ตอนที่ 69 คืนนี้นอนเป็นเพื่อนหนู

เพียงแต่ตอนนี้เย่ซื้อเฉินขึ้นเครื่องบิน โทรศัพท์ ปิดเครื่อง ดังนั้นก็เลยโทรไม่ติด

ถังจื่อโม่แอบถอนหายใจ เขาตกใจนิดหน่อย แต่เมื่อ มองไปที่น้องสาว สายตาก็ยังคงมีความเอ็นดูอยู่เล็ก น้อย “เธอเสียงเบา ๆ หน่อย อย่าให้คุณแม่ได้ยิน” “พี่ชาย พี่หาเบอร์โทรสามีของคุณแม่เหรอ? หาเบอ โทรสามีของคุณแม่ไปทำอะไร?” ถังจื่อซีพยักหน้า จากนั้นก็ขยับเข้าใกล้หูของเขาแล้วพูดกระซิบเบา ๆ “แน่นอนว่ามีประโยชน์ เธออย่าบอกคุณแม่ก่อนนะ

เข้าใจไหม?” ถังจื่อโม่กดเสียงต่ำ เด็กสองคนกระซิบ

กระซาบลับ ๆ ล่อ ๆ

“อิ่ม อิ้มอิ้ม พี่วางใจได้ ฉันไม่บอกคุณแม่หรอก” ถังจื่อซี พยักหน้ารับประกันอย่างจริงจัง

ถังจื่อโม่รีบบันทึกเบอร์โทรของเย่ซือเฉินลงใน โทรศัพท์ของตนเองอย่างรวดเร็ว เมื่อคิดได้ก็ลบ บันทึกการโทรออกที่ไม่ได้ตั้งใจเมื่อกี้ออก จากนั้นก็คืน

โทรศัพท์ให้เป็นลั่วจิง

“ค้นหาเสร็จแล้ว? หาอะไร? อ้อใช่ลูกก็มีโทรศัพท์ไม่ใช่ เหรอ? ทำไมต้องใช้โทรศัพท์แม่หา?” เมื่อเห็นเขาเอา โทรศัพท์มาคืนเร็วขนาดนี้เป็นลั่วนิ่งก็งุนงง “ของบางอย่าง โทรศัพท์ผมก็ค้นหาไม่ได้” ประโยคนี้ ถังจื่อโม่พูดอย่างถูกต้อง โทรศัพท์ของเขาหาเบอร์โทร

ของเยซื้อเฉินไม่ได้”อะไรที่โทรศัพท์ของลูกหาไม่ได้?” เงินลั่วฉิงกระพริบ ตา สิ่งที่ค้นหาในโทรศัพท์ที่เชื่อมกับอินเตอร์เน็ตไม่ เหมือนกันเหรอ?

เพียงแต่ว่า ถังจื่อโม่ไม่ได้ตอบคำถามเธอและวิ่งหนีไป แล้ว เป็นลั่วนิ่งไม่ได้คิดอะไรเยอะ แล้วหันไปทำกับ

อาหารต่อ

“เธอมานี้ ฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอ” เมื่อทานอาหารเย็น เสร็จ เห่อถงถงเห็นเด็กสองคนเล่นกันอย่างสนุกสนาม ก็เรียกเป็นลั่วนิ่งเข้าไปในห้องหนังสือ

“มีอะไร?” เมื่อเห็นท่าทางมีลับลมคมในของเห่อถุงถุง

เงินลั่วฉิงหัวเราะเบา ๆ

“ให้เธอดูอะไรบางอย่าง” เห่อถงถงเปิดคอมพิวเตอร์ เปิดดูบางสิ่งบางอย่างที่เธอค้นเจอก่อนหน้านี้ จากนั้นก็ เลื่อนคอมมาข้างหน้าเงินลั่วเฉิง

“อะไร?” เวินลั่วฉิงขมวดคิ้ว รู้สึกประหลาดใจนิดหน่อย แต่ก็มองไปที่เนื้อหาที่แสดงบนคอมพิวเตอร์ ดวงตา ถลึงตานิดหน่อย “นี่จริงหรือปลอม?” “แน่นอนว่าจริง ดูเสร็จแล้วมีอะไรอยากพูดไหม?”

“ดีจัง” เป็นลั่วฉิงกระตุกมุมปาก มองไม่เห็นท่างทางไม่ ดีใจอะไร

“อะไรที่เรียกว่าดี เห็นสามีของเธอในสถานการณ์แบบ นี้ เธอตอบสนองแบบนี้เหรอ?” เห่อถงถุงตะลึง ค่อน ข้างโมโห “นี่มันสามีเธอนะ”

“ฉันกับเย่ซื้อเฉินก็แค่แต่งงานกันตามข้อตกลง บน สัญญาเขียนอย่างชัดจเนว่าระยะเวลาในการแต่งงาน หนึ่งปี หลังจากหนึ่งปีฉันกับเขาไม่มีความสัมพันธ์ใด ๆทั้งสิ้น” สำหรับเรื่องนี้เป็นถั่วนิ่งรู้ดีที่สุด ถ้าหากว่าทำได้ เธอหวังว่าอยากจะออกจากขอบเขตของเย่ซื้อเฉินทั้ง

หมด เห่อถงถงรู้ว่าเธอไม่มีความรู้สึกแบบนั้นกับเย่ซื้อเฉิน จริง ๆ เธอแอบถอนหายใจ แต่การซุบซิบนินทาของผู้ หญิงเมื่อไหร่ก็หยุดไม่ได้ “ดูจากรูปแล้วความสัมพันธ์ ของพวกเขาดูไม่ธรรมดามาก เธอดูนี่มีรูปพวกเขาไป โรงแรมด้วยกัน แล้วก็รู้ที่ผู้หญิงคนนี้เดินออกมาจาก บ้านของเขา เย่ซื้อเฉินกับเธออยู่ด้วยกัน การ แสดงออกของเขาก็ไม่เย็นชาเหมือนปกติ แถมยังเห็น ได้ชัดว่าทั้งสองคนรู้จักกันไม่ใช่แค่เวลาสั้น ๆ แล้วก็ ติดต่อกันมาตลอด รูปภาพพวกนี้เร็วที่สุดคือเจ็ดปีที่ แล้ว ช่วงนี้ก็คือเดือนที่แล้ว แต่ว่าที่ประหลาดก็คือทุก ครั้งที่มีข่าวแบบนี้ก็จะถูกแบน ไม่ได้ปล่อยข่าวออกมา ถ้าไม่ใช่ว่าฉันใช้วิธีพิเศษก็ไม่มีทางหาเจอ”

“ผู้หญิงคนนี้เป็นนางแบบ เพียงแต่พัฒนาที่ทวีปยุโรป แต่ทุกครั้งที่เธอมาเมือง A ก็จะมาหาเยซื้อเฉิน หรือจะ พูดว่าทุกครั้งที่มาเมือง A ก็เพื่อมาหาเย่ชือเฉิน เธอ รู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้มีความสัมพันธ์อะไรกับสามีของ เธอ?

“ฉันรู้สึกว่าดีที่สุดคือความสัมพันธ์คนรักกัน” เวินลั่วฉิง ยิ้มมุมปาก เธอตอบอย่างไม่รีบร้อน ถ้าหากผู้หญิงคนนี้คือผู้หญิงที่เย่ซื้อเฉินชอบ ถ้าเช่น นั้นก็เป็นไปไม่ได้ที่เย่ซือเฉินจะแต่งงานกับเธอเพราะ เรื่องเมื่อห้าปีก่อน กล่าวอีกนัยหนึ่งเย่ซือเฉินไม่น่าจะ ใช่ผู้ชายเมื่อห้าปีก่อนงั้นสัญญาการแต่งงานครั้งนี้ของเธอกับเย่ซือเฉินก็อาจ จะไม่ซับซ้อนอย่างที่เธอคิด และก็ไม่มีอันตรายใด ๆ ที่ เธอเป็นกังวลอยู่ในตอนนี้

เพียงแต่ว่าในเมื่อมีผู้หญิงแบบนี้อยู่ เย่ซือเฉินทำไมไม่ แต่งงานกับผู้หญิงคนนั้น ทำไมถึงมาหาเธอ? เห่อถงถงมองไปที่เธอ มุมปากกระตุกอย่างแรง “ทำไม ฉันถึงอยากจะตีเธอนะ ตอนนี้เธอกับเย่ซื้อเฉินเป็นสามี ภรรยากัน ถูกต้องตามกฏหมาย ถูกกฎหมาย! เธอก็ทำ จากการแสดงให้เป็นจริง ทำเรื่องนี้ให้เป็นเรื่องจริง ยั่งยืนยาวนาน เธอคิดว่าผู้ชายแบบเย่ซือเฉินจะพบได้ ง่าย ๆ เหรอ?”

“..” เงินลั่วชิงไม่ได้พูดอะไร เพียงแค่ดูรูปภาพพวก นั้นบนคอมพิวเตอร์ ผู้หญิงในรูปหน้าตาสวยมาก รูป ร่างก็ดีมาก แต่ว่าจู่ ๆ เธอก็รู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้หน้าตา คุ้นเคย เหมือนเคยเจอที่ไหนมาก่อน โดยเฉพาะ ใบหน้าตอนยิ้มอ่อน ๆ รูปที่ดูครึ่งหวานครึ่งโกรธ เธอมี ความรู้สึกคุ้นเคยอย่างบอกไม่ถูกจริง ๆ “มาม ทำอะไรกันอยู่คะ?” ในตอนนี้ ถังจื่อซีเปิดประตู แล้วเดินเข้ามา ใบหน้าน่ารักจิ้มลิ้มยื่นหน้าเข้ามา ในหัวของเวินลั่วฉิงจู่ ๆ ก็มีแสงผ่าน เหมือนจะมีบาง อย่างแวบผ่านสมองเธอไปอย่างรวดเร็ว แต่ว่าเร็วจน

เกินไป เร็วจนเธอตามไม่ทัน “มามีกับคุณแม่ถึงคุยธุระกัน ลูกเหนื่อยแล้วใช่ไหม อยากนอนแล้วใช่ไหมคะ?” เวินลั่วชิงเห็นลูกรักสองคน ก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะ เธอนั่งยองอุ้มลูกสาวไว้ในอ้อม

กอด
“ค่ะ” ถังจื่อซีน่าจะเหนื่อยจริง ๆ พิงเข้าร่า งกายเงินลั่วชิง “คืนนี้มานอนเป็นเพื่อนหนูได้ไหม

คะ?”

“แน่นอน” เวินลั่วชิงเข้าใจความคิดของลูกสาวอย่าง เป็นธรรมชาติ ยื่นมือออกไปสะกิดจมูกเธอ

“ดีจังเลยค่ะ” ถังจื่อซีโห่ร้องดีใจขึ้นมาทันที ท่าทาง เหน็ดเหนื่อยเมื่อกี้หายไปทันที เธอรีบวิ่งออกไปจาก ข้างนอก “พี่ชาย พี่ชายมามี้บอกว่าคืนนี้จะนอนเป็น เพื่อนหนู ไม่นอนกับสามี”

เป็นลั่วนิ่งส่ายหน้าเบา ๆ สายตาเต็มไปด้วยรอยยิ้ม

โชคดีที่วันนี้เย่ซือเฉินไปทำงานนอกสถานที่ ไม่อย่าง งั้นเธอก็ไม่สามารถอยู่กับลูก ๆ ทั้งสองได้ “เธอนอนกับสามีเธอเหรอ?” เห่อถงถุงขยับเข้ามาใกล้ เธอ ที่เล่นที่จริง

เวินลั่วฉิงเหลือบมองมาที่เธอ ไม่ได้ตอบอะไร สำหรับ เรื่องนี้เธอเขียนบนสัญญาไว้อย่างชัดเจนมาก แต่ว่าสัญญาก็คือสัญญา ถ้าเย่ซือเฉินไม่ทำตาม

สัญญา..

เธอกลัวว่าพอถึงเวลาเธอจะสูญเสียการควบคุมเรื่องนี้ หรือว่าพอถึงเวลาเธอกลัวว่าจะตกอยู่ในมือของเย่ซือ เฉิน ถ้าหากมีวันนั้นจริง ๆ เธอเชื่อว่าเย่ซื้อเฉินไม่มีทาง ปล่อยเธอแน่