บทที่ 1135 ถังจื่อไม่ฟ้องคุณแม่ว่าถูกลักพาตัว (2)

“เอเฉิน คุณจับนายน้อยมาทำไมกันแน่? มีอะไรก็รีบพูด มา….” งอไม่เห็นการตอบสนองของเอเฉิน หัวใจก็รู้สึกห่อ เที่ยว เกิดอะไรขึ้น? เชื่อเงินตอบสนองอย่างนี้หมายความว่า ยังไง?

เย่อเฉินอยากทําอะไร?

ทั้งๆที่เชื่อเงินเป็นคนให้ลูกพี่ลักพาตัวเขามา เยซื้อเฉินทำ หน้าอย่างนี้ให้ใครดู?

หวได้ยินคำพูดของถังจื่อไม่ก็ตื่นตกใจมาก เขากลืนน้ำลาย ด้วยจิตใต้สํานึก อยากปิดปากถังจื่อ โม่เหลือเกิน ปีศาจน้อย เรียกเชื่อลูกพี่ก็แล้วไป แต่ปีศาจน้อยอย่าได้พูดคำหยาบคายต่อ หน้าลูกพี่เลย

ลูกพี่เกลียดคนพูดหยาบคายที่สุด!!

ยิ่งไปกว่านั้นปีศาจน้อยยังเป็นลูกแท้ๆของลูกพี่ด้วย

หากปีศาจน้อยพูดคำหยาบต่อหน้าลูกพี่จริงๆ ลูกพี่ต้องสั่ง สอนปีศาจน้อยแน่ๆ ซึ่งพ่อสั่งสอนลูกมันเป็นเรื่องที่ถูกต้องอยู่ แล้ว

โชคดีที่ปีศาจน้อยไม่ได้พูดประโยคหลังออกมา

กู้หนูโล่งอกอย่างเห็นได้ชัด ทว่าหนูกลับนึกอะไรบางอย่างออก เขายังไม่ได้บอกสถานะของปีศาจน้อยให้ลูกพี่ทราบเลย ลูกพี่ยังไม่รู้ว่าปีศาจน้อยคือลูกชายตัวเอง

กู้หนูคิดว่าเขาจําเป็นต้องบอกสถานะของถังจื่อไม่ให้ลูกพี่ ทราบก่อนถึงจะได้!!

ถังจื่อ โม่หยุดพูด ในห้องก็เงียบเชียบ เชื่อเฉินหันไปมอง กล้องวงจรปิด ซึ่งในภาพพวกนี้สามารถเห็นเหตุการณ์ตรงประตู ทางเข้า ดังนั้นที่นี่เห็นทุกอย่างในประตูทางเข้าอย่างชัดเจน!!

และในภาพวงจรปิด เชื่อเงินก็ยิ่งแน่ใจถึงเรื่องหลุมพรางกับ การดักซุ่ม

มุมปากเชื่อเงินยกโค้งขึ้น แต่รูปเรเดียนที่ยกขึ้นไม่พบอา รมณ์ใดๆทั้งสิ้น

หวยืนอยู่ข้างกายเยซื้อเงิน หนูเห็นริมฝีปากของลูกพี่ที่ยก

โค้งขึ้นเป็นรูปเรเดียนก็ตกใจจนสองขาอ่อนแรง

กู้หนูรู้ว่าลูกพี่คงรู้เรื่องหมดแล้ว ลูกพี่ก็ต้องรู้ว่าเขากับปีศาจ น้อยมองภาพประตูทางเข้าผ่านกล้องวงจรปิดอยู่

“ลูกพี่ฟังผมอธิบายนะครับ”กู้หนูรู้สึกว่าเขาจำเป็นต้องช่วย เหลือตัวเองกับปีศาจน้อยสักหน่อย!!

“นายวางแผนจัดเตรียมพวกนี้ ไม่อยากพูดอะไรหน่อยเห รอ? “ทว่าเยซื้อเฉินกลับหันไปมองถังจื่อโม่ ในที่สุดเยซื้อเฉินก็ ยอมเอ่ยปากพูดกับถังจื่อ โม่แล้ว

ทว่าน้ำเสียงของเยซือเฉินไม่เหมือนคุยกับเด็กห้าขวบเลย มันเหมือนคุยกับผู้ใหญ่มากกว่า

อีกอย่างตอนที่เชื่อเฉินพูดประโยคพวกนี้ออกมา ไม่ได้มีท่าที โกรธเลยสักนิด แต่กลับมีความยอมรับหลายส่วน

เดิมทีถังจื่อไม่รู้สึกหดหู่ใจมากๆอยู่แล้ว ตอนนี้ได้ยินเสียง ของเยซื้อเฉิน ถังจื่อไม่ก็สบายใจขึ้น ราวกับเมฆหมอกที่บดบัง อยู่ถูกเปิดออกเสียแล้ว

แถมท่าทางเชื่อเงินขนาดนี้ทำให้เขาพอใจมาก ไม่เหมือน ก่อนหน้านี้ที่หนูกล่อมเขาราวกับเขาเป็นเด็กอายุสามขวบ!!

“คุณรู้ว่าผมเป็นใครไหม? “ถังจื่อไม่สบายใจขึ้นก็จริง แต่เขา กลับไม่ตอบคำถามของเยซื้อเฉินโดยตรง ทั้งยังถามกลับอีกหนึ่ง ประโยค

“ลูกพี่ชายของฉัน”ดวงตาเยซื้อเฉันมองไปยังถังจื่อโม่ มุมปาก ขยับเอ่ยออกมาทีละคำอย่างชัดเจน ซึ่งน้ำเสียงของคุณชายสาม เย่แน่ใจมาก แน่ใจจนราวกับเป็นอย่างนั้นโดยไม่ต้อง สงสัย! !

แวบแรกที่เซือเงินเข้ามาแล้วเห็นถึงอโม่ เขาก็เข้าใจทุก อย่างแล้ว

เมื่อก่อนเขาไม่เคยคิดในแง่นี้มาก่อน หรือเขาอาจจะไม่กล้า คิดฝันเลย เขาคิดว่าสวรรค์ประทานลูกสาวให้เขาหนึ่งคนก็ เมตตาต่อเขามากอยู่แล้ว เขาจะกล้าคิดได้อย่างไรว่าเขามีลูก แฝดชายหญิง
ตอนเห็นถังจื่อไม่แวบแรก เขาก็ตื่นตกใจและดีใจมาก อายุ ของถังจื่อไม่กับถังจื่อซีเหมือนกัน ทำให้เป็นลั่วนิ่งเป็นห่วงเป็นใย ได้ ดังนั้นสถานะของถังจื่อ โม่จึงเด่นชัดมากเพียงพอแล้ว

ถึงแม้ถังจื่อโม่จะสวมแว่นกันแดดแล้วเขาไม่เห็นหน้าค่าตา ก็ตามที

ทว่าในแวบแรก เย่ซื้อเฉินก็มั่นใจในสถานะของถังจื่อไม่แล้ว

อันที่จริงอารมณ์ของเยซื้อเฉินไม่ได้สงบเฉกเช่นที่เขา แสดงออกมา ทางตรงกันข้ามหัวใจของเขาสั่นสะเทือนเป็นอย่าง ยิ่ง รู้สึกตื่นเต้นดีใจมาก นี่ลูกชายของเขา ลูกชายของเยซื้อเงิน ลูกชายของเขากับเธอ!!

แถมลูกชายของเขาคนนี้เก่งกาจมากๆ ถึงกับขุดหลุมพราง สร้างกับดักใส่เขา!!

และเขาก็จําเป็นต้องยอมรับว่า หลุมพรางที่ขุดกับการดักซุ่ม นั้นทำได้สำเร็จทุกประการ หากคนที่เข้ามาไม่ใช่เขาเป็นคนอื่น คงไม่เห็นความผิดปกติแน่ๆ

องค์กรยมบาลคือถิ่นของเขา เขาคือลูกพี่ใหญ่ในองค์กร ยมบาล เด็กคนนี้มาครั้งแรกและมาโดยการถูกคนขององค์กร ยมบาลลักพาตัว แต่กลับสามารถทำให้ทุกคนในองค์กรยมบาล ยอมสยบแทบเท้า เด็กคนนี้ถึงกับใช้คนขององค์กรยมบาลชุด หลุมพรางและซุ่มโจมตีตามคำสั่งของเขาได้?!

กระทั่งกู้หนูก็ฟังเด็กคนนี้ ตอนที่หนูโทรหาเขาก่อนหน้านี้คงรู้ สถานะของเด็กคนนี้แล้ว แต่หนูก็ไม่ได้บอกอะไรเขาทั้งนั้น
เมื่อกี้เขาโทรหากู้หนูตอนอยู่หน้าประตูทางเข้า หนูรู้ทุกอย่าง มองเขาผ่านกล้องวงจรปิดอยู่ แต่หนูก็หลีกเลี่ยง ไม่ได้พูดอะไร

ไม่ว่าเด็กคนนี้ใช้วิธีอะไรก็ล้วนเป็นความสามารถของเด็กคนนี้ ทั้งสิ้น

เด็กคนนี้มีความสามารถโดยแท้ ดังนั้นเชื่อเงินไม่สงสัย ความสามารถของเขาด้วยอายุของเขาอย่างแน่นอน

เชื่อเงินเชื่อว่าในองค์กรยมบาลไม่ว่าจะหวูหรือลูกน้องคน อื่น ต่างไม่ขุดหลุมพรางและดักซุ่มเขาแน่นอน และไม่มีทางเป็น ฝ่ายเสนอตัวช่วยถังจื่อ ไม่ทำสิ่งเหล่านี้เด็ดขาด

ดังนั้นทุกอย่างเป็นเจตนาของถังซื้อโม่ และถังจื่อไม่เป็นคนคิด ออกมาเอง แล้วสั่งการทุกอย่างด้วยตัวเอง

หวและคนอื่นจึงฟังคำสั่งจากถังจื่อไม่

หากถังจื่อไม่เป็นคนวางแผนทุกอย่างจริงๆ งั้นลูกชายคนนี้ก็

ทำให้เขาภาคภูมิใจเป็นอย่างมาก

ถังจื่อไม่ได้ยินเชื่อเงินพูดอย่างไม่สองจิตสองใจ มั่นใจจน ไม่รู้จะมั่นใจอย่างไรแล้ว ในใจก็รู้สึกพอใจมาก แต่เขาไม่อยาก ให้ตัวเองแสดงออกมาอย่างโจ่งแจ้ง ไม่อยากให้เยซื้อเฉันเห็น เขาพอใจ

ถังจื่อโม่มองเย่ซือเฉิน จงใจแบะปาก “คุณช่างเพ้อฝันจริงๆ อยากเก็บลูกชายที่โตขนาดนี้ฟรีๆเหรอ? คุณยอมรับ แต่ผมไม่ อยากยอมรับ”
“ก……หนูสำลักน้ำลายตัวเอง อะไรที่เรียกว่าเก็บลูกชายที่ โตขนาดนี้แล้วฟรีๆ ก็เป็นลูกชายของลูกพี่อยู่แล้วนี่นา

แต่เด็กโตขนาดนี้แล้ว ลูกพี่กลับไม่รับรู้ เรื่องนี้ก็พูดยากหน่อย

ละ

“นายยอมรับหรือเปล่าไม่สำคัญ เยซื้อเฉันมองถังจ่อไม่ด้วย แววตาเจือจาง น้ำเสียงเย็นชาที่สุด ฟังแล้วอยากกระทืบที่สุด เห็นได้ชัดว่าคุณชายสามเย่ไม่มีทีท่าจะกล่อมเด็กเลยสักนิต