บทที่ 1187 คุณชายสามแย่ใช้อำนาจครอบงำ (2)

“หัวหน้า เรื่องแต่งงานคุณปู่เย่เป็นคนกำหนดเอาไว้แล้ว อีกทั้ง คุณปู่เย่ก็ได้ประกาศออกไปแล้วด้วย คนนอกไม่รู้ถึงสถานการณ์ ที่แท้จริงของเฉิงโหราโหราที่อยู่ในองค์กรโกสต์ซิตี้ เพราะฉะนั้น แล้วสถานการณ์แบบนี้เกรงว่าเยซื้อเฉินเองก็จะไม่มีวิธีดีๆ อะไร หรอกหรือเปล่าครับ? ” ในใจของผู้ดูแลจึงมีความกังวลเพิ่มขึ้น เห็นได้ชัดว่าหัวหน้ามีเจตนาที่จะทำให้คนลำบากใจนั่นเอง

“ไม่มีทางไม่มีวิธีหรอก หลักๆแล้วดูว่าเขามีใจหรือเปล่าต่าง หาก?” ช่างกวนหงเองก็ไม่ได้ปกปิดเจตนาของตัวเองแล้วเช่นกัน “ในสถานการณ์แบบนี้จะสามารถทดสอบคนๆนึงได้ดีที่สุด ทดสอบจิตใจของคน ทดสอบนิสัยของคน แล้วก็ยิ่งเป็นการ ทดสอบความสามารถของคนๆนึงอีกด้วย”

ทุกอย่างที่ช่างกวนหงทำเช่นนี้จะต้องมีความคิดในแบบของ เขาอย่างแน่นอน เขาอยากจะอยากเห็นว่าเยซื้อเฉินคนนี้มีความ สามารถอะไรกันแน่?

“หัวหน้าครับ หัวหน้าโหดร้ายเกินไปแล้ว” ผู้ดูแลจังได้ยิน หัวหน้าตัวเองแล้วถึงได้รู้สึกอึ้งไปอีกครั้ง หัวหน้า สถานการณ์ แบบนี้ยากมากนะครับสําหรับเชื่อเงิน

“ยากสิถึงจะดี ถ้าหากไม่ยากก็ไม่มีประโยชน์หรอก” เรื่องที่ ช่างกวนหงตัดสินใจแล้วไม่สามารถจะเปลี่ยนแปลงได้ : “ถ้าหาก เขาผ่านการทดสอบนี้ไม่ได้…………
คําพูดของชางกวนหงหยุดชะงักไป แล้วจู่ๆเขาก็นึกขึ้นมาได้ ตอนนี้เขาไม่ได้มีตำแหน่งที่จะไปก้าวก่ายเรื่องของคุณหนูใหญ่ ตระกูลถัง เพราะถึงอย่างไรเป็นเพียงแค่สิ่งที่อะเหลียงสงสัยก่อน หน้านี้ว่าเธออาจจะเป็นลูกสาวของเขา แต่ก็ไม่สามารถมั่นใจได้

ดังนั้น ความจริงแล้วเขากับคุณหนูใหญ่ตระกูลถังไม่ได้มี ความสัมพันธ์อะไรต่อกัน อย่างน้อยๆ ตอนนี้ก็ยังไม่มี

เขาไม่มีอำนาจที่จะไปสนใจเรื่องของคุณหนูใหญ่ตระกูลถัง จริงๆ

“รอดูก่อนแล้วกัน” ช่างกวนหงขมวดคิ้วขึ้นเล็กน้อย น้ำเสียง เปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด เปลี่ยนไปดูหม่นหมองอยู่บ้าง

“หัวหน้า เป็นอะไรครับ?” ผู้ดูแลจังติดตามอยู่ข้างกายช่าง กวนหงมาหลายสิบปี ความผิดปกติเล็กๆน้อยๆของช่างกวนหง เขาก็สามารถรับรู้ได้ ผู้ดูแลจ้งรับรู้ได้ถึงการเปลี่ยนแปลงของ อารมณ์หัวหน้าตัวเองได้อย่างชัดเจน

“ไม่เป็นไร เรื่องอะเฉิงทางนั้นตรวจสอบกันเป็นอย่างไรบ้าง? ช่างกวนหงไม่ได้พูดอะไรมากอีก แต่กลับเบี่ยงประเด็นสนทนา แทน

“ผมให้คนแจ้งไปยังหัวหน้าน้อยแล้วครับ ทางหัวหน้าน้อย คงจะมีผลลัพธ์ออกมาได้ในเร็วๆนี้ครับ” ผู้ดูแลจ้งรับรู้ได้ถึงการ เปลี่ยนแปลงทางอารมณ์ที่เปลี่ยนไปอย่างหม่นหมองของหัวหน้า ตัวเองแล้ว ในใจของผู้ดูแลจังก็เปลี่ยนไปอย่างจริงจังและหนัก แน่นด้วยเช่นกัน หัวหน้าจะต้องนึกถึงอะไรขึ้นมาอย่างแน่นอน
“หัวหน้าครับ รอให้ตรวจสอบคนที่อยู่เบื้องหลังคนนั้นออกมา แล้ว หัวหน้าก็จะสามารถเจอกับคุณหนูใหญ่ตระกูลถังได้แล้ว ครับ ถึงตอนนั้นก็จะสามารถรู้ได้แล้วว่าคุณหนูใหญ่ตระกูลดังนั้น คือเจ้าหญิงแห่งองค์กรโกสต์ซิตี้หรือเปล่า” ผู้ดูแลจ้งรู้ว่าทำไม หัวหน้าของตัวเองนั้นถึงรู้สึกเสียใจ เรื่องที่จะทำให้หัวหน้าเสียใจ ได้นั้นมีอยู่เพียงสองเรื่อง หนึ่งคือเรื่องที่เกี่ยวกับคุณนาย และ สองคือเรื่องที่เกี่ยวกับคุณหนูใหญ่ตระกูลถัง

จู่ๆอารมณ์ของหัวหน้าก็ดูหม่นหมองลง แล้วตอนนี้ก็เอ่ยถาม ถึงเรื่องของหัวหน้าน้อยขึ้นมาอีก จะต้องเป็นเพราะคุณหนูใหญ่ ตระกูลถังอย่างแน่นอน

“อะจัง บางครั้ง ฉันก็รู้สึกกังวล……….” ดวงตาของชางกวนหง มองไปยังรูปภาพตรงหน้า คำพูดหยุดลงอีกครั้ง

แต่ผู้ดูแลจ้งนั้นกลับเข้าใจความหมายของหัวหน้า หัวหน้า ครับ ความสามารถของอะเหลียงหัวหน้าก็ชัดเจนดี อะเหลียงไม่ ได้รู้สึกสงสัยอย่างไม่มีที่มาที่ไป ในเมื่ออะเหลียงกล้าพูดกับ หัวหน้า จะต้องมีความมั่นใจอยู่บ้างอย่างแน่นอนครับ เพราะ ฉะนั้นมีความเป็นไปได้มากที่คุณหนูใหญ่ตระกูลถังจะเป็นลูกสาว ของหัวหน้า”

ผู้ดูแลจ้งไม่อยากจะเห็นหัวหน้าของตัวเองเสียใจจริงๆ ดังนั้น จึงคิดหาวิธีมาปลอบหัวหน้าตัวเอง : “หัวหน้า ถ้าหากถึงตอนนั้น คุณหนูใหญ่ตระกูลถังไม่ใช่ลูกสาวของหัวหน้า หัวหน้าก็สามารถ รับเธอเป็นลูกสาวได้นี่ครับ ยากนะที่หัวหน้าจะรู้สึกถูกชะตากับ คุณหนูใหญ่ตระกูลถังได้ขนาดนั้น”
ช่างกวนหงได้ยินคำพูดของผู้ดูแลจ้งแล้ว ร่างกายแข็ง อเล็ก น้อย หลังจากนั้นก็มองไปยังผู้ดูแลจังอย่างรวดเร็ว ความ หม่นหมองเมื่อครู่หายไปอย่างเห็นได้ชัด แม้กระทั่งมุมปากของ เขานั้นยกขึ้นเบาๆอีกด้วย

ผู้ดูแลจ้งเห็นปฏิกิริยาของหัวหน้าตัวเองแล้ว จึงนับว่ารู้สึกโล่ง ใจขึ้นมาแล้ว

“หัวหน้า ทางตระกูลเยู่ทางนั้น จำทำอย่างไรครับ?” ผู้ดูแลจัง นึกถึงเรื่องของทางฝั่งตระกูลเย่ นึกถึงเยซือเฉินแล้ว ผู้ดูแลจ้งก็ ยังรู้สึกว่าการทดสอบของหัวหน้านั้น โหดร้ายมากเกินไปสำหรับ เยซือเฉิน

แน่นอนว่าผู้ดูแลจังไม่เพียงแค่เป็นห่วงเชื่อเงินเพียงเท่านั้น เขาเป็นห่วงคุณหนูใหญ่ตระกูลถัง เพราะถึงอย่างไรเยซื้อเฉินก็ เป็นแฟนของคุณหนูใหญ่ แฟนของตัวเองไปหมั้นกับผู้หญิงคนอื่น คุณหนูใหญ่ตระกูลถังจะไม่ร้อนใจได้อย่างไรกัน?

“วัยรุ่น ได้รับการทดสอบบ้างก็เป็นเรื่องที่ดี” จู่ๆช่างกวนหง ยิ้มออกมา ถึงแม้ว่ารอยยิ้มนั้นจะจืดจางมาก แต่รอยยิ้มนั้นกลับ ชัดเจนมาก

จู่ๆเขาก็รู้สึกว่าความสับสันเมื่อครู่นี้ของเขานั้นดูจะน่าอยู่ บ้าง ไม่ว่าเขาจะมีความสัมพันธ์กับคุณหนูใหญ่ตระกูลถังหรือไม่ ก็ตาม ก็ไม่เป็นอุปสรรคกับเรื่องที่ทำอยู่ในตอนนี้เลย

ผู้ดูแลจ้งเห็นใบหน้าของหัวหน้าตัวเองแล้วก็รู้สึกอึ้งไป นาน แค่ไหนแล้วที่เขาไม่เคยได้เห็นหัวหน้ายิ้มเลย? สิบปี? ยี่สิบปี?ช่วงหลายปีมานีหัวหน้าก็ตามหาตัวคุณนายมาโดยตลอดแต่ กลับไม่มีเบาะแสเลยแม้แต่นิดเดียว นับวันหัวหน้าก็ยังไม่ค่อย พูด และยิ่งเงียบลงทุกวันๆ โดยปกติแล้วก็พูดน้อยอยู่แล้ว ยิ่งไม่ ต้องพูดถึงการยิ้มเลย

เขาคิดว่าหลายปีมานี้หัวหน้าจะลืมไปแล้วเสียอีกว่าจะยิ้มออก มาได้อย่างไร?!

แต่ตอนนี้หัวหน้ากลับยิ้มแล้ว รอยยิ้มแบบนี้ทำให้ผู้ดูแลจัง รู้สึกแสบจมูก ดวงตาขึ้นไปหมด ตอนนี้เขาถึงได้รับรู้ว่าหัวหน้ามี ชีวิตกลับมาแล้ว มีชีวิตขึ้นมาแล้วจริงๆ

ตั้งแต่ที่อะเหลียงบอกว่าคุณหนูใหญ่ตระกูลถังอาจจะเป็น ลูกสาวของหัวหน้า และหลังจากที่เขาเอารูปถ่ายของคุณหนูใหญ่ ตระกูลถังให้หัวหน้าดู ชีวิตของหัวหน้าก็มีความหวังขึ้นมา และ ในช่วงนี้ ถึงแม้จะยังไม่แน่ใจในความสัมพันธ์ของหัวหน้ากับคุณ หนูใหญ่ตระกูลถัง แต่ผลกระทบของคุณหนูใหญ่ตระกูลถังที่มีต่อ หัวหน้านั้นนับวันก็ยิ่งมากขึ้น ตอนนี้คุณหนูใหญ่ตระกูลถังทำให้ หัวหน้ายิ้มออกมาแล้ว

นี่เป็นเรื่องที่ดีมากจริงๆ ดีมากจริงๆ!!

เวลานี้ผู้ดูแลจ้งดีใจเสียจนริมฝีปากสั่นเทา ดวงตาของเขานั้น ยิ่งชุ่มชื้นขึ้น รู้สึกเพียงแค่ว่าดวงตานั้นยิ่งพร่ามัวไปหมด เขา พยักหน้าแรงๆ : “ใช่ครับ ใช่ หัวหน้าพูดถูก หัวหน้าพูดถูก

เวลานี้ ไม่ว่าหัวหน้าจะพูดอะไร ผู้ดูแลจังก็พยักหน้าคล้อยตามไปด้วยหมด
ช่างกวนหงรับรู้ถึงความผิดปกติไปของผู้ดูแลจ้ง แล้วจึง เหลือบตาขึ้นมามองเขา มุมปากยกขึ้นมาอย่างชัดเจน : “ผู้ดูแล จัง ความรู้สึกของนายมากมายหลากหลายเหลือเกินนะ

“หัวหน้า ผมดีใจ ผมดีใจจริงๆครับ” ผู้ดูแลจึงรู้ว่าหัวหน้า กําลังหยอกเขาเล่น แต่เขาดีใจจริงๆ

ผู้ดูแลจ้งยกมือขึ้นมาอย่างรวดเร็ว เช็ดตาแล้วถึงได้มองเห็น ได้ชัดเจนขึ้นอีกครั้ง ผู้ดูแลจ้งเห็นรูปวาดใหม่ล่าสุดของหัวหน้า ของตัวเอง ผู้หญิงที่อยู่รูปภาพนั้นหน้าตาเหมือนกับคุณหนูใหญ่ ถังเป็นอย่างมาก

เพียงแต่ลักษณะท่าทางไม่เหมือนกัน

หัวหน้ายังคงยึดมั่นท่าทางของคุณนายที่ตัวเขาวาดขึ้นมา ตลอด แต่ผู้ดูแลจ้งกลับกำหนดอย่างชัดเจนไปแล้วว่าเป็นเพราะ หัวหน้าเห็นรูปถ่ายของคุณหนูใหญ่ตระกูลถังแล้ววาดตาม ลักษณะท่าทางของเธอ

ดังนั้นผู้ดูแลจ้งจึงรู้สึกว่าหัวหน้านับวันก็ยิ่งเห็นความสำคัญ ของคุณหนูใหญ่ตระกูลถังมากยิ่งขึ้น หัวหน้าได้รับผลกระทบจาก คุณหนูใหญ่มากขึ้นไปอีกด้วย

ถึงแม้ว่าหัวหน้าจะยังไม่เห็นคุณหนูใหญ่ตระกูลถัง แต่อิทธิพล ของจิตใต้สำนึกแบบนี้จะไม่ยอมก็คงไม่ได้

นี่คือโชคชะตาแบบไหนกัน?

หัวหน้าเห็นแค่เพียงรูปถ่ายของคุณหนูใหญ่ตระกูลถังเพียงเท่านั้น ทำไมถึงได้รับผลกระทบจากคุณหนูใหญ่ได้มากขนาดนี้?

ในช่วงหลายปีมานี้หัวหน้าก็ตั้งใจหาคุณนายมาโดยตลอด ไม่ สนใจเรื่องอะไรทั้งนั้น ก่อนหน้านี้เขาเคยเสนอเรื่องรับลูกชาย หรือลูกสาวบุญธรรม แต่หัวหน้ากลับปฏิเสธ ในคำพูดเดียว อีก ทั้งไม่ได้มีความคิดนี้เลยแม้แต่นิดเดียวอีกด้วย

แต่สำหรับหัวหน้าแล้วกับคุณหนูใหญ่ตระกูลถังนั้นแตกต่าง กันโดยสิ้นเชิง หัวหน้าให้ความสนใจกับคุณหนูใหญ่ตระกูลถัง เป็นพิเศษ ก่อนหน้านี้ตอนที่เขาเสนอไปว่าถ้าหากคุณหนูใหญ่ ตระกูลถังไม่ใช่ลูกสาวของหัวหน้า ก็สามารถรับเธอมาเป็นลูก บุญธรรมได้ หัวหน้าไม่เพียงแต่ไม่ปฏิเสธ ยังดูมีท่าทางที่ดีใจอีก ด้วย

ผู้ดูแลจังรู้สึกว่าลึกๆแล้วจะต้องมีอะไรที่ถูกกำหนดเอาไว้โดย ธรรมชาติแล้วอย่างแน่นอน

“หัวหน้าครับ คุณหนูใหญ่ตระกูลถังจะต้องเป็นลูกสาวของ หัวหน้าอย่างแน่นอนครับ ไม่ผิดหรอกครับ” ผู้ดูแลจ้งก็ไม่รู้เช่น กันว่าตัวเองเป็นอะไร ที่จู่ๆก็โพล่งประโยคแบบนี้ออกมา ผู้ดูแล จ้งรู้สึกว่าช่วงหลายๆปีมานี้ หัวหน้าลำบากมามากพอแล้ว ความ ทรมานที่มีพระเจ้ามีต่อหัวหน้านั้นก็เพียงพอแล้วเช่นกัน

ครั้งนี้ จะต้องไม่ทำให้หัวหน้าผิดหวังอย่างแน่นอน

“ทำไมนายถึงได้มั่นใจขนาดนี้?” ช่างกวนหงรู้สึกอึ้งไป ดวงตาคู่นั้นมองไปยังผู้ดูแล ตัวช่างกวนหงเองอาจจะไม่รู้สึกตัว ว่า คำถามของเขานั้นดูร้อนรนอยู่บ้าง อีกทั้งสีหน้าท่าทางของเขาในเวลานี้แสดงถึงความรอคอยออกมาอย่างชัดเจน

ผู้ดูแลจังมองดูท่าทางที่ดูรอคอยของหัวหน้าตัวเองแล้ว ก็ยิ่ง ไม่อยากให้หัวหน้าต้องผิดหวัง แต่ประโยคเมื่อครู่นี้เขาพูดออก มาด้วยความหุนหันพลันแล่น ผู้ดูแลจังไม่ได้มีเหตุผลอื่นๆเช่นกัน อย่างน้อยๆตอนนี้ก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะทำให้หัวหน้าเชื่อได้

ในใจของผู้ดูแลจังรู้สึกร้อนรน ชั่วพริบตาเดียวนั้นก็มองดู ลักษณะท่าทางของผู้หญิงในรูปนั้นอีกครั้ง ในหัวเคลื่อนไหวแล้ว นั้นจึงเอ่ยขึ้นมาอย่างรวดเร็ว : “เห็นรูปวาดของคุณนายที่หัวหน้า ดูอยู่ก็รู้แล้วล่ะครับ ลักษณะท่าทางที่หัวหน้าวาดคุณนายนั้น เหมือนกับคุณหนูใหญ่ตระกูลถังมาก

ความจริงแล้วจนถึงตอนนี้ผู้ดูแลจังก็ยังคงคิดว่าที่หัวหน้าวาด นั้นคือคุณหนูใหญ่ตระกูลถัง ไม่ใช่คุณนาย เพราะถึงอย่างไรใน ตอนนั้นหัวหน้าก็ไม่ได้เห็นลักษณะท่าทางจริงๆของคุณนาย

แต่ตอนนี้ผู้ดูแลกลับรู้สึกว่าเหตุผลนี้ดีมาก ยิ่งใหญ่มาก มากพอที่จะทำให้คนไม่สามารถโต้แย้งได้