไม่มีใครดีกว่าเยซื้อเฉินอีกแล้ว!!

ไปหยิงถือว่าพอใจกับคำพูดของเฉิงโหรวโหรวพอสมควร เพราะตอนนี้ไปหยิงกำลังจงใจพูดให้คุณปู่เย่กับคุณย่าเยฟังอยู่ ไม่ได้คิดจะไปจริงๆ

คำพูดของเฉิงโหรว โหรวก็ให้ทางออกไปหยิงด้วยความ บังเอิญ

“ฉันรู้ว่าองค์หญิงชอบประธานเยค่ะ เพราะหัวหน้าก็รู้ว่าองค์ หญิงชอบประธานเยจึงยอมให้พวกเรามาที่นี่ แต่หากไม่มีหนังสือ แต่งงาน ถึงองค์หญิงจะชอบก็ไร้ความหมายค่ะ หัวหน้าไม่ยอม ให้องค์หญิงแต่งงานแน่ ไม่ง่ายเลยกว่าหัวหน้าจะตามหาองค์ หญิงเจอ หัวหน้าหวงแหนยิ่งกว่าดวงตาของตัวเอง จะปล่อยให้ องค์หญิงน้อยเนื้อต่ำใจในความไม่เป็นธรรมได้อย่างไร? “ไปห ยิงพูดในขณะที่เฉิงโหรว โหรว ทว่ากลับพูดให้คุณปู่เย่กับคุณย่าเยฟัง

เฉิงโหรว โหรวได้ยินคำพูดของไปหญิงก็ชะงัก หากสิ่งที่ไปหญิง พูดเป็นความจริงจะดีแค่ไหนกัน?

หากหัวหน้าทะนุถนอมเธอจะดีแค่ไหน? เธอก็ไม่ต้องรีบร้อน

ให้ตัวเองหาทางออกหรอก

ไป๋หยิงเห็นเฉิง โหรว โหรวไม่ได้พูดอะไรต่อ เลยนึกว่าเฉิงโหรว โหรวเริ่มฉลาดขึ้นมาแล้ว รู้สึกพอใจยิ่งนัก

“องค์หญิง พวกเรากลับไปบอกหัวหน้าก่อนนะคะ ส่วนเรื่อง หัวหน้าจะรับปากหรือไม่ ถึงเวลาค่อยว่ากันอีกทีค่ะ”ไปหยิงจงใจ ดึงมือของเฉิงโหรว โหรว แกล้งทำว่าจะดึงเฉิงโหราโหรวออกไป

ตอนนี้เฉิง โหราโหรวยังไม่ได้ดึงสติกลับมาทั้งหมด ยังรู้สึกอึ้ง อยู่ ดังนั้นจึงเอ่ยคำปฏิเสธไม่ได้ในชั่วขณะนั้น เลยถูกไปหยิงดึง ไปด้านหน้าหนึ่งก้าว

คุณปู่เย่เห็นองค์หญิงจะไปแล้วจริงๆก็รู้สึกร้อนใจขึ้นมา พลาง ผลักคุณปู่เย่หนึ่งที

“องค์หญิง เดี๋ยวก่อน”คุณย่าเยถูกคุณปู่เย่ผลัก จึงรีบเรียกไป หยิงกับเฉิงโหรว โหรวให้หยุดทันที “เรื่องแต่งงานเป็นเรื่องใหญ่ ไม่ใช่การละเล่นของเด็ก ต้องหารือกันดีๆ สำหรับเรื่องหนังสือ แต่งงาน พวกเรามาคุยกันก่อนนะ

“คุณย่าเย่ค่ะ นี่เป็นธรรมเนียมปฏิบัติขององค์กรโกสต์ซิตี้ของ พวกเราค่ะ ในฐานะองค์หญิงขององค์กรต้องปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัดคุณย่าไม่ร่างหนังสือแต่งงานกัน การเกี่ยวดองครั้งก็ ไม่เป็นค่ะไป๋หยิ่งเห็นปู่เยู่

ไปหยิ่งรู้ว่ายิ่งเวลายิ่งถอยไม่ได้ เพราะหากถอยเมื่อไหร่

“สำหรับเรื่องเมื่อเช้า พวกเราจะรีบแก้ไขให้โดยเร็วที่สุดค่ะ จากบริษัท ตระกูลเยกรุ๊ป คำพูดเจือความข่มขู่ไว้ในอีกด้วย

คุณย่าเย่ฉันคิดคุณเข้าใจความหมายของพวกเราผิด เรา คุณคิดแก้ไขปัญหาเรื่องเล็กอย่างได้เหรอ คะดังนั้นเรื่องเช้าไม่จำเป็นต้องเป็นตระกูลเย่เท่านั้นเป็น ฝ่ายแก้ไขไปหยิงด้วยความสามารถขององค์กร โกสต์ซิตี้ เรื่องไม่ถือว่าเป็น อะไร ไม่ต้องพูดถึงสามารถได้แล้ว

ทว่าประเด็นสำคัญคือเฉิงโหราโหรวไม่อิทธิพลและตำแหน่ง ในองค์กรโกสต์ซิตี้ องค์กรไม่ทางสนใจเรื่องแน่นอน

คุณเย่กับคุณย่าเย่ไม่จุดนี้ พวกท่านได้อย่างไม่ปัญหา

คุณเย่กับย่าเย่ได้ยินพูดของไปหน้าพลันเปลี่ยนไปเล็กน้อย

“สาเหตุที่มาเกี่ยวดองกัน เพราะองค์หญิงชอบประธานเย่ หัวหน้าของพวกเราจึงรับปากด้วยความฝันใจ ฉันเลยอยาก จัดการเรื่องตอนเช้าไปภายในตัวด้วย หากตอนนี้คุณปู่เย่กับคุณ ย่าเย่ไม่อยากคุย งั้นพวกเราก็จะกลับกันตอนนี้เลยค่ะ คิดซะว่า พวกเราไม่เคยมา สำหรับเรื่องตอนเช้า ฉันเชื่อว่าหัวหน้าของ พวกเราจัดการได้แน่” ในขณะที่ไปหยิงพูดว่า’จัดการได้แน่ ก็ จงใจเน้นเสียงให้หนักขึ้น ความข่มขู่นั้นชัดเจนมาก

หากไม่แต่งงานกัน งั้นก็ต้องคิดบัญชีกันแล้วแหละ!! คุณปู่เย่รีบส่งสายตาสื่อเป็นนัยให้คุณย่าเยู่ทันที

คุยสิ พวกเรายินดีคุยอยู่แล้ว พวกเรานั่งลงมาคุยกันนะ ใน เมื่อหนังสือแต่งงานเป็นธรรมเนียมปฏิบัติขององค์กรโกสต์ซิตี้ ในฐานะองค์หญิงต้องปฏิบัติตามอยู่แล้ว พวกเราเข้าใจ พวกเรา เข้าใจทั้งหมด”คุณย่าเย่เข้าใจเจตนาคุณปู่เยทันที ท่าที่เปลี่ยน ไปทันควัน

ในเมื่อตัดสินใจว่าจะเกี่ยวดองกับองค์กรโกสต์ซิตี้ แถมพวก เขายังตัดสินใจจะแถลงข่าวอีกด้วย แล้วมีหนังสือแต่งงานเพิ่ม ขึ้นมาหนึ่งแผ่นจะเป็นไรไป

ทำไมต้องให้ปัญหาเล็กๆจุดนี้ทำให้เรื่องพังด้วย

“ขอเพียงคุณปู่เย่กับคุณย่าเย่เห็นด้วย เรื่องนี้ก็เป็นเรื่องยินดี อย่างใหญ่หลวงเลยละค่ะ”ไปหยิงเป็นคนฉลาด เข้าใจว่าคุณปู่เย่ กับคุณย่าเย่รับปากแล้ว
หนังสือแต่งงานควรยังไง คุณเยหันมองไปหยิงด้วยหน้าลำบากใจ เล็กน้อย

องค์กรโกสต์ซิตี้ของพวกเราเมื่อครู่ตอนคุณเย่กับคุณ ย่าเย่รับปากงานแต่งงานนี้ ฉันก็ส่งข้อความไปบอกแล้ว คาดว่า ตอนนี้ใกล้จะกันแล้วเห็นชัดว่าหยิงไม่ใช่ทําเพราะสนุกชั่วเท่านั้น แต่มีความคิดแต่แรกเริ่มแล้ว

คุณปู่กับคุณย่าได้ยินไปหยิงพูดแบบถึงพอใจ แต่ไม่พูดอะไรอีก

อย่างไรเสียพวกเรารับปากจะเกี่ยวดองกับองค์กรแล้ว และพวกท่านก็พอใจในตัวองค์หญิงด้วย จึงเกิดความ บาดหมางเรื่องหนังสือแต่งงานหนึ่งแผ่นได้