ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน

บทที่ 1098 เขาสร้างกรรมขึ้นมาเอง ไว้ชีวิตให้ไม่ได้ ความสงบก่อนที่พายุจะโหมกระหน่ำ (1)



บทที่ 1098 เขาสร้างกรรมขึ้นมาเอง ไว้ชีวิตให้ไม่ได้ ความสงบก่อนที่พายุจะโหมกระหน่ำ (1)

“ไม่อยากพูด อยากทำมุมปากของซื้อหรงยกขึ้นมาอีกครั้ง ราวกับว่าภายใต้รอยยิ้มนั้นแฝงไปด้วยการเยาะเย้ยตัวเอง เขามี อะไรให้ต้องพูดอีก?! ตอนนี้เขาไม่อยากจะพูดอะไรออกมาอีก แล้ว เขาอยากจะทำทุกอย่างให้มันเป็นไปตามความจริง!!

พูดจบเขาก็เข้าไปจูบเธออย่างดุเดือดอีกครั้ง

“พะ พวกเรากำลังใกล้จะสิ้นสุดสัญญาห้าปีแล้วนะ พรุ่งนี้ทุก อย่างก็จะจบลง”หลิวหยิงตัวแข็งที่อยิ้มกว่าเดิม แล้วเผลอยกมือ ขึ้นมาดันเขาออกโดยไม่รู้ตัว

สัญญาห้าปีของเรากำลังจะสิ้นสุดลงแล้ว!! แถมเขาก็ต้องแต่งงานกับคุณด้วยไม่ใช่หรอ? แล้วทําไมเขาถึงยัง……..

“คุณก็พูดแล้วนี่นาว่ามันสิ้นสุดวันพรุ่งนี้ ใช่ไหมล่ะ? “ชื่อมห รงเงยหน้าขึ้นแล้วมองไปที่เธอ ตอนนี้แม้ดวงตาเขาจะดูเหมือน ยิ้มอยู่ แต่ถ้าดูดีๆแล้วสิ่งที่ถูกถ่ายทอดออกมานั้นกลับไม่ใช่ ความสุขเลย นัยน์ตาลึกๆของเขาเต็มไปด้วยความเศร้า

เขารู้ว่าในใจเธอไม่มีเขาอยู่หรอก และมันก็คงเป็นไปไม่ได้ที่ จะมีเขา ดังนั้นไม่ว่าเขาจะทำอะไรมันก็คงไม่มีประโยชน์ ไม่ว่า เขาจะดีกับเธอแค่ไหนเธอก็มองไม่เห็น ไม่ว่าเขาจะทำเพื่อเธอมากแค่ไหน เธอก็สามารถทำเป็นเฉยเมยได้

ดังนั้นพอเธอเห็นข่าวว่าเขาจะต้องแต่งงานกับคนอื่นจึงไม่รู้สึก เสียใจหรือเศร้าเลยแม้แต่นิดเดียว กลับกับกลับมีความสุขและ ใจมากซะอีก

เธอไม่เคยจะสนใจเรื่องอะไรของเขาเลยอยู่แล้ว ถ้าเป็นเช่นนั้น แล้วเขาจะยังต้องอธิบายอะไรอีก

ทุกค่าปฏิเสธของหลิวหญิงล้วนถูกสกัดด้วยคำพูดเพียงคำ เดียวของเขา จริงด้วย ยังเหลืออีกวันหนึ่งนี่นา เขาเป็นนักธุรกิจ ความเป็นนักธุรกิจที่มันแฝงอยู่ในสายเลือดเขาจริงๆ

เพียงแต่ว่าหลิวหยิงไม่เข้าใจ เขาจะแต่งงานกับคุณม่อยู่แล้ว เพราะงั้นเขาควรจะชอบคุณมู่คนนั้นสิ นี่เขาจะยอมถนอมตัวเอง ไว้เพื่อคุณมู่ไม่ได้รึไง?

หรือไม่เขาก็สามารถไปหาคุณมได้โดยตรงเลย ยังไงคุณก็ เป็นคนที่เขาจะแต่งงานด้วยอยู่แล้ว คุณต่างหากที่เป็นภรรยา โดยชอบธรรมของเขา

“คะ คุณไม่ได้…….ป้องกันพอหลิวหยิ่งรู้สึกตัวก็พบว่า ไม่ว่า เธอจะยอมหรือไม่ยอม บางเรื่องมันก็ยังคงดำเนินการต่อไป แถม มันยังมาถึงขั้นตอนที่สำคัญที่สุดแล้วด้วย

เธอรู้ว่าซื้อทรงต้องการ เธอปฏิเสธไม่ได้ ปฏิเสธไม่ได้อยู่ แล้ว เธอทำได้แค่สมยอมแต่โดยดี เพราะตลอดห้าปีที่ผ่านมามัน ก็เป็นอย่างนั้น
เธอจําได้ว่าตอนแรกเพียงแค่เขาต้องการ ไม่ว่าจะเวลาไหน สถานที่ใด เขาก็ไม่ลังเลหรือสนใจความรู้สึกของเธอเลย

ตั้งแต่ไหนแต่ไรมาเขาไม่เคยคิดว่าเธอจะลำบากใจเลย เขาไม่ เคยคิดเลยว่ามันจะทำร้ายเธอหรือทำให้เธอเจ็บรึเปล่า เธอในมาตั้งนานแล้ว ไม่ใช่หรอ? ตอนนี้ยังเหลืออีกหนึ่งวัน สิ่งที่เธอทำได้ก็คือต้องห้ามไม่ให้

เกิดสิ่งที่ไม่คาดคิดขึ้น ดังนั้นการป้องกันจึงเป็นสิ่งสำคัญ

เมื่อก่อนเธอกินยามาโดยตลอด แต่หลังๆมานี้ซื้อทรงกลับ ไม่ให้เธอกินยา ส่วนเขาก็หันมาป้องกันเองทุกครั้ง

แถมยาที่เคยกินมาก่อนพวกนั้นก็ไม่รู้ว่าโดนซือมู่หรงโยนทิ้ง ไปตั้งแต่เมื่อไหร่

เมื่อก่อนเธอกินยาติดต่อกันมาเป็นระยะยาว และจำเป็นต้อง

กินตรงตามเวลาทุกวัน แต่พอหยุดไปกลางคัน แม้จะกินตอนนี้

มันจึงไม่ช่วยอะไร ดังนั้นจึงต้องพึ่งซื้อทรงคนเดียวแล้ว

เธอไม่เข้าใจว่าทำไมจู่ๆซื้อมหรงถึงทำได้แบบนั้น ตั้งแต่ไหน แต่ไรมาซื้อถูมู่หรงไม่เคยเป็นผู้ชายที่ยอมลำบากเองเลย ถ้าเป็น เมื่อก่อนเขาคงไม่ยอมป้องกันเด็ดขาด

แต่เพียงแค่ไม่ให้เกิดสิ่งที่ไม่คาดฝันขึ้น ไม่ว่าใครจะป้องกัน มันก็เหมือนกันทั้งนั้น

ทว่าครั้งนี้เห็นได้ชัดว่าซื้อทรงลืม
วันสุดท้ายแล้วต้องห้ามไม่ให้เกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้นเด็ด

ขาด!!

จู่ๆ อยู่ตรงก็ยิ้มออกมา แถมยังยิ้มออกมาอย่างสดใส จาก นั้นก็ก้มลงมางับแก้มเธอแล้วเอ่ยพูดด้วยน้ำเสียงกระเส่าแบบ สุดๆ ไม่อยากป้องกัน

จู่ๆหลิวหญิงก็รู้สึกอยากด่าคนขึ้นมา ไม่อยากป้องกันก็จะไม่ ป้องกันงั้นหรอ พอถึงตอนนั้นถ้าเกิดเรื่องอะไรขึ้นมา คนที่ต้อง ลำบากก็ต้องเป็นเธออีก

ผู้ชายนี่แม่งห่วยจริงๆ!!

แต่ว่าหลิวหยิงอยู่กับเขามาตั้งห้าปี เธอได้เรียนรู้เรื่องการคุม กำเนิดมาไม่น้อย เธอรู้ว่ายังมียาคุมฉุกเฉินอยู่

พอถึงตอนนั้นเธอก็อาจจะไปซื้อมากินซะ

ยาคุมกำเนิดฉุกเฉินมีผลต่อร่างกายอย่างรุนแรง ดังนั้นตลอด ห้าปีที่ผ่านมาเธอจึงเลือกกินยาคุมกำเนิดระยะยาว เพราะยาคุม กำเนิดระยะยาวมีผลต่อร่างกายค่อนข้างน้อย

แต่พรุ่งนี้วันสุดท้ายแล้ว กินเม็ดเดียวคงไม่เป็นปัญหาอะไร ใหญ่โตหรอก

“ถ้าเกิดว่าท้อง คุณจะทำยังไง? “ซื้อหรงเห็นเธอไม่ได้ยืน กรานว่าให้เขาป้องกัน และดูท่าทางไม่ร้อนใจ เขาจึงถามออกมา อย่างอดไม่ได้

“ไม่หรอก”หลิวหยิงตอบอย่างรวดเร็วและมั่นใจ เธอไม่ยอมให้เรื่องแบบนั้นมันเกิดขึ้นหรอก ยาคุมกำเนิดฉุกเฉินค่อนข้างมี คุณภาพดี เพราะงั้นมันจะไม่เกิดสิ่งที่ไม่คาดคิดขึ้นมาหรอก

“แล้วถ้าเกิดว่าพลาดขึ้นมาล่ะ? “เมื่อซื้อทรงได้ยินเธอตอบ อย่างรวดเร็วและมั่นใจ สายตาของเขาก็เศร้าลงเล็กน้อย แต่เขา ก็ยังไม่ถอดใจ เขาอยากรู้ว่าถ้าเกิดเธอท้องลูกของเขาขึ้นมา เธอ จะทำยังไง? เธอจะเก็บเด็กไว้รึเปล่า?

เธอจะยอมอยู่ข้างกายเขาเพื่อลูกไหม? จะเป็นไปได้ไหม?

“เอาออก หลิวหยิงอึ้งไปชั่วขณะ แต่ว่าเธอไม่ได้ลังเลมาก เธอ จึงตอบออกไปอย่างรวดเร็วและมั่นใจมาก

เดิมระหว่างเธอกับเขามันก็เป็นแค่สัญญาฉบับหนึ่ง และวันนี้ สัญญาก็ครบกำหนดแล้ว และเขาก็กำลังจะแต่งงาน ถ้าเธอเกิดพลาดท้องขึ้นมาจริงๆ ยังไงก็ต้องเอาออก เพราะนี่

มันเป็นสิ่งที่ดีทั้งต่อตัวเธอและเขาเอง

ที่จริงเธอไม่เคยคิดถึงเรื่องท้องเลยด้วยซ้ำ เพราะงั้นเธอจึงเริ่ม ทําการป้องกันตั้งแต่แรก ตั้งแต่วันแรกที่อยู่กับเขา เธอก็ค้นหา ข้อมูลในอินเทอร์เน็ต จากนั้นก็ไปสอบถามคุณหมอเพื่อสั่งยาคุม กําเนิดระยะยาวให้เธอกิน

ตลอดห้าปีที่ผ่านมา เธอกินยามาตลอด ไม่เคยลืมเลยแม้แต่ วันเดียว ที่เธอทำแบบนี้ก็เพราะเป้าหมายเดียวเลยก็คือกันไม่ให้ เกิดเหตุไม่คาดฝันขึ้น

เธอรู้ดีว่าความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาทั้งสองเป็นยังไง ดังนั้นเธอจึงไม่อาจท้องได้เด็ดขาด และถ้าเกิดเธอท้องขึ้นมาจริงๆ ดู จากความเย็นชาและความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเขา ยังไงเขาก็ ต้องให้เธอเอาออกอยู่ดี

พอถึงตอนนั้นคนที่เจ็บก็ยังเป็นเธอเหมือนเดิม

หลังจากที่บ้านเธอเกิดเรื่องขึ้น เธอก็มาอยู่กับเขา ตั้งแต่นั้นมา เธอก็ได้รู้ว่าไม่มีใครที่รักและเป็นห่วงเธอหรอก มีแต่ตัวเธอเอง นั้นแหละที่ต้องรักและเป็นห่วงตัวเองเอง

แววตาของซื้อทรงดำดิ่งลงไปทันที มือที่จับไหล่เธอไว้ กระชับแน่นขึ้น ตอนนี้เขาไม่สนใจที่จะควบคุมแรงตัวเองไว้แล้ว ผิวที่ขาวเนียนละเอียดของเธอเกิดเป็นรอยขึ้นมาทันที

เพราะจู่ๆเขาก็ออกแรงมากเกินไป หลิวหยิ่งเจ็บจนร้องออกมา อย่างอดไม่ได้

เดิมเขานึกว่าถ้าเธอท้อง ซึ่งท้องลูกของเขา แบบนี้จะสามารถ

รั้งเธอไว้ได้

หลายวันมานี้เขาวางแผนเรื่องนี้มาโดยตลอด

แต่ไม่คิดมาก่อนเลยว่า เธอจะตอบเขาออกมาคำเดียวว่าเอา เด็กออก

เอาเด็กออกงั้นหรอ?!

นั้นเป็นลูกของเขากับเธอเชียวนะ?!

เธอจะใจร้ายเอาออกได้ลงคอหรอ?
นี่เธออยากไปจากเขามากแค่ไหนกัน?

ทำไมเธอถึงเลือดเย็นขนาดนี้? ! ทำไมเธอถึงโหดร้ายได้ ขนาดนี้กันนะ? !


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ