บทที่ 1171 ลงชื่อหนังสือแต่งงาน (2)

“พวกเราเคยได้ยินเรื่องนี้แล้วค่ะ องค์หญิงของพวกเราก็รู้ด้วย ค่ะ”ไป๋หยิงต้องรู้เรื่องนี้อยู่แล้ว แถมยังรู้ดีมากเลยละ

“องค์หญิงของพวกเราไม่ถือสาที่ประธานเย่เคยหย่าร้างมา ก่อนค่ะ เพราะองค์หญิงของพวกเราชอบประธานเย่จริงๆ แต่ถ้า กำหนดเรื่องแต่งงานขององค์หญิงกับประธานเยู่แล้ว พวกเรา หวังว่าประธานเย็จะไม่ติดต่อและไม่ไปมาหาสู่กับภรรยาเก่าค่ะ” สิ่งที่ไปหยิงปรารถนาจะพบเห็นก็คือสิ่งนี้ เมื่อกำหนดเรื่องแต่งงา นของเย่ซือเฉินกับเฉิงโหรว โหรวได้แล้ว จากนั้นก็ทิ้งเงินถั่วง ทันที

“แน่นอนอยู่แล้ว พวกไม่ยอมให้ซื้อเฉินไปมาหาสู่กับเงินถั่วนิ งอยู่แล้ว คุณปู่เย่รีบพยักหน้าอย่างไม่อิดออด

ดวงตาคุณย่าเยกลับกะพริบรัวๆ ตอนที่พวกท่านเข้าบริษัท แล้วเห็นเด็กผู้หญิงคนนั้น พวกเราตรวจดีเอ็นเอแล้ว ซึ่งผล ปรากฏว่าเป็นลูกของซื้อเฉินจริงๆ

ซือเฉินกับเงินถั่วนิ่งมีลูกด้วยกันหนึ่งคนแล้ว ถึงแม้จะเป็น ลูกสาว ชาติตระกูลเย่จะมีลูกสาวคนเดียวไม่ได้ ทว่าเพราะการ เกิดมาของเด็กคนนี้ เย่ชื่อเฉินกับเงินถั่วนิ่งคงตัดขาดเยื่อใยได้ ไม่หมดหรอก

ไม่ได้ ท่านต้องคิดหาหนทางรับตัวเด็กคนนี้กลับมา จากนั้นก็ ส่งไปเลี้ยงด้านนอก เมื่อเป็นเช่นนี้เป็นถั่วนิ่งก็จะใช้เด็กเป็นข้ออ้างในการพัวพันกับเยซือเฉินไม่ได้แล้ว

แต่ไม่รู้ว่าเป็นลั่วถึงซ่อนเด็กหญิงคนนี้ไว้ที่ไหนกัน? หลังพวก เขาทราบผลตรวจดีเอ็นเอแล้วก็ตามหาเด็กคนนี้มาตลอด ทว่า กลับไร้เบาะแส ช่วงนี้กระทั่งเกินลั่วถึงพวกท่านก็ไม่เห็น

“คุณปู่เย่พูดอย่างนี้ องค์หญิงของพวกเราก็วางใจแล้วค่ะ ฉัน กลับไปก็จะได้รายงานกับหัวหน้าได้ถูกค่ะ ไปหยิงพอใจกับท่าที ของคุณปู่เย่มาก ขอเพียงมีคุณปู่เย่กับคุณย่าเย่อยู่ด้วย เย่ซื้อเฉ นก็ต้องพะว้าพะวังกับพวกเขา ถึงเวลาเธอจะหัวเราะเยาะ เงินลั่ว ง

“คุณให้หัวหน้าของพวกคุณวางใจได้เลย ไม่มีปัญหาแน่นอน” คุณปู่เย่รับประกันขึ้นมา เห็นได้ชัดว่าคุณปู่เย่คิดว่าตัวเองมีความ สามารถเช่นนั้น ท่านคิดว่าเยซื้อเงินยังเชื่อฟังท่านอยู่

คุณย่าเยหันหน้ามองคุณปู่เย่แวบหนึ่ง อดรู้สึกกังวลไม่ได้ ทว่า

สถานการณ์เช่นนี้คุณย่าเย่ไม่มีทางแสดงออกมาเด็ดขาด

“คุณปู่เย่ค่ะ คุณย่าเย่ค่ะ แล้วเรื่องวันนี้พวกท่านเห็นว่าควรทำ ยังไงดีคะ? “ไปหยิงย่อมรู้สึกพอใจมากอยู่แล้ว เป้าหมายที่ไปห ยิงมาก็เพื่อกำหนดงานแต่งงาน จากนั้นก็เปิดเผยออกสู่ สาธารณชน

แน่นอน ตอนนี้ไปหยิงไม่ได้พูดออกมาโดยตรง ครั้งนี้เธอ อยากให้คุณปู่เย่กับคุณย่าเย่เป็นฝ่ายเสนอความคิดและการกระ ทําเอง

มีเพียงคุณปู่เย่กับคุณย่าเย่เสนอด้วยตัวเอง ผลลัพธ์จะดีกว่า
“เพื่อตัดปัญหาของเช้านี้ เพื่อก่อกู้ภาพลักษณ์ขององค์หญิง ตอนนี้พวกเราก็สามารถกำหนดเรื่องแต่งงานได้เลย จากนั้นจะ เชิญนักข่าวมาเปิดแถลงข่าวด้วย แล้วพวกเราจะประกาศเรื่องนี้ อย่างอลังการเอง”คุณย่าเยฉลาดปราดเปรื่อง เข้าใจความหมาย ของไปหยิง และคล้อยตามไปหยิงแสดงจุดยืนให้แจ่มชัด

“อย่างนี้ก็ดีค่ะ ฉันขอบคุณแทนองค์หญิงของพวกเราด้วยนะ คะ ฉันกลับไปแล้วต้องบอกกับหัวหน้า ให้หัวหน้ารับรู้ว่าทั้งสอง ท่านเป็นผู้เห็นแก่ส่วนรวมขนาดไหนไปหยิงได้ในสิ่งที่ตน ต้องการแล้ว พลางยิ้มจนตาหยี เธอคาดไม่ถึงว่าเรื่องวันนี้จะราบ รื่นเพียงนี้

คุณย่าเย่ยังบอกว่าจะแถลงข่าว เปิดเผยงานแต่งงาน เมื่อเป็น เช่นนี้จะดีเยี่ยมเลย

หากคุณปูเยู่กับคุณย่าเย่แถลงข่าว เรื่องนี้ก็จะยิ่งมีความ

จริงใจ เคร่งครัดและละเอียดถี่ถ้วนมากขึ้น และจะไม่มีโอกาส

เปลี่ยนแปลง

ไม่ต้องกังวลว่าตระกูลเย่จะถอดหมั้นเลย

“ดี ดี คุณเป็นผู้หญิงที่ตรงไปตรงมาและโปร่งใสมาก มีคุณ อยู่ข้างกายองค์หญิงทำให้รู้สึกวางใจมาก”คุณย่าเย่ได้ยินวาจา ที่ไปหยิงเอ่ยก็รู้สึกพึงพอใจมาก

“งั้นเรื่องนี้ก็ตกลงตามนี้”คุณย่าเย่คลี่ยิ้ม ท่านมองเฉิงโหรว โหรวด้วยแววตาที่เปลี่ยนมาเป็นอัธยาศัยดีอย่างยิ่งยวด “องค์ หญิงมีข้อคิดต่างจากพวกเราไหม? ”
“ไม่มี ฉันไม่มีข้อคิดที่ไม่ตรงกับพวกคุณเลยค่ะ ฉันพอใจกับ เรื่องที่พวกคุณจัดการมากค่ะ หลังจากเข้ามาเฉิงโหราโหราถูก ไปหยิงแทรกพูดกลางคันถึงสองครั้งสองครา ดังนั้นจึงรู้สึกอัดอั้น ตันใจ ตอนนี้ได้ยินคุณย่าเยถามเธอเช่นนี้ เธอย่อมต้องรีบแสดง ความรู้สึกนึกคิดของตัวเองอย่างแน่นอน

เธอพอใจมาก พอใจเกินกว่าที่เธอคาดหวังไว้เสียอีก เธอคาด ไม่ถึงว่าจะราบรื่นเพียงนี้ คุณปู่เย่กับคุณย่าเย่ไม่เพียงตอบตกลง เรื่องงานแต่ง ทั้งยังบอกจะแถลงข่าวออกสื่ออีกด้วย

หากแถลงข่าวเมื่อไหร่ก็จะส่งผลกระทบอย่างใหญ่หลวง เย่อเฉินจะบ่ายเบี่ยงไม่ได้เด็ดขาด

ตอนนี้เธอพอใจจนไม่รู้จะพอใจยังไงแล้ว

“ในเมื่อองค์หญิงไม่มีข้อโต้แย้ง เรื่องนี้ก็ถือว่าตกลงตามนี้ พวกเราจะไปจัดการเดี๋ยวนี้เลย”คุณย่าเย่ได้ยินคำตอบของเฉิง โหราโหรวก็พอใจยิ่งนัก

เห็นทีองค์หญิงจะเป็นคนอ่อนแอมาก อย่างนี้ก็ดี อนาคตจะได้ เป็นลูกไก่ในกำมือ

“คุณปู่เย่ค่ะ คุณย่าเย่ค่ะ องค์กรโกสต์ซิตี้ของพวกเรา เคร่งครัดในด้านกฎประเพณีมากค่ะ อย่างเรื่องแต่งงานที่ถือเป็น เรื่องใหญ่อย่างนี้ องค์กรโกสต์ซิตี้ของพวกเราจะมีหนังสือ แต่งงานเป็นเครื่องยืนยันค่ะ”ไปหยิงเรียกคุณย่าเที่ลุกขึ้น เตรียมจะไปจัดการตามที่บอก

“หนังสือแต่งงาน? “คุณย่าเย่ชะงัก เคยได้ยินสิ่งนี้เหมือนกันซึ่งมักใช้ในสมัยโบราณ ตอนนี้ไม่นิยมสิ่งนี้แล้วไม่ใช่เหรอ?

“พวกคุณอาจไม่รู้ว่าองค์กรโกสต์ซิตี้ของพวกเรามีประวัติ ความเป็นมานับพันปี ดังนั้นขนบธรรมเนียมประเพณีหลายอย่าง ถูกสืบทอดต่อกันเป็นรุ่นๆ งานแต่งขององค์หญิงต้องทำตาม ธรรมเนียมปฏิบัติขององค์กรโกสต์ซิตี้ค่ะ ซึ่งหนังสือแต่งงานคือ ตัวสำคัญเลยทีเดียวค่ะ อันที่จริงก็ถือเป็นรูปแบบหนึ่งนะคะ เมื่อ เซ็นหนังสือแต่งงานแล้วก็เท่ากับกำหนดเรื่องนี้ไว้แล้ว ซึ่งจะ หมายความว่าทั้งสองฝ่ายจะเปลี่ยนใจไม่ได้ค่ะ”ไปหยิงกลัวเชื่อ เฉินจะกลับค่า หากเยซื้อเฉินกลับคำจริงๆ เธอไม่เท่ากับเสียเวลา เสียแรงเปล่าหรอกเหรอ

องค์กรโกสต์ซิตี้ก็มีธรรมเนียมปฏิบัติเกี่ยวกับหนังสือแต่งงาน จริงๆ ผู้บริหารระดับสูง ในองค์กรยึดมั่นสิ่งนี้เสมอมา

คุณปู่เย่กับคุณย่าเย่ต่างชะงัก คุณปู่เย่เคยวนเวียนอยู่ใน

วงการธุรกิจมานานนับปี จึงเป็นคนเข้าเมืองตาหลิ่ว ต้องหลิ่วตา

ตาม ดังนั้นไม่เคยพูดอะไรที่ตายตัวเกินไป

เพราะด้วยสถานะขององค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้ จึงรีบร้อนต อบตกลงเรื่องงานแต่ง ทว่าร่างหนังสือแต่งงาน? คุณปู่เย่เกิดข้อ ขัดแย้ง ในใจเล็กน้อย เพราะหากร่างเป็นลายลักษณ์อักษรเมื่อ ไหร่ก็จะมีเรื่องผิดพลาดไม่ได้

หากถึงเวลาเกิดเหตุไม่คาดฝันอะไรขึ้นมา…….

“หนังสือแต่งงานกลายเป็นเรื่องดึกดำบรรพ์เมื่อหลายพันปีมา แล้ว ตอนนี้พวกเราไม่นิยมอย่างนี้กันแล้ว ไม่จะเป็นต้องทำอย่างนี้หรอกมั้ง? “คุณย่าเยเริ่มพะว้าพะวัง ท่านรู้ว่าร่างลายลักษณ์ อักษรแล้วจะเป็นอย่างไร

“คุณย่าเยค่ะ หัวหน้าพวกเราให้ความสำคัญกับเรื่องนี้มากค่ะ หากฉันกลับไปแล้วไม่ได้นำหนังสือแต่งงานติดมือไปด้วย เกรง ว่าหัวหน้าจะไม่ยอมรับเรื่องแต่งงานครั้งนี้ค่ะ แล้วหัวหน้าเกิด รู้สึกว่าพวกคุณไม่มีความจริงใจ จนไม่ยอมรับเรื่องแต่งงาน อย่างนี้ก็จบเห่กันเลยนะคะ เวลานี้ไปหยิงแอบอ้างหัวหน้าขึ้นมา ซึ่งมีประโยคหนึ่งที่ไปหยิงพูดถูก นั่นก็คือหัวหน้าให้ความสำคัญ กับเรื่องอย่างนี้มาก ทว่าหัวหน้าไม่ได้ให้ความสำคัญกับเรื่อง ของเฉิงโหรว โหรว

ดังนั้นไม่ว่าเฉิงโหรว โหราจะทำอะไร อย่างไร หัวหน้าก็ไม่ สนใจทั้งนั้น

อันที่จริงในใจไปหยิงรู้จุดนี้ดี แต่เธอดันหลอกคุณปู่เย่กับ

คุณย่าเยอย่างไม่รู้สึกหน้าแดง

“คุณปู่เย่ค่ะ คุณย่าเยค่ะ พวกเรามาด้วยความจริงใจ เชื่อว่า พวกคุณก็อยากเกี่ยวดองกับองค์กรโกสต์ซิตี้จริงๆ ในเมื่อเป็น แบบนี้ หนังสือแต่งงานถือเป็นหลักประกันของทั้งสองฝ่าย ซึ่ง เป็นเรื่องดี ทำไมคุณปู่เย่กับคุณย่าเย่ยังลังเลอยู่ล่ะคะ? “ไปหยิง รู้ทันความคิดของคุณปู่เย่กับคุณย่าเย่ ดังนั้นเธอรู้วิธีเกลี้ยกล่อม พวกท่าน

“หากเป็นเพราะรายละเอียดข้อนี้เกิดปัญหา ทำให้หัวหน้าของ พวกเราไม่พอใจ แล้วทำให้ไม่อาจแต่งงานกันได้ งั้นก็เสียดายมากค่ะ ครั้งนี้หัวหน้าสงสารองค์หญิงจึงตามใจองค์หญิง แต่ครั้ง ต่อไป ไม่แน่ว่าหัวหน้าอาจไม่ตามใจองค์หญิงแล้วก็ได้นะคะ”ไป๋ หญิงเห็นคุณปู่เย่กับคุณย่าเย่ลังเลจึงจุดแรงๆอีกหนึ่งครั้ง ถ้อยคำนี้ยังแฝงการข่มขู่ไว้ในที่อีกด้วย

หากไม่ทําหนังสือแต่งงาน เรื่องนี้หัวหน้าก็จะไม่ยอมรับ เรื่อง เกี่ยวดองก็จะถือเป็นโมฆะ

ไปหยิ่งรู้ว่าตอนนี้คุณปู่เย่กับคุณย่าเพอใจการแต่งงานครั้งนี้ มาก ซึ่งพวกเขาอยากเกี่ยวดองกับองค์กรโกสต์ซิตี้มาก ดังนั้น คุณปู่เย่กับคุณย่าเย่ยิ่งไม่หวังให้เรื่องนี้เกิดเหตุเหนือการควบคุม ขึ้น