บทที่ 1170 ลงชื่อหนังสือแต่งงาน (1)

แต่งงานกับองค์หญิงที่มีอุปนิสัยใจคอเช่นนี้ องค์กรโกสต์ซิตี้ ต้องเป็นของตระกูลเย่ในอนาคตแน่!!

“วันนี้พวกเรามาด้วยความจริงใจนะคะ เดิมทีไม่ควรรีบร้อน ต่อเรื่องนี้ โดยเฉพาะด้วยตำแหน่งและสถานะขององค์หญิงยิ่งไม่ ต้องรีบร้อนอะไรไป๋หยิงรู้เทคนิคการพูด พวกเธอมาคุยเรื่อง แต่งงานอย่างนี้ มันโฉ่งฉ่างอยู่แล้ว หากไม่มีคำอธิบายที่เหมาะ สมก็จะดูไม่งาม

“ใช่ ใช่ คุณสมบัติขององค์หญิงไม่จำเป็นต้องรีบร้อน คุณย่า เย่พูดจาไพเราะเป็นพิเศษ รีบเห็นด้วยกับค่าพูดของไปหยิงทันที

“อันที่จริงหัวหน้าพวกเราพึ่งตามหาตัวองค์หญิงกลับมาได้ไม่ อยากให้องค์หญิงแต่งงานเร็วอย่างนี้ เวลานี้ไปหยิงจงใจเอ่ยถึง หัวหน้า ประเด็นหลักๆก็คือสื่อให้รู้ว่าหัวหน้ามีความรักใคร่และ ให้ความสำคัญกับองค์หญิงขนาดไหน

ภายในองค์กรโกสต์ซิตี้รู้ดีว่าองค์หญิงไม่ได้รับความ โปรดปรานเลยสักนิด ทว่าคนขององค์กรโกสต์ซิตี้ไม่มีทางรั่ว ไหลข่าวนี้กับคนนอกเด็ดขาด ถึงแม้ด้านนอกจะมีการคาดเดา ต่างๆนาๆ แต่ก็ไม่มีทางรู้ความจริงอย่างแน่นอน

ดังนั้นไป๋หยิงจึงกล้าพูดเช่นนี้

“แน่นอนอยู่แล้ว คุณย่าเพยักหน้าคล้อยตามอีกครั้ง
ไปหยิงแอบผ่อนลมหายใจ คล้ายกับกำลังลำบากใจอยู่ จน ปัญญาเล็กน้อย เธอหยุดพูดชั่วครู่ ก่อนจะพูดต่อว่า “แต่เช้าวันนี้ เกิดเหตุการณ์เช่นนี้ขึ้น ดังนั้นฉันคิดว่ากำหนดงานแต่งงานของ ทั้งสองบ้านขึ้นมา จากนั้นก็ประกาศสู่สาธารณชน ถ้าเป็นแบบนั้น เรื่องวันนี้ก็จะคลี่คลายได้แล้วค่ะ”

“เรื่องนี้ซือเฉินเป็นคนก่อขึ้น เดิมทีพวกเราก็ควรรับผิดชอบอยู่ แล้ว ดังนั้นพวกเราต้องให้ความร่วมมือในการกู้ภาพลักษณ์ของ องค์หญิงกลับมาเต็มที่อยู่แล้ว คุณย่าเย่ได้ยินไปหยิงพูดถึงเรื่อง แต่งงานสักที พลางรู้สึกพอใจมาก ทว่าก็ยังคงต้องพูดอ้อม หน่อย แน่นอนคุณย่าเย่ไม่ได้หมายความว่าปฏิเสธ เนื่องด้วยคำ นึกถึงภาพลักษณ์ของตน

ให้คนอื่นดูออกว่าเธอรีบร้อนอยากเกี่ยวดองกับองค์กรโกสต์ ซิตี้ไม่ได้ ให้คนอื่นรู้ว่าเธอใฝ่สูงอยากปีนป่ายองค์กรโกสต์ซิตี้ไม่ ได้

“ใช่ ใช่ พวกเราต้องทำได้อยู่แล้ว” ในใจคุณปู่เย่ก็ต้องพอใจ แน่นอน ทว่าคุณปู่เย่ยังคงเด็กกว่าคุณย่าเย่มาก

“พูดแบบนี้ คุณปู่เย่กับคุณย่าเย่เห็นด้วยกับการแต่งงานของ พวกเขา และเห็นด้วยที่จะประกาศสู่ภายนอกใช่ไหมคะ? “ไปห ยิงรู้กลยุทธ์การพูดดี อะไรที่คุณปู่เย่กับคุณย่าเย่ไม่สะดวกพูด ตรงๆ งั้นเธอก็จะเป็นฝ่ายพูดเอง

“หากองค์หญิงไม่รังเกียจ พวกเราก็เห็นด้วยแน่นอนไปหยิง พูดชัดเจนขนาดนี้แล้ว คุณย่าเย่ก็ไม่อาจพูดอ้อมค้อมได้แล้ว
คู่แต่งงานที่ดีพร้อมอย่างนี้ เธอไม่มีทางบอกปฏิเสธแน่นอน

“จําเป็นต้องถามเรื่องนี้กับประธานเย่ไหมคะ? “ไปหยิงมองไป ยังคุณย่าเย่ ทั้งยังจงใจถามหนึ่งประโยค ซึ่งในใจไปหยิ่งรู้ดีว่า เย่ซือเฉินไม่อยากแต่งงานกับเฉิงโหรวโหรว และคุณปู่เย่กับคุณ ย่าเก็ต้องรู้อยู่แล้ว ดังนั้นไปหยิ่งรู้ว่าเวลานี้คุณปู่เย่กับคุณย่าเ จะไม่ถามความคิดเห็นของเยซื้อเฉินเด็ดขาด

คุณปู่เย่กับคุณย่าเย่ไม่ถามก็ยังพอเข้าใจอยู่ แต่ถ้าพวกเธอไม่ เอ่ยถึงเรื่องนี้ งั้นก็จะไม่เข้าท่าเอาซะเลย

ดังนั้น บัดนี้ไปหยิงจงใจถามเช่นนี้ แน่นอนไปหญิงก็มั่นใจ มากว่าคุณปู่เย่กับคุณย่าเยจะไม่ถามเยซื้อเฉินแน่นอน

งานแต่งงานของเอเงินกับหญิงหญิงครั้งก่อน คุณปู่เย่กับ คุณย่าเย่กำหนดขึ้นโดยที่ปิดบังคุณเยซือเฉินไว้

หลังจากกลับมาจากเมืองจีน เธอก็สั่งให้คนสืบเรื่องตระกูลเย่

มาพอสังเขปแล้ว จึงรู้สึกคุณปู่เย่กับคุณย่าเย่เล็กน้อย

“พวกเราเป็นผู้ใหญ่ของเขา พวกเราตัดสินใจแทนเรื่องนี้ได้อยู่ แล้ว ซือเฉินฟังพวกเราแน่นอน “ดวงตาคุณย่าเย่กะพริบปริบๆ ใบหน้าเผยรอยยิ้มอีกครั้ง เธอพูดอย่างเป็นธรรมชาติสุดๆ มั่นใจ สุดๆ

“ใช่ ซื้อเฉินต้องฟังพวกเราอยู่แล้ว” คุณปู่เย่ก็รีบเสริมอีกหนึ่ง ประโยค

นก็ดีค่ะ”รอยยิ้มบนใบหน้าไปหยิ่งค่อนข้างสวยสดรุ่งโรจน์มาก เป็นดังที่เธอคาดเดาไม่มีผิดเพี้ยน เมื่อเป็นแบบนี้ก็ไม่มี ปัญหาอะไรแล้ว

“นายท่านครับ นายหญิงครับ คุณชายชอบคุณ…”พ่อบ้าน ได้ยินว่าองค์หญิงท่านนี้ขอบคุณชายก็เริ่มอกสั่นขวัญแขวนแล้ว ตอนนี้ได้ยินว่าพวกเขาตอบตกลงงานแต่งงาน โดยไม่ซักถาม คุณชายเลยสักคำ เขาก็เป็นเดือดเป็นร้อนแทน

ปกติพ่อบ้านแทรกพูดน้อยมาก ทว่าตอนนี้มันเกี่ยวโยงถึง ความสุขในบั้นปลายชีวิต ตอนนี้พ่อบ้านปลีกตัวไปไหนไม่ได้ ไม่มีโอกาสแอบส่งข่าวให้คุณชาย ดังนั้นพ่อบ้านจึงรวบรวม ความกล้าเพื่อเตือนคุณปู่เย่กับคุณย่าเย่ แน่นอนคำพูดของพ่อ บ้านนี้ก็พูดให้องค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้ฟังด้วย

พ่อบ้านรู้สึกว่าหากองค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้รู้ว่าคุณชายมีคน ที่ชอบอยู่แล้ว คงถอดตัว องค์หญิงคงไม่หน้าด้านถึงกลับทำลาย ความรักของผู้อื่นหรอกมั้ง?

“นายหุบปาก นายมีสิทธิ์อะไรมาพูดที่นี่? “คุณปู่เย่จ้องเขม็ง พ่อบ้าน พร้อมกับแทรกบทพูดของพ่อบ้านกลางคัน

พ่อบ้านชะงัก เขาทำงานเป็นพ่อบ้านในบ้านตระกูลเยก็สี่สิบ กว่าปีแล้ว ปกติถึงแม้นิสัยของคุณปู่เย่จะไม่ดี แต่ก็ยังปฏิบัติต่อ เขาดีอยู่ เมื่อสักครู่เขาร้อนรนจึงพลั้งถามพูดออกไป และเขาล้วน พูดแต่ความจริง พ่อบ้านคาดไม่ถึงว่าคุณปู่เย่จะพูดอย่างนี้ออก มา

ตอนนี้ยังมีคนนอกอยู่ด้วย พ่อบ้านจึงไม่ได้พูดอะไรอีก เขาได้แต่ก้มหน้าชงชาต่อ

ถ้าไม่ใช่ทำเพื่อคุณชาย เขาก็ไม่มีอารมณ์ยุ่งเรื่องคนอื่นอย่าง นี้หรอก

ช่างสงสารคุณชายเหลือเกิน คุณชายต้องพลัดพรากกับคุณแม่ แต่เด็ก ส่วนคนเป็นพ่อก็ไม่เคยไยดี และคุณปู่กับคุณย่าก็ไม่เคย

เอานึกถึงหัวอกของเขาเลยสักนิด

ไม่ง่ายเลยกว่าคุณชายจะหาผู้หญิงที่ชอบเจอ นายท่านกับนาย หญิงกลับทําลายด้วยสารพัดวิธี

คุณชายลำบากมากกับการอยู่ในบ้านตระกูลเย่หลายปี

การกระทำของคุณปู่เย่กับคุณย่าเยทำให้คุณชายผิดหวังมาก แล้ว พ่อบ้านคิดว่าหากครั้งนี้คุณปู่เย่กับคุณย่าเย่ยังปิดบังเรื่อง แต่งงานนี้อีก เกรงว่าคุณชายจะตายใจ ไร้ความผูกพันต่อตระกูล เยอีก

คุณปู่เย่กับคุณย่าเย่คิดว่าคุณชายเป็นลูกหลานตระกูลเย่ ซึ่ง จุดนี้ก็ไม่อาจเปลี่ยนแปลงได้ ดังนั้นพวกเขาจึงใช้จุดนี้ทำอะไรที่ เกินควร ต้องมีสักวันที่คุณปู่เย่กับคุณย่าเย่ต้องเสียใจแน่

“พ่อบ้านหมายความว่ายังไงคะ? “ไปหยิงมองไปยังพ่อบ้าน จงใจทําหน้าสงสัยหลายส่วน หรือว่ามีปัญหาอะไรเหรอคะ?

ไป๋หยิงรู้เรื่องเย่ซือเฉินกับเงินถั่วนิ่งกว่าใคร ไป๋หยิงรู้ดีกว่า ใครว่าเย่อเฉินชอบแต่เงินถั่วนิ่งเท่านั้น ตอนนี้เธอยังแสร้งทำ เป็นไม่ประสีประสาอีก
“คุณอย่าฟังเขาพูดจาเหลวไหลเลย ไม่มีอะไรเลย ไม่มีปัญหา อะไรเลยสักอย่าง คุณย่าเก็ไม่พอใจกับการที่พ่อบ้านพูดจา ส่งเดชมาก ทว่าใบหน้าไม่ได้เผยความผิดปกติแต่อย่างใด

“คุณปู่เย่ คุณย่าเย่ เพราะองค์หญิงของพวกเราชอบเยซื้อเฉิน และเพราะเรื่องตอนเช้าส่งผลกระทบหนักมาก พวกเราจึงมาคุย เรื่องเกี่ยวดองกัน หากประธานเยมีคนที่ชอบพอกันแล้ว องค์ หญิงของพวกเราต้องไม่ทำลายชีวิตของประธานเย่หรอกค่ะ” ทั้งๆ ที่ไปหยิงมาเพื่อทำลายความรักของเยซือเฉินกับเงินถั่วนิ่งอยู่ แล้ว แต่ตอนนี้กลับเสแสร้งแกล้งทำเป็นมีคุณธรรม

“ไม่มี คุณฟังผิดแล้ว ซื้อเฉินของพวกเราเคยแต่งงา นกับเงินลั่วฉิง แต่พวกเขาหย่ากันนานแล้ว พวกเขาไม่มีความ เกี่ยวพันกันนานแล้ว เพราะเคยมีข่าวเอิกเกริกเรื่องการแต่งงา นของเงินถั่วนิ่งกับเย่ซือเฉิน ดังนั้นคุณย่าเย่จึงไม่คิดจะปกปิดจุด นี้ เพราะคนขององค์กรโกสต์ซิตี้ก็ต้องรู้อย่างแน่นอน

“ใช่ พวกเขาหย่ากันนานแล้ว เป็นลั่วนิ่งมีลูกไม่ได้ ถ้าเป็นถั่ว งกับซื้อเฉินอยู่ด้วยกัน ตระกูลเยีของพวกเราก็ไร้ทายาทแล้ว ดัง นั้นพวกเราไม่ยอมให้พวกเขาอยู่ด้วยกันหรอก”คุณปู่เย่ก็รีบ แสดงท่าที คุณปู่เย่เอ่ยถึงเรื่องเงินถั่วจึงมีบุตรไม่ได้อีกครั้ง

เพราะนี่คือสาเหตุหลักของการขัดขวาง

หากเงินลั่วฉิงตั้งท้องได้ พวกเขาอาจจะยอมรับก็ได้ เพ ราะเยซื้อเงินหนักแน่นในความรู้สึกของตัวเองมาก พวกเขาก็ไม่ อยากเกิดปากเสียงกับเย่ซื้อเฉินจนความสัมพันธ์สั่นคลอนเหมือนกัน

แน่นอน คุณปู่เย่ละเลยกับการมีอยู่ของถังจื่ออย่างอัตโนมัติ เพราะในสายตาคุณปู่เย่ เด็กผู้หญิงไม่ได้มีประโยชน์อะไรเลย เมื่อก่อนเป็นลั่วจึงคลอดเด็กผู้หญิงคนนี้ แต่ตอนนี้เงินล้วจึงมี บุตรไม่ได้ ตระกูลเย่ของพวกเขาจะขาดทายาทสืบทอดวงศ์

ตระกูล

“ใช่แล้ว อันที่จริงก่อนหน้านี้พวกเราปฏิบัติกับเงินถั่วนิ่งเป็น อย่างดี เธอเป็นสะใภ้บ้านตระกูลเย พวกเราต้องดูแลดีๆอยู่แล้ว แต่เป็นลั่วจึงมีลูกไม่ได้ จึงเป็นเหตุสุดวิสัย พวกเราไม่มีทางเลือก จริงๆ”คุณย่าเย่เริ่มสาธยายถึงความขมขื่น ซึ่งระหว่างนี้คุณย่าเย่ ยังไม่ลืมชมตัวเองด้วย