บทที่ 1078 แย่งผู้ชายของเธอ (2)

“มู่หรง…..อันที่จริงไม่ต้องแจ้งความ เธอก็มีวิธีพิสูจน์ใน สถานที่นี้ เธอแค่รอให้ผู้ชายคนนี้เผยกระบวนท่าทั้งหมดก็เท่านั้น เอง จากนั้นก็จัดการทีเดียวรวด

แน่นอน เป็นลั่วถึงก็เข้าใจว่า หากตำรวจเข้าแทรก ทุกอย่างจะ ยิ่งราบรื่นขึ้น ถึงเวลาก็จะเป็นผลดีกับเธอมากขึ้น

แน่นอน เป็นลั่วจึงยิ่งรู้ว่า ถึงแม้เธอจะพิสูจน์ความบริสุทธิ์ได้ สำเร็จ แต่ก็ยังคงมีคนกระจายข่าวนี้ไม่น้อยเหมือนกัน ซึ่งเมื่อ ทางตำรวจมาจัดการ ถึงเวลาคนที่อยู่ในเหตุการณ์ก็ไม่กล้าพูด ส่งเดชแล้ว

“ฉิงฉิง วันนี้ผมไม่เพียงแต่ทำเพื่อคุณเท่านั้น มีคนกล้าก่อกวน ในงานเลี้ยงของตระกูลเหวยของผม หากปล่อยไปอย่างนี้ ผมห รงตัวหยางจะดำเนินชีวิตต่อไปอย่างไร? “มู่หรงตัวหยางตัดบท เงินถั่วนิ่ง เห็นได้ชัดว่าท่าที่ทรงตัวหยางนั้นแน่วแน่มาก

“ฉิงฉิง หนูไม่ต้องสนใจ ให้หยางหยางจัดการเรื่องนี้เอง ท่าทางของคุณนายเหว่ยก็ชัดเจนมาก เงินถั่วนิ่งจึงไม่ได้พูดอะไรมากอีก เพียงแต่หัวใจของเธอรู้สึก

อบอุ่นเท่านั้นเอง

ไปหยิงที่เดิมที่อยู่ด้านหน้าเพื่อยุแยง ไม่รู้ว่าถอยไปอยู่ด้าน หลังตั้งแต่เมื่อไหร่ เพราะไปหยิงรู้ดีกว่าใครอื่น หากเรื่องนี้ตำรวจสืบความจริงเจอ แผนการเธอก็จะจบสิ้นทั้งหมด

ตอนนี้เธอปล่อยให้เรื่องสาวมาถึงตัวเองไม่ได้เด็ดขาด โชคดี ที่เธอไม่ใช่คนสั่งการในเรื่องนี้ ผู้ชายคนนี้ไม่รู้จักเธอ

“ตอนนี้ทำยังไงดี? หากแจ้งความแล้วจะสืบได้ไหม? จะสาว มาถึงพวกเราหรือเปล่า? “หลังฝูงชน เฉิง โหรว โหรวกระวน กระวายอย่างเห็นได้ชัด เธอพยายามระงับเสียงให้เบาลงที่สุด แต่ก็ไม่อาจปิดบังความกังวลในน้ำเสียงได้เลย

“คุณกลัวอะไร? พวกเราสองคนไม่ได้ออกหน้าสั่งการเรื่องนี้ ซะหน่อย คนในเมืองจีนเป็นคนจัดการ ถึงแม้ตำรวจจะสืบความ จริงได้ แต่ก็ไม่สาวมาถึงพวกเราหรอก คุณใจเย็นหน่อยได้ไหม ท่าทางคุณอย่างนี้จะทำให้คนเห็นสงสัยได้ เดิมทีไปหยิงก็รู้สึก หงุดหงิดมากอยู่แล้ว เมื่อเห็นใบหน้าเฉิงโหราโหราที่ตื่น ตระหนกเช่นนี้ก็ยิ่งหงุดหงิดจนอยากกระอักเลือด

“จริงเหรอ? ไม่สาวมาถึงพวกเราแน่นะ? “เฉิงโหรว โหรว ได้ยินคำพูดของไปหยิงก็รู้สึกเบาใจเล็กน้อย แต่ความตึงเครียด และความกังวลบนใบหน้ายังคงเด่นชัดเจนเดิม

“คุณยังไม่ได้แตกตื่น ไม่ต้องกระวนกระวาย คุณต้องแกล้งทำ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ขอเพียงคุณไม่เผยพิรุธเองก็ไม่มีใครสืบ มาถึงตัวคุณไปหยิงเห็นท่าทางของเฉิงโหรว โหรวก็แทบอยาก จะถีบเฉิงโหรว โหรวออกไปจริงๆ

“ฉัน ฉันกลัว ฉันกังวล ดังนั้นฉันแสร้งทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไม่ได้”เฉิงโหรวโหราเติบโตมาจากชนบท ทั้งยังเป็นชีวิตที่ไม่ได้กินนอนอยู่ดี ในแต่ละวันยังต้องกังวลว่าจะถูกหรือไม่ ตั้งแต่ เด็กเฉิง โหรว โหรวจึงไม่เคยเห็นงานใหญ่โตอะไรมาก่อน

ดังนั้น เธอไม่รู้วิธีเสแสร้งเลยสักนิด เมื่อเจอเหตุการณ์ก็ กระวนกระวายทันที สถานการณ์เช่นนี้ลำพังคำพูดของไปหยิง สองสามประโยค จึงไม่อาจชักจูงเธอได้

ยิ่งไปกว่านั้น เวลานี้ในใจไปหญิงก็ร้อนรนมาก ไม่มีเจตนา

ปลอบใจเฉิงโหรว โหรวจริงๆ

“มีอะไรให้คุณกลัวกัน คุณเป็นถึงองค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้ ถึงแม้จะสืบมาถึงตัวคุณ ใครจะกล้าทำอะไรกับองค์หญิงองค์กร โกสต์ซิตี้? ไป๋หญิงจ้องเขม็งเธอหนึ่งครั้ง พยายามข่มอารมณ์ เหี้ยมเกรียมไว้

เฉิงโหรว โหราได้ยินคำพูดของไปหญิงก็รู้สึกโล่งอกไม่น้อย ใช่ สิ ตอนนี้เธอเป็นองค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้ ไม่มีใครไม่ยำเกรง บารมีขององค์กรโกสต์ซิตี้ ดังนั้นไม่มีใครกล้าทำอะไรกับองค์ หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้หรอก

“และอีกอย่าง คุณเป็นองค์หญิง องค์กรโกสต์ซิตี้ต้องปกป้อง คุณอยู่แล้ว ต้องไม่ปล่อยให้เรื่องมาแดงมาถึงคุณหรอก ดังนั้น คุณวางใจได้เลย”ไป๋หยิงรู้สึกดูแคลนเฉิงโหรวโหรวยิ่งนัก แต่ เธอยังต้องหลอกใช้สถานะของเฉิงโหราโหรวอยู่ ดังนั้นเธอจึง ต้องอดทนอธิบายให้เฉิงโหราโหรฟัง

“พวกเขาจะปกป้องฉันจริงๆเหรอ? แต่ตอนที่พวกเราไปหา พวกเขา ท่าที่พวกเราไม่ค่อยต้อนรับฉันเท่าไหร่เลยนะ”เฉิงโหรวโหราเบะปาก เธอนึกถึงภาพหลังจากที่มาถึงเมืองจิ้นแล้วไปคนขององค์กรโกสต์ซิตี้ในเมืองจิ้น

คนพวกนั้นรู้ว่าเธอเป็นองค์หญิงองค์กรโกสต์แล้วไม่กระตือรือร้นต้อนรับขับเธอคิด เพิ่งเป็นหัวหน้าสาขาเมืองขึ้น

หน้าเธอด้วยซ้ำ แค่สั่งให้ลูกน้องมาพบเท่านั้น

ตอนที่เธอแจ้งแผนการ คนเฉย ไม่ได้พูดเรื่องอื่นเลย

คนสาขาเมืองจิ้นขององค์กร โกสต์ไม่ได้เสนอพักศูนย์ของพวกเขาเลย จัดให้เธอในแรม เห็นชัดเป็น

ไปหญิงนึกสถานการณ์ตอนนั้นออก คนขององค์กรโกสต์ซิตี้ ในเมืองจีนได้กระตือรือร้นต่อการมาเยือนของเฉิงโหรว โหรว จริงจุดทำให้หยิงประหลาดใจไม่น้อย เดิมเธอคิดว่าสถานะองค์หญิงของเฉิงไหนจะรับการต้อนรับอย่างทว่าขององค์กรโกสต์สาขาเมืองจีนเหมือนราดน้ำเย็นใส่หัวเธอเลย

คิดมากคนขององค์กรโกสต์เป็นเสียอย่างนี้ ทั้งหมดแหละใจหญิงไม่สบอารมณ์และสงสัยเล็กน้อย แต่เวลาจําเป็นต้องปลอบใจเฉิง

“ทางเมือง ไม่เหมือนกัน คนทางนั้นปฏิบัติกับฉันดีมากเฉิง โหรว โหรวไม่มันสมอง แต่ได้แสดงไม่เข้าใจอะไรเลย

“เพราะทางเมือง มีเจ้าเก้ามีคุณเป็นพิเศษเพราะพูดตอนของหยิงไม่ถือว่า เป็นสร้างหน้าแต่อย่างใด แต่ถือเป็นกว่า เพราะหลังจากหัวหน้าตรวจดีเอ็นเอกับโหรว โหรว ครั้งนั้นไม่หน้าอีกเลย และคนข้างกายหัวหน้าใส่ใจต่อเฉิงโหรว โหรา

ตอนแรกเก้าก็ต้อนรับเก้า

เฉิงโหรว โหรวมองหน้าไปหยิงแวบหนึ่ง อยากโต้แย้ง แต่ สุดท้ายก็คำมาโต้ตอบ

เฉิงโหรว โหรวก็เธอเป็นองค์หญิงองค์กรโกรสต์ซิตี้ไม่ ค่อยได้รับการปฏิบัติศูนย์ภายใน

ทว่าถึงแม้เป็นเช่นเธออยากสูญเสียสถานะนี้ไป เธอ ต้องไว้แน่น ปล่อยให้มาช่วงชิงไปได้

“ถึงแม้พวกเขาไม่กระตือรือร้นในการต้อนรับคุณ ร้องทำตามหมดไม่สถานะของคุณแล้ว และเชื่อฟังของคุณ เพียงเท่านี้ ก็ วางใจเลย” ตอนแรกไปหยิ่งเห็นท่าสาขาจีนต่อเฉิง โหรว โหรวก็กังวลเล็กน้อย แต่ยังที่ฟังของโหรว ยอมให้คนจัดการตามแผนการของพวกเธอ

และต่อมาเธอเปลี่ยนแผนการ คนพวกนั้นตอบลงโดยลังเลสักนิด แสดงว่าพวกเขายอมรับในสถานะของเฉิงโหราโหร ว

ในเมื่อพวกเขายอมรับแผนการของเฉิงโหราโหรว จึงไม่มีทาง เปิดโปงเฉิงโหรว โหรวแน่ เพราะถึงอย่างเฉิงโหรว โหรวก็เป็น องค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้

นึกมาถึงจุดนี้ไปหยิงก็รู้สึกเบาใจบ้าง

เฉิงโหรว โหรวได้ยินไปหยิงวิเคราะห์จัดแจงก็ไม่มีทีท่า กระวนกระวายใจเหมือนก่อนหน้านี้แล้ว

“แผนการครั้งนี้ของพวกเราถือว่าล้มเหลวใช่ไหม? เสียดายที่ จัดการเงินมั่วนิ่งไม่ได้”เฉิงโหราโหรวมองเงินถั่วงอีกครั้ง แล้ว ตาเผยความไม่พอใจหลายส่วนอย่างเด่นชัด “ทำไมคนตระกูล เหวยต้องปกป้องเงินถั่วถึงขนาดนี้ด้วย? พวกเขามีสิทธิ์อะไรที่ ปกป้องเงินถั่วงขนาดนี้? เป็นถั่วงมีดีอะไรกันแน่? ”

เรื่องนี้ไปหยิงก็ไม่พอใจเป็นอย่างยิ่ง เธอก็ไม่เข้าใจว่าทำไม ถึงมีคนมากมายปกป้องเงินถั่วง

เย่ซื้อเฉิน คนตระกูลถัง ตอนนี้ยังมีคนตระกูลเหว่ยเพิ่มขึ้นหนึ่ง คน เป็นลั่วจึงถือสิทธิ์อะไรที่ทำให้ทุกคนปกป้องเพียงนี้

ถือสิทธิ์อะไร? !

“วางใจเถอะ วันหลังยังมีโอกาสไปหยิงขบฟันแน่น น้ำเสียง โหดร้ายหลายส่วนอย่างเด่นชัด ถึงแม้แผนการครั้งนี้จะล้มเหลว เธอก็ไม่มีทางปล่อยเงินลั่วนิ่งไปเด็ดขาด
ขอเพียงเฉิงโหราโหราคือเจ้าหญิงองค์กรโกสต์ซิตี้ ขอเพียง เฉิง โหรว โหรฟังเธอ เธอก็ไม่เชื่อว่าจะไม่มีโอกาสทำลาย เงินลั่วจิง

“ก่อนหน้านี้คุณบอกว่าเป็นชั่วนิ่งชอบเยซือเงินเหรอ พวกเขา ยังเคยแต่งงานกัน ตอนนี้หย่ากันแล้ว”เฉิงโหราโหรวมองไปยัง ไปหยิง เธอกะพริบตาปริบๆ ถามประโยคนี้กะทันหัน

“ใช่ ทำไมเหรอ? ทำไมคุณถึงถามเรื่องนี้กะทันหันล่ะ? “บัดนี้ ไปหยิงรู้สึกมึนงงเล็กน้อย ไม่เข้าใจเจตนาที่เฉิง โหรว โหราถาม เฉิงโหรว โหราอยากทำอะไร?

“คุณว่า ถ้าหากฉันเป็นฝ่ายไปหาเยซื้อเฉิน แย่งเย่ซื้อเฉินมา ถึงเวลาจะเป็นการทำลายเป็นชั่วนิ่งอย่างหนักหน่วงหรือเปล่า? เฉิงโหรว โหรวยกมุมปากโค้งขึ้น ใบหน้าเผยความลำพองใจ หลายส่วน คงกำลังลำพองใจกับความคิดของตัวเองอยู่