บทที่ 1158 ลูกสาวแท้ๆของเขา (1)

บอร์ดี้การ์ดทั้งสองคนเอาตัวเฉิงโหรว โหรวลงมาทางด้านล่าง หลังจากนั้นก็ลากเธอไปที่หน้าประตูแล้วโยนออกไป

ตอนที่บอร์ดี้การ์ดทั้งสองคนผลักตัวเฉิงโหราโหรวไปนั้นเห็น ได้ชัดว่าใช้แรงอยู่พอสมควร ดังนั้นเฉิงโหราโหรวจึงล้มไปนั่งลง อยู่ที่พื้น

เวลานี้ด้านนอกบริษัทตระกูลเยกรุ๊ปมีคนอยู่จำนวนไม่น้อย พอดี เห็นเฉิง โหรว โหรวถูกบอร์ดี้การ์ดของบริษัทตระกูลเยกรุ๊ป จับโยนออกมา ก็พากันล้อมเข้ามาดูกันอย่างคึกคัก

คนที่ชอบดูความคึกคักนี้ก็เป็นเรื่องธรรมชาติ ตอนไหน ที่ไหน ก็มีคนที่ชอบเป็นไทยมุงแบบนี้ไม่น้อยอยู่แล้ว

“เอ๊ะ? นี่มันอะไรกัน? ทำไมผู้หญิงคนนี้ถึงได้ถูกบอร์ดี้การ์ด ของบริษัทตระกูลเย่กรุ๊ปจับโยนออกมาแบบนี้กัน?”

“บริษัทตระกูลเย่กรุ๊ปเป็นบริษัทใหญ่ คอยระวังเรื่องภาพ ลักษณ์มาโดยตลอด อย่างการที่จะจับคนโยนออกมาแบบนี้นี่ เป็นครั้งแรกอย่างแน่นอน”

“พูดแบบนี้ ผู้หญิงคนนี้ก็เป็นกรณีพิเศษน่ะสิ พิเศษมากเลยนะ เนี่ย เพียงแต่ว่าไม่รู้ว่าเป็นใครกัน?

“ฮ่าๆๆ กรณีพิเศษแบบนี้เกรงว่าไม่มีใครอยากจะยินยอม หรอกนะ”
คนที่ล้อมรอบเฉิง โหรว โหราพากันหัวเราะเสียงดังออกมา

เวลานี้เฉิงโหรว โหราทั้งร้อนใจและทั้งโมโห เธอพยายามกัม หน้าลงอย่างสุดชีวิต ใช้มือบังหน้าเอาไว้ กลัวว่าจะถูกคนจำได้ และตอนนี้คนที่มุงดูอยู่รอบๆก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้นอีกด้วย เพราะเพิ่ง โหรว โหรวกลัวว่าคนอื่นจะจำได้ จึงไม่กล้าลุกขึ้น

แต่เธอเองก็รู้ว่าตัวเองไม่สามารถนั่งอยู่แบบนี้ตลอดได้ เฉิง โหรว โหราอยากจะลุกขึ้นมาให้เร็วที่สุด หลังจากนั้นก็รีบออกไป จากที่นี่ แบบนั้นก็จะไม่มีคนจําเธอได้แล้ว

ทันใดนั้นเองเฉิงโหรว โหรวก็รู้สึกว่าความคิดของตัวเองนั้นดี มากแล้ว มือหนึ่งของเธอเอาไว้ที่พื้น อยากจะลุกขึ้นมาเร็วๆ เพียงแต่ว่าเมื่อครู่ที่บอดี้การ์ดผลักเธอนั้นก็ใช้แรงอยู่เล็กน้อย จริงๆ ตอนที่เธอล้มลงมาเมื่อครู่นี้นั้น ล้มลงมาแรง ดูเหมือนเท้า จะพลิกไปแล้ว แต่คงจะไม่สาหัสมาก ก่อนหน้านี้เธอไม่ทันได้ สังเกต

เวลานี้เธอลุกขึ้นมาอย่างกะทันหัน ด้วยกำลังที่รุนแรงนี้ ตรง ข้อเท้าก็รู้สึกเจ็บขึ้นมา เธอไม่ได้ลุกขึ้นยืน แล้วก็ทิ้งตัวนั่งกลับลง ไปอีกครั้ง

แบบนี้ แผนการที่เธออยากจะรีบออกไปจากตรงนี้ให้ได้โดย เร็วนั้นก็ล้มเหลว อีกทั้งเวลานี้เธอยังลืมที่จะบดบังใบหน้าตัวเอง เอาไว้อีกด้วย

“เอ๊ะ! ทำไมหน้าดูคุ้นๆ?” จู่ๆหนึ่งในกลุ่มคนนั้นก็เอ่ยร้องขึ้น มาเบาๆ
“ใช่ไหม? รู้จักเธอหรือ?” เพื่อนที่อยู่ข้างๆคนนั้นเอ่ยถามขึ้น

ร่างของเฉิงโหราโหรวแข็งทื่อ หัวใจเต้นแรงด้วยความตื่นเต้น ขึ้นมาในเวลานั้น

ไม่เอา อย่าให้คนจําเธอได้เลย

ตอนนี้หัวหน้าก็ไม่ชอบเธอแล้ว คนที่องค์กรโกสต์ซิตี้ก็ล้วนแต่ ไม่ชอบเธอกันทั้งนั้น ถ้าหากพวกเขารู้ว่าเธอถูกบริษัทตระกูลเย่ กรุ๊ปจับโยนออกมา จะต้องยิ่งเกลียดเธออย่างแน่นอน

เวลานี้เองในใจของเฉิงโหรว โหรวได้แต่ภาวนาขออย่าให้คน จําเธอได้

แต่พระเจ้าก็ไม่ได้ให้เป็นไปตามที่เธอขอเอาไว้

“อา ฉันจำได้แล้ว ฉันจำได้แล้ว” ครั้งนี้คนๆนั้นก็ส่งเสียงร้อง ออกมา เสียงสูงขึ้นอย่างเห็นได้ชัด แล้วเวลานั้นเองที่ทุกคนต่างก็ พากันมองไปยังเด็กผู้หญิงที่ร้องเสียงสูงออกมาคนนั้น รอให้เธอ พูดผลลัพธ์ออกมา

ร่างของเฉิงโหรว โหรวนั้นแข็งที่อไปหมดแล้ว เธออึ้งไปพัก หนึ่ง คงจะไม่มีใครจำเธอขึ้นมาได้เร็วขนาดนี้จริงๆหรอกมั้ง? ช่วงที่น่าขายหน้าแบบนี้ เธอหวังว่าทุกคนจะไม่รู้จักเธอ

“เธอคือเจ้าหญิงที่เพิ่งตามตัวกลับมาขององค์กรโกสต์ซิตี้ ฉัน เคยเห็นในข่าวเมื่อสองสามวันก่อน นี่ฉันมีรูปด้วยนะ”

เด็กผู้หญิงคนนั้นมองดูเฉิงโหรว โหรว จากนั้นก็หยิบหารูปในโทรศัพท์มือถือ แล้วยื่นส่งให้กับทุกคนอยู่ตรงหน้า พวกเธอ ใช่เธอไหมใช่หรือเปล่า?

จริงด้วย เป็นมือถือของเด็กผู้หญิงนั่นแล้ว มา

เวลานี้เฉิงโหรว โหราอยากจะปิดบังตัวเองอีกไม่ทันแล้ว อีก ทั้งทุกก็เธอได้เป็นที่เรียบร้อยแล้ว ปิดบังตัวเอง

“เจ้าหญิงแห่งองค์กรโกสต์ทำไมมาอยู่ตรงได้มีคนอด ที่ถามขึ้นมาด้วยความสงสัยไม่ได้

“เธอจะทำไมองค์กรโกสต์ซิตี้ได้คนของบริษัทตระกูลเยกรุ๊ปจับโยนออกมามากกว่า?

ใช่ เจ้าหญิงแห่งองค์กรโกสต์ซิตี้ทำไมถึงได้ถูกโยนออกมา แบบได้ข่าวว่า

ใช่ ใช่ องค์กร โกสต์ซิตี้เก่งมากๆ ก่อนหน้าฉันเคยได้ยินนิดหน่อย เป็นเพราะเมื่อก่อนองค์กรโกสต์ซิตี้ตกต่ำมากเกิน มา การปฏิบัติการขององค์กรโกสต์ซิตี้ดูสูงขึ้นมาโดยเฉพาะเจ้าหญิงองค์นี้ เพราะฉันสงสัย ก็เลยหาข้อมูล เกี่ยวกับองค์กรโกสต์นี้มา ได้พบว่าอำนาจขององค์กรเสียจนตัวตนอยู่อย่างแบบที่ สามารถคาดคิดได้อย่างแน่นอน
“ถ้าอย่างนั้นในฐานะที่เป็นเจ้าหญิงแห่งองค์กรไม่ใช่ว่าควรจะ ต้องเรียกใช้หรอกหรือ? ทำไมถึงได้มาอยู่ในสภาพนี้ล่ะ? คิดไม่ ถึงเลยว่าจะถูกคนของบริษัทตระกูลเยกรุ๊ปจับโยนออกมาแบบนี้

“ใช่ นี่มันไม่สมเหตุสมผลเลยนะ?”

“ฉันเองก็รู้สึกแปลกๆเหมือนกัน ฉันหาเรื่องราวเกี่ยวกับองค์ กรโกสต์ซิตี้ ในนั้นมีเรื่องเล่าเกี่ยวกับหัวหน้าแห่งองค์กรโกสต์ ซิตี้มากมายว่าหัวหน้าขององค์กรท่านนี้เป็นคนที่น่าลุ่มหลงเป็น อย่างมาก เมื่อยี่สิบห้าปีก่อนแยกจากกับภรรยาของหัวหน้า และ ในช่วงยี่สิบห้าปีมานี้ หัวหน้าก็ตามหาภรรยามาโดยตลอด และ ไม่ได้แต่งงานกัน ตอนนี้หาตัวลูกสาวกลับมาได้ก็ไม่ใช่เรื่องง่าย แล้ว หัวหน้ารักภรรยามากขนาดนั้น สำหรับลูกสาวของพวกเขา แล้วก็จะต้องรักมากอยู่แล้ว เป็นไปได้อย่างไรที่จะยอมให้ลูกสาว ตัวเองต้องมาได้รับความทุกข์แบบนี้?”

“เราจําคนผิดกันหรือเปล่า?”

“ไม่มีทาง รูปถ่ายบนอินเตอร์เน็ตชัดเจนมาก เธอเหมือนกับรูป ถ่ายมากเลยนะ ไม่มีทางจําผิดคนหรอก”

“ถ้าหากพวกเราไม่ได้จำผิดคน การปฏิบัติตัวของเจ้าหญิงแห่ง องค์กรโกสต์ซิตี้นี้ก็ไม่ดีเลยสิ ถึงแม้ว่าตอนนี้เจ้าหญิงจะถูกคน ของบริษัทตระกูลเย่กรุ๊ปโยนออกมา แต่ก็สะท้อนให้เห็นว่าเธอ อยู่ที่องค์กรโกสต์ซิตี้นั่นก็ไม่ได้รับความรักเท่าไหร่แน่ๆเลย ถ้า ไม่อย่างนั้นบริษัทตระกูลเยกรุ๊ปคงจะไม่ทำแบบนี้หรอก”

เฉิงโหรวโหรวได้ยินคำพูดของเด็กผู้หญิงคนนั้น รู้สึกเพียงแค่ความรู้สึกที่จุกอยู่ในอกนั้นช่างรู้สึกแย่มากเหลือเกิน

ตั้งแต่แรกหัวหน้าก็ไม่ชอบเธอ ตอนแรกนั้นหัวหน้าก็ไม่ได้เชื่อ ผลตรวจดีเอ็นเอ เขาให้ทําการตรวจดีเอ็นเออีกครั้ง หลังจาก พิสูจน์ว่าเธอก็คือลูกสาวของหัวหน้า หัวหน้าก็ยังคงเย็นชากับ เธอเช่นเดิม แม้กระทั่งไม่มองเธอเลยเสียด้วยซ้ำ และไม่เคยพูด คุยกับเธอเลยแม้แต่ประโยคเดียว

เธอเองก็ไม่เข้าใจว่าทั้งๆที่ผลตรวจดีเอ็นเอชัดเจนวางอยู่ตรง หน้าแล้ว หัวหน้าก็ยังไม่ยอมรับเธอ?

เธอได้ยินไปหยิงพูดว่า หัวหน้านั้นใส่ใจและห่วงใจเป็นตั๋ว งมากเป็นพิเศษ และเอาใจใส่ในเรื่องราวของเงินถั่วนิ่งมากเป็น พิเศษอีกด้วย

ต่อให้เป็นถั่วนิ่งจะเป็นลูกสาวจริงๆของหัวหน้า แต่ตอนนี้ก็ไม่มี หลักฐานใดๆมาพิสูจน์ แล้วหัวหน้ามีสิทธิอะไรถึงได้ทำดีขนาด

นั้นกับเป็นลิ่วชิง แต่กลับไม่สนใจไยดีลูกสาวคนนี้อย่างเธอเลย

ถ้าหากเงินลั่วนิ่งเป็นลูกสาวของหัวหน้าจริงๆ ถ้าหากถึงตอน นั้นพิสูจน์ได้แล้วว่าเป็นลั่วนิ่งก็คือเจ้าหญิงแห่งองค์กรโกสต์ซิตี้ ถึงตอนนั้นเธอกลัวเพียงแค่……..

ไม่ ไม่ได้ ไม่ได้เด็ดขาด!! เธอจะไม่ยอมให้เกิดเรื่องแบบนั้นขึ้นเป็นอันขาด ดังนั้น เธอจําเป็นที่จะต้องคิดหาวิธีกำจัดเงินถั่วนิ่ง เวลานี้เฉิงโหรว โหรวคิดอย่างมุ่งมั่นมากเกินไป ในใจนั้นกัดฟันด้วยความเกลียดชัง และตอนนี้ใบหน้าก็ปรากฏความโหด เหี้ยมขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด

“นี่คืออาการอะไรของเธอนะ ไม่ใช่ว่าอยากจะฆ่าฉันหรอกใช้ ไหม?” เด็กผู้หญิงที่วิเคราะห์อยู่เมื่อครู่นี้เห็นท่าทางที่ดูโหดร้าย ของเฉิง โหรว โหรวแล้วก็ถอยหลังไปด้วยความตกใจ