บทที่ 1086 เชิญเทพมามันง่ายนะ แต่จะเชิญเทพออกไป จากบ้านมันยาก เขาจะแต่งงานแล้ว (2)

ใครก็ไม่สามารถรับประกันได้ว่าเยซื้อเฉินจะไม่ถูกความ สามารถอันยิ่งใหญ่ขององค์กร โกสต์ซิตี้ดึงดูด

แน่นอนว่าไปหยิงยิ่งหวังว่าจะเยซื้อเฉินจะถูกดึงดูด เมื่อเป็น แบบนี้ ก็จะสามารถทำให้เป็นชั่วนิ่งอึดอัดใจ ทำให้เป็นลั่วนิ่ง ทรมาน ยิ่งทําให้เป็นวงขาดความช่วยเหลือที่ยิ่งใหญ่

“ฉันมีไอเดียที่ดีมากแล้ว หลังจากกลับไป ฉันจะบอกเธอว่าจะ ทำยังไง” ทีแรกไปหยิงดูหมิ่นเฉิงโหราโหราในใจ เวลานี้จู่ๆก็คิด บวกมากกว่าเฉิงโหรว โหรว อีกอย่างเธอยังมีไอเดียดีๆอย่างหนึ่ง แล้วด้วย

ไปหยิงนึกถึงแผนการของตัวเอง จึงเผยหน้าขึ้นแล้วมองไปที่ เงินถั่วนิ่ง พร้อมทั้งมองเงินถั่วนิ่งด้วยยิ้มอันเลือดเย็น

เธอต้องทําให้เป็นลั่วนิ่งไม่เหลืออะไร ต้องทำให้เป็นลั่วนิ่ง ทรมานให้ถึงที่สุด

เงินถั่วนิ่งสัมผัสได้ว่าไปหยิงกำลังมองมาที่เธออยู่แล้ว แต่ว่านี่ เป็นครั้งแรก เงินลั่วนิ่งไม่ได้สนใจไปหยิง แม้แต่แวบตาเดียวยัง ไม่มองไปหยิง ยังคงคุยเล่นกับหลิงเอ๋อเหมือนเดิม

ไปหยิงเกลียดจนกัดฟันกรอด ทว่าอยู่กลางงานเลี้ยงของ ตระกูลเว้ย ตอนนี้เธอไม่กล้าทำตัวเหลวไหลไม่ยั้งคิดอยู่แล้ว ดังนั้นไม่ว่าไปหยิงจะโกรธแค่ไหน ทําได้เพียงอดทนไว้

“ได้ได้” เฉิงโหรว โหรวกลับไม่ได้สังเกตเห็นสิ่งผิดปกติอื่น แค่ได้ยินไปหยิงบอกว่ามีวิธีที่ดี ก็รู้สึกดีใจเป็นพิเศษแล้ว

“ใช่แล้ว เธอสามารถรับประกันได้ไหมว่าแผนการครั้งต่อไป ต้องสำเร็จ?” ไป๋หญิงนึกถึงแผนการครั้งนี้ที่พ่ายแพ้ ถึงแม้จะไม่ ได้ดึงเธอเข้าไปเกี่ยวข้องด้วย แต่กลับทำอะไรเงินชั่วนิ่งไม่ได้ เฉิง โหราโหรวจึงยิ่งคิดยิ่งรู้สึกไม่พอใจ

“วางใจเถอะ ครั้งหน้าต้องประสบความสำเร็จแน่” ไป๋หยิงรู้สึก มั่นใจแผนการในใจของเธอมาก เธอเชื่อว่าครั้งหน้าต้องประสบ ความสําเร็จ

“ได้ ฉันเชื่อเธออ” เฉิงโหรว โหรวพยักหน้า จึงเลือกที่จะเชื่อไป หญิง แน่นอนว่าตอนนี้ถึงแม้เธอจะเป็นเจ้าหญิงแห่งองค์กรโกสต์ ซิตี้ นอกจากไปหยิง ก็ไม่มีคนช่วยเธอจริงๆ

เธอได้ทําเพียงเลือกเชื่อไปหยิง

ไป๋หยิงก็ไม่ได้พูดอะไรอีก แค่ยกมุมปากเล็กน้อยแล้วคลี่ยิ้ม เย็นชาออกมา

“เอ๊ะ นั่นไม่ใช่ซือมู่หรงเหรอ? ซื้อ ทรงกลับมาร่วมงาน เลี้ยงตระกูลเว้ยเหมือนกันเหรอ?” ตอนนี้ไปหยูหนิงที่ยืนอยู่ข้า งกายเงินลั่วนิ่งก็แค่นเสียงแผ่วเบาขึ้นกะทันหัน ไปหยูหนิงและซื้อ มู่หรงรู้จักกัน และมีความสัมพันธ์ที่ไม่เลว

เงินลั่วนิ่งได้ยินเสียงของไปหยูหนิง ก็มองไปตามสายตาของไปหยหนึ่ง เป็นลั่วถึงและซื้อทรงไม่ถือว่าสนิทกัน ทว่าเพราะว่า หลิวหยิงและซือมู่หรงมีความสัมพันธ์กัน ทำให้เธอต้องสนใจ มากขึ้น

ตอนที่เป็นลั่วนิ่งมองไป บังเอิญเห็นซือทรงเพิ่งจะเดินเข้ามา

พอดี ซื้อมถุหรงไม่ได้มาคนเดียว และข้างกายเขายังควงสาวมา

หนึ่งคน ทว่าสาวคนนั้นไม่ใช่หลิวหยิง

หางคิ้วของเงินถั่วงอดไม่ได้ที่จะเลิกขึ้นเล็กน้อย ถึงแม้พูดว่า เหมือนงานเลี้ยงแบบนี้ ฐานะของซื้อหรงจะควงสาวออกงาน เป็นเรื่องปกติ ทว่าเงินยั่วนิ่งนึกถึงหลิวหยิง ภายในใจก็รู้สึกค่อน ข้างไม่สบายใจ

และอีกด้านของซื้อหรงยังมีหญิงวัยกลางคนที่ดูสูงสง่าคน หนึ่งอยู่

“ซือทรงกลับพามู่มาร่วมงานเลี้ยงด้วยเหรอ?” ไป๋หยู หนิงรู้จักสาวที่ซื้อถูมู่หรงควงออกงาน จากน้ำเสียงของไปหยูหนิง เงินถั่วนิ่งฟังออกว่ามรความค่อนข้างแปลก

“มีปัญหาอะไรเหรอ?” เป็นลั่วนิ่งไม่เคยเป็นคนที่ขี้สงสัย ทว่า เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับหลิวหยิง เธอจึงไม่ถามไม่ได้

“ก็ไม่มีปัญหาอะไร คือว่าความสัมพันธ์ของฉู่และซือถูมู่หรง ค่อนข้างพิเศษ ตระกูลมู่และตระกูลซื้อกูถือว่ามีสัญญางานสมรส ถึงแม้จะไม่ได้หมั้นหมายกันอย่างเป็นทางการ ก็ไม่ได้แพร่งพราย ให้โลกภายนอก ทว่าพวกเราที่มีความสัมพันธ์ที่ไม่เลวกับซื้อถูมู่ทรงต่างก็รู้”

ไปหยูหนิงทํานัยน์ตาเป็นประกาย “ทว่า แต่ก่อนซือทรง

เหมือนจะหลบเลี่ยงมู่มาตลอด เหมือนงานสาธารณะแบบนี้

ก่อนหน้านี้ซื้อทรงไม่เคยพามาออกงานแบบนี้ หรือว่า ตอนนี้ซือ มู่หรงจะสู่ขอมแล้ว?” เงินลั่วนิ่งได้ยินคำพูดของไปหยูหนิง นัยน์ตาคู่นี้หรี่ลงเล็กน้อย

ซือมู่หรงจะขอม

แล้วหลิวหยิงล่ะ?

ตั้งแต่งานเลี้ยงตระกูลถังครั้งที่แล้ว เป็นลั่วนิ่งดูออกว่าความ สัมพันธ์ของซื้อกูมู่หรงและหลิวหยิงไม่ธรรมดา เธอก็เคยถาม หลิวหยิง ทว่าหลิวหญิงก็ไม่อยากพูด เธอก็ไม่อยากบังคับ

และหลิวหยิงยิ่งไม่พูด ทว่าก็หมายความว่าหลิวหยิงและซื้อ มู่หรงยิ่งซับซ้อน

ตอนนั้น ในงานเลี้ยงตระกูลถัง แม้กระทั่งซื้อ มู่หรงยังจูบหลิว หยิงต่อหน้าสาธารณชน ทันทีที่เห็นก็รู้ว่าทั้งสองมีความสัมพันธ์ที่ ใกล้ชิด

“หญิงวัยกลางคนที่สูงสง่าที่อยู่อีกข้างของซื้อหรงนั่นคือแม่ ของชื่อ มู่หรง คุณหญิงซื่อ” ไป๋หยูหนิงเห็นคุณหญิงซือถู จึง แนะนําขึ้นคร่าวๆ

ขณะที่ไปหยูหนิงพูด ได้หันไปมองเงินถั่วนิ่ง พอเห็นสีหน้าของ เป็นลั่วนิ่งดูผิดปกติ เธอจึงนิ่งงันไปอย่างเห็นได้ชัด “ฉิงฉิง เธอเป็นอะไร?”

“ไม่เป็นไร” เป็นลั่วนิ่งได้สติกลับมา แล้วยิ้มบางๆ

และเวลานี้ซือ มู่หรงก็เดินเข้ามาใกล้แล้ว และเดินมาตรงหน้า พวกเธอแล้ว

“ฉันไปทักทายหน่อย” ไปหยหนึ่งมีความสัมพันธ์ที่ไม่เลวกับ ซื้อ มู่หรง ตอนเจอหน้ากันก็ต้องทักทายกันอยู่แล้ว

“คุณป้า ไม่เจอกันตั้งนาน ท่านดูสวยขึ้นเยอะเลยค่ะ” ไป๋หยู หนิงเป็นคนที่มีกาลเทศะ มีผู้ใหญ่อยู่ จึงเป็นฝ่ายที่ทักทายผู้ใหญ่ ก่อนอยู่แล้ว”

“ยัยหนูคนนี้ ยิ่งอยู่ยิ่งปากหวานแล้ว” คุณหญิงซื้อกูมองไปที่ ไปหยูหนิง สีหน้าดูร่าเริงขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด “หนูไม่ได้มา เยี่ยมคุณป้านานแล้ว”

“หนูทำงานยุ่งๆ หน่อยค่ะ” ไปหยูหนิงพูดคำนี้ออกมาจากใจ

จริง หลายปีนี้เธอยังมาตลอดจริงๆ

ไปหยูหนิงไม่อยากถูกคุณหญิงซื้อซักถามอีก จึงได้หันไปทาง ฝั่งซือถูมู่หรงและมู่ฉู่ฉู่

“ซือ ฉู่ฉู่ พวกคุณมาแล้วเหรอ” ไป๋หยูหนิงและชื่อถมทรงและ ฉู่ฉีมีความสัมพันธ์ที่ไม่เลว ถือว่าเป็นเพื่อนเก่ากันแล้ว

ชื่อถมทรงมองไป๋หยูหนิง เห็นได้ชัดอย่างชัดเจนว่าคาดคิดไม่ ถึง “เธอมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง รุ่นพี่คนนั้นของเธอล่ะ?”
ซือ มู่หรงรู้เรื่องของไปหยูหนึ่ง ชื่อทรงรู้ว่าหลายปีมานี้ไปห ยหนึ่งยุ่งกับงานตลอดมา จึงไม่มีเวลามาร่วมงานเลี้ยงแบบนี้อยู่ แล้ว

นอกจากมาเป็นเพื่อนรุ่นพี่คนนั้นของเธอ ทว่าซื้อทรงแค่ เห็นไปหยูหนิง กลับไม่เห็นซือทรงและเหมียวเหยียน ดังนั้น เลยค่อนข้างแปลกใจ

มุมปากของไปหยูหนิงยกขึ้นเล็กน้อย ทว่ากลับไม่ได้พูดมาก อะไร

“หนึ่งหนึ่ง เธอก็อายุไม่น้อยแล้ว ได้เวลาแต่งงานแล้ว ยังไม่มี แฟนอีกเหรอ?” สายตาของคุณหญิงซื้อมมองไปหยหนึ่งอย่าง เป็นมิตร และดูเมตตามาก ดูออกว่าเธอชอบไปหยหนึ่งอย่างมาก

ไป๋หยูหนิง “.………….

สําหรับคำถามนี้ ทันใดนั้นไปหยูหนิงกลับไม่รู้ว่าจะตอบยังไงดี ตอนนี้เธอถือว่ามีแฟนไหม?

ก่อนหน้านี้รุ่นพี่เพิ่งจะสารภาพรักกับเธอ เธอก็ชอบรุ่นพี่ ความ สัมพันธ์ของเธอกับรุ่นพี่ก็ถือว่าชัดเจนแล้ว งั้นเธอน่าจะถือว่ามี แฟนแล้วหรือเปล่า?

แต่ว่า ตอนนี้เธอกลับยังไม่ได้จัดการกลับสิ่งที่คุณตกลง กับเธอไว้ ยังจำเป็นต้องอยู่ข้างกายของคุณต่อ ยังไม่สามารถ และไม่ถือว่าคบกับรุ่นพี่อย่างเป็นทางการ

“หนิงหนิง หนูก็ต้องคิดถึงเหตุการณ์สำคัญชั่วชีวิตแล้ว” คุณหญิงชือ พูดเตือนด้วยความลึกซึ้ง

คุณหญิงชื่อถยิ้มๆ จากนั้นก็ดึงที่อยู่ข้างๆมา “ทรงเอ๋อและ ใกล้จะแต่งงานแล้วนะ”

คุณหญิงชื่อถพูดคํานี้ออกมานั้นดูออกว่าต้องการอวด ทว่า กลับให้ความรู้สึกที่ผิดปกติ

ได้ยินคำพูดของคุณหญิงซื้อแล้ว ใบหน้าแดงระเรื่อทันที

แล้วก้มหน้าด้วยความเขินอาย

“แม่…… ซื้อทรงกลับทำสีหน้าที่เปลี่ยนไปอย่างชัดเจน น้ำ เสียงเย็นชาอย่างชัดเจนด้วย

“จริงเหรอ? พวกคุณจะแต่งงานกันแล้วเหรอ?” ไป๋หยูหนิง ตะลึงงัน และค่อนข้างคาดคิดไม่ถึง ทว่ากลับรู้สึกตื่นเต้นดีใจ ด้วย “สุดท้ายพวกคุณก็ได้แต่งงานกันสักที ยินดีด้วยนะ”

ในฐานะที่เป็นเพื่อน แน่นอนว่าเสียงแสดงความยินดีของไปห

ยหนึ่งก็ต้องมาจากใจจริง

ซื้อถุมู่หรงทำนัยน์ตาที่หม่นหมองเล็กน้อย เขาหันไปมอง เงินลั่วนิ่งเพียงปราดเดียว ในงานเลี้ยงตระกูลถังในครั้งนั้น ซื้อ มู่หรงรู้ความสัมพันธ์ของเงินถั่วนิ่งและหลิวหยิงแล้ว

เงินถั่วนิ่งเห็นซือทรงมองเธอ จึงยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย จากนั้นเดินหน้าไปสองก้าว แล้วมองซื้อหรง พร้อมยิ้มจางๆ “คุณซือถู ยินดีด้วยค่ะ”

เสียงแสดงความยินดีของเงินถั่วนิ่ง มีความหมายโดยนัยแอบแฝงอย่างชัดเจน

ชื่อถมทรงได้ยินคำพูดของเธอ สีหน้าจึงมัวหมองลง นัยน์ตาม ความกังวลแอบแฝง

วันนี้เขาถูกแม่เรียกให้มาร่วมงานเลี้ยงตระกูลเว้ยกะทันหัน ตระกูลพวกเขาและตระกูลเว้ยมีธุรกิจที่ต้องทำให้ไปมาหาสู่ทาง กัน อีกอย่างเขาก็อยากจะร่วมงานกับตระกูลเว้ยให้มากขึ้นในวัน ข้างหน้า ดังนั้นจึงรีบมาทันที

ตอนที่เขารีบมาถึงเมืองจีน คุณหญิงซื้อก็ถึงโรงแรมแล้ว และ รอเขาที่งานเลี้ยงในโรงแรม

ทว่าซื้อทรงนึกไม่ถึงว่าคุณหญิงซื้อจะพามมาด้วย ด้าน นอกงานเลี้ยง ในโรงแรม ซื้อทรงก็ไม่มีทางไล่กลับ

ทว่าซื้อทรงนึกไม่ถึงว่าจะเจอกับเงินถั่วงที่นี่ ซือมู่หรงยิ่ง

นึกไม่ถึงว่าแม่ของเขาจะบอกว่าเขากับคู่ต่อหน้าเป็นถั่วนิ่ง

ซื้อทรงรู้ดีว่าเป็นถั่วนิ่งทนดูเรื่องไม่ถูกหลักทำนองคลอง ธรรมไม่ได้ ดังนั้น…