บทที่ 1168 หารือเรื่องแต่งงาน (1)

ต้องบอกว่าไปหยิงฉลาดมาก เธอมองพ่อบ้านก็รู้ว่าไม่ใช่ เจตนาของคุณปู่เย่กับคุณย่าเย่!!

“พวกคุณรอเดี๋ยวครับ ผมจะแจ้งนายท่านก่อนนะครับ”สีหน้า พ่อบ้านเคร่งขรึมหลายส่วน พ่อบ้านก็รู้ว่าอีกฝ่ายมายืนอยู่หน้า ประตูแล้ว หากพวกเขายืนกรานจะเข้าไป เขาก็ขวางไม่ได้ พ่อบ้านกล่าวจบก็เดินเข้าไปในบ้านหลังใหญ่

“คุณท่านครับ ข้างนอกมีคนขอเข้าพบครับ” พ่อบ้านเดินเข้ามา ถึงห้องโถงพลันเห็นคุณปู่เย่นั่งอยู่ตรงนี้พอดี

“ใคร? “คุณปู่เย่กำลังเช็ดทำความสะอาดวัตถุโบราณอยู่ พลางถามอย่างเลื่อนลอยหนึ่งประโยค

“พวกเขาบอกว่าเป็นคนขององค์กรโกสต์ซิตี้ครับ พ่อบ้านมอง

ไปยังคุณปู่เย่ พลางกะพริบตา

“คนขององค์กรโกสต์ซิตี้? นายบอกว่าเป็นองค์กรโกสต์ซิตี้? พวกเขามาทำไม พวกเราไม่ได้มีปฏิสัมพันธ์กับพวกเขาสัก หน่อย? “ปกติคุณปู่เย่จะไม่ค่อยติดตามข่าวในโซเชียลมากนัก ดังนั้นยังไม่รู้เรื่ององค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้โดนโยนออกจาก บริษัทตระกูลเย่กรุ๊ป

“รู้สถานะของพวกเราในองค์กรโกสต์ซิตี้ไหม? “คุณปู่เย่วาง วัตถุโบราณลง ใบหน้าเผยความสงสัยหลายส่วน
“พวกเขาบอกว่ามีท่านหนึ่งเป็นองค์หญิงขององค์กร โกสต์ซิตี้ ครับ เดิมทีพ่อบ้านไม่อยากเจาะจงพูดถึงสถานะของพวกเขา ทว่าตอนนี้คุณปู่เยถามแล้ว พ่อบ้านก็ไม่ปิดบังอีก

“องค์หญิงองค์กร โกสต์ซิตี้? ทำไมเธอถึงมาบ้านตระกูลเ ล่ะ? “หางคิ้วคุณปู่เย่ยกขึ้นด้วยความประหลาดใจ ทว่าใบหน้า กลับมีความได้ใจหลายส่วนเพิ่มขึ้นมา ในเมื่อเป็นองค์หญิงของ องค์กรโกสต์ซิตี้ งั้นนายก็รีบเชิญเข้ามาเร็ว

“แต่ตอนเช้าองค์หญิงท่านนี้จึงถูกคุณชายโยนออกจากบริษัท ตระกูลเย่กรุ๊ปครับ พวกเธอมาตอนนี้ ผมเกรงว่าจะมาหาเรื่อง ครับ”พ่อบ้านครุ่นคิดดูแล้ว อดพูดหนึ่งประโยคไม่ได้ เขาไม่ อยากให้องค์หญิงอะไรนั่นเข้ามาเลยจริงๆ

“ถูกซื้อเฉินโยนออกนอกบริษัท? ซื้อเฉินถึงกับโยนองค์หญิง องค์กรโกสต์ซิตี้ออกนอกบริษัทเลยเหรอ เขากำลังคิดอะไรอยู่กัน แน่? “คุณปู่เย่ได้ยินที่พ่อบ้านบอกก็ตกตะลึง ใบหน้ามีความ หงุดหงิดหลายส่วน “บาดหมางกับองค์กรโกสต์ซิตี้ได้ซะที่ไหน กันล่ะ?

“คุณชายทำแบบนี้ต้องมีเหตุผลแน่นอนครับ คุณชายโยนองค์ หญิงท่านนี้ออกไปด้านนอก ตอนนี้องค์หญิงท่านนี้ก็มาหาถึงที่ เกรงว่าจะมาด้วยความประสงค์ร้ายนะครับ ผมรู้สึกว่าทางที่ดี อย่า….”พ่อบ้านกังวลว่าองค์หญิงท่านนั้นจะก่อเรื่องอะไรขึ้นอีก

แน่นอนประเด็นสำคัญคือพ่อบ้านเกรงจะมีผลเสียต่อคุณชาย “คนมาคือแขก ในเมื่อเขาอุตส่าห์มาเยี่ยมถึงที่ พวกเราก็ไม่สะดวกที่จะปฏิเสธพวกเขา “คุณปู่เย่ยังไม่ทันพูดจบ คุณย่าเที่ กำลังลงจากบันไดพอดีพูดต่อเสียแล้ว

“ด้วยอำนาจและอิทธิพลขององค์กรโกสต์ซิตี้ หากคิดจะหา เรื่องพวกเราก็ทำได้ทันที ไม่มีทางให้องค์หญิงมาหาพวกเราถึงที่ หรอก อีกอย่าง อเฉินเป็นดนโยนองค์หญิงของพวกเขา องค์กร โกสต์ซิตี้คิดจะหาเรื่องก็คงไม่มาหาพวกเราสองเฒ่าหรอก ดังนั้น วันนี้องค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้มาต้องมีเจตนาอื่นแน่ ฉันรู้สึกว่า คุยกันได้

“แต่คุณชาย โยนอีกฝ่ายออกไปแล้ว คงต้องขัดใจอีกฝ่ายแล้ว หากพวกเรามาหาเรื่องจริงๆล่ะก็……..อบ้านพยายามเกลี้ย กล่อมเต็มที่ พ่อบ้านไม่อยากให้องค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้เข้ามา เลยจริงๆ

“ที่นี่คือบ้านตระกูลเย่ คือบ้านของพวกเรา หรือพวกเราต้อง กลัวพวกเขา หากเรื่องนี้แพร่ออกไปแล้วพวกเราไม่ใช่ขายหน้า แย่เหรอ”คุณย่าเย่ตัดบทพูดของพ่อบ้าน ความหมายนั้นเด่นชัด มาก

“พวกเขามากันกี่คน? “ดวงตาคุณปู่เย่เปล่งประกายระยิบ ระยับ ทันใดนั้นก็ถามหนึ่งประโยคขึ้นมา

“สามคนครับ”ถึงแม้พ่อบ้านไม่อยากให้เข้ามา ทว่าเขาก็

หลอกลวงและปกปิดคุณปู่เย่ไม่ได้

“พวกเขามากันแค่สามคนเหรอ? งั้นคุณไม่ใช่มาหาเรื่อง หรอก หากองค์กรโกสต์ซิตี้จะมาหาเรื่องต้องไม่ใช่แค่สามคนแน่พวกเราคงมาคุยธุระกับพวกเราจริงๆ นายรีบไปเชิญพวกเขาเข้า มา คุณปู่เย่ได้ยินว่ามากันแค่สามคนก็กระตือรือร้นขึ้นมา

“ครับ”ครั้งนี้พ่อบ้านไม่อาจพูดสิ่งใดได้อีก ได้แต่ออกไปเชิญ เข้ามาตามคำสั่งเท่านั้น

“คุณปู่เย่ คุณย่าเย่ ได้ยินชื่อเสียงมานาน วันนี้พวกเรามา เยี่ยมพวกท่าน โดยเฉพาะเลยค่ะ หลังจากไปหยิงเข้ามาถึงห้อง โถง ใบหน้าประดับรอยยิ้ม ไปหยิ่งรู้ว่าเกิดเรื่องกรณีตอนเช้าขึ้น คุณปู่เย่กับคุณย่าเย่ต้องมีความสงสัยแน่นอน ดังนั้นเธอจึงแสดง จุดยืนให้เด่นชัดก่อนเป็นอันดับแรก

คุณปู่เย่กับคุณย่าเยเห็นท่าทีเช่นนี้ของเธอก็อึ้งเล็กน้อย คุณย่า เย่รู้ว่าองค์กรโกสต์ซิตี้คงไม่มาหาเรื่องพวกเขาเองถึงที่ แต่ก็คาด

ไม่ถึงว่าจะเป็นมิตรขนาดนี้ “คุณก็คือองค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้เหรอ? “คุณย่าเย่มองสำ รองไปหยิง เห็นหน้าตาดี ดูแวบแรกก็รู้ว่าเป็นคนมีไหวพริบ หรือ

ว่าจะเป็นองค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้กันนะ?

“คุณย่าเย่เข้าใจผิดแล้วค่ะ ฉันไม่ใช่องค์หญิง”มุมปากไปหยิง ยกยิ้มจางๆ รอยยิ้มบนใบหน้าแลดูเป็นธรรมชาติมาก

ไป๋หยิงหยุดพูดชั่วครู่ จากนั้นก็หันไปยังเฉิงโหราโหรว พลาง กล่าวว่า “ท่านนี้ต่างหากที่เป็นองค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้ของพวก เราค่ะ”

“ออ ออ “คุณย่าเย่มองไปยังเฉิงโหรวโหรวด้วยความอึ้ง คุณ ย่าเย่อายุปูนนี้แล้ว เคยเจอทั้งผู้คนและเรื่องราวมาก็นับต่อนับหากไปหยิงไม่แนะนำให้รู้ คุณย่าเย่จะไม่เชื่อเลยว่าคนนี้คือองค์ หญิงองค์กร โกสต์ซิตี้

“ท่านนี้คือหัวหน้าเจิ้ง ผู้ดูแลองค์กรโกสต์ซิตี้สาขาเมืองAค่ะ” ไปหยิงให้เพิ่งลงมาก็เพื่อเพิ่มความน่าเกรงขามและความน่าเชื่อ ถือ ดังนั้นจึงแนะนำอย่างเป็นการเป็นงาน

“ที่แท้ก็หัวหน้าเจิ้งเองเหรอครับ เสียมารยาทแล้วครับ คุณย่า เย่มองไปยังเจิ้งฉง ท่าทางเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด ซึ่งท่าทาง เกรงใจกว่าตอนมองเฉิงโหรวโหรวเป็นไหนๆ

คุณปู่เย่ก็ลุกขึ้นกล่าวทักทายเจิ้งฉงเจิ้งฉงวางมาดได้เข้มแล้ว

จึงไม่ได้พูดอะไร แค่ยิ้มจางๆเท่านั้น

คุณย่าเย่มองไปยังเฉิงโหราโหรวอีกครั้ง เห็นท่าทางเฉิงโหรว โหราแล้วก็เลิกคิ้ว ท่านนี้ก็คือองค์หญิงจริงๆเหรอ? คุณย่าเ ไม่ออกว่าท่านนี้จะมีราศีขององค์หญิงตรงไหน

“หัวหน้าตามหาองค์หญิงท่านนี้ยี่สิบห้าปีแล้วค่ะ ไม่ง่ายเลย กว่าจะหาตัวเจอไปหยิงเห็นความผิดแปลกของคุณย่าเย่ ดังนั้น ไปหยิงจึงจงใจอธิบายหนึ่งประโยค

คุณย่าเย่ชะงัก พลางหันไปมองไปหยิง”งั้นต้องยินดีกับหัวหน้า ด้วย ไม่รู้ว่าวันนี้องค์หญิงมาที่บ้านตระกูลเมีธุระอะไร? ”

ในใจคุณย่าเย่ยังคงรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย ไม่รู้สาเหตุการมา ของพวกเขา คุณย่าเย่ก็ไม่อยากพูดอ้อมกับอีกฝ่าย ดังนั้นจึงถาม ออกมาโดยตรง
ไปหยิงมองไปยังเฉิงโหราโหรวแวบหนึ่ง จากนั้นมองคุณปู่เย่ ด้วยรอยยิ้มเบ่งบานราวกับดอกไม้ ที่องค์หญิงพวกเรามีเป็น เรื่องดี คือเรื่องมงคลค่ะ

“เรื่องมงคล?” คุณย่าเยอดอุทานไม่ได้ หากบอกว่าเป็นเรื่องดี ก็สามารถเข้าใจว่าเป็นคำที่ให้ความเคารพและความเกรงอก เกรงใจซึ่งกันและกัน แต่คำที่ว่า เรื่องมงคล มันหมายความว่า อย่างไร?

“คาดว่าคุณปู่เย่กับคุณย่าเย่คงรู้เรื่องตอนเช้าแล้วใช่ไหมคะ” ใหญิงมองไปยังคุณย่าเย่ ใบหน้ายังคงมีรอยยิ้มดุลเดิม ประโยคนี้ฟังดูแล้วเหมือนมาคิดบัญชี แต่สีหน้าของไปหยิงกลับ ไม่เหมือนจะคิดบัญชี

คุณย่าเย่ไม่เข้าใจเจตนาของไปหยิงในชั่วขณะนี้

“ฉันเองก็เพิ่งได้ฟังเรื่องนี้เมื่อกี้นี่เอง ซื้อเฉินทำอะไรวามไป หน่อย ทําให้องค์หญิงเคืองใจ ขอองค์หญิงให้อภัยด้วยคุณย่า เย่รู้ว่าไม่ว่าอย่างไรเรื่องนี้ก็เป็นความผิดของเซือเฉิน ถึง อย่างไรก็โยนคนออกนอกประตูไม่ได้

“ฉันไม่…..เงโหราโหรวได้ยินคำพูดของคุณย่าเย่ก็อยาก แสดงจุดยืนทันที

“องค์หญิงของพวกเรามาเยี่ยมพวกท่านก็แสดงว่าองค์หญิง ของพวกเราไม่ติดใจเอาความกับเรื่องนี้แล้วค่ะ”ไปหยิงชิงเฉิง โหรวโหรวพูด สถานการณ์เช่นนี้ให้เฉิงโหราโหราพูดเหลวไหล ไม่ได้ คำบางคำ ถึงแม้จะมีความหมายเหมือนกัน แต่ถ้าใช้วิธีต่างกันแล้ว ผลลัพธ์ก็จะไม่เหมือนกัน

ซึ่งเฉิงโหราโหราไม่มีทางเข้าใจจุดนี้ตลอดกาล

“องค์หญิงเป็นคนสูงส่ง ใจคอกว้างขวางมากค่ะคุณย่าเยรับ หนึ่งประโยคด้วยความเกรงใจ ทว่าน้ำเสียงกลับไม่มีความ จริงใจมากนัก แค่พูดผ่านๆเท่านั้น เพราะบัดนี้พวกเขาเอ่ยถึง เรื่องนี้ คุณย่าเยก็รู้ว่าเรื่องนี้คงไม่ยอมปล่อยผ่านง่านๆหรอก

“แต่ตอนนี้เรื่องนี้กลายเป็นเรื่องใหญ่โตแล้ว ส่งผลเสียต่อองค์ หญิงของพวกเรามาก ดังนั้นองค์หญิงของพวกเรามาวันนี้ก็เพื่อ คุยเรื่องนี้กันค่ะ ไปหยิงยังคงมองคุณย่าเย่ ถ้อยคำนี้ฟังดูเหมือน มาคิดบัญชีหลายส่วน !!

อีกอย่างใบหน้าของไปหยิงตอนนี้มีความซับซ้อนหลายส่วน