บทที่ 1245 ในที่สุดก็ได้ดูช็อตเด็ดเสียที (2)

“ด๊อกเตอร์กู่ เชิญครับ”และเวลานี้ ผู้อำนวยการโรงพยาบาล ทำความเคารพ ทำท่าเชื้อเชิญอีกฝ่ายอย่างนอบน้อม ด้วย อิริยาบถของผู้อำนวยการทำให้ผู้คนตะลึงงัน ยิ่งวาจาที่ผู้อำนวย การเอ่ยออกมายิ่งทำให้สั่นสะเทือนมาก

เมื่อครูผู้อำนวยการเรียกว่าดอกเตอร์? หมายถึงหมูหรือ เปล่า?

หรือว่าหยูมาถึงแล้ว?

หรือว่าที่โรงพยาบาลจัดขบวนใหญ่โตเช่นนี้ก็เพื่อต้อนรับห

“พวกคุณทําอะไรหนะ ขัดทางผมแล้ว หลีกไป หลีกไป”มีเสียง

หนึ่งส่งมาจากนอกห้อง น้ำเสียงตรงข้ามกับผู้อำนวยการมาก ฟัง

ดูรู้สึกรำคาญใจยิ่ง

เห็นได้ชัดว่าผู้มาเยือนไม่ชอบการต้อนรับลักษณะนี้ ยังรังเกียจ ที่ขัดทางเขาอีก

“ด็อกเตอร์ครับ นี้คือห้องรักษาตัวของคุณปู่เย่ครับ “หัวหน้า แผนกคนหนึ่งอธิบาย ถึงแม้นิสัยของด๊อกเตอร์จะแย่มาก น้ำ เสียงก็ไม่ได้มีอะไรเลย ทว่าหัวหน้าแผนกคนนี้ยังคงส่งยิ้มให้ ไม่รู้สึกโกรธเลยสักนิด

เวลานี้หัวหน้าแผนกที่เป็นผู้นำของโรงพยาบาลมากันครบแล้วกระทั่งผู้อำนวยการยังมาต้อนรับด็อกเตอร์อย่างนอบน้อมด้วย ตัวเองเลย เขาจะกล้าเฉยเมยได้อย่างไร

อย่าว่าแต่ตอนนี้ด๊อกเตอร์กรำคาญที่พวกเขาขัดทางเลย ถึง แม้ด๊อกเตอร์จะด่าพวกเขาจริงๆ เขาก็ยอม ไม่เพียงแต่มีผู้นำ ของโรงพยาบาลอยู่ด้วยเท่านั้น ยังเป็นเพราะดอกเตอร์ คือไอ ดอลที่เขาเลื่อมใสศรัทธามากที่สุดด้วย เขาไม่นึกไม่ฝันเลยว่าจะ สามารถเห็นด็อกเตอร์อย่างใกล้ชิดเพียงนี้ เขาใช้เรื่องนี้โม้ให้ หมอท่านอื่นฟังได้ทั้งชาติเลยล่ะ

“ถ้าพวกคุณไม่ขัดทางผม ผมถึงนานแล้ว”เสียงหนักหน่วงดัง ขึ้นจากด้านนอกอีกครั้ง เขาอนาทรร้อนใจจะดูลูกศิษย์ แต่หน้า ประตูดันมีคนขวางทางซะงั้น ยังบอกว่าจะเชิญเขาเข้าไป มัน ทําให้เขาเสียเวลาชัดๆ

“ครับ ครับ พวกผมผิดเองครับ ขอด๊อกเตอร์โปรดอภัยพวก เราด้วยครับ”หัวหน้าแผนกกล่าวแย้มยิ้มด้วยท่าทางนอบน้อมต่อ น้ำเสียงดีจนไม่รู้จะดีเช่นไรแล้ว

“พวกเราปฏิบัติไม่ดี ทำให้ด๊อกเตอร์กู่เสียเวลาแล้วครับ”ผู้ อำนวยการก็รีบกล่าวคำขอโทษต่อจากหัวหน้าแผนกคนนี้

ท่าทีของผู้อำนวยการดีจนไร้ที่ติ ด๊อกเตอร์มาโรงพยาบาล ของพวกเขาทั้งที มันคือเกียรติของพวกเขา

ลําพังเรื่องการมาเยือนสามารถทำให้ชื่อเสียง โรงพยาบาล ของพวกเขาเป็นที่ประจักษ์มากขึ้น เพราะท่านนี้คือด๊อกเตอร์ เป็นบุคคลสำคัญในวงการแพทย์ระดับโลก ปกติไม่มีโรงพยาบาลไหนเชิญด๊อกเตอร์กไปเยือนได้สําเร็จเลย

หลายปีที่ผ่านมา โรงพยาบาลไหนไม่อยากเชิญด๊อกเตอร์ บ้าง หลายๆ โรงพยาบาลเสนอราคาสูงเพื่อจะให้ด๊อกเตอร์ไป เยือนโรงพยาบาลของตนสักครั้ง ทว่าด๊อกเตอร์กลับไม่สะทก สะท้านต่อสิ่งยั่วยุนี้เลย

และยังมีหลายโรงพยาบาลเสนอเงื่อนไขพิเศษต่างๆอีกด้วย

ทว่าก็ไม่มีโรงพยาบาลไหนเชิญดอกเตอร์กได้สำเร็จเลย

ผู้อำนวยการโรงพยาบาลสมัยก่อนคิดหาหนทางเชิญดอก เตอร์สุดความสามารถ ทว่าสุดท้ายแม้แต่หน้าของด็อกเตอร์ ไม่ได้พบเห็น

ตอนนี้ผู้อำนวยการปัจจุบันไม่ได้เพ้อฝันเรื่องอย่างนี้แล้ว ทว่า สิ่งที่เหนือความคาดหมายก็คือ วันนี้ไม่ได้เชื้อเชิญ แต่ด็อกเตอร์ กลับมาเสียเอง แถมยังมาตรวจสุขภาพให้กับคนไข้ของพวก เขาด้วย

เรื่องเช่นนี้ทำให้ผู้อำนวยการไม่กล้าเชื่อเลย เขารู้สึกตัวล่อง ลอยอย่างบอกไม่ถูก

ก่อนหน้านี้บุคลากรในโรงพยาบาลของพวกเขาก็ดูถ่ายทอด สดเรื่องคุณปู่เย่กับเด็กคนนี้ด้วย จึงรู้ว่าเด็กโทรบอกให้คุณลุง ของตนเชิญคุณชายสองโจ๋วกับด๊อกเตอร์กู่มาที่โรงพยาบาลแห่ง

เวลาต่อมาเรื่องนี้ก็ถูกกระพือข่าวภายในโรงพยาบาลอย่างทั่วถึงด้วย ทว่าคนส่วนมากไม่ได้จริงจังอะไร พวกเขาในฐานะแพทย์ ย่อมรู้ดีกว่าใครว่าเชิญตัวคุณชายสองโวยากแค่ไหน ส่วนคุณ หมอยิ่งเป็นไปไม่ได้แล้วใหญ่

ในความคิดของพวกเขาคือ ไม่มีใครเชิญคุณหมอกมาได้ เพราะคุณหมอเป็นบุคคลที่ไม่สะทกสะท้านต่อสิ่งใด

ดังนั้นทุกคนจึงดูเพื่อความบันเทิงใจเท่านั้น

ทว่าไม่ถึงครึ่งชั่วโมง คุณชายสองโจวก็มาจริงๆ พวกเขาเห็น คุณชายสองโจ๋วผ่านถ่ายทอดสด จึงจะรู้ว่าคุณชายสองโจวมายัง โรงพยาบาลของพวกเขาจริงๆแล้ว

ดังนั้นจึงมีคนตั้งข้อสันนิษฐานว่าด๊อกเตอร์จะมาหรือไม่

ถึงแม้ผู้อำนวยการรู้สึกว่าเป็นความคิดที่ไร้เดียงสามาก มัน เป็นไปไม่ได้เลย เพราะผู้อำนวยการรู้ดีอย่างถ่องแท้ว่าด๊อกเตอร์ กู่เชิญยากเพียงใด

ทว่าหากด๊อกเตอร์มาล่ะ? สมมุติว่ามาล่ะ?

เมื่อก่อนผู้อำนวยการสมัยก่อนคิดหาวิธีเชิญด๊อกเตอร์ สารพัด ทว่าก็ไม่มีโอกาสเลยสักนิดเดียว ขอเพียงมีโอกาสอันริบ

หรี่ ผู้อำนวยการก็จะไม่ปล่อยให้หลุดลอย ตอนนี้โอกาสของเขา ความเป็นไปได้ของเขาสูงกว่าผู้อำนวย

การสมัยก่อนเยอะเลย

สถานการณ์เช่นนี้ หากถึงเวลานั้นด๊อกเตอร์มาจริงๆ หากเขา ไม่ได้เตรียมตัวล่วงหน้าอย่างดี คาดว่าต้องโดนผู้อำนวยการเก่าถลกหนังแน่แท้

จะว่าไป ด้วยความสำคัญของคุณชายสองโจวในแวดวงการ แพทย์ พวกเขาก็ควรให้การต้อนรับขับสู้ดีๆ มันไม่ได้เป็นเพียง เกียรติของโรงพยาบาลของพวกเขาแล้ว มันยังสามารถช่วย โฆษณาโรงพยาบาลของพวกเขาอีกทางด้วย

เสียดายที่ก่อนหน้านี้พวกเขาไม่คิดว่าจะเป็นไปได้ ดังนั้นจึง

พลาดโอกาสต้อนรับที่ดีงามไป

ดังนั้น ผู้อำนวยการจึงอยากคว้าโอกาสนี้ไว้ เพื่อด๊อกเตอร์จะ มาจริงๆ?

เขาเตรียมตัวแล้ว หากด๊อกเตอร์ก็ไม่เป็นไร เพราะผู้อำนวย การเก่าเคยเตรียมตัวเพื่อเชิญด๊อกเตอร์หลากหลายวิธีแล้ว ทั้ง เวลายังยาวนานหลายสิบปีด้วย

ถ้าเกิดด๊อกเตอร์มาจริงๆ งั้นก็…….

อันที่จริงตอนที่ผู้อำนวยการพาหมอไปต้อนรับหน้าประตู เป็น เพียงการเสี่ยงโชคเท่านั้น เพราะผู้อำนวยการเองก็ไม่กล้าเชื่อว่า ด็อกเตอร์กู่จะมาจริงๆ

ชั่ววินาทีที่เขาเห็นด๊อกเตอร์เดินเข้ามาในประตูโรงพยาบาล เขายังคิดว่าตัวเองตาฝาด คิดว่าตัวเองกำลังฝันเฟื่องอยู่ คิดว่า ตัวเองอยากให้ด๊อกเตอร์มามากเกินไปจึงเกิดภาพหลอนขึ้น

จนได้ยินเสียงคนด้านข้างโห่ร้องด้วยความยินดี ผู้อำนวยการ จึงได้สติ เขาถึงเชื่อในสิ่งที่ตัวเองเห็น ถึงจะเชื่อว่าด๊อกเตอร์มาที่โรงพยาบาลของพวกเขาจริงๆ วินาทีนั้นผู้อำนวยการรู้สึกตื่น ตันจนพูดไม่ออก

เดินจากประตูโรงพยาบาลถึงประตูห้องคนไข้อารมณ์ของผู้ อำนวยการไม่ได้เรียบเฉยเลย ล้วนแล้วแต่ตื่นเต้นดีใจด้วยกันทั้ง สิ้น

“คนล่ะ? อยู่ไหน? “ด็อกเตอร์ก็ไม่ใช่คนไร้เหตุผลขนาดนั้น

เขามาถึงนอกห้องคนไข้แล้ว คนที่เขาอยากเจอก็ได้เห็นแน่นอน

ฟังจากน้ำเสียงก็รู้ว่าด๊อกเตอร์กรีบร้อนมาก เขาอยากเจอ ความที่เขามุ่งหมายสักเต็มประดา

ซึ่งคนที่ด๊อกเตอร์กู่เอ่ยถึงขนาดนี้ก็คือเด็กน้อยถังจื่อไม่อยู่ แล้ว

ทว่าคนอื่นกลับคิดว่าคนที่ด๊อกเตอร์กู่เอ่ยถึงคือคุณปู่เย่

“คุณปู่เย่อยู่ในห้องนี้ครับด็อกเตอร์กู่เชิญครับ ผู้อำนวยการ ทำท่าเชิญอีกครั้ง ครั้งนี้ด๊อกเตอร์เดินมาอยู่ตรงหน้าประตูห้อง แล้ว

คนในห้องจึงเห็นเขาในที่สุด

ชั่วพริบตานั้น นักข่าวทุกคนต่างพากันอึ้งตาค้าง ด็อกเตอร์ มาจริงๆ? มาจริงๆเหรอ?!

เวลานี้คอมเมนต์ในโซเชียลถล่มทลายอีกครั้ง “ด๊อกเตอร์กู่มาแล้วจริงๆ ดูจากรูปการณ์แล้วต้องจริงแน่นอนผู้นำในโรงพยาบาลทั้งหมดคงให้การต้อนรับอย่างดี พิธีเช่นนี้ คงมีเพียงด๊อกเตอร์กู่ที่คู่ควรแล้วล่ะ

“คุณลุงเก่งมากเลย ถึงกับเชิญด๊อกเตอร์กู่มาได้

“ตอนนี้ยิ่งรู้สึกสงสัยสถานะของคุณลุงท่านนี้มากขึ้นแล้ว คุณ ลุงท่านนี้เป็นใครมาจากไหนกันแน่”

“คุณลุงท่านนี้ต้องเป็นผู้หลักผู้ใหญ่แน่ๆ แค่ไม่รู้ว่าเป็นผู้ใหญ่

มีอิทธิพลด้านไหน

“อยากรู้สถานะของคุณลุงท่านนี้จริงๆ ขอรู้สถานะคุณลุง หน่อย”

“ขอเหมือนกัน ขอรู้สถานะคุณลุงหน่อย!! ”

“ขอรู้สถานะคุณลุงหน่อย!! ”

จากนั้นคอมเมนต์ก็ท่วมจอด้วยคำที่ว่า ขอรู้สถานะของคุณลุง ต้องบอกว่ามีความเป็นไปได้สูงที่คุณลุงท่านนี้จะเผยรูปโฉมสู่ สาธารณชน

“ตอนด๊อกเตอร์มา ผู้นำทุกคนก็ให้การต้อนรับเป็นอย่างดี ทำไมตอนที่คุณชายสองโจ๋วมาถึงไม่มีการเคลื่อนไหวเลยสักนิด ล่ะ? “มีคนอดถามเสียงกระซิบไม่ได้

“คงเป็นเพราะตอนแรกผู้นำในโรงพยาบาลไม่คิดว่าเป็นจริง ดังนั้นคงคิดไม่ถึงว่าคุณชายสองโจ๋วจะมามั้ง? ”

“เห็นด้วย หากคุณชายสองโจ๋วไม่ปรากฏ ผู้นำโรงพยาบาลคงไม่เชื่อว่าด๊อกเตอร์จะมาด้วยแน่นอน ดังนั้นหากไม่มีคุณชาย สองโจ๋วเดินทางมาก่อน คงไม่มีการต้อนรับใหญ่โตแก่ด็อกเตอร์ กูหรอก”

“ดังนั้นคุณชายสองโจ๋วไข้ตัวเองทอดสะพานให้แก่ต๊อกเตอร์ อยากรู้ความขมขื่น ในใจคุณชายสองโจ๋วมาก

คุณชายสองโจ๋วไม่สำเหนียกเรื่องพวกนี้อยู่แล้ว ทางกลับกัน คุณชายสองโจ๋วไม่เคยชื่นชมต่อสิ่งเหล่านี้เลย เขาเลี่ยงได้ก็จะ เลี่ยงเสมอมา ตอนเขามาจงใจไม่เดินเข้าทางประตูใหญ่ด้วย

ดังนั้นเวลานี้คุณชายสองโจวอุ้มถังจื่อโม พลางมองด็อกเตอร์ ด้วยอารมณ์ระรื่น เมื่อดอกเตอร์มาถึงก็ควรจะฉายช็อตเด็ด เสียที!!

วันนี้เขาจะดูความบันเทิงใจสักครั้ง!!

เวลานี้คุณย่าเย่อารมณ์ไม่ดีสักเลย สีหน้าแปรเปลี่ยนไปมา หลายตลบ ดวงตากะพริบวาวโรจน์ คุณย่าเย่คิดไม่ถึงว่าคุณลุง ของเด็กจะเชิญหยูมาได้จริงๆ

ก่อนหน้านี้ท่านมั่นใจนักหนาว่าเด็กคนนี้เชิญหมาไม่ได้ ดัง นั้นจึงปริปากบอกว่าท่านไม่สงสัยกับผลตรวจของคู่หยู ตอนนี้ห ยูมาถึงแล้ว…