บทที่ 1107 สิ่งล่อใจที่งดงามที่สุด (1)

ซือมู่หรงถอนหายใจเบาๆ คำพูดแบบนี้ เขาฟังแล้วไม่สบอา รมณ์จริงๆ แต่เขารู้ดี ทั้งหมดนี้เขาเป็นคนทำเอง คำพูดนี้ เขาแค่ ฟังแล้วรู้สึกไม่สบอารมณ์ แต่เธอล่ะ?!

ตลอดห้าปีที่ผ่านมาเธอต้องทนอยู่กับชีวิตแบบนั้น เวลานี้ ซือทรงแทบอยากจะฆ่าตนเองเมื่อห้าปีก่อน ห้าปีที่ผ่านมานี้ เขาทำเรื่องเลวร้ายมากมาย ไม่แปลกที่เธอ อยากจะรีบไปจากเขาอย่างไร้เยื่อใย

“หลังจากนี้ สิ่งที่คู่รักปกติมีอะไรพวกเราก็จะมีแบบนั้นครับ” ชื่อ มู่หรงสาบานในใจ หลังจากนั้นเขาจะทำทุกอย่างเพื่อชดใช้ ให้เธอ เขาหวังว่าเธอจะสามารถลืมเรื่องเลวร้าย ในอดีตที่เขา เคยทําได้

เขาหวังว่าเธอจะสามารถเปิดใจให้เขาได้

“ซือมู่หรง วันนี้คุณเป็นอะไรกันแน่?” หลิวหยิงมองไปที่เขา คิ้วขมวดเป็นปม ซือมู่หรงที่เป็นแบบนี้ทำให้เธอรู้สึกไม่คุ้นเคย รู้สึกว่าวันนี้เขาเปลี่ยนเป็นคนละคน

“ผมแค่อยากจะอยู่กับคุณ อยากจะคบกับคนเหมือนคู่รัก ทั่วไป” คำพูดนี้ซือถูมู่หรงพูดด้วยความจริงจัง และจริงใจอย่าง มาก ตอนนี้ภายในใจของเขาคิดแบบนี้จริงๆ
“ซือ มู่หรงก เคยมีคนบอกคุณรึเปล่า ความเป็นจริงแล้วคุณ ไม่เหมาะกับการคบกับใครเลยสักนิด” หลิวหญิงส่ายหน้าช้าๆ คบกับซือ มู่หรง เรื่องแบบนั้นแค่คิดก็ทำให้เธอรู้สึกกลัวแล้ว กลัวมากๆ

ชื่อ มู่หรงคบใครสักคนเป็นด้วยเหรอ? ไม่ ซื้อทรงทำไม่ได้ เขาไม่มีเซลล์ในการคบใครเลยสักนิด

“แล้วผมเหมาะกับอะไร?” ซือมู่หรงได้ยินเธอพูดแบบนี้ หยุด ชะงักไปอย่างเห็นได้ชัด เขาไม่เหมาะกับการคบใคร? พูดแบบนี้ หมายความว่าอะไร?

“คุณเหมาะที่จะเป็นประธานจอมเผด็จการ คุณเหมาะที่จะใช้ อำนาจบีบบังคับคนอื่น” หลิวหยิงครุ่นคิด หลังจากนั้นก็สรุปจาก ประสบการณ์ตลอดห้าปีที่ผ่านมาของเธอ ด้วยความจริงใจ

บึ้ม นี่เป็นความจริงจากใจ ไม่มีการเสแสร้งแกล้งทำแม้แต่ น้อย

“นอกจากคุณแล้ว ผมไม่เคยบีบบังคับใครมาก่อน” ชื่อมทรง ไม่ได้โต้เถียงสิ่งที่เธอพูด กับเธอ เขาใช้วิธีการบีบบังคับจริงๆ แต่นั่นก็กับเธอแค่คนเดียวเท่านั้น

สำหรับคนอื่น เขาไม่เคยบีบบังคับอะไรทั้งนั้น

“ฟังดูแล้ว ฉันโชคดีจังเลยนะคะ?” มุมปากของหลิวหยิง กระตุกขึ้น เธอไม่ขอรับการปฏิบัติพิเศษนี้ได้ไหม?

เธอไม่ชอบการปฏิบัติพิเศษนี้ของเขาเลยสักนิด!!
“อืม แค่กับคุณเท่านั้น ดังนั้น อย่าคิดจะไป” คำพูดของซื้อ มู่ทรงมีสองความหมาย และแสดงถึงท่าทีของเขา

“พูดมาสิคะ คุณต้องการอะไรกันแน่?” ครั้งนี้ หลิวหยิงไม่

โมโหแล้ว เพราะเธอรู้ดีว่าโมโหไปก็ไร้ประโยชน์ ไม่สามารถแก้

ปัญหาอะไรได้ เมื่อกี้ที่เธอโมโหอย่างมากเป็นเพราะเกิดเรื่องขึ้นกะทันหัน เธอดึงสติกลับมาไม่ทัน ตอนนี้ เธอบอกให้ตนเองสงบสติอารมณ์

มีแค่การสงบสติอารมณ์เท่านั้น จึงจะสามารถเจรจากับเขา ได้!!

หลิวหยิงมองว่านี่คือการเจรจา ถูกต้อง คือการเจรจา

และเธอก็รู้ดี การเจรจากับซื้อหรง ถ้าไม่ทันระวังก็จะถูกซื้อ มู่หรงเขมือบจนไม่เหลือแม้แต่กระดูก!

“ให้ฉันอยู่ต่อ มีเจตนาอะไร? มีเป้าหมายอะไร?” ภายในใจ ของหลิวหยิ่งรู้ดี ถ้าซื้อทรงคิดอยากจะบีบบังคับให้เธออยู่ต่อ เธอไม่สามารถไปจากที่นี่ได้ แน่นอน เธอไม่มีวันปล่อยให้ตนเอง เป็นเหมือนเมื่อห้าปีก่อน

ห้าปีก่อน ซือกมทรงจ่ายเงิน ช่วยเธอจัดการปัญหาใน ครอบครัว เธอจึงยอมตกลงกับเขา

ตอนนี้ซื้อทรงกำลังหาเรื่อง กำลังไร้เหตุผล ต่อให้ตอนนี้ เธอไม่สามารถออกไปได้สำเร็จ แต่เธอก็ไม่มีวันปล่อยให้ตนเอง กลายเป็นผู้ถูกกระทำ
“ผมไม่เป้าหมายอะไรทั้งนั้น แค่อยากให้คุณอยู่ผม ถ้า เป็นไปได้ ซือถูมู่จะให้ความสัมพันธ์ของเรียบง่ายยิ่งดี

ตอนนี้อยากจะให้เธออยู่เคียงข้างเท่านั้น

ในฐานะอะไรไม่ได้เถียงเขา และได้พูดปฏิเสธเหมือนก่อนหน้าซื้อมหรงมาห้าเธอรู้จักชื่อมทรงเป็นอย่างมห ตัดสินใจแล้ว ใครสามารถเปลี่ยนแปลงได้

ชื่อถมวิถีทางเพื่อเธออยู่ต่อ ไม่จะดิ้นรนแค่ไหน

ตอนนี้หลิวหยิงพูดประโยคนี้ออกไปไม่ใช่เพราะต้องการ สถานะ

“แฟน…….หรือไม่ก็คู่หมั้นซือมู่หรงที่ทุกอย่างโดยไม่ แคร์อะไรตอนกลับพูดลองด้วยความระมัดระวังอย่างเห็นได้ ชัด เขาเธอปฏิเสธ ปฏิเสธ

ดังนั้น เขาไม่กล้าเรียกร้องมากมาย ตอนว่าหมั้น ด้วยความระมัดระวังจริงๆ

ดังนั้น ตอนเขาไม่กล้าพูดแต่งงานกับเขากลัวว่าเขาพูดเรื่องแต่งงานออกจะทำให้เธอยิ่งปฏิเสธ ทำให้เธออยากจะหนี
เพราะถึงอย่างไรก็อยู่ด้วยกันมาห้าปีแล้ว เขารู้จักเธอดี

“ถ้าอย่างนั้นก็คู่หมั้นแล้วกันค่ะ สถานะนี้ไม่เลว” ตอนที่หลิวห ยิงได้ยินเขาพูดทั้งสองสถานะออกมา เธอไม่ได้เผยความแปลก ใจมากมาย อีกทั้งหลิวหยิงยังเลือกที่จะเป็นคู่หมั้น

ซื้อถูมู่หรงตกตะลึงอย่างเห็นได้ชัด ถึงแม้เมื่อกี้เขาจะพูด สถานะคู่หมั้น แต่เขาไม่กล้าคาดหวังว่าเธอจะเลือกสถานะนี้จริงๆ ตอนแรกเขาคิดว่า แค่เธอยอมเป็นแฟนเขาก็ไม่เลวแล้ว

เขาคิดไม่ถึงจริงๆว่าเธอจะเลือกคู่หมั้น

ทั้งที่เมื่อกี้เธอปฏิเสธอย่างชัดเจน แล้วทำไมถึง

ซื้อถูมู่หรงมองไปที่เธอ เคล้าไปด้วยความสงสัย ตอนนี้เธอ ร่วมมือกันเกินไป ร่วมมือจนทำให้เขาสังหรณ์ใจไม่ดี

“ทำไมคะ? ไม่ได้เหรอ?” หลิวหยิ่งเห็นซือทรงชะงักและ

เงียบไป มุมปากยกขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ใบหน้าของเธอฉายรอย

ยิ้มออกมาอย่างชัดเจน

รอยยิ้มนั้นสวยมาก สวยมาก!!

ซือมู่ทรงมองดูรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ ถึงขั้นเหม่อลอยไป พักหนึ่ง เขารู้มาโดยตลอดว่าเธอสวยมาก แต่ตอนนี้เธอสวยจน ทําให้เขาไม่สามารถละสายตาไปจากเธอได้

“ถ้าไม่ได้ ก็……” หลิวหยิ่งเห็นเขายังคงไม่ตอบ ดวงตาที่หลบ ลงฉายแสงแวววับ
“ได้ได้! ” มู่หรงซือรีบพยักหน้า ถึงแม้เธอจะให้ความร่วม มือจนเกินไป เขารู้สึกสังหรณ์ใจไม่ได้ แต่เขาไม่อยากให้เธอมี โอกาสเปลี่ยนใจ

“ถ้าอย่างนั้น ก็ตกลงตามนี้” ใบหน้าของหลิวหยิงยังคงมีรอย ยิ้ม อีกทั้งดูเหมือนว่ารอยยิ้มนั้นจะสดใสยิ่งขึ้น น้ำเสียงของเธอ ในตอนนี้ฟังดูแล้วมีความสุขมาก คล้ายว่าเธอพอใจกับสถานะ ใหม่ในตอนนี้อย่างมาก

ตอนที่เธอก้มหน้าลง ในที่ที่ถืออยู่ทรงมองไม่เห็นมุมปากของ เธอยกขึ้น ในเมื่อซื้อหรงจะบีบให้เธออยู่ต่อ ถ้าอย่างนั้นเธอก็ จะอยู่ต่อ เธอรับประกันว่าจะทำให้ซื้อทรงเสียใจที่เก็บเธอเอา ไว้ ต้องทำให้ได้แน่นอน เธอเป็นคนที่พูดจริงทำจริงมาโดย ตลอด!!