บทที่ 1128 พ่อลูกเจอกัน สนุกครึกครื้นเป็นพิเศษ น่าชม (1)

“พวกคุณเข้าใกล้หน่อย ผมจะบอกรายละเอียดแผนการของ

ผมให้ถังจื่อโม่ไม่สนใจหรู เรียกให้คนอื่นเข้าใกล้กว่าเดิม

ความหมายก็คือจะคว่ำบาตรหว

ในใจคนอื่นก็เป็นกังวลและกลัวเช่นกัน ทว่าเมื่อสักครู่พวกเรา รับปากว่าจะฟังคำสั่งจากคุณชายน้อยแล้ว กลับคำไม่ได้ และ พวกเขายังรู้ว่าหากพวกเขากลับคำเวลานี้ ปีศาจน้อยไม่ปล่อย พวกเขาไปง่ายๆแน่

หวตะลึงงัน ปีศาจน้อยไม่ยอมรับฟังเลย แถมยังมีแผนการ อีกด้วย?

กู้หนูสามารถคาดเดาได้ว่าเหตุการณ์ต่อจากนี้ต้องควบคุมไม่

อยู่แน่ๆ

ครั้งนี้หาไม่เดินห่างออกไป แต่เดินเข้าไปไม่ได้ เขาต้องฟัง แผนการของปีศาจน้อยด้วย จะได้รับปากทันท่วงที

เขาปล่อยให้เรื่องสูญเสียการควบคุมในองค์กรยมบาลไม่ได้ เด็ดขาด

“คุณอยากฟังก็ได้ ผมไม่กันคุณก็ได้ครั้งนี้ปีศาจน้อยถึงชื่อไม่ ไม่ได้ไล่กู้หนูแล้ว ยอมให้หนูเข้ามาฟังได้

กู้หวอึ้งด้วยความประหลาดใจ ทำไมปีศาจน้อยถึงเปลี่ยนใจกะทันหันล่ะ? ไม่ใช่มีกลลวงอะไรอีกนะ?

ทว่าหนูอยากรู้อยากเห็นมากจริงๆ ถึงจะนึกได้ว่าปีศาจน้อย อาจมีแผนลวง แต่ก็ยังอดเข้าใกล้ไม่ได้ อยากฟังแผนการของ ปีศาจน้อยว่าเป็นยังไงกันแน่

“ตอนผมเข้ามาเห็นทิวทัศน์นอกองค์กรยมบาลแล้ว มีหลายที่

เหมาะดักซุ่มมาก เพราะครั้งนี้ไม่ต้องหลบหนู ถังอโม่จึงไม่ได้

กดเสียง ให้ต่ำลงแล้ว

คนพวกนั้นได้ยินคำพูดของปีศาจน้อยก็อึ้งทันที ต่างจ้องมอง ถังจื่อไม่อย่างใจจดใจจ่อ

เกิดอะไรขึ้น? นี่มันเกิดอะไรขึ้น? ตอนปีศาจน้อยเข้ามาก่อนหน้านี้ก็สังเกตดูแล้ว? นี่เป็นความคิดของเด็กอายุห้าขวบเหรอ?

เด็กห้าขวบควรสนใจเรื่องของเล่นชิ้นไหนเล่นสนุกหรือ เปล่า?

ก็ได้ คุณชายน้อยไม่เหมือนใครจริงๆ!!

แล้วทำไมคุณชายน้อยถึงสังเกตเห็นจุดที่เหมาะสมแก่การดัก ซุ่มแต่แรกล่ะ?

หรือคุณชายน้อยอยากลักพาตัวลูกพี่แต่แรกแล้ว?!

พอนึกความเป็นไปได้ขึ้น ทุกคนก็ต้องรู้สึกทึ่ง!! แถมยัง ประหวั่นพรั่นพรึงด้วยความกลัวอีกด้วย
ใช่ ประหวั่นพรั่นพรึงด้วยความกลัว!!

ความสามารถของเด็กห้าขวบเหนือจินตนาการของพวกเขาไป แล้ว เหนือการรับรู้ของพวกเขา พวกเขาจะไม่ประหวั่นพรั่นพรึง

ได้ไง? ตอนนี้หนูก็ยิ่งมาก ก่อนหน้านี้คัดค้านปีศาจน้อยตั้งชื่อไม่ อย่างแรงกล้า นาทีนี้กลับไม่ได้เอ่ยห้ามสักคำ

เพราะหนูก็อยากรู้ว่าคุณชายน้อยเก่งกาจแค่ไหนกันแน่?

วันนี้คุณชายน้อยทำลายการมองเด็กอายุห้าขวบโดยสิ้งเชิง แล้ว ไม่ ถึงแม้คุณชายน้อยจะมีอายุเพียงห้าขวบ แต่สติปัญญา ไม่ใช่ของเด็กห้าขวบอย่างแน่นอน

หวติดตามคุณชายสามเย่มาหลายปี เขารู้ความสามารถของ คุณชายสามเดีเป็นพิเศษ

อยากจับตัวลูกพี่ เกรงว่าคงไม่ง่ายอย่างนั้น ดังนั้นหนูคิดว่า ตนจะเป็นคนรับชมเหตุการณ์อยู่ด้านข้าง ชมละครเด็ดอยู่เงียบๆ ดีกว่า

“คุณชายน้อยครับ ที่ไหนเหมาะจะดักซุ่มครับ? “หนุ่มโรคเด็ก ม.2ต้าชุนเอ่ยความสงสัยในใจ เขาอยู่ในองค์กรยมบาลมานาน ทำไมไม่รู้ว่าประตูทางเข้าองค์กรยมบาลมีจุดให้ดักซุ่ม

“มีทั้งหมดสามที่ คนที่เดินมาจากด้านนอกไม่เห็นความผิด ปกติแน่นอน”ถังจื่อโม่มองคนพวกนี้ ก่อนจะเอ่ยขึ้นมาช้าๆอีก ครั้ง บัดนี้สีหน้าถังจื่อ โม่จริงจังมาก เข้มงวดมาก หากไม่ฟังเสียงอ่อนของเด็ก ไม่มองความน่ารักของเขา คงจะเขือยากว่าเป็นเด็ก อายุห้าขวบจริงๆ

หวูหน้าเปลี่ยนสี จากนั้นก็อดยกมุมปากขึ้นไม่ได้ สมกับที่ เป็นลูกชายของลูกพี่จริงๆ!! ทางเข้าองค์กรยมบาลมีสามจุดที่เหมาะในการดักซุ่มโจมตี

จริงๆ ซึ่งเป็นการออกแบบของลูกพี่ เพื่อเป็นการป้องกันแต่เนิ่นๆ

อยู่แล้ว

ทว่าคนทั่วไปไม่สังเกตเห็นสิ่งนี้หรอก คาดไม่ถึงว่าคุณชาย น้อยจะสังเกตเห็น ก่อนหน้านี้หาได้ยินถังจื่อไม่บอกว่าทางเข้ามี จุดดักซุ่ม ถึงแม้จะทิ้ง แต่ก็ยังไม่ค่อยเชื่อ

กู้หนูคิดว่าจุดที่ถังจื่อไม่กล่าวถึงจะเป็นจุดที่ลับๆ แต่เมื่อกู้หนู ได้ยินสามจุดที่ถังจื่อไม่กล่าวถึงแล้วก็เกิดความทึ่งของแท้เลย

หนูรู้สึกว่าต่อจากนี้คงจะมีละครชุดใหญ่แห่งปีแล้ว

ไม่รู้ว่าลูกพี่จะรับมือไหวไหม?

ตอนนี้กู้หนูรู้สึกเป็นห่วงลูกพี่ของตนซะแล้ว

ทว่าจุดเหล่านั้นเป็นการออกแบบของลูกพี่เอง คนอื่นไม่เห็น แต่ลูกพี่ต้องเห็นแน่ ดังนั้นลูกพี่คงไม่โดนจู่โจมหรอก

ดังนั้น กู้หนูรู้สึกว่าเขารอดูละครอย่างสบายใจเถอะ!!

ถังจื่อไม่ยื่นมือเล็กออกมาชี้ตัวสามคน จากนั้นก็สั่งการ ว่า“พวกคุณสามคนแยกกันดักซุ่มอยู่ตามจุดพวกนี้
“ครับ ครับ” สามคนที่ถูกตัวไม่มีความเชื่องช้าเลยสักนิด รีบ พยักหน้าทันควัน

“แล้วพวกเราล่ะครับ? “พวกที่ไม่โดนตัวอดถามไม่ได้ หรือ

พวกเราแค่ยืนชมละครอยู่ด้านข้าง “ผมคิดว่าแค่ดักซุ่มยังไม่พอ ผมยังอยากวางกับดักด้วย

ปีศาจน้อยถังจื่อ ไม่คลี่ยิ้ม จากนั้นก็บอกแผนการของเขาต่อ

“พวกคุณมีใครถนัดขุดหลุมพราง หรือว่าถนัดวางกลไก สําหรับเรื่องวางกับดัก ถังชื่อไม่ไม่ค่อยถนัดนัก ดังนั้นเขาจําเป็น ต้องพึ่งความเชี่ยวชาญเฉพาะทางด้านนี้

คนพวกนั้นถอยหลังหลายก้าวด้วยจิตใต้สำนึก กระทั่งหนูยัง ถอยกับเขาด้วย ขุดหลุมพรางหรือวางกลไกใส่ลูกพี่เหรอ?

ไม่เท่ากับรนหาที่ตายเหรอ?

พวกเขาไม่กล้า

ถึงแม้จะถนัด แต่เวลานี้ก็ยอมรับกับปีศาจน้อยไม่ได้!

ทว่ามีคนหนึ่งไม่ถอยหลัง เขาก็คือหนุ่มโรคเด็กม.2ต้าซุน ต้า ชุนไม่เพียงแต่ไม่ถอยหลัง ยังยกมือเสนอชื่อตัวเองด้วย “ผมถนัด ครับ”

ต้าชุนพูดความจริง เขาถนัดด้านนี้ที่สุด ตอนนี้หนูรับเขาเข้า มาทํางานในองค์กรยมบาลก็เพราะเห็นความสามารถของเขา ทางนี้
เมื่อทุกคนได้ยินเสียงของต้าซุนพลันกระตุกมุมปากแรงๆ

รู้ว่าคุณถนัดนะ แต่เวลานี้ก็อย่าพึ่งไปด้านหน้าสิ นี่ไม่ใช่การ รนหาที่ตายเองหรอกเหรอ?

“โอเค งั้นคุณขุดหลุมพราง”ปีศาจน้อยถังจื่อไม่พอใจมาก หากเวลานี้คนอื่นยืนออกมา เขายังไม่ค่อยเชื่อเท่าไหร่ แต่คนนี้ คือต้าชุน ปีศาจน้อยถังจื่อ ไม่วางใจเป็นพิเศษ

“คุณต้องเร่งเวลาหน่อย เชื่อเงินคงใกล้จะถึงแล้ว”ปีศาจ น้อยถึงจื่อไม่สั่งการหนึ่งประโยคอีกครั้ง

“ครับ”หนุ่มโรคเด็กม.2ต้าซุนตอบรับอย่างตรงไปตรงมา ไม่ รับว่าจะมีปัญหาใด

“ทำดีๆ ครั้งนี้ถ้าคุณสร้างผลงานได้ดี นายน้อยอย่างผมจะให้ รางวัลอย่างงามเลย”ปีศาจน้อยถังจื่อโมตรึกตรองดูแล้ว นึกถึง ภาพที่ก่อนหน้านี้พบเจอ จากนั้นตบไหล่ต้านเบาๆราวกับจะมี เรื่องอย่างนั้นจริงๆ