บทที่ 1162 หัวหน้าลงมือ ใครจะสู้ไหว (2)

ถังหลินจงใจหยุดพูด ทว่าไม่รอให้เยซื้อเฉินตอบ เขาก็รู้ว่า เย่ซื้อเฉินไม่ตอบแน่นอน เขามองเอเฉินพลันกล่าวด้วยเสียง ยิ้มแย้ม “เมื่อก่อนผมไม่เคยเห็นคุณรับฉิงฉิงมาก่อนเลย ไม่เคย เห็นคุณเอาอกเอาใจฉิงฉิงมาก่อน ตอนนี้จึงจึงมีลูกชายลูกสาว ให้คุณแล้วคุณถึงกับเอาอกเอาใจขนาดนี้เชียวเหรอ มุ่งเป้ามาที่ ลูกชัดๆ ไม่ใช่เพราะฉิ่งฉิงอย่างเดียว”

“ถังหลินพอได้แล้ว บัญชีของคุณผมยังไม่ได้คิดเลย”เยซือเฉิน ส่งเสียง ในที่สุด ถังหลินพูดเกินไปแล้ว ความรักที่เขามีต่อ เป็นลั่วนิ่งไม่มีทางแตกต่างเพราะมีหรือไม่มีลูกหรอก เมื่อก่อนเขา รู้ว่าเป็นลั่วจึงมีลูกไม่ได้ เขาเลยตัดสินใจอย่างหนักแน่นว่าจะ ไม่มีลูก

เมื่อก่อนเขาไม่เคยมารับเงินถั่วนิ่งที่สนามบินจริงๆ และไม่เคย เอาอกเอาใจเงินล้วนิ่งมาก่อน ทว่าโทษเขาได้ไหมล่ะ?

ตระกูลถังของพวกเขากันเขาอย่างกับกันหมาป่าอย่างไรอย่าง นั้น ไม่ให้เขากับหน้าเป็นถั่วนิ่งเจอกัน ไม่อยากเอาอกเอาใจ เงินลั่วนิ่งแต่ก็ไม่มีโอกาสเจอหน้ากันเลย

แน่นอนตอนนี้รู้ว่าตัวเองมีลูกชายลูกสาวคู่หนึ่ง เขาก็มีความ สุขจริง ดีใจจริง และเซอร์ไพรส์มากจริงๆ

ไม่เพียงแต่เพราะเขาได้เป็นพ่อคนแล้ว สาเหตุที่สำคัญกว่า คือเป็นลูกของเขากับเงินถั่วง
เธอคลอดลูกให้เขา!!

“ขนาดนั้นเชียว? “ถังหลินเม้มปากเล็กน้อย”ลูกชายลูกสาว เป็นของคุณ ไม่หนีไปไหนหรอก……

“พวกเขากลับมาอยู่บ้านตระกูลถังนานแค่ไหนแล้ว? “เชื่อ เฉินตัดบทถังหลินกะทันหัน พลางถามโดยตรงหนึ่งประโยค เชื่อเงินพึ่งนับพ่อกับลูกกับเยซื้อเฉินเมื่อคืน เยซื้อเฉินรู้ว่าช่วงนี้ ถังจื่อไม่พักอยู่ที่บ้านตระกูลถังโดยตลอด เพียงแต่ไม่รู้ว่าพวก เขาอยู่นานแค่ไหนแล้ว?

ตอนที่เป็นลั่วนิ่งกลับไปอยู่ในบ้านตระกูลถังใหม่ๆ เด็กๆทั้ง สองคนน่าจะยังไม่มาอยู่ด้วย เพราะตอนเป็นลั่วจึงกลับไป ทาง ตระกูลถังได้จัดงานเลี้ยงต้อนรับเงินถั่วนิ่งขึ้น ซึ่งหากตอนนั้นเด็ก ทั้งสองอยู่ด้วยจริงๆ ตระกูลถังคงไม่อาจซ่อนเด็กไว้ได้

“อันที่จริงตอนที่ฉิงฉิงกลับมาช่วยไขคดีของตระกูลถัง พวกเรา ก็อยากรับเด็กๆกลับมาแล้ว ตอนนั้นประเด็นสำคัญคือถูกถังไป เชียนขัดขวาง ถังไปเชียนรู้ว่าฉิงฉิงเป็นลูกหลานตระกูลถัง แต่ เขาไม่เพียงแต่ไม่บอกฉิงฉิงเท่านั้น เขายังกีดกั้นไม่ให้ผมตามหา ฉิงฉิงเจอด้วย ดังนั้นผมกลัวถังไปเขียนใช้เด็กทั้งสองคนเป็น เครื่องมือเพื่อทำอะไรบางอย่างกับฉิงฉิง”รอยยิ้มบนใบหน้าของ เลือนหาย มีความจริงจังหลายส่วน

เย่อเฉินได้ยินถังหลินกล่าวนัยน์ตาพลันทำหน้ากลุ่มเล็ก น้อย แต่ตอนนั้นคุณไม่ได้รับตัวเด็กทั้งสองกลับมา? ”

ถังหลินบอกว่าตอนที่เป็นลั่วจึงช่วยไขคดีก็คิดจะพาเด็กทั้งสองกลับมา แต่เมื่อเป็นถั่วงทำคดีผ่านไปหลายวัน จนกระทั่ง คลี่คลายแล้วเสร็จและตระกูลถังได้จัดงานเลี้ยงให้กับเงินถั่วง แต่ก็ยังไม่ได้รับตัวเด็กทั้งสองกลับมา

“ใช่ความจริงยืนยันว่าผมไม่ได้ตีตนไปก่อนได้กังวลอย่างไร เหตุผล ตอนนั้นเพราะถังไปเขียนเข้าแทรกแซง จึงไม่อาจรับ เด็กๆกลับมาอย่างราบรื่น แต่โชคดีที่ตอนนั้นยังไปเชียนไม่กล้า ทำอะไรที่เกินเลย และบวกกับตอนนั้นเด็กทั้งสองอยู่กับเขาหง หลิน ตอนนั้นถังไปเชียนอยากให้เขาหงหลินพาเด็กกลับไปที่ อเมริกา แต่เยวหงหลินยืนกรานจะส่งเด็กกลับมาถึงหลินนึกถึง เหตุการณ์ตอนนั้นสีหน้าพลันเคร่งเครียดเล็กน้อย ตอนนั้นหาก ไม่ใช่เยวหงหลิน ถังไปเขียนคงพาตัวกลับประเทศ M จากนั้นก็ ให้เด็กทั้งสองผู้เป็นแก้วตาดวงใจอยู่ในประเทศM

“ถังไปเชียน”เย่ซือเฉินกระดกมุมปากยิ้มเย็น เขาคาดไม่ถึงว่า ถังไปเขียนถึงกับอยากเก็บลูกชายลูกสาวของเขาไว้

“แน่นอน เป็นเพราะคุณให้คนจับตามองถังไปเชียน เขาเลยไม่ กล้าทําอะไรเกินเลย”ถังหลินรู้เรื่องที่เยซือเฉินทำเป็นอย่างดี ดัง นั้นเขาก็รู้ว่าการที่ถังไปเรียนไม่ใช้วิธีแรงๆ พาเด็กทั้งสองคนกลับ ไป ส่วนหนึ่งก็มาจากความหวาดกลัวเยซือเฉิน

“เห็นทีว่าผมจะเมตตาถังไปเขียนเกินไปแล้ว”เย่ซือเฉินหรี่ตา ขึ้น ตอนนั้นหลังจากที่เป็นลั่วนิ่งหย่ากับเขา ถังไปเขียนก็ขัดขวาง เขาตามหาเงินลั่วถึงทุกวิถีทาง

เพียงแต่ถังไปเขียนเคยช่วยเหลือเกินถั่วนิ่ง เป็นลั่วจึงจึงเห็นถึงไปเชียนเหมือนคนในครอบครัว ตอนนั้นเขาไม่อยากให้ เงินถั่วงลำบากใจ ดังนั้นจึงไม่ได้ทำอะไรกับถังไปเรียน

“ตอนนี้คุณยังให้คนจับตามองถึงไปเรียนอีกหรือเปล่า? “ถัง

หลินถามหนึ่งประโยคกะทันหัน

“ไม่มี”เยซื้อเฉันเลิกคิ้ว หลังฉิงจึงกลับมา ถังไปเชียนก็ไม่มี การเคลื่อนไหวใดๆ ฉิงฉิงก็รู้เรื่องที่ถังไปเรียนทำกับเธอบางส่วน เลยไม่คิดกลับอเมริกาอีก ผมเลยไม่ให้คนจับตามองเขาแล้ว

“ถังไปเขียนคนนี้มีความอดกลั้นสูง ผมรู้สึกไม่วางใจเล็กน้อย เกรงว่าจะทำอะไรที่ส่งผลเสียต่อฉิงฉิงอีก”ถังหลินรู้จักถังไปเรียน ดี ดังนั้นสีหน้าของถังหลินในตอนนี้มีความหนักอึ้งนิดๆ

“ผมให้คนไปจับตามองต่อ”เยซื้อเฉินซะงักชั่วครู่ ทำให้ถัง หลินรู้สึกอย่างนี้ได้ และเรื่องนี้เกี่ยวโยงไปถึงเงินถั่วถึงกับลูกทั้ง สองคน เขาจึงไม่กล้าประมาทเลินเล่อแม้แต่นิดเดียว

“อืม ให้คนจับตามองแล้วสบายใจกว่า”ถังหลินพยักหน้าเบาๆ เขาไม่ได้เป็นกระต่ายตื่นตูม แต่สำหรับบางเรื่องก็ควรระมัดระวัง ไว้บ้างจะดีกว่า

“ใช่แล้ว ได้ยินมาว่าวันนี้คุณให้คนโยนองค์หญิงขององค์กร โกสต์ซิตี้ออกไปเหรอ? “ถังหลินไม่คุยเรื่องถังไปเรียนต่อ ใน เมื่อเยซือเฉินให้คนจับตามองแล้วก็ไม่มีปัญหาอย่างแน่นอน เพราะเขาเชื่อมั่นใจความสามารถของเยซื้อเฉิน เพียงแต่ถังหลิน รู้สึกประหลาดใจที่เย่ซือเฉิน โยนองค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้ออก จากประตูบริษัท
“เธอไปขัดใจอะไรคุณเหรอ? “ถังหลินไม่ใช่ประเภทสอดรู้ สอดเห็น ทว่าเรื่องนี้แปลกเกินไป เพราะเชื่อเงินไม่ใช่คนที่ โกรธอะไรง่ายๆ หากองค์หญิงคนนั้นไม่ล้ำเส้นของเชื่อเงิน เยซื้อเฉันคงไม่ทำอย่างนั้นเด็ดขาด

เพราะทั้งเขาและเยซือเงินอำนาจขององค์กรโกสต์ซิตี้ดี ตั้ง ตัวเป็นอริกับองค์กร โกสต์ซิตี้อย่างนี้ ไม่ว่าจะสำหรับเขาหรือ สำหรับเยซื้อเฉินล้วนไม่เป็นผลดีด้วยกันทั้งสิ้น

คดีของตระกูลถังสองครั้งก่อน ล้วนเกี่ยวข้องกับองค์กรโกสต์ ซิตี้ทั้งนั้น ซึ่งพวกเขาสืบเรื่องนี้เสมอมา เมื่อวานซืนฉิงฉิงโทร มาบอกเขาว่า ในองค์กรโกสต์ซิตี้มี “คนรู้จักเก่า ของเธออยู่หนึ่ง คน และคนรู้จักเก่าของฉิงฉิงคนนี้นี่เองที่ใช้อำนาจขององค์กร โกสต์ซิตี้โจมตีพวกเขา

นั้นหมายถึงไม่ใช่ทั้งองค์กรโกสต์ซิตี้ที่เป็นศัตรูกับพวกเขา

ทว่าตอนนี้เยซื้อเฉิน โยนองค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้ออกนอก ประตู เกรงว่าคงต้องปะทะกับองค์กรโกสต์ซิตี้ทั้งองค์กรอย่าง เต็มรูปแบบซะแล้ว

แน่นอน ถังหลินไม่มีทีท่าตำหนิเย่ซื้อเฉินเลยสักนิด เขากับ เยซือเฉินเป็นสหายสนิทกันมายี่สิบกว่าปี เขารู้จักเย่ซือเฉินดี รู้ว่า เชื่อเฉินต้องมีเหตุผลแน่

เพราะอย่างไรเสียเยซื้อเฉินก็ไม่อยากเป็นศัตรูกับทั้งองค์กร โกสต์ซิตี้อยู่แล้ว

เขาไม่รู้ว่าองค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้ทำอะไร ถึงทำให้เชื่อเฉิน โกรธขนาดนี

“เธอจะให้ผมแต่งงานกับเธอ! ! “เย่ซื้อเฉินไม่ปิดบังถังหลิน บอกให้รู้ตรงๆ!!