บทที่ 1012 คุณชายสามเย่โปรดเมตตา นั่นคือลูกชายแท้ๆ ของคุณนะ (3)

ในที่สุดการประมูลก็กลับสู่สถานการณ์ปกติได้สักที

ทุกคนจึงเพิ่งได้เริ่มประมูล เสียงกระดิ่งดังขึ้นต่อเนื่อง แต่ คราวนี้เสียงกระดิ่งไม่ได้ดังติดต่อกันอย่างรวดเร็วเหมือนก่อน หน้านี้ มีการเว้นช่วงกันบ้าง

ในที่สุดพิธีกรก็ได้กลับมาประกาศราคาตามปกติแล้ว ไม่ได้

แสดงราคาบนจอภาพเหมือนรอบก่อน ๆ หลังจากนี้ ไม่มีใครก่อความวุ่นวายอีก ของประมูลที่เหลืออีก ไม่กี่ชิ้นล้วนประมูลไปตามปกติ ราคาก็เป็นไปตามปกติ

“ในที่สุดไฟสงครามก็ดับลงแล้ว” ฉู่หลิงเอ๋อเอามือตบหน้าอก แล้วถอนหายใจออกมาแรง ๆ เชือกหนึ่ง : “คืนนี้น่าลุ้นน่าตื่นเต้น เกินไปแล้ว น่าตื่นเต้นยิ่งกว่าตอนที่ฉันออกไปปฏิบัติภารกิจใน เมื่อก่อนเสียอีก

แม้ว่าก่อนหน้านี้เธอค่อนข้างเป็นกังวลตลอดเวลา แต่คืนนี้ได้ เห็นอะไรที่น่าสนุกมากจริง ๆ สมใจเธอเหลือเกิน

แต่ถังจื่อ โม่กลับดูไม่ค่อยดีใจอย่างเห็นได้ชัด เขาทำหน้าบูด บึ้ง ดูจิตใจห่อเหี่ยว

“จื่อโม่จ๊ะ เป็นอะไรไปเหรอ? คืนนี้หนูเอาชนะคุณชายสามเย่ ได้แล้วนี่ ทำไมยังไม่ดีใจอีกล่ะ?” ฉู่หลิงเอ๋อเห็นสีหน้าท่าทางห่อเหี่ยวของถังจื่อไม่ก็รู้สึกแปลกใจ จอโม่ชนะแล้ว และชนะได้ อย่างสวยงามอีกด้วย แต่ทําไมถึงยังไม่ดีใจล่ะ?

ถังจื่อ โม่เม้มปาก ไม่ได้พูดอะไร แม้ว่าเขาจะชนะแล้ว แต่กลับ ไม่สามารถดึงดูดความสนใจของเอเงินได้เหมือนอย่างที่เขา

คาดการณ์ไว้

เมื่อครูเยซือเฉินจู่ ๆ ก็หยุดไปซะเฉย ๆ จากนั้นก็ไม่มีความ เคลื่อนไหวใด ๆ อีกเลย แสดงว่าเยซื้อเฉินไม่ได้สนใจในตัวเขา เลยสักนิต

เย่ซื้อเฉินมองข้ามเขาอีกแล้ว

“จื่อ โม่จ๊ะ หนูแน่ใจเหรอว่าเดี๋ยวจะให้คุณชายสามเยจ่ายเงิน ให้พวกเรา?” ตอนนี้หลิงเอ๋อไม่เข้าใจความคิดของถังจื่อ โม่เลย จริง ๆ เธอยังคิดถึงปัญหาตอนจ่ายเงินอยู่

“แน่ใจครับ” ถังจื่อโม่เงยหน้ามองเธอกะทันหัน แล้วตอบกลับ อย่างรวดเร็ว น้ำเสียงก็ฟังดูดังขึ้นเล็กน้อย

“จื่อ โม่ ที่จริงของที่พวกเราประมูลมาก็ไม่ได้เยอะมาก ไม่ได้ ราคาแพงเท่าไหร่ พวกเราสามารถจัดการเองได้นะ พวกเราอย่า รบกวนคุณชายสามเย้ดีกว่าเนอะ?” หลิงเอ๋อนึกถึงตอนที่แข่ง ประมูลกับคุณชายสามแย่อย่างดุเดือด แต่สุดท้ายกลับต้องให้ คุณชายสามเย่เป็นคนจ่ายเงิน

ถึงตอนนั้นคุณชายสามเย่จะจับพวกเขาฉีกเป็นชิ้น ๆ หรือ เปล่า? !
ของที่พวกเขาประมูลมาก็แค่สองร้อยกว่าล้านเอง ถือว่าไม่ แพงมาก เธอสามารถจัดการได้

“ไม่ได้ ต้องให้เยซือเงินเป็นคนจ่ายเท่านั้น แต่ว่าถังอโม่ กลับยืนหยัดแน่วแน่

เมื่อครูที่เขาแย่งประมูลของกับเยซื้อเฉิน แย่งกันอย่างดุเดือด ขนาดนั้น แต่สุดท้ายเชื่อเงินกลับไม่เห็นเขาอยู่ในสายตาเลย แม้แต่น้อย ราวกับว่าก่อนหน้านี้ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย

เขาไม่มีทางปล่อยผ่านไปแบบนี้แน่

เขาคิดว่าอีกเดี๋ยวจะให้เยซื้อเฉินช่วยจ่ายเงินให้เขาต้อง ดึงดูดความสนใจจากเยซื้อเฉินได้แน่นอน ถึงตอนนั้นเชื่อเงิน คงไม่มีทางมองข้ามเขาอีกแล้วล่ะมั้ง?

ถึงแม้ถังจื่อ โม่บอกว่าเป็นการทดสอบเยซื้อเฉิน แต่ที่จริง ความคิดของถังจื่อโม่คือต้องการดึงดูดความสนใจจากเยซือเฉิน ต้องการให้เย่อเฉินเห็นความสำคัญ

สำหรับเด็กที่พ่อไม่ได้เลี้ยงดูมาตั้งแต่เล็ก ๆ ที่จริงในใจของ เขายิ่งต้องการความรักจากพ่อ ทั้งคาดหวังและทั้งกลัว กลัวว่าจะ ไม่ได้รับความรักจากพ่อ กลัวว่าพ่อจะไม่ชอบตัวเอง

ถังจื่อ โม่เข้มแข็งมาตั้งแต่เด็ก และฉลาดอีกด้วย แต่กลับอ่อน ไหวยิ่งกว่าเด็กทั่วไปเสียอีก

นี่คือสาเหตุที่ถังจื่อโม่ไม่ยอมรับเยซื้อเฉิน!!

ยิ่งเย่ซื้อเฉินมองข้ามเขา ในใจเขาก็ยิ่งรู้สึกหดหู ยิ่งอยากคิดหาสารพัดวิธีเฟื่องเรียกร้องความสนใจจากเย่อเฉิน

หลิงเอ๋อเห็นท่าทางของถังจื่อ ไม่ ก็ขยับปากเล็กน้อย แต่ สุดท้ายคําพูดก็ติดอยู่ที่ปากแล้วกลืนมันลงไป

อไม่ยืนยันหนักแน่นอย่างนี้ เธอคงโน้มน้าวอะไรไม่ได้แล้ว ได้แต่หวังว่าถึงตอนนั้นคุณชายสามเยจะเมตตา ไม่โหดร้าย เกินไป

หัวหน้าน้อยในห้องหมายเลข 10 ตอนนี้ก็อึดอัดใจมาก “จบ แบบนี้เนี่ยนะ ห้องหมายเลข 11 นั่นตกลงยังไงกันแน่? เชื่อเฉ นทำแบบนี้หมายความว่าไง?

ตอนนี้หัวหน้าน้อยไม่เข้าใจจริง ๆ คนจากห้องหมายเลข 11 พุ่งเป้ามาที่เย่ซือเฉินชัดเจน ทำไมถึงได้จบลงแบบนี้ล่ะ?

“เย่ซือเฉินไม่ได้ประมูลแล้ว คนจากห้องหมายเลข 11 ก็ไม่ สามารถทําอะไรได้อีก ก็ต้องจบลงแค่นี้ล่ะครับ” อะเฉียงค่อนข้าง สงบนิ่งกว่าเยอะ แล้วตอบกลับไปตามข้อเท็จจริง

“แกว่าคนจากห้องหมายเลข 11 เป็นใครกันแน่?” หัวหน้าน้อย ตาลุกวาวขึ้นมา ดูเหมือนจะรู้สึกสนใจขึ้นมา : “แต่น่าเสียดายที่ เป็นผู้หญิงคนหนึ่ง ไม่อย่างนั้นฉันอยากเข้าไปทำความรู้จักสัก หน่อย”

หัวหน้าน้อยไม่เคยเชื่อในความสามารถของผู้หญิงเลย ใน สายตาของเขาผู้หญิงก็คือความวุ่นวาย ฉะนั้นปกติเขาจึงไม่ค่อย คบค้าสมาคมกับผู้หญิงสักเท่าไหร่
ส่วนคุณหนูใหญ่ตระกูลถังถือเป็นกรณีพิเศษ หลัก ๆ เป็น เพราะรู้ว่าคุณหนูใหญ่ตระกูลถังอาจจะเป็นลูกสาวของหัวหน้า เขาจึงเริ่มให้ความสนใจขึ้นมา จากนั้นเมื่อได้ฟังเรื่องราวต่าง ๆ ของคุณหนูใหญ่ตระกูลถัง เขาก็ยิ่งอยากรู้และสนใจคุณหนูใหญ่ ตระกูลถังมากขึ้นไปอีก

และเมื่อรู้เรื่องของคุณหนูใหญ่ตระกูลถังมากขึ้นเท่าไหร่ เขาก็ พบว่าเขายิ่งมีความอยากรู้อยากเห็นมากขึ้นเท่านั้น หลังจากนั้น เขาก็พบว่าคุณหนูใหญ่ตระกูลถังคนนี้ไม่เหมือนกับผู้หญิงคนอื่น

ลูกสาวของหัวหน้าต้องต่างกับคนอื่นอยู่แล้ว

สําหรับผู้หญิงคนอื่นในสายตาของหัวหน้าน้อยยังคงแทนด้วย คำว่าวุ่นวายเหมือนเดิม

อะเฉียงเบ้ปากเล็กน้อย เขาคิดว่าหัวหน้าน้อยของตัวเองคงจะ เป็นโสดไปตลอดชีวิตแน่นอน

เป็นผู้หญิงแล้วทำไมล่ะ? ผู้หญิงก็เก่งกาจได้เหมือนกัน

ของประมูลเหลืออยู่ไม่มากนัก แม้ว่าคนอื่น ๆ ไม่ได้แข่ง ประมูลกันเร็วเท่ากับตอนที่พวกคุณชายสามแย่ประมูลกัน แต่ก็ไม่ ได้เสียเวลาไปสักเท่าไหร่

ตอนนี้บนเวทีพิธีกรได้แนะนำสิ่งของชิ้นสุดท้ายของค่ำคืนนี้

แล้ว

ถังจื่อไม่มองสิ่งของที่อยู่บนแท่นประมูล จากนั้นก็หันไปมองทางห้องของเยซือเงินครู่หนึ่ง แน่นอนว่ามองไม่เห็นอะไรภายใน

ห้องหรอก “ผมจะไปรอที่รถนะครับ ที่เหลือฝากจัดการด้วย” ถังจื่อ โม่

สไลด์ลงจากเก้าอี้ แล้วยืนขึ้น จากนั้นก็เตรียมตัวจากไป

“จื่อ โม่ หมายความว่าไง? หนูหมายความว่ายังไง?” หลัง เอ๋ออึ้งไปเลย นี่มันอะไรกันเนี่ย?

อะไรคือการฝากให้เธอจัดการที่เหลือด้วย?

ที่เหลือคือเรื่องอะไร? ถึงตอนสุดท้ายแล้ว ที่เหลือก็คือจ่ายเงิน ไม่ใช่เหรอ? จอโม่ตั้งใจไว้ตั้งแต่แรกแล้วว่าต้องการให้คุณชายสามเย่เป็น

คนจ่ายเงินให้ แต่ตอนนี้คือโม่กลับโยนให้เธอจัดการมัน

หมายความว่ายังไง?

คือให้เธอออกหน้าไปบอกให้คุณชายสามแย่จ่ายเงินให้ฉันเห รอ? !

“คุณน้าไปหาเยซือเฉิน แล้วให้เขาจ่ายเงินแทน” ถังจื่อโม่ สบตากับหลิงเอ๋อที่กำลังตกตะลึงอยู่ แล้วตอบกลับอย่างเรียบ เฉย

“ทำไมต้องเป็นน้า? ทำไมหนูไม่ไปเองล่ะ? หนูไปด้วยตัวเองจะ ดีกว่าไม่ใช่เหรอ?” ฉู่หลิงเอ๋อตอนนี้เดาใจถึงชื่อไม่ไม่ถูกแล้ว จื่อ ไม่ต้องการดึงดูดความสนใจจากเยซื้อเฉินไม่ใช่หรือไง?

ถ้าตอนนี้จื่อ โม่เป็นคนไปหาด้วยตัวเองจะยิ่งดีกว่าไม่ใช่เหรอ?
“ผมจะรอให้เขาเป็นฝ่ายมาหาผมเอง!!” ถังจื่อไม่เบะปากเล็ก น้อย เขาไม่สามารถไปเจอกับเอเฉินตรง ๆ ได้ เขาต้องการให้ เย่อเงินเป็นฝ่ายค้นพบเขา ต้องการให้เยซื้อเฉินเป็นฝ่ายมาหา เขา