บทที่ 1159 ลูกสาวแท้ๆของเขา (2)

“ฆ่าคน? ประเทศของเราเป็นประเทศที่มีกฎหมายนะ จะมาฆ่า คนง่ายๆแบบนี้ ต่อให้เป็นเจ้าหญิงแห่งองค์กรโกสต์ซิตี้ ตอนนี้ เธออยู่ในประเทศของพวกเรา ก็จะต้องเคารพกฎหมายของเรา

“พวกเธอพูดจาเหลวไหลอะไรกัน องค์กรโกสต์ซิตี้ไม่ใช่ที่พวก เธอคิดกันแบบนั้น กฎเกณฑ์ขององค์กรโกสต์ซิตี้และระบบก็เข้ม งวดมาก ไม่ฆ่าคนไปทั่วหรอก” คนที่บอกว่าไปหาข้อมูลขององค์ กรโกสต์ซิตี้มานั้นอดที่จะส่งเสียงหัวเราะออกมาเบาๆไม่ได้

“แต่ว่าเจ้าหญิงองค์นี้ดูแล้วน่าตกใจจัง อีกทั้งดูแล้วเธอก็ไม่ได้ เหมือนเจ้าหญิงอะไรนั่นด้วย

“ทำไมฉันถึงไม่เหมือนเจ้าหญิง? พวกเธอไสหัวไปกันเดี๋ยวนี้ เลยนะ” เฉิงโหรวโหรวลุกขึ้นยืน แล้วตวาดใส่พวกเด็กผู้หญิงที่ พากันวิพากษ์วิจารณ์เธอเมื่อครู่นี้

เฉิงโหรวโหรวทนฟังไม่ได้มากที่สุดก็คือการที่ได้ยินคนอื่นพูด ว่าเธอไม่เหมือนเจ้าหญิง ในใจของเธอเองนั้นรู้ดีว่าตัวเองปลอม ตัวมา ดังนั้นเธอจึงกลัวว่าคนอื่นจะรู้เข้า

“ดุจัง” เด็กผู้หญิงสองสามคนนั้นตกใจ แล้วรีบหลบให้

เวลานี้ข้อเท้าของเฉิงโหรว โหรวดีขึ้นไม่น้อยแล้ว เธอลุกขึ้นยืน ได้อย่างไม่มีปัญหา เธอสบสายตาที่เยาะเย้ยของทุกคน รู้สึกเพียงแค่ความโมโหที่พุ่งมาอยู่ตรงหน้าอก แล้วตวาดออกมา เสียงดังอย่างไม่สนใจภาพลักษณ์อีกครั้ง : “พวกเธอหลีกไป ไสหัวไปให้หมด

คนที่มุงดูกันอยู่นั้นถูกเธอตวาดแบบนี้ เห็นเธอมีท่าทางบ้า คลั่ง ก็พากันถอยออกมา โดยจิตใต้สำนึก

“เจ้าหญิงอะไรกัน ฉันดูแล้วเหมือนเป็นคนบ้ามากกว่า ไม่ อย่างนั้นจะถูกบริษัทตระกูลเยกรุ๊ปโยนออกมาได้ยังไง

เฉิงโหรว โหรวกัดฟันด้วยความเกลียดชัง ดวงตาคู่นั้นจ้องมอง ไปยังคนที่ล้อมมุงดูกันอยู่อย่างรุนแรง : “ฉันไม่ใช่คนบ้า พวก เธอนั่นแหล่ะบ้า”

คนที่มามุงดูเหล่านี้เดิมทีแค่อยากจะมาดูให้สนุกๆ เห็นเฉิง โหรว โหรวที่มีท่าทางเหมือนคนบ้าตอนนี้แล้ว มีสองสามคนที่ หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาแล้วเริ่มถ่ายรูปเอาไว้ และแม้กระทั่งมี บางคนที่ถ่ายเป็นคลิปวิดีโอเอาไว้ด้วย

“อย่าถ่าย ไม่อนุญาตให้ถ่าย พวกเธอห้ามถ่ายนะ” เฉิงโหรว โหรวเห็นว่ามีคนถ่ายรูป ก็รู้สึกตื่นตระหนกขึ้นมา ต่อให้เฉิงโหรว โหรวไม่ค่อยได้เปิดหูเปิดตา แต่ก็รู้ว่าโลกอินเตอร์เน็ตนั้นน่ากลัว มากแค่ไหน ถ้าหากวันนี้เธอถูกถ่ายรูปไปลงอินเตอร์เน็ตใน สภาพนี้ เธอก็คงจะจบเห่แล้ว

ถึงตอนนั้น เธอจะต้องถูกทุกคนหัวเราะเยาะอย่างแน่นอน และ ต่อไปหากเธอได้ไปร่วมงานเลี้ยงอะไรอีก ทุกคนก็จะเยาะเย้ยเธอ ด้วยเช่นกัน
ภายใต้ความวิตกกังวลนี้ของเฉิงโหราโหรา เธอคิดอยากจะ ไปแย่งโทรศัพท์มือถือของสองสามคนนั้นที่เพิ่งจะถ่ายรูปเอาไว้ แต่คนที่เพิ่งจะถ่ายรูปไปนั้นไม่ได้มีแค่คนเดียว ก่อนหน้านี้เฉิง โหราโหรวก็ข้อเท้าพลิกอยู่ก่อนแล้ว ถึงแม้จะไม่หนัก แต่ก็ยังรู้สึก เจ็บอยู่บ้าง ดังนั้นจึงไม่ได้เร็วนัก

สองสามคนนั้นถ่ายรูปถ่ายคลิปเอาไว้ถ่ายต่อไปแล้วพลาง ถอยหลังไปด้วย ไม่ได้กลัวเฉิงโหราโหรวอยู่แล้ว

ยิ่งเฉิงโหรว โหราเป็นแบบนี้ ทุกคนก็ยิ่งอยากจะถ่ายรูปเอาไว้ ถ่ายแล้วโพสต์ลงอินเตอร์เน็ต ให้ทุกคนได้ดูว่าท่าทางของเจ้า หญิงแห่งองค์กรโกสต์ซิตี้นั้นเป็นอย่างไร

เจิ้งฉงเองก็ลงมาในเวลานี้เช่นกัน เห็นท่าทางที่จนตรอกของ เฉิง โหรว โหรว เจิ้งฉงก็เลี่ยงออกมา เขาไม่ได้สนใจเฉิงโหรว โหร ว แล้วรีบออกมาเพียงคนเดียว

เฉิงโหรว โหรวตามอยู่นาน แต่ก็ไม่สามารถตามตัวได้เลย แม้แต่คนเดียว ร้อนรนจนเหงื่อท่วมตัว เธอไม่ได้ตามไป แต่แล้วก็ มีสติขึ้นมาบ้าง

ถึงแม้ว่าเฉิงโหรวโหรวจะไม่มีสมอง แต่กลับเข้าใจ สถานการณ์ในตอนนี้ว่าเธอจะไม่สามารถพูดอะไรไปทั่วได้เป็น อันขาด มิเช่นนั้นแล้วจะถูกโพสต์ลงบนอินเตอร์เน็ต ผลลัพธ์ที่ ตามมานั่นอันตรายเป็นอย่างมาก

และเฉิงโหราโหราเองก็เข้าใจว่าเธอตามต่อไปแบบนี้ ก็ไม่มี ประโยชน์อะไรอยู่แล้ว จะเป็นการขายหน้ามากยิ่งขึ้นไปเพียงเท่านั้น

เฉิงโหรว โหราแอบหายใจออกมา ฉลาดขึ้นมาครั้งหนึ่งแล้ว ก็ ไม่ได้ตามไปต่อ แล้วหันหลังกลับออกไป เวลานี้เฉิงโหราโหราเองก็ไม่ได้ปิดบังอะไรอีกแล้ว เพราะถึง อย่างไรเมื่อครู่นี้ทุกคนก็เห็นกันหมดแล้ว ตอนนี้หากจะอำพราง

ตัวอีกก็ไม่มีความหมายอะไรแล้วเช่นกัน

หลังจากที่เฉิงโหราโหรวกลับออกไปแล้วนั้น ก็มีคนเอารูปถ่าย ที่ถ่ายเอาไว้และคลิปวิดีโอเมื่อครู่นี้ส่งลงบนอินเตอร์เน็ต

และผ่านไปไม่นาน ก็มีพาดหัวข่าวขึ้นมา – เจ้าหญิงแห่งองค์ กรโกสต์ซิตี้ถูกบอร์ดี้การ์ดบริษัทตระกูลเยกรุ๊ปจับโยนออกมา

ข่าวแบบนี้ ทุกคนก็ให้ความสนใจมาโดยตลอดอยู่แล้ว โดย เฉพาะองค์กรโกสต์ซิตี้ที่ลึกลับไม่ค่อยปรากฏตัวต่อหน้า สาธารณชน เนื่องจากว่าช่วงนี้มีข่าวเกี่ยวกับเจ้าหญิงที่เพิ่งได้ตัว กลับมาเผยแพร่ออกมาอย่างต่อเนื่อง ทุกคนก็ต่างรู้สึกสงสัยมา โดยตลอดว่าเจ้าหญิงองค์นี้เป็นอย่างไรกันแน่

ตอนแรกที่เฉิงโหรว โหรวได้ทำการตรวจดีเอ็นเอกับช่างกวน หงองค์กรโกสต์ซิตี้ก็ได้ออกมาเปิดเผยและยอมรับข่าวของเฉิง โหรว โหรว ทางเมืองAเจิ้งฉงเป็นคนรับผิดชอบ ดังนั้นตอนนั้น รายงานออกมาอย่างละเอียด ได้ออกสื่อมากมายเช่นกัน

ตอนนั้นทั้งเมืองก็เป็นการพูดถึงที่ร้อนแรงมาก หลายๆคนก็ ล้วนแต่อิจฉาเจ้าหญิงที่ถูกหาตัวกลับมายังองค์กรโกสต์ซิตี้นี้ มาก
ตอนนี้เห็นเจ้าหญิงแห่งองค์กร โกสต์ซิตี้ถูกบริษัทตระกูลเย กรุ๊ปโยนออกมา หลายๆคนก็รู้สึกตกตะลึง ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไร ขึ้นกันแน่?

เกี่ยวกับตระกูลเย่ แทบจะทุกคนในเมืองล้วนรู้ดี เกี่ยวกับคุณ ชายสามแย่ประธานบริษัทตระกูลเยกรุ๊ป ทุกคนต่างก็รู้กันทั้งนั้น

“คุณชายสามเย่นทะเลาะกับองค์กรโกสต์ซิตี้จริงๆแล้วหรือ? คุณชายสามเย่ตรงไปตรงมาเสียจริงๆ

“คุณชายสามเย่จับตัวเจ้าหญิงแห่งองค์กรโกสต์ซิตี้โยนออก มา นั่นก็คือไม่ได้เห็นความสำคัญขององค์กรโกสต์ซิตี้เลย คุณ ชายสามเย่ร้ายกาจไปหน่อยหรือเปล่า?”

“คุณชายสามเย่คิดจะทำอะไร? ใช่ว่าต้องการจะยึดองค์กร โกสต์ซิตี้คืนหรือเปล่า? รวมองค์กรโกสต์ซิตี้ให้เป็นปึกแผ่นอย่าง นั้นหรือ?”

“คุณชายสามเย่องอาจสง่าผ่าเผยมาก

“คุณชายสามเย่ ฉันสนับสนุนคุณรวมองค์กรโกสต์ซิตี้ให้เป็น ปึกแผ่น จัดการเจ้าหญิงแห่งองค์กรโกสต์ซิตี้เลย”

“ข้างบนตาบอดไปแล้ว คนแบบนี้คุณชายสามเย่จะเอาอย่าง นั้นหรือ อย่ามาทำให้ตาของคุณชายสามเย่ต้องแปดเปื้อนเลย

“คุณชายสามเย่จับโยนออกไปแบบนั้นแล้ว ยังจะจัดการอะไร อีก”

“เจ้าหญิงองค์นี้อัปลักษณ์ไปหน่อยจริงๆ อย่าว่าแต่คุณชายสามเย่จะไม่ชอบเลย ฉันก็ไม่ชอบเหมือนกัน

“คิดไม่ถึงเลยว่าเจ้าหญิงแห่งองค์กรโกสต์ซิตี้จะเป็นแบบนี้ ยากที่จะอธิบายออกมาเป็นคำพูดได้จริงๆ

“ฉันได้ยินมาว่าหัวหน้าแห่งองค์กรโกสต์ซิตี้สง่าผ่าเผย มี พรสวรรค์อันน่าอัศจรรย์ หากว่ากันตามเหตุตามผลแล้วเจ้าหญิง แห่งองค์กรโกสต์ซิตี้ก็ไม่ควรจะเป็นแบบนี้? นี่คงจะไม่ใช่เจ้า หญิงตัวปลอมหรอกใช่ไหม?

“อาจจะเป็นไปได้ รู้สึกว่าหัวหน้าแห่งองค์กรควรจะไปตรวจ

ดีเอ็นเอนะ”

“ข้างบนจะไร้เดียงสาเกินไปแล้ว การจะยอมรับเจ้าหญิงได้จะ ยอมรับไปทั่วได้ยังไงกัน คงจะมีการตรวจดีเอ็นเอแล้ว มังกร กำเนิดลูกตัวก็ยังไม่เหมือนกันได้เลย เข้าใจรึเปล่า!

เกี่ยวกับคำวิพากษ์วิจารณ์บนอินเตอร์เน็ตนั้นก็มีมากมาย

หลากหลายเต็มไปหมด

ในห้องภาพของชางกวนหง

“หัวหน้าครับ เฉิงโหรว โหรวไปที่บริษัทตระกูลเย่กรุ๊ปมา หลัง จากนั้นก็ถูกบอร์ดี้การ์ดของตระกูลเย่จับโยนออกมาครับ” ผู้ดูแล เอาชาวบนอินเตอร์เน็ตมาแล้วยื่นส่งไปตรงหน้าช่างกวนหง

แต่ช่างกวนหงกลับไม่แม้แต่จะเหลือบมองเลยเสียด้วยซ้ำ ยัง คงตั้งใจวาดรูปต่อเช่นเดิม

“หัวหน้า เรื่องนี้จะต้องจัดการหรือเปล่าครับ?” ผู้ดูแลเห็นว่าหัวหน้าไม่มีปฏิกิริยา คิดแล้วนั้นก็อดที่จะเอ่ยถามขึ้นมาไม่ได้ : “ตอนนี้เรื่องนี้สร้างความวุ่นวายมาก จะไม่ดีต่อองค์กรของพวก เรานะครับ”

“ไม่ต้อง” แต่เห็นได้ชัดว่าซางกวนหงไม่ได้สนใจเลย ดวงตา เขาไม่ไหวติง ดวงตาคู่นั้นยังคงจดจ้องอยู่บนรูปภาพนั้นอยู่ตลอด

ลึกๆ ในใจของผู้ดูแลนั้นแอบถอนหายใจออกมา เรื่องแบบนี้ เพียงแค่หัวหน้าเอ่ยพูดขึ้นมาประโยคเดียว ก็จะสามารถจัดการ ได้ในทันที รับประกันได้เลยว่าข่าวบนอินเตอร์เน็ตเหล่านั้นจะ หายวับไปในทันที

แต่เห็นได้ชัดว่าหัวหน้าไม่ได้คิดอยากที่จะสนใจเฉิงโหราโหรา เลยเสียด้วยซ้ำ

แต่นี่ก็ไม่ใช่เรื่องของคนอื่นเลย เฉิงโหรว โหราเป็นคนทำตัว

เองทั้งนั้น

“เธอไปทําอะไรที่ตระกูลเย?” ไม่รู้ว่าช่างกวนหงนึกถึงอะไรอยู่ จู่ๆถึงได้หยุดมองรูปภาพนั้น แล้วมองมายังผู้ดูแล