บทที่ 1133 พ่อลูกเจอกัน สนุกครึกครื้นเป็นพิเศษ น่าชม (6)

“คุณบอกว่าผมไม่ให้ความร่วมมือ”ตอนนี้ยังจื่อไม่ออกไปไม่ ได้เด็ดขาด ดังนั้นเขาจึงต้องพยายามค้นหาวิธีออกมาให้ได้

“ลูกพี่ครับ ถึงจื่อ โม่ไม่ค่อยให้ความร่วมมือครับ”ดวงตาหวู

กะพริบ ในเมื่อคุณชายน้อยสั่ง เขาก็ต้องฟังคุณชายน้อย

“อืม รู้แล้ว หลังจากที่คุณชายสามเยได้ยินกู้หนูพูดก็ไม่ได้ถาม อะไรอีก และวางสายทันที

“เอ๋? เขาวางสายแล้วเหรอ? หมายความว่ายังไง? “ถังจื่อไม่ ชะงักอย่างเด่นชัด เพราะอย่างไรเสียเขาก็ยังเป็นเด็ก เมื่อถึงนาที สำคัญก็อดกลั้นอารมณ์ไม่อยู่ โดยเฉพาะตอนที่เกิดสิ่งที่เหลือ การคาดหมาย ไม่อยู่ในกรอบที่เขากำหนด ถังจื่อไม่ร้อนรน อย่างแจ่มชัด

“ผมก็ไม่รู้ครับ เมื่อกี้ผมเปิดลำโพงที่มือถือด้วย คุณก็ได้ยิน ครับ ลูกพี่ไม่ได้พูดอะไรก็วางสายแล้วหนูก็ประหลาดใจกับ การกระทำของลูกพี่ของตนมาก ไม่เข้าใจเหตุการณ์

ถังจื่อ โม่กะพริบตารัวๆ จากนั้นก็กะพริบตาอีก ใบหน้ายิ่งเกิด ความสงสัยมากขึ้น ทำไมเชื่อเงินไม่ทำตามวิธีการปกติ

สถานการณ์แบบนี้ผิดแปลกมาก!! ดวงตาถังจื่อโม่จ้องไปที่กล้องวงจรปิดอีกครั้ง พูดให้ถูกต้องก็คือจ้องรถของเยีชื่อเงิน

รถที่จอดนิ่งก่อนหน้านี้เคลื่อนไหวกะทันหัน แน่นอน ไม่ใช่เปิด ประตูรถ แต่รถเริ่มขยับแล้ว

“หรือเยซื้อเฉินจะเข้ามา? “ตอนนี้ยังจื่อไม่ต้องกล้องวงจรปิด อย่างไม่กะพริบตา ดังนั้นจึงเห็นรถเคลื่อนไหวอย่างชัดเจน ดูจาก รูปการณ์แล้วเหมือนจะมุ่งมาด้านหน้าสักระยะหนึ่งแล้ว ดวงตา

ถังจื่อไม่มีประกายความหวังอย่างรอคอยแวบผ่าน

ตอนนี้หนูก็ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น นาทีนี้ ดูจากเหตุการณ์ แล้ว หนูก็คิดว่าลูกพี่จะเข้ามา

“ไม่ใช่ว่าที่จริงแล้วเยซือเฉันไม่รู้หลุมพรางหรอกนะ? “ถังจื่อ ไม่อดคาดเดาไม่ได้ เย่ซื้อเฉินอาจจะพบสิ่งผิดปกติ แต่ไม่รู้หลุม พรางที่พวกเราวางได้หรือเปล่า?

ถังจื่อ ไม่คิดว่าน่าจะใช่แบบนี้

“คุณชายน้อยพูดมีเหตุผล กู้หนูก็รู้สึกว่ามีความเป็นไปได้สูง กับสิ่งที่ถังจื่อโม่กล่าวมา

ตอนแรกรถของคุณชายสามแย่เคลื่อนไหวไม่เร็วนัก ระหว่างที่ พวกเขาพูดคุย รถแค่เคลื่อนตัวได้ไม่ถึงครึ่งเมตร

ดังนั้นรถของคุณชายสามเย่ยังห่างจากหลุมพรางอีกระยะหนึ่ง

ถังจื่อ โม่จ้องมองกล้องวงจรปิดอย่างจดจ่อ รู้สึกตื่นเต้นดีใจอีก ครั้ง เพียงแต่รถเคลื่อนตัวช้ามากๆ ช้าเป็นพิเศษ ดูแล้วรู้สึก ร้อนรนยิ่งนัก ถึงจื่อ ไม่แทบอยากให้คนไปผลักรถเข้ามาเลย
ทว่า รถของคุณชายสามเยู่ห่างจากหลุมพรางใกล้ขึ้นเรื่อยๆ ใกล้ขึ้นเรื่อยๆ

แต่วินาทีต่อมา รถของคุณชายสามเก็หยุดเคลื่อนมาด้าน

หน้า ดวงตาถึงจื่อไม่เปล่งประกาย กำลังฉงนใจอยู่วินาทีต่อมา รถของคุณชายสามเก็ถอยหลังด้วยความเร็วแสง ไม่เหมือนตอนขับเข้ามาด้านหน้าเหมือนก่อนหน้านี้ บัดนี้รถ

ของคุณชายสามเถอยหลังเร็วมาก

ไม่นาน รถของคุณชายสามเก็หายไปจากกล้องวงจรปิด

“ทำไม? เกิดอะไรขึ้น? ทำไมเยซื้อเฉินไปแล้วล่ะ? ทำไมเขา ถึงไป? “ถังจื่อ โมสตั้นไปหลายวิ เขาคิดไม่ถึงว่าเยซื้อเฉินจะไป แล้ว

เยซื้อเฉินให้คนลักพาตัวเขา เยซื้อเฉินมาหาเขาที่องค์กร ยมบาล ทําไมเชื่อเงินไม่เข้ามาก็จากไปแล้ว?

มันผิดปกติ?

“ใช่สิ ทำไมลูกพี่ไปแล้วล่ะ? “หวก็มึนงงไปหมด ลูกพี่ยังไม่ เจอหน้าถังอโม่ ทำไมถึงไปได้ล่ะ?

“เขามีธุระอื่นกะทันหันหรือเปล่า? “ถังจื่อ โม่เริ่มคาดเดา น้ำ เสียงของเขาเคร่งขรึมเล็กน้อย ตอนนี้เยซือเฉินไปแล้ว งั้น แผนการทั้งหมดของเขาก็เป็นอันสูญเปล่าสินะ

“ไม่น่าจะใช่นะ”กู้หนูปฏิเสธการคาดเดาของถังจื่อ โม่ ช่วงนี้ ลูกพี่สืบเรื่องคุณจนวางเรื่องทุกอย่าง เป็นไปไม่ได้ที่รู้ว่าคุณอยู่ในองค์กรยมบาลแต่ก็ไม่เข้ามาแล้วไปทำเรื่องอื่น เมื่อตอนอยู่ ในสายลูกพี่ก็ไม่ได้บอกว่ามีธุระอื่น

“หากลูกพี่มีธุระอื่นที่สำคัญมากๆก็ต้องโทรมาสั่งการ เพราะ เก็บคุณไว้ที่องค์กรยมบาลตลอดก็ไม่เหมาะสม กู้หนูติดตามข้าง กายคุณชายสามเมาหลายปี รู้จักคุณชายสามเดี

“เป็นไปได้ไหมที่คุณแม่ผมกลับมาแล้ว? คุณแม่โทรหาเยอ เฉินหรือเปล่า? “ถังจื่อโม่คาดเดาอีกครั้ง เชื่อเงินอาจไม่สนใจ เรื่องอื่น แต่คุณแม่สำคัญสำหรับเชื่อเงินมาก

“คุณว่าเป็นไปได้ไหมที่คุณแม่ผมรู้ว่าผมถูกลักพาตัว เลยโท รบอกเยซือเฉิน จากนั้นเชื่อเงินก็ไปหาคุณแม่? “เด็กน้อยถังจื่อ โม่ฉลาดปราดเปรื่องมาก สามารถปะติดปะต่อทุกอย่างได้ใน เวลาอันสั้น

“น่าจะเป็นไปได้”กู้หวพยักหน้า รู้สึกว่ามีความเป็นไปได้สูง

“คุณชายน้อยรีบโทรหาคุณนายเถอะครับ คุณนายจะได้ไม่ ต้องเป็นกังวล”กู้หนึกความเป็นไปได้นี้ก็รู้สึกตื่นตระหนก หาก เป็นเช่นนั้นคงเกิดเรื่องใหญ่แล้วจริงๆ

“ได้”ถังจื่อ โม่ตอบอย่างรวดเร็ว เขาก่อความวุ่นวาย แต่ก็ แยกแยะหนักเบาได้ เขาให้คุณแม่เป็นห่วงหรือเป็นกังวลไม่ได้

ถังจื่อ โม่รีบเอามือถือของตนออกมา จากนั้นก็หาเบอร์ของคุณ แม่ เตรียมจะโทรออกไป

“เอ๋ ไม่ถูกนี่? “ทว่านิ้วมือของถังจื่อโม่จะสัมผัสที่หน้าจอกหยุด

“ไม่ถูกยังไงครับ? “หนูเห็นเขาหยุด พลางขมวดคิ้วเล็กน้อย

“ผมพกมือถือติดตัวตลอด หากคุณแม่ไม่เห็นผมก็ต้องโทรหา ผมสิ แถมน้องสาวยังอยู่ที่บ้าน ซึ่งน้องสาวรู้เหตุการณ์ดี น้องสาว ต้องบอกคุณแม่แน่นอน ดังนั้นคงไม่ใช่คุณแม่ไม่เห็นผม……..ง ชื่อไม่ได้สติกวิเคราะห์ด้วยความใจเย็น เขาพบว่าเมื่อกี้ตัวเอง ใจร้อนเกินไป การวิเคราะห์ของเมื่อครูไม่สมเหตุสมผลเลย

ดวงตาหวูเปล่งประกาย คุณชายน้อยตอบสนองไวมาก เมื่อ กำลังกังวลมากแท้ๆ แต่กลับคิดได้หลายๆแง่เช่นนี้ ต้องยอมรับ ว่าคุณชายน้อยพูดถูกที่สุด

“งั้นทำไมลูกพี่ถึงจากไปกะทันหันล่ะ? “หนูมองหน้าถังจื่อไม่ ใบหน้าเกิดความสงสัยหลายส่วน ในเมื่อความเป็นได้ทั้งหมดที่ คุณชายน้อยกล่าวมาไม่มีมูลจริง แล้วทำไมลูกพี่ถึงจากไปล่ะ

รู้แล้วแต่ไม่สบายใจ จึงโทรหาถังจื่อซี

“พี่ชาย ทางโน้นเป็นยังไงบ้างคะ? “เมื่อติดต่อได้สําเร็จ เสียง ของถังจื่อไม่ก็ส่งมา

“ทางที่ไม่มีอะไร ตอนนี้อยู่ในถิ่นของเยซือเฉิน คนของเยซือเฉิ นพาพี่มา”ถังจื่อโมได้ยินคำพูดของน้องสาวก็รู้ว่าทางตระกูลถัง ทุกอย่างเป็นปกติ!!

ดังนั้นเย่ซื้อเฉินเป็นอะไรกันแน่?