บทที่ 1017 คุณชายสามเย่โปรดเมตตา นั่นคือลูกชายแท้ ๆ ของคุณนะ (8)

เธอรู้จักกับฉิงฉิงมาตั้งนาน หลายปีที่ผ่านมาเธออยู่กับฉิงฉิง ตลอด ทำไมเธอถึงไม่เคยเจอกับผู้ชายคนนี้ และเธอก็ไม่เคยได้ ยินฉิงฉิงพูดถึงเลยด้วย

เป็นเพราะฉูหลิงเอ๋อรู้สึกช็อกเกินไป จนเกือบจะหลุดปากออก มา หลังจากที่เธอตั้งสติได้ ก็รีบเปลี่ยนคำพูดทันที : “คุณรู้จักกับ คุณหนูใหญ่ตระกูลถังเหรอ?”

ตอนที่ หลิงเอ๋อถามคำถามนี้ออกมา คุณชายสามเก็ต้อง เขม็งไปที่หัวหน้าน้อย เห็นได้ชัดว่ากำลังรอฟังคำตอบจากเขาอยู่

“รู้จักอยู่แล้ว” หัวหน้าน้อยเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย แล้วตอบอย่าง

มั่นใจเพราะรู้จักจริง ๆ

อะเฉียงรู้สึกทนดูต่อไปไม่ได้แล้ว หัวหน้าน้อยกลายเป็นคน หน้าด้านหน้าทนแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?”

หัวหน้าน้อยรู้จักกับคุณหนูใหญ่ตระกูลถังเหรอ?

หัวหน้าน้อยไม่เคยเจอกับคุณหนูใหญ่ตระกูลถังด้วยซ้ำ ไม่ อย่างนั้นคืนนี้หัวหน้าน้อยก็คงไม่เสียเวลามาอยู่ที่สมาคมประมูล หงเยวหรอก

เมื่อได้ยินคําตอบของหัวหน้าน้อย ในดวงตาที่หรี่ลงของคุณ ชายสามเย่ก็ยิ่งดูอำมหิตเลือดเย็นมากขึ้น รู้จักอยู่แล้วงั้นเหรอ?
แซ่มู่คนนี้รู้จักกับเงินล้วนิ่งจริงเหรอ?

ทำไมเขาถึงไม่รู้เลยสักนิด

และแม้แต่ฉู่หลิงเอ๋อก็ยังไม่รู้?

เยซือเฉิน ในตอนนี้ สงสัยในคำพูดของผู้ชายคนนี้เป็นอย่าง มาก

“คุณรู้จักกับคุณหนูใหญ่ตระกูลถังตั้งแต่เมื่อไหร่? ทำไมถึงได้ รู้จัก?” เห็นได้ชัดว่าฉู่หลิงเอ๋อไม่เชื่อคำพูดของหัวหน้าน้อย เพราะเธอไม่เคยได้ยินฉิงฉิงพูดถึงมาก่อนเลยจริง ๆ

เมื่อครู่เธอยังคุยกับถังจื่อไม่อยู่เลยว่าฉิงฉิงมีเรื่องอะไรอัพเดท บ้าง

ตอนนั้นจื่อไม่พูดถึงหยวนจนหลิน แต่ผู้ชายคนนี้ไม่ใช่หยวน จุนหลินแน่นอน เพราะจอโม่บอกว่าคุณชายสามเย่จัดการหยวน จุนหลินจนพ่ายแพ้ไปแล้ว แต่คุณชายสามเยกลับไม่รู้จักคุณมู่ที่ อยู่ตรงหน้าคนนี้

หยวนจุนหลินไม่มีทางทำตัวเด่นอย่างนี้ ไม่มีทางอวดดีขนาดนี้ แน่นอน!!

“นี่เป็นเรื่องระหว่างผมกับเธอสองคน จะบอกให้คนอื่นรู้ได้ยัง ไงล่ะ?” หัวหน้าน้อยมองหลิงเอ๋อแวบหนึ่ง จากนั้นก็หันไปมอง ทางเชื่อเฉิน คำพูดนี้ดูเหมือนจะตอบหลิงเอ๋อ แต่กลับจงใจ พูดให้เยซือเฉินฟัง

และคำพูดนี้ของเขาพูดให้ดูคลุมเครืออย่างเห็นได้ชัด
“คุณชาย พวกเราควรไปกันได้แล้วครับ” อะเฉียงทนฟังต่อไป ไม่ได้แล้วจริง ๆ เขาคิดว่าเขาต้องรีบพาหัวหน้าน้อยออกไปโดย

“รีบไปไหน? แกไม่เห็นเหรอว่าฉันกำลังคุยเรื่องจิ้นเอ๋ออยู่?” หัวหน้าน้อยปรายตามองอะเฉียง เห็นชัดว่าประโยคนี้เขาจงใจ พูดให้เยซื้อเฉินได้ยิน โดยเฉพาะการเรียกชื่อนั้น

จิ้นเอ๋อ? !

ฟังดูสนิทสนมกันดีนี่!!

เมื่อคุณชายสามเย่ได้ยินการเรียกชื่อที่หัวหน้าน้อยจงใจอวด นั้น เขาก็หัวเราะออกมาทันที

ฉินเอ๋อ?

คนที่สนิทกับเธอต่างรู้ตัวตนที่แท้จริงของเธอ และจะไม่เรียก เธอว่าฉันเอ๋อ

ฉะนั้นผู้ชายคนนี้น่าจะไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับเงินถั่วนิ่ง ต่อให้ รู้จักกันจริง ๆ ก็คงรู้จักกันเพียงผิวเผินเท่านั้น

ความหึงของคุณชายสามเย่เมื่อครู่นี้สลายหายไปหมดแล้ว ไม่ ใส่ใจผู้ชายแมู่คนนี้อีกแล้ว

เพียงแต่ คืนนี้คุณมู่คนนี้หาเรื่องเขาจริง ๆ ตอนนี้ดูท่าทางจะ เกี่ยวข้องกับเงินถั่วนิ่ง คุณชายสามเย่จึงรู้สึกระแวงมากขึ้น

“ลูกพี่ครับ จ่ายเงินให้คุณเรียบร้อยแล้วครับ” กู้หวูจ่ายเงินให้ฉู่หลิงเอ๋อเรียบร้อยแล้ว ขอแค่มีเงินเพียงพอ เรื่องจ่ายเงินก็ ดาเนินการได้อย่างรวดเร็ว

“ไปกันเถอะ” คุณชายสามเยไม่ได้สนใจหัวหน้าน้อยอีก ได้แต่ หมุนตัวเดินลงไปทันที ในใจเขายังคงรู้สึกสงสัยคุณ คนนี้ เมื่อ สงสัยก็ต้องไปสืบดูให้แน่ชัด

แต่ว่า ก่อนจะสืบให้แน่ชัด เขาไม่มีทางทำอะไรบุ่มบ่าม

แน่นอน

หลิงเอ๋อมองไปที่หัวหน้าน้อย แล้วยิ้มออกมา : “คุณมู่เรียก คุณหนูใหญ่ตระกูลถังอย่างสนิทสนมแบบนี้ ความสัมพันธ์ไม่ ธรรมดาจริง ๆ”

ที่หลิงเอ๋อพูดฟังดูก็รู้ว่าพูดประชด ฉู่หลิงเอ๋อรู้ดีอยู่แก่ใจว่า คนที่สนิทกับฉิงฉิงจริง ๆ จะไม่มีทางเรียกฉิงฉิงว่าฉันเอ๋อแน่นอน

ฉะนั้นคุณมู่คนนี้เมื่อครูคงจงใจเรียกแบบนั้นเพื่อโอ้อวด แต่ ทว่ากลับเป็นการเปิดเผยว่าคุณกับฉิงฉิงไม่ได้เป็นอะไรกันเลย หลิงเอ๋อพูดจบ ก็ไม่สนใจหัวหน้าน้อยอีก เธอกลับไปทันที หลังจากที่คุณชายสามแย่กลับไปแล้ว คนอื่น ๆ ก็แยกย้าย “เมื่อกี้ฉันพูดอะไรผิดไปเหรอ?!” หัวหน้าน้อยรู้สึกงุนงง ทำไม หลังจากที่เขาพูดเมื่อครู่นี้ เชื่อเงินกับคุณก็มีท่าทีแบบ เดียวกันเลย

“หัวหน้าน้อยครับ ผมคิดว่าคุณปล่อยไก่แล้วล่ะครับ ผมรู้สึก ว่าน่าจะมีปัญหาที่การเรียกชื่อคุณถัง” อะเฉียงเองก็ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น แต่อะเฉียงดูออกว่าหัวหน้าน้อยผิดพลาดตรงที่จงใจ เรียกชื่อนั้นอย่างโอ้อวด

“ทำไมล่ะ?” หัวหน้าน้อยตอนนี้ไม่เข้าใจจริง ๆ : “การเรียก แบบนี้ยิ่งดูสนิทก็ยิ่งดีไม่ใช่เหรอ? คุณหนูใหญ่ตระกูลถังชื่อดัง ฉันเอ๋อไม่ใช่หรือไง? ฉันเรียกจิ้นเอ๋อแล้วผิดตรงไหน? ”

“ตามหลักแล้วก็ไม่ผิดหรอกครับ แต่เท่าที่เห็นท่าทีของคุณ ชายสามเย่กับคุณ แสดงว่าผิดปกติแน่นอน ดูไม่สมจริงเลย” อะ เฉียงเองก็ไม่เข้าใจ แต่เขาก็ยังวิเคราะห์ให้หัวหน้าน้อยของตัว เองฟัง

“ถ้าหากเป็นแบบนี้จริง ๆ ก็เป็นไปได้อย่างหนึ่ง นั่นคือพวกเรา พลาดข้อมูลที่สำคัญมาก ๆ ไป” ตอนนี้หัวหน้าน้อยเก็บอาการรัก สนุกไว้ก่อน และตั้งใจคิดไตร่ตรองดู

“แกไปสืบเรื่องเกี่ยวกับคุณหนูใหญ่ตระกูลถังมาอีกสิ” สีหน้า ของหัวหน้าน้อยดูสงบนิ่งเป็นปกติแล้ว ดวงตาคู่นั้นดูจริงจังมาก ขึ้น : “เริ่มสบจากเชื่อเงินก่อน

ก่อนหน้านี้เขาเอาแต่สืบเรื่องของคุณหนูใหญ่ตระกูลถังมา โดยตลอด แต่ตระกูลถังเก็บความลับเป็นอย่างดี ทำให้เขาสืบได้

ไม่เยอะมาก

ไม่เพียงแต่เขาสืบหาข้อมูลที่เป็นประโยชน์ไม่ได้เลยเท่านั้น แม้แต่ผู้ดูแลจังก็สืบอะไรไม่ได้เหมือนกัน

ดังนั้นครั้งนี้หัวหน้าน้อยอยากเปลี่ยนมุมมองในการสืบหา ใน เมื่อความสัมพันธ์ระหว่างคุณหนูใหญ่ตระกูลถังกับเย่ซื้อเฉินไม่ธรรมดา ถ้าหากสืบจากเรื่องของเอเฉิน ไม่แน่อาจจะสามารถ สืบเจออะไรที่มีประโยชน์ก็ได้

ต้องบอกว่า เวลาที่หัวหน้าน้อยสงบนิ่งนั้นดูเฉลียวฉลาดมาก

7!!

ฉู่หลิงเอ๋อเข้าไปในลิฟต์ แล้วลงไปยังลานจอดรถชั้นใต้ดิน เพ ราะจื่อ โม่ของเธอยังรอเธออยู่ในรถ

เมื่อหลิงเอ๋อออกจากลิฟต์ ก็ตรงไปที่ด้านหน้ารถของตัวเอง จากนั้นก็เปิดประตูรถ เห็นถังจื่อไม่กำลังนั่งอยู่ในรถ และกำลัง เล่นเกมอย่างสบายใจ

“จ๋อโม่ ทำไมถึงได้ทำอย่างนี้ เมื่อครู่น้าเกือบเอาชีวิตไม่รอด แล้วนะ แต่หนูกลับเล่นเกมอยู่ที่นี่” หลิงเอ๋อเบ้ปาก อดไม่ได้ที่จะ บ่นออกมา : “ครั้งนี้ หนูเกือบทำให้น้ำตายเลยนะ”

ถังจื่อ โม่วางโทรศัพท์มือถือ แล้วเงยหน้าขึ้น มองไปที่ด้านหลัง ของหลิงเอ๋อ แล้วพบว่ามีเพียงหลิงเอ๋อคนเดียว ดวงตาเขาลุก วาวขึ้นมา รู้สึกตะลึงเล็กน้อย และดูผิดหวังด้วย

“ทำไมถึงมีน้าแค่คนเดียว?” ถังจื่อ โม่ขมวดคิ้วเล็กน้อย แล้ว เม้มปากเบา ๆ

“หมายความว่าไง? ไม่ใช่น้าคนเดียวแล้วยังจะมีใครอีก? หนู กำลังรอใคร?” ได้ยินคำพูดของถังจื่อโม่ หลิงเอ๋อก็อึ้งไปครู่ หนึ่ง : “จื่อโมจ๊ะ หนูไม่ได้หมายถึงคุณชายสามเย่หรอกใช่ไหม?