บทที่ 1184 คุณชายสามเม่มีความสุขที่สุดแล้ว (1)

สองสามคนภายในห้องนั้นได้ยินคำพูดของถังจื่อไม่แล้ว ก็ รู้สึกแย่เสียจนจุกอกไปหมด เด็กคนนี้เข้าใจอะไรไปหมดเลย จริงๆ แต่ยิ่งเขาเข้าใจ ก็จะยิ่งเจ็บ!!

ถังจื่อโม่ไม่ได้อยู่ด้วยกันกับพ่อมาตั้งแต่เด็ก ขาดความรักจาก พ่อมาตั้งแต่เล็กแล้ว ดังนั้นจึงรู้ความมากเป็นพิเศษ แล้วก็เร็วต่อ เรื่องความรู้สึกมากเป็นพิเศษด้วยเช่นกัน โดยเฉพาะเรื่องความ รู้สึกแบบนี้

ถึงแม้ว่าถังจื่อโม่จะไม่เคยเจอกับคุณปู่เย่และคุณย่าเย ระหว่างพวกเขาก็ไม่มีความรู้สึกอะไรต่อกัน แต่คุณปู่เย่และคุณ ย่าเยก็เป็นญาติของถังจื่อโม่ มีความสัมพันธ์กันทางสายเลือด ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ จะให้พูดว่าไม่ได้สนใจทั้งหมดเลยนั้น ก็คงจะเป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน

“ใช่ ฉันคิดง่ายไปหน่อย ตอนนี้พวกเขาคิดอยากที่จะผูก สัมพันธ์เพื่อที่จะหวังผลประโยชน์กับองค์กรโกสต์ซิตี้ ถ้าอย่าง นั้นก็ให้พวกเขาไปเถอะ พวกเราตระกูลถังก็ไม่ได้เห็นคุณค่า จื่อ โม่ของเราก็ไม่ต้องไปเห็นคุณค่าพวกเขาด้วยเหมือนกัน ท่านย่า ถังรับรู้ได้ถึงบรรยากาศที่ชวนอึดอัดอย่างเห็นได้ชัด จึงส่งเสียง เกลี้ยกล่อมถังอโม่ขึ้นมา

“องค์กรโกสต์ซิตี้เก่งมากไหมคะ?” ดวงตาโตๆที่มีไหวพริบ ของถังจื่อ กรอกไปมา อดที่จะเอ่ยถามความสงสัยในใจอออกมาไม่ได้ ทุกคนพูดถึงองค์กรโกสต์ซิตี้นั้น พูดด้วยท่าทางที่ดูเป็น กังวล องค์กรโกสต์ซิตี้เก่งขนาดนั้นเลยอย่างนั้นหรือ?

ในเวลานั้น ทุกคนที่อยู่ในห้องโถงก็ไม่ได้ตอบคำถามนี้ ถึง อย่างไร อ ยังเด็กอยู่ หลายๆเรื่องก็ไม่ควรให้เธอรู้จะดีเสียกว่า หลีกเลี่ยงที่จะให้เด็กๆนั้นต้องมาเป็นกังวลตามไปด้วย

“อืม องค์กรโกสต์ซิตี้นี้เก่งมากจริงๆนั่นแหล่ะ” แต่ถังจื่อไม่ กลับมองไปยังน้องสาวของตัวเอง แล้วตอบคำถามเธอออกมา อย่างจริงจัง

ครั้งที่แล้วถังจื่อไม่ได้ยินมู่หรงตัวหยางพูดถึงเรื่องราวเกี่ยวกับ องค์กรโกสต์ซิตี้มาบ้าง ต่อมาเขาเองก็ไปสืบหาข้อมูลมาบ้าง ดัง นั้นในใจถึงชื่อไมจึงชัดเจนถึงความยิ่งใหญ่ขององค์กรโกสต์ซิตี้ นี้

“พี่คะ องค์กรโกสต์ซิตี้เก่งมากขนาดไหนกัน? เก่งกว่าคุณพ่อ อีกอย่างนั้นหรือ?” ถึงจื่อมองมาทางพี่ชายของตัวเองอย่าง รวดเร็ว ดวงตาของเธอสั่นไหวเบาๆ เห็นได้ชัดว่ายังคงไม่ยอม เก่งสู้คุณพ่อได้ไหม?

“อืม เก่งกว่าคุณพ่ออีก” ถังจื่อไม่รู้ว่าเยซื้อเฉินนั้นเก่งมาก แต่ องค์กรโกสต์ซิตี้เก่งกว่าจริงๆ

“ถ้าอย่างนั้นคุณลุงล่ะคะ พวกเขาเก่งกว่าคุณลุงไหม?” ถังจื่อ รู้สึกอึ้งไปอย่างเห็นได้ชัด จากนั้นก็เอ่ยถามขึ้นมาอีกอย่างไม่ ยอมแพ้

“เก่งกว่าคุณลุง” ถังจื่อไม่เข้าใจถึงความคิดของน้องสาวตัวเอง แต่เขาก็ไม่สามารถหลอกน้องได้ เขาต้องพูดความจริง

“ถ้าอย่างนั้นคุณพ่อกับคุณลุงอยู่ด้วยกัน ก็สู้พวกเขาไม่ได้เลย หรือคะ?” เด็กน้อยอย่างถังจื้อร้อนใจขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด เธอ รู้สึกมาโดยตลอดว่าพ่อเก่งมาก แล้วคุณลุงของเธอก็เก่งมากเช่น กัน ยังมีคนที่คุณพ่อกับคุณลุงจัดการไม่ได้อีกอย่างนั้นหรือ?

“คุณพ่อกับคุณลุงอยู่ด้วยกันก็สู้พวกเขาไม่ได้เหมือนกัน” ถัง จื่อ โม่แอบสูดหายใจเข้า เขาเองก็เห็นความร้อนรนของน้องสาว ตัวเองเช่นกัน แต่ความจริงก็คือความจริง องค์กรโกสต์ซิตี้นั้น แข็งแกร่งมากจริงๆ

ถึงแม้คุณพ่อกับคุณลุงรวมตัวกันขึ้นมาก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ขององค์ กรโกสต์ซิตี้อยู่ดี

“เพราะฉะนั้นเจ้าหญิงแห่งองค์กรโกสต์ซิตี้นั่นอาศัยอำนาจ รังแกคนอื่นมาบีบให้คุณพ่อแต่งงานด้วยใช่ไหมคะ?” ใบหน้า เล็กๆของถังจื่อซีเคร่งขรึม เห็นได้ชัดว่ารู้สึกจิตตกอยู่บ้าง : “คุณ พ่อกับคุณลุงจัดการกับพวกเขาด้วยกัน ถ้าอย่างนั้นพวกเราควร จะทำยังไงคะ?”

ในเวลานั้นคนที่อยู่ในห้องโถงไม่ได้ส่งเสียงออกมา ตอนนี้ พวกเขาไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไรแล้วเช่นกัน จนถึงตอนนี้ พวก เขาก็ยังคงคิดหาวิธีดีๆไม่ได้เลย

“ทำไมเจ้าหญิงแห่งองค์กรโกสต์ซิตี้ถึงไม่มีเหตุผลแบบนี้? เธอ เป็นเจ้าหญิงก็คิดว่าเจ๋งแล้วใช่ไหมคะ?” ปากเล็กๆของถังจื่อซี เผยอขึ้นอย่างเห็นได้ชัดว่าไม่ยอม แต่เสียงของเธอกลับเบาลงตัวเองอาจจะเข้าใจแล้ว ว่าเจ้าหญิงแห่งองค์กรโกสต์นั้นธรรมดามากจริงๆ

มุมปากของเพิ่งเหมียวเหมียวนั้นอดที่จะกระตุกขึ้นมาไม่คำ พูดของถังจื่อนั้นจริงมาก องค์กรโกสต์ซิตี้นั้นแข็งแกร่งเกินไป ดังนั้นเจ้าหญิงจึงไม่ธรรมดาจริง

มิเช่นนั้นแล้ว พวกเขาก็ต้องมากังวลอยู่แบบนี้

“หัวหน้าแห่งองค์กรโกสต์ซิตี้ไม่ใช่เก่งมากคะไม่ใช่ บอกหัวหน้าเป็นคนหรอกหรือจะสนใจเจ้าหญิงคน เลยคะ?คิ้วกลุ้มใจ ความคิดของเด็กน้อยค่อนข้างไร้เดียงสา

หัวหน้าแห่งเพราะฉะนั้น เขาต้องปกป้องเจ้าหญิงอย่างแน่นอนตอนถังไม่ก็ได้ยินมู่หรงตัวหยางเคยถึงการเข้าข้างเป็นพิเศษ ของหัวหน้าคนนี้แล้ว

“ถ้าอย่างนั้นพวกเราจะอย่างไรกันดีจะต้องให้พ่อ แต่งงานกับเจ้าหญิงแทบร้องไห้อยู่แล้ว “หนูอยากให้คุณพ่อแต่งงานกับเจ้า หญิงคนนั้น หนูอยากให้คุณแต่งงานกับคุณแม่ หนูอยากกับคุณพ่อ ครอบของเราต้องอยู่

นี่เป็นความปรารถนายิ่งใหญ่ที่สุดของถังจื่อตลอดเวลามา นี้ ก่อนเธอไม่มีพ่อ ไม่กล้าจะหวังมากเกินไป ตอนนี้เธอพ่อแล้ว แน่นอนว่าก็ต้องการอยู่ด้วยกันทั้งครอบครัวอยู่แล้ว

“วางใจได้เลยลูก พ่อไม่แต่งงานกับเจ้าหญิงอะไรทั้งนั้น พ่อจะ แต่งงานกับแม่เพียงเท่านั้น ครอบครัวของเราจะอยู่ด้วยกันนะ” เชื่อเงินที่เพิ่งจะเดินเข้ามาในห้องได้ยินเสียงร้องไห้ของลูกสาว ตัวเอง จึงส่งเสียงออกมาปลอบใจอย่างต่อเนื่อง

“คุณพ่อ คุณพ่อ ในที่สุดคุณพ่อก็มาแล้ว” ถังจื่อหันมามอง อย่างรวดเร็ว เห็นเย่ซื้อเฉินที่กำลังเดินมา แล้ววิ่งพุ่งตรงเข้าไป ในอ้อมกอดของเขาทันที

เยซือเงินย่อตัวลง แล้วอุ้มเธอขึ้นมา

ถังจื่อไม่กลับยืนอยู่ตรงที่เดิมไม่ขยับ แล้วก็ไม่ได้แสดงอารมณ์ อะไรออกมาด้วยเช่นกัน หรือแม้กระทั่งไม่ได้ร้องเรียกเขาออกมา อีกด้วย

“อะไรกัน? นอนหลับไปคืนนึง ไม่รู้จักพ่อแล้วหรือ?” เยซือเฉ นอุ้มถังจื่อซีเดินมาตรงหน้าถังอโม่ เชื่อเงินรู้ว่าถังจื่อ โม่ยังมี ปมอยู่ในใจ เยซือเฉินเองก็ไม่ได้คาดหวังที่จะให้ถังจื่อไม่ สามารถที่จะเข้ากันได้กับเขาอย่างสนิทสนมในทันที แต่หน้าตาที่ นิ่งเฉยขนาดนี้ก็ไม่ค่อยดีเท่าไรนัก

“รู้จักแน่นอนอยู่แล้วครับ ผมยังรู้อีกด้วยว่าพ่อจะแต่งงานกับ เจ้าหญิงแห่งองค์กรโกสต์ซิตี้ กำลังจะกลายเป็นราชบุตรเขยของ องค์กรแล้วด้วย” ถังจื่อโม่เห็นว่าเยซื้อเฉินอุ้มถังจื่ออยู่ ดวงตา ของเขากระพริบลงเล็กน้อย หลังจากนั้นจึงละสายตาออกไป ทำ เป็นมีท่าทีที่ไม่อยากจะสนใจเยซื้อเฉิน
“พี่คะ คุณพ่อบอกแล้วว่าจะไม่แต่งงานกับเจ้าหญิงแห่ง องค์กรซิตี้นั่น อย่าโกรธคุณพ่อเลยนะ” ถึงจื่อ ไม่อยากจะเห็น พี่ชายกับพ่อของเธอต้องมาทะเลาะเกิดความขัดแย้งกันมากที่สุด เธอหวังว่าทุกคนในครอบครัวจะอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข

“เขาไม่อยากแต่งก็ไม่แต่งได้อย่างนั้นหรือ? ถ้าอย่างนั้นเขาก็ ต้องมีวิธีแก้ไขปัญหาสิถึงจะถูก” ถังจื่อโม่ส่งเสียงฮึดฮัดออกมา ไม่ใช่ว่าเขาไม่เชื่อในความสามารถของเอเฉิน แต่เขารู้ว่าองค์ กรโกสต์ซิตี้นั้นแข็งแกร่งมากเกินไปจริงๆ

“ทำไม? ไม่เชื่อพ่ออย่างนั้นหรือ?” เชื่อเฉันมองไปยังถังจื่อ โม่ มุมปากยกขึ้นเล็กน้อย : “วางใจเถอะ พ่อจัดการแก้ไขได้อยู่ แล้ว พ่อจะไม่ทำให้แม่ต้องได้รับความไม่เป็นธรรม และพวกเรา ก็จะไม่ได้รับความไม่เป็นธรรมใดๆด้วยเหมือนกัน”

เย่ซื้อเฉินไม่ได้รับปากง่ายๆ เขาคิดมาตลอดว่าไม่มีคำพูดดีๆ สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการพิสูจน์โดยการกระทำต่างหาก แต่เทียบ เท่ากับการที่เขารับปากถังอโม่ ก็เพราะเขาไม่อยากให้ลูกชาย ของเขาเข้าใจเขาผิด

สีหน้าท่าทางของถังจื่อ โม่เปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด ถึงแม้ว่า เขาจะรู้ว่าองค์กรโกสต์ซิตี้แข็งแกร่งมาก แต่ตอนที่เยซื้อเฉินเอ่ย พูดออกมานั้น เขาก็รู้สึกเชื่อ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร เขาก็เชื่อ เยซ๊อเฉินแล้ว

เขาเชื่อว่าคำพูดที่เย่ซือเฉินพูดออกมานั้นจะต้องทำได้อย่าง แน่นอน
“พ่อพูดออกมาแล้วนะ พ่อจะต้องทำให้ได้” ใบหน้าของถังจื้อ โม่ไม่มีความไม่พอใจเมื่อครู่นี้อยู่แล้ว เพียงแต่ยังตั้งใจที่จะทำ หน้าเคร่งขรึมอยู่

“อืม พ่อพูดแล้วก็ต้องทำให้ได้อยู่แล้ว” มุมปากของเชื่อเงิน ยกขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง ดูแล้วเด็กคนนี้ก็ยังเกลี้ยกล่อมได้ เพียง แต่จะต้องจับนิสัยของเด็กคนนี้ให้ได้ ความจริงแล้วคิดจะเข้าหา เด็กนี้ก็ไม่ใช่เรื่องยากเลย

แน่นอนว่า เชื่อเงินรู้ว่าเขายังจำเป็นที่จะต้องพยายามต่อไป อีก เพราะถึงอย่างไรเรื่องที่คุณปู่เย่กำหนดเรื่องการแต่งงานของ เขานั้นก็ทำให้พ่ายแพ้ต่อความรู้สึกดีๆของลูกชายที่อยู่ตรงหน้า เขาไปมากจริงๆ

แน่นอนว่าไม่ใช่เพียงแค่ลูกชายเท่านั้น ยังมีตระกูลถังอีก ตอน ที่เขาเข้ามานั้น สามารถมองเห็นสีหน้าที่ดูแย่ของท่านย่าถึงได้ อย่างชัดเจน

“ซื้อเฉิน เธอมีวิธีอะไรอย่างนั้นหรือ?” ท่านยังได้ยินคำพูด ของเยซือเฉินแล้ว ในใจก็สั่นไหวขึ้นมาเล็กน้อย เด็กนี่ดูเหมือน จะมั่นใจมาก หรือว่าเขาจะมีวิธีแล้วอย่างนั้นหรือ?

“คุณปู่ถัง เรื่องนี้คุณอย่าได้เป็นกังวลไปเลยครับ ผมจะ จัดการให้ดีเอง” เย่ซื้อเฉินไม่ได้เอ่ยพูดออกมาตรงๆ นี่เป็นเรื่อง ของเขา เป็นเรื่องที่คนของตระกูลเย่ก่อขึ้นมา เขาจะต้องแก้ไขมัน ด้วยตัวเอง

“เธอเองก็ไม่ต้องแบกรับเอาไว้คนเดียว เพื่อฉิงฉิง แล้วก็ยังมีเด็กอีกสองคน พวกเราเองก็จะทำเป็นไม่สนใจก็คงไม่ได้ ท่าน ย่างรู้สึกโมโหก็ส่วนโมโห แต่เธอเป็นคนที่รู้เหตุผล ตอนนี้ ได้ยินน้ำเสียงที่เชื่อเงินดูเหมือนเตรียมจะแบกรับเอาไว้ก็ไม่ อาจฝืนทนได้เช่นกัน

“คุณย่าถังครับ ผมรู้ว่าคุณย่าเป็นห่วงผม แต่เรื่องนี้จำเป็นที่จะ ต้องให้ผมเป็นคนจัดการเอง” เยซื้อเฉินมองไปยังท่านย่าถัง ใบหน้าปรากฏรอยยิ้มออกมา เขารู้ว่าท่านย่าถังนั้นใจอ่อนที่สุด ท่านย่ายังไม่ได้จะมีความคิดเห็นต่อเขาจริงๆ เพียงแค่ไม่พอใจ เรื่องเหล่านั้นที่คุณปู่เย่และคุณย่าเยทำเท่านั้น

“ใครเป็นห่วงเธอ ฝันไปเถอะ” ท่านย่าถังส่งเสียงฮึดฮัดออก มา แต่สีหน้าท่าทางนั้นกลับดูผ่อนคลายลงอย่างเห็นได้ชัด ไม่ได้ มีความโมโหเหมือนกับเมื่อครู่นี้อีก แม้กระทั่งไม่ได้จริงจังและ หนักแน่นเหมือนก่อนหน้านี้อีกด้วย

พวกเขารู้ถึงความเก่งกาจขององค์กรโกสต์ซิตี้ ก่อนหน้านี้ พวกเขาคิดหาวิธีแก้ปัญหาไม่ได้มาโดยตลอด แต่ตอนนี้เยซื้อเฉ นกลับสามารถจะแก้ปัญหาได้ พวกเขาก็เชื่อเย่ซื้อเฉินอยู่แล้ว

ถึงแม้ว่าเย่ซือเฉินจะไม่ได้พูดออกมาว่าเขามีวิธีอะไรก็ตาม

“คุณย่าทวดเป็นห่วงคุณพ่อ คุณพ่อน่าสงสารนะคะ” ถังจื่อซี มองไปยังท่านย่าถัง ใบหน้าเล็กๆ เต็มไปด้วยความห่วงใย

“เขามีอะไรให้น่าสงสารกัน เขามีแม่ของเราอยู่ มีเรา มีพี่ชาย เรา เรื่องดีๆล้วนแต่ถูกเขายึดครองไปหมดแล้ว ยังจะมีใครที่จะ เพียบพร้อมเท่าเขาอีกไหม?” ท่านย่าถังจ้องมองไปยังเชื่อเงินแวบหนึ่ง ความจริงแล้วท่านย่าถังไม่อยากจะที่จะเอ่ยพูดถึงคุณปู่ เย่และคุณย่าเย่ ไม่อยากจะทำให้บรรยากาศที่ผ่อนคลายลงเมื่อ ครูต้องกลับมาแย่ลงอีกครั้ง