บทที่ 1196 การตัดขาดของคุณชายสามเย่ น่าตกตะลึง อย่างมาก (1)

“นายเอา ให้เลขาหลิวตอนนี้ได้เลย” ทว่าเห็นได้ชัดว่าเยอ

เฉินไม่คิดจะเลี่ยง เขาบอกให้คุณชายห้างเอาใบรับรองออกมา

แล้วยื่นให้เลขาหลิว เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว เขาไม่รู้สึกว่าเรื่องอะไร

จําเป็นต้องเลี่ยง!!

“อืม ครับ” คุณชายห้างชะงัก เหนือความคาดหมายเล็กน้อย ดูเหมือนตอนนี้พี่สามไม่สนใจอะไรแล้วทั้งนั้น

ถึงแม้ภายในใจของคุณชายห้านิ่งจะมีความคิดมากมาย แต่ เขาไม่ลังเลที่จะเชื่อฟังคำพูดของคุณชายสามเย่ หยิบใบรับรองที่ เพิ่งเขียนเมื่อครู่ออกมา แล้วยื่นให้เลขาหลิว

ถึงแม้เลขาหลิวจะไม่ทราบเรื่อง ใบรับรองมาก่อน แต่ก่อนหน้า นี้ตอนอยู่ในห้องทำงานเขาได้ยินคุณชายห้านิ่งคุยโทรศัพท์กับ ท่านประธาน เลขาหลิวเองก็พอจะเอาได้แล้วว่าคืออะไร เลขา หลิวรีบรับมาทันที

“คืออะไรครรับ? สิ่งที่คุณชายห้าจึงยื่นให้เลขาหลิวคือ อะไร? ! ” นักข่าวล้วนสายตาเฉียบแหลม ยิ่งไปกว่านั้นเชื่อ เฉินไม่มีท่าทีจะหลีกเลี่ยงแต่อย่างใด คุณชายห้างจะไม่ได้ ระมัดระวังเป็นพิเศษ ดังนั้นนักข่าวมากมายจึงมองเห็น

“เหมือนจะเป็นเอกสาร? แต่ไม่รู้ว่าคือเอกสารอะไร?”
“คุณชายห้างเอาเอกสารมาส่งให้ประธานเยู่ในตอนนี้ หมายความว่าอะไร? เกี่ยวข้องกับองค์กรโกสต์ซิตี้ไหม?”

“เวลานี้คุณชายห้านิ่งเอาเอกสารขององค์กร โกสต์ซิตี้มาให้

คุณชายสามเย่ นี่ดูไม่สมเหตุสมผลเลยรึเปล่า?”

“ถ้าอย่างนั้นเวลานี้คุณชายห้าจึงต้องเอาเอกสารอะไรมาให้ คุณชายสามเยถึงจะสมเหตุสมผลล่ะ? หรือว่าจะเป็นเอกสารที่เจ้า หญิงขององค์กรโกสต์ซิตี้จดทะเบียนสมรสกับคุณชายสามเ หรือว่าจะเป็นทะเบียนสมรสระหว่างเจ้าหญิงขององค์กรโกสต์ซิตี้ กับคุณชายสามเย่?”

“เอ๊ะ เรื่องนี้มีความเป็นไปได้”

“ไม่น่าจะเป็นไปได้รึเปล่า? คุณปู่เย่เพิ่งประกาศข่าวการหมั้น หมายระหว่างคุณชายสามเย่กับเจ้าหญิงขององค์กร โกสต์ซิตี้ เป็นไปไม่ได้ที่จะแต่งงานกันเร็วขนาดนี้ อีกทั้งถ้าหากว่าคุณชาย สามเย่กับเจ้าหญิงขององค์กรโกสต์ซิตี้จดทะเบียนสมรสด้วยกัน แล้วจริงๆ คุณปู่เย่าเป็นคนที่อยากจะป่าวประกาศให้ทุกคนรู้ว่า ตระกูลเย่กับองค์กรโกสต์ซิตี้แต่งงานกัน เมื่อเทียบกับการหมั้น หมายแล้วการจดทะเบียนสมรสเป็นเรื่องใหญ่ยิ่งกว่า เป็นจริงยิ่ง กว่า ถ้าจริงขนาดนี้ คุณปู่เย่ไม่มีทางที่จะไม่พูด

ชั่วครู่หนึ่งทุกคนพากันพูดไปต่างๆนานา ล้วนพากันคาดเดา และแน่นอนว่าไม่มีใครเดาถูก

“พี่สาม พี่จะทำแบบนี้จริงๆเหรอ? พี่ต้องคิดให้ดีนะ นี่ไม่ใช่ เรื่องเล็ก อีกทั้งถ้าทำเรื่องนี้ลงไปแล้ว …..” คุณชายห้านิ่งขยับเข้าไปใกล้เขือเฉิน พูดสิ่งที่เขาเป็นกังวลออกมาเบาๆ เขา ต้องการให้ สามคิดพิจารณาอย่างมีสติ

เขือเฉินไม่ได้พูดอะไร มีเพียงสายตาคู่นั้นที่มองไปทางเขา มองไปทางเขาครู่หนึ่ง แววตานั้นดูเหมือนนิ่งสงบ ทว่ากลับทำให้ คุณชายห้างรับรู้ถึงความรู้สึกที่แน่วแน่จนไม่มีวันเปลี่ยนใจใดๆ ได้อีก คําพูดที่คุณชายห้าจึงยังไม่ทันพูดจบก็กลืนลงคอไปเสีย อย่างนั้น

“ต่อจากนั้น ท่านประธานของเราจะแถลงข่าว ทุกคนไม่จำเป็น ต้องถามทีละคน ดังนั้นทุกคนไม่ต้องเบียดเสียดมาอยู่ด้านหน้า เบียดมาอยู่ด้านหน้าก็ไร้ประโยชน์ ท่านประธานของเราไม่มีทาง ตอบปัญหาอื่น” ประสิทธิภาพในการทำงานของเลขาหลิวสูงมาก ถึงแม้จะเชิญนักข่าวมามากมาย ถึงแม้จะอยู่นอกตึกบริษัท ไม่มี เก้าอี้แม้แต่ตัวเดียว แต่เลขาหลิวก็สามารถควบคุมสถานการณ์ ได้อย่างรวดเร็ว

“ประธานเย่จะแถลงข่าวเรื่องอะไรกันแน่? จะเริ่มแถลงข่าวเมื่อ ไหร่?” นักข่าวต่างรู้จักนิสัยของคุณชายสามเย่เป็นอย่างดี รู้ดีว่า เลขาหลิ่วพูดความจริง ดังนั้นจึงไม่เบียดเสียดมาด้านหน้าอีก เพียงแค่รอเยซือเฉินแถลงข่าวด้วยความใจร้อนเท่านั้น

เพราะถึงอย่างไรคุณชายสามเย่จัดงานแถลงข่าวยิ่งใหญ่แบบ นี้ ต้องไม่ใช่เรื่องเล็กๆอย่างแน่นอน

เพราะสื่อหลายสำนักต่างพากันถ่ายทอดสด ถึงแม้เยซื้อเฉินจะ ไม่ได้เอ่ยปากพูดอะไร แต่ตอนนี้ถ่ายทอดสดที่เกี่ยวข้องใกล้จะเป็นพาดหัวข่าวใหญ่แล้ว อีกทั้งช่องแสดงความคิดเห็นด้านล่าง ก็แทบจะระเบิดแล้ว

บ้านตระกูลเย่ หลังจากคุณปู่เย่และคุณย่าเข่ประกาศเรื่องงาน หมั้นแล้วก็ติดตามข่าวสารมาโดยตลอด ดังนั้นพวกเขาจึงเห็น ถ่ายทอดสดตั้งแต่แรกทันที

“ชื่อเฉินแถลงข่าวในเวลานี้ได้ยังไง เขาจะทำอะไร?” สีหน้า ของคุณย่าเย่เปลี่ยนไปเล็กน้อยตอนเห็นถ่ายทอดสด น้ำเสียง เคล้าไปด้วยความกังวลอย่างเห็นได้ชัด “ซื้อเงินคงจะไม่ทำ อะไรเหลวไหล ใช่ไหม?”

คุณย่าเย่ยังจำเหตุการณ์เมื่อคราวก่อนตอนที่เชื่อเงินจัดงาน แถลงข่าวได้เป็นอย่างดี ครั้งนั้นเชื่อเงินแถลงข่าวตอกหน้าพวก เขา ครั้งนี้เยซือเฉันคงจะไม่ทำแบบนั้นอีกแล้วใช่ไหม?

“เขาคงไม่แถลงข่าวเหมือนครั้งที่แล้ว ที่บอกว่าจะแต่งงา นกับเงินลั่วนิ่งแค่คนเดียว ไม่มีวันแต่งงานกับองค์หญิงขององค์ กรโกสต์ชิตี้รึเปล่า?” สิ่งที่คุณย่าเย่เป็นกังวลที่สุดคือเรื่องนี้ แน่นอนตอนนี้การแต่งงานกับเจ้าหญิงขององค์กรโกสต์ซิตี้ได้ กําหนดเอาไว้แล้ว ต่อให้เยซื้อเฉินไม่ยอมก็ไม่ได้ คุณย่าเย่เป็น กังวลว่าจะทำให้หัวหน้าขององค์กรโกสต์ซิตี้ไม่พอใจ

ได้ยินว่าหัวหน้าขององค์กรโกสต์ซิตี้คนนี้เข้าข้างคนของตน อย่างมาก

“เขากล้าเหรอ ถ้าเขากล้าทำอะไรเหลวไหลอีก ผมจะไล่เขา ออกไปจากตระกูลของเรา อย่าหวังที่จะได้อะไรของตระกูลเย่”สีหน้าของคุณปู่เย่เคร่งขรึม พูดเสียงเหี้ยม: “ผมไม่เชื่อว่าเขาจะ ยอมทิ้งทุกอย่างของตระกูลเย่ ตอนนั้นเขาทำทุกอย่างเพื่อที่จะให้ บริษัทตระกูลเย่กรุ๊ปอยู่ในกำมือ

“ฉันเป็นกังวลว่าเขาจะพูดเหลวไหลอะไรออกมา ถึงเวลานั้น ถ้าหากหัวหน้าองค์กรโกสต์ซิตี้ไม่พอใจขึ้นมา ไม่เป็นผลดีกับทั้ง ซื้อเฉิน ไม่เป็นผลดีกับทั้งตระกูลเย่ และไม่ดีกับการแต่งงาน ระหว่างทั้งสองตระกูล” คุณย่าเย่พูดจาดี แต่ว่ามีแค่เธอเท่านั้นที่ รู้ดีว่าความคิดที่แท้จริงภายในใจของเธอคืออะไร

“ผมโทรหาเขาตอนนี้และจะพูดกับเขาให้ชัดเจน ถ้าเขาลอง ทำเรื่องเหลวไหลก็ลองดู” คุณปู่เย่ดูเป็นกังวลอย่างเห็นได้ชัด ตั้งแต่เล็กจนโต เย่ชื่อเฉันไม่ได้เชื่อฟังเขามากเท่าไหร่ ไม่ว่าจะ เป็นเรื่องที่บริษัท หรือว่าเรื่องแม่ของเยซื้อเฉิน สุดท้ายเยซื้อเฉิน ล้วนไม่เชื่อฟังเขา

ครั้งที่แล้วเย่อเฉินจัดงานแถลงข่าวเพื่อปกป้องเงินถั่วนิ่ง ทำ เรื่องที่ขัดกับพวกเขา คุณปู่เย่จ๋าได้เป็นอย่างดี

คุณปู่เย่รีบหยิบโทรศัพท์ออกมา แล้วโทรไปหาเยซื้อเฉิน แต่

ว่าโทรศัพท์ดังอยู่หลายครั้ง เชื่อเงินก็ไม่ยอมรับสาย

คุณปู่เย่ เห็นภาพเหตุการณ์ด้านล่างตึกใหญ่บริษัทตระกูลเย่ กรุ๊ปผ่านถ่ายทอดสด ทางด้านเชื่อเงินกลับไม่มีปฏิกิริยาแม้แต่ น้อย คุณปู่เย่ โทรติดต่อกันหลายสาย เชื่อเงินไม่ยอมรับสาย สีหน้าของคุณปู่เย่แย่ยิ่งกว่าเดิม

“ซือเฉันอาจจะไม่ได้พกโทรศัพท์เอาไว้ ฉิงถึงก็อยู่ด้วย คุณลองโทรหาฉิงถึงดูสิคะ” คุณย่าเย่เห็นว่าโทรไม่ติดสักที ภายใน ใจรู้สึกเป็นกังวลอย่างมาก เธอกลัวมากว่าเยซือเฉินจะพูดเรื่องที่ ไม่ควรพูด

“จริงด้วยๆ โทรหาฉิงถิง” คุณปู่เย่รีบหาเบอร์โทรศัพท์ของ ฉิงถึงแล้วโทรออกทันที จึงถึงอยู่ที่นั่นด้วย ขอเพียงโทรหาฉิงถึง ติดก็สามารถคุยกับเย่ซือเฉินได้แล้ว

เวลานี้สถานการณ์ใต้ตึกบริษัทตระกูลเยกรุ๊ปถูกเลขาหลิว ควบคุมได้พอประมาณแล้ว ดังนั้นจึงไม่ได้วุ่นวายเหมือนก่อน หน้านี้ ทันทีที่โทรศัพท์ของคุณชายห้างดัง เขาก็ได้ยินทันที เขา หยิบโทรศัพท์ออกมา หลังจากมองดูเบอร์ที่แสดงบนหน้าจอ มุม ปากอดไม่ได้ที่จะกระตุกขึ้น คุณปู่เยโทรศัพท์มาหาเขาในเวลานี้ ต้องเป็นเพราะเห็นถ่ายทอดสดแล้วแน่นอน

เห็นได้ชัดว่าตอนนี้คุณปู่เย่ต้องการคุยกับพี่สาม

คุณชายห้าฉิงจับโทรศัพท์แล้วเดินเข้าไปใกล้เซือเฉิน พูด เสียงเบา : “พี่สาม คุณปู่เย่โทรมา ผมควรรับสายหรือไม่รับ สาย?”

เยซือเฉินเพียงแค่กวาดตามองเขานิ่งๆ ไม่พูดแม้แต่คำเดียว คุณชายห้าฉงชะงักเล็กน้อย ท่าทีของพี่สามคือให้เขารับสาย หรือว่าไม่ให้เขารับสายล่ะเนี่ย?

พี่สามช่วยใบ้ให้เขาหน่อยไม่ได้หรือไง?

โทรศัพท์ดังไม่หยุด คุณชายห้านิ่งเห็นเปซื้อเฉินไม่มีปฏิกิริยาใดๆ ครุ่นคิด แล้วรับสาย เพราะถึงอย่างไรเรื่องที่พี่สามจะทำต่อ จากนี้เกี่ยวข้องกับคุณปู่เย่อย่างมาก เวลานี้ควรจะให้โอกาสคุณ ปู่เย่ในการพูดเกลี้ยกล่อม

บางทีพี่สามอาจจะเปลี่ยนความคิดเพราะคำพูดของคุณปู่เย่ ก็ได้

“ฉิงถึง ให้ซื้อเฉินรับสาย” ทันทีที่คุณชายห้างรับสายเสียง คุณปู่เย่ก็ดังขึ้น เป็นเสียงตะคอกอย่างชัดเจน เปี่ยมไปด้วยความ โมโห โกรธเคืองอย่างมาก

คุณชายห้าจึงลอบถอนหายใจในใจ ตอนนี้พี่สามยังไม่ได้ทำ อะไร คุณปู่เย่ก็โมโหขนาดนี้แล้ว เรื่องที่พี่สามจะทำต่อจากนี้ไม่ ทำให้คุณปู่เย่เครียดตายหรือไง?

คุณชายห้านิ่งมองเยซื้อเฉินที่ยืนอยู่ข้างเขา ได้ยินเสียงตะคอก ของคุณปู่เย่ดังมาจากโทรศัพท์ จึงยื่นโทรศัพท์ไปข้างหูเยซือเฉิน คุณปู่เย่มีอะไรจะพูดก็รีบพูดกับพี่สามเถอะ ไม่อย่างนั้นเกรงว่าจะ ไม่มีโอกาสพูดแล้ว

“เย่ซือเฉิน แกทําบ้าอะไรของแก แกจัดงานแถลงข่าวในตอน

นี้คิดจะทำอะไร?” เวลานี้กล้องของทุกสื่อจับหน้าเยซื้อเฉิน ดังนั้น

โทรศัพท์ที่คุณชายห้านิ่งขึ้นไปข้างหูของเชื่อเงินสามารถมอง

เห็นผ่านถ่ายทอดสดได้ ไม่รอเย่ซื้อเฉินพูดอะไร คุณปู่เย่ก็ตะคอกออกมาทันที