ตอนที่ 21 การเปลี่ยนคนชั่วคราว

“ฉิงฉิง ไม่เป็นไรนะ ไม่เป็นไร ไม่ต้องกลัว” เป็น เพราะเย่อหยู่นานไม่ปรากฏตัวเสียที คุณปู่เวินที่พึ่ง แก้ไขจัดการเรื่องเรื่องนี้ เมื่อเปิดประตูเข้ามาพบกับ สถานการณ์ตรงหน้าที่เป็นเช่นนี้ เขารีบพุ่งตัวมาพยุง เงินลั่วเฉิง

“คุณปู่คะ หนูอยากกลับบ้าน หนูอยากกลับบ้าน ค่ะ” เงินลั่วชิงมองมาที่คุณปู่เวิน ทันใดนั้นเธอรู้สึก เหมือนว่าเธอได้มีที่พึ่งพิง เธอจับตัวคุณปู่เวินไว้แน่น เสียงของเธอนั้นสั่นสะอื้น

“ฉิงฉิง ไม่ต้องกลัวนะ ปู่อยู่ตรงนี้แล้ว ไม่ต้อง กลัว” คุณปู่เวินรู้สึกเจ็บปวดลึกเข้าไปในกันบึงของหัวใจ โอบกอดเงินลั่วชิงไว้ในอ้อมอกของตน

“เย่อหยู่นานมันชักจะมากเกินไปแล้ว ตั้งแต่วันนี้ เป็นต้นไป ตระกูลเวินกับตระกูลเย่อเราขาดกัน” คุณปู่ เวินเงยหน้าขึ้นมาแล้วจ้องไปยังพ่อแม่ของเย่อหยู่นานที่ กำลังรีบเดินเข้ามา เขาลั่นวาจาที่เย็นชาออกมาอย่างชัด ถ้อยชัดคำ

“ส่วนเงินหรวนหรวน ถ้าเธอยังกล้าที่จะยุ่งเกี่ยว กับเย่อหยู่นาน ก็อย่าหวังจะได้กลับมาเหยียบบ้านตระ กูลเงินอีก ” ยังไม่ทันที่จะมีใครได้เปิดปากพูด เขาก็หัน ไปพูดกับลูกชายคนที่สองกับลูกสะใภ้คนที่สอง น้ำเสียง ของเขานั้นช่างเย็นชาและไร้เยื่อใย
“พ่อ ทำไมถึงลำเอียงแบบนี้ หรวนหรวนก็เป็น หลานสาวของพ่อ อีกอย่างพ่อก็รู้ว่าหยู่นานกับหรวนห รวนเขารักกันมาแต่ไหนแต่ไร” เวินจีหยัน รู้สึกเสียหน้า เป็นอย่างมาก

“ลำเอียง? ถ้าฉันลำเอียงแล้วจะทำไม? อย่าว่าแต่ ลำเอียงเลย เพื่อฉิงฉิงแล้วล่ะก็ ฉันยอมตายแทนเลย ก็ได้” คุณปู่เวินประกาศให้ทุกคนรับรู้ “วันนี้ตัวฉันเป็น เจิ้น ขอพูดอย่างชัดเจน ณ ที่นี้ เลยว่าใครจะทำอะไรตัว ฉัน ฉันไม่สน ใครจะทำอะไรบริษัทเวินซื่อกรุ๊ปของฉัน ฉันไม่ว่า แต่ใครกล้ามาทำร้ายฉิงฉิง อย่าหาว่าฉันไม่ เดือน”

คุณปู่เวินจัดว่าเป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงในเมืองA เมื่อคำพูดนี้ได้ปล่าวประกาศออกไป ก็ทำเอาทุกคนอึ้ง ตามๆกัน

จากที่เคยได้ยินมา คุณปู่เวินรักและเอ็นดูหลาน สาวคนโตคนนี้มาก ทั้งที่เขาพึ่งรู้จักเธอเมื่อห้าปีก่อน เพียงแต่นึกไม่ถึงว่าเขาจะรักและเอ็นดูเธอได้มากถึง เพียงนี้

เงินลั่วชิงได้ยินคำพูดเหล่านี้ เธอรู้สึกอบอุ่นใจ เธอรับรู้ได้ว่าคุณปู่นั้นรักเธอมากเพียงใด

“คุณปู่ เวิน อย่าโกรธเลย เรื่องนี้หยู่นานเป็นคนทำ ผิด ฉันให้คนไปตามตัวหยู่นานแล้ว อีกสักพักหยู่นานก็ คงจะมาถึง” พ่อของเย่อหยู่นานสีหน้าตึงเครียดเมื่อ ได้ยินคำพูดของคุณปู่ เวิน รับรู้ได้ถึงปัญหาตรงหน้าที่ หนักอึ้ง
“มาถึงตอนนี้แล้วยังไง เขาทำให้เรื่องมันกลาย เป็นแบบนี้ ยังจะต้องคิดเรื่องงานแต่งอีกหรอ?” คุณปู่ เวินเป็นคนหยิ่งทะนง เพราะเขารักและเอ็นดูเวินลั่วฉิ งมาก ถึงแม้ว่าเย่อหยู่นานจะปรากฏตัวมาตอนนี้ เขาก็ ไม่มีวันตกลงเรื่องงานแต่งอีกแน่นอน

“คุณปู่เวิน เรื่องนี้เป็นความผิดของหยู่นาน หยู่ นานมันรู้เท่าไม่ถึงการณ์ หยู่นานเขาชอบหรวนหรวนมา ตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว คงทำให้เขารู้สึกสับสนขึ้นมา ผล ของเรื่องนี้ทำให้ฉิงฉิงต้องเสียใจ คนที่น่าเห็นใจสุดก็คือ ฉิงฉิง” คุณหญิงเย่อผู้มีไหวพริบก็พยายามออกมาช่วย พูดกล่อม คำพูดของเธอนั้นช่างลึกซึ้งและจับใจ

ไม่ว่าเขาจะตั้งใจหรือไม่ ไม่ว่าสับสนอะไรอยู่ เรื่องต่างๆมันจบลงแล้ว ไม่ต้องพูดอะไรอีกแล้ว” สีหน้า ของคุณปู่เวินนั้นดูเย็นชา เขาไม่รับฟังอะไรอีก ความ ต้องการของเขานั้น มีเพียงแค่ต้องการที่จะให้ฉิงฉิงได้ แต่งงานออกเรือนไปอย่างราบรื่น ต้องการให้ฉิงฉิงมี ความสุข แต่เมื่อเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น เขาไม่มีทางให้ อภัยแน่นอน

“งั้นเอาแบบนี้มั้ย ให้หยู่เฟิงกับฉิงฉิงหมั้นกัน หยู่ เฟิงยังไม่มีคนที่ชอบ อีกทั้งยังไม่มีแฟน ลึกๆแล้วฉันว่าห ยู่เฟิงเหมาะกับฉิงฉิงมากกว่า อายุก็เหมาะสมกว่า” พ่อ ของเย่อหยู่นานประเมินจากสถานการณ์ตรงหน้านี้แล้วรู้ ได้ว่า หากเขาไม่สามารถทำให้สถานการณ์ดีขึ้นได้ คุณ ปู่เวินคงไม่มีทางให้อภัยให้กับตระกูลเย่อ

เขาพอจะรู้วิธีการรับมือของคุณปู่เว็นมาบ้าง หากทำให้เขาไม่พอใจ คงจะไม่ส่งผลดีใดใดอย่างแน่นอน

ไม่ว่าอย่างไร ข้อเสนอนี้ตระกูลเย่อคงต้องยอม ก้มหัวให้ อีกทั้งวิธีนี้ยังสามารถกอบกู้เกียรติให้กับ เวินรั่วสลึงได้