ตอนที่ 29 เธอที่เปลี่ยนไป

“นึกไม่ถึงจริงๆว่าคนแรกที่จะเดินเข้ามาจะเป็น เธอ ตอนนั้นเธอหมั้นไม่สำเร็จ พี่ก็มีเรื่องวุ่นๆให้จัดการ เต็มไปหมด พี่ว่า นี่จะเป็นพรหมลิขิตรึเปล่า?” คุณชาย ห้าสิ่งนึกย้อนไปเมื่อห้าปีก่อน รอยยิ้มของเขาดูมีความ หมาย

เยซื้อเฉินจิบปากขึ้นเล็กน้อย พรหมลิขิตอะไรเขา ไม่มีวันเชื่อหรอก หากว่าเธอคือผู้หญิงเมื่อห้าปีก่อนจริงๆ เขาไม่มีทางปล่อยให้เธอหลุดรอดแน่นอน

“เงินลั่วชิง พี่กลับมาตั้งแต่เมื่อไร?” ในขณะ เดียวกัน เงินหรวนหรวนกับหยู่นานเดินมาเจอเธอพอดี เมื่อเงินหรวนหรวนเห็นหน้าเธอ ก็ตกตะลึงเป็นอย่างมาก

เย่อหยู่นานที่เห็นหน้าเธอ ก็แสดงสีหน้าที่ รังเกียจออกมา

เงินลั่วชิงมองไปที่เวินหรวนหรวน แววตาของเธอ นั้นเย็นชาและเมินเฉย ราวกับว่า ไม่เคยรู้จักเธอ

“พี่กลับมาถูกเวลาพอดีเลย ฉันกับเย่อนานกำลัง จะแต่งงานกัน เธอก็มาเข้าร่วม…” เป็นหรวนหรวนยื่น แขนมาบังตัวเย่อหยู่นานไว้ พูดโอ้อวดอย่างภาคภูมิใจ

เย่อหยู่นานขมวดคิ้วเล็กน้อย ลึกๆรู้สึกไม่ค่อย พอใจ แต่ไม่พูดอะไรออกมา

“อะไรนะ? เธอสองคนยังไม่ได้แต่งงานกันอีก หรอ?” เงินลั่วชิงยักคิ้วขึ้นเล็กน้อย เธอตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย สั้นๆแต่เจ็บ ราวกับว่า มีเข็มมาที่มแทง เข้าไปกลางใจ

“คำพูดนี้โหดร้ายใช้ได้” คุณชายห้าฉิงได้ยินบท สนทนาของเธอผ่านกล้องวงจรปิดที่กำลังบันทึก มุมปาก ของเขาจิบขึ้น

ในปีนั้น คืนก่อนวันหมั้นของเย่อหยู่นานกับคุณ หนูใหญ่ตระกูลเวิน หยู่นานกับคุณหนูสองตระกูลเวินได้ อยู่ด้วยกันทั้งคืน ตั้งแต่วันที่งานหมั้นกลายเป็นโมฆะ ก็ ผ่านมา 5ปีแล้ว แต่เย่อหยู่นานกลับไม่เคยพูดถึงการจะ มาขอคุณหนูสองตระกูลเวินแต่งงานเลยสักหน

เรื่องนี้สำหรับเงินหรวนหรวนแล้ว เป็นเรื่องที่น่า อึดอัดใจที่สุด

แล้วยังเป็นเรื่องน่าตลกให้ใครต่อใครเล่ากันสนุก

ปาก

คำพูดที่ออกมาจากปากของเวินลั่วชิงในตอนนี้ ก็ ไม่ต่างจากความรู้สึกที่เงินหรวนหรวนโดนเธอตบหน้า เข้าอย่างจัง

และแน่นอน จากคำพูดนี้ของเวินลั่วชิงก็ยังแสดง ให้รู้ว่า สำหรับเธอ เรื่องราวในปีนั้น เธอไม่ได้เก็บมา สนใจนานแล้ว

“พวกเราใกล้จะแต่งงานกันแล้วล่ะ” เวินหรวนห รวนรู้สึกหน้าชา แต่ก็อับอายจนหน้าแดงในเวลาเดียวกัน เธอกัดฟันแน่น บีบมือที่จับมือของเย่อหยู่นานแน่นขึ้น กว่าเดิม ราวกับว่าเธอกำลังประกาศความเป็นเจ้าของออกมา

“คำพูดนี้ พี่ว่ามันคุ้นๆหนะ ใช่แล้ว น้องเคยบอก กับพี่ไว้เมื่อห้าปีก่อนนี่ ความจำพี่ไม่ค่อยดี ถ้าน้องไม่พูด ให้พี่ฟังอีกครั้ง พี่คงจำไม่ได้แล้ว ขอโทษด้วยนะ” เงินลั่วชิงพยักหน้าทันที แสดงสีหน้าออกมาอย่างจริงใจ และใสบริสุทธิ์ เพียงแต่ เธอพูดเน้นย้ำออกมาด้วยโทน เสียงที่ดูเว่อร์วัง ขยี้จุด แสดงให้เห็นถึงสิ่งที่เธอต้องการ จะสื่อออกมาอย่างแท้จริง

เธอในวันนี้ไม่ใช่เธอคนเดิมเมื่อห้าปีก่อนอีกต่อ ไป เธอในตอนนี้เรียนรู้ที่จะปกป้องตัวเองเป็น ควบคุม ชะตาชีวิตของตัวเองได้ ดังนั้น เธอไม่เหมือนตัวเธอคน เดิมเมื่อห้าปีก่อนที่ต้องคอยปลอมตัวแสดงละครไปทุกที่

“พี่ …” ใบหน้าของเวินหรวนหรวนซีดขาวใน ทันที เธอกัดฟันตัวเอง แทบจะอยากจะฉีกปากของ เงินลั่วชิงให้ขาด เพียงแต่ ที่ตรงนี้มีผู้คนอยู่มากมาย เย่อ หยู่นานก็ยืนอยู่ เธอพยายามอดกลั้นอารมณ์เอาไว้

“ห…” คุณชายห้าฉิงอดที่จะขำไม่ไหวจนหลุด เสียงหัวเราะออกมา “คุณหนูสองตระกูลเวินโกรธจน หน้าขาวซีดแล้ว ถ้าหากฉันไม่รู้มาก่อนว่า ปกติคุณหนู ใหญ่ตระกูลเวินเป็นคนตอบสนองช้า ฉันคงจะนึกสงสัย ว่าเธอจงใจทำนะนี่”

“เธอจงใจ” ซื้อเฉินอยู่ๆพูดออก น้ำเสียงค่อน ข้างมั่นใจ

“เธอจงใจงั้นหรอ? ไม่จริงหรอกมั้ง?” คุณชายห้าฉิงรู้สึกไม่ค่อยเชื่อ “ความใสซื่อบริสุทธิ์และดูจริงใจของ เธอที่แสดงออกต่อใครๆ มันดูไม่เหมือนว่า ที่ผ่านมาเธอ แสดงละครใส่”

เย่ซื้อเฉินจ้องมองฉากตรงหน้า ดวงตาทั้งสอง เริ่มหรี่ลง ถ้าหากเธอไม่ได้จงใจทำ เขายอมเขียนชื่อตัว เองกลับด้านเลยก็ได้

คุณชายห้าฉิงจ้องมองไปที่เยซือเฉินที่แววตาเต็ม ไปด้วยความครุ่นคิด “ถ้าหากว่าเป็นจริงอย่างที่พี่บอก งั้นคุณหนูใหญ่ตระกูลเวินยังคงซ่อนความลับมากมายที่ ยังไม่เปิดเผยออกมางั้นสิ?”

แต่ทว่า จากที่เคยพบเห็น อีกทั้งที่เคยสืบเรื่อง ของเธอมา คุณชายห้าฉิงรู้สึกว่า ความเป็นไปได้ค่อน ข้างต่ำ น่าจะเรียกได้ว่า เป็นไปไม่ได้เลยซะจะดีกว่า

เย่ซื้อเฉินยักคิ้วขึ้นเล็กน้อย เธอกำลังซ่อนความ ลับที่ยังไม่เปิดเผยเอาไว้แน่นอน!

อยู่ๆเขาก็นึกถึงหญิงสาวเมื่อห้าปีก่อน นึกถึงตอน ที่เธอเดินจากไปด้วยสีหน้าที่ดูได้ใจและอวดดี ภายใน แววตาที่หรี่ลงของเขาเต็มไปด้วยรังสีแห่งความอำมหิต