บทที่ 1094 หนักกว่าเดิมอีก (2)

ในขณะเดียวกัน ซือถูมู่หรงก็มาถึงเมืองA ซื้อทรงไม่รอช้า ทันทีที่ลงจากเครื่องเขาก็เดินตรงไปขึ้นรถกลับคฤหาสน์จึงเหอ ตอนนี้หลิวหยิงที่กำลังมุ่งหน้าไปที่คฤหาสน์จึงเหอเช่นกัน

คนขับรถหลี่เป็นคนขับรถให้ซื้อทรง โดยเฉพาะ และขับให้ ซื้อหรงมานานหลายปีแล้วด้วย อีกอย่างปกติคนขับรถหลีก เป็นคนขับไปรับไปส่งหลิวหยิง ดังนั้นเขาจึงรู้เรื่องของหลิวหยิง

คนขับรถหลี่ขับรถออกไป เขามองซื้อหรงที่นั่งอยู่เบาะหลัง ผ่านกระจกหน้ารถ คนขับรถหลี่กำลังจะขยับปากพูด แต่คิดไป คิดมาก็รู้สึกลังเลนิดหน่อย ไม่รู้ว่าควรพูดดีรึเปล่า

“เป็นอะไร? มีเรื่องอะไรรึเปล่า? “ทรงคลุกคลีอยู่ใน แวดวงสังคมมานาน เขาจึงรู้ทันทุกอย่าง และเก็บรายละเอียดทุก อย่างได้หมด เพราะงั้นเขาถึงเห็นว่าคนขับรถมีอะไรบางอย่างที่ ลังเลจะพูดออกมา

“ท่านประธานครับ ท่านได้ดูข่าวไหม? ” ในเมื่อซื้อทรงเอ่ย ปากถามแล้ว คนขับรถหลี่ก็ไม่อาจปิดบังได้อีกต่อไป เพียงแต่ว่า เขาไม่มั่นใจว่าท่านประธานเห็นข่าวรึยัง

เขาไม่แน่ใจว่าชื่อมทรงเห็นข่าวรึยัง เพราะงั้นถึงได้รีบกลับ ไปอธิบายให้คุณหลิวฟัง

ในฐานะที่เป็นคนขับรถของซือมู่หรง เขารู้เรื่องที่ซื้อมทรงทำทุกอย่างอย่างละเอียด รวมไปถึงเรื่องที่ไปสั่งทำแหวน แต่งงานด้วย เขารู้ว่าแหวนแต่งงานที่ซื้อทรงสั่งทำนั้นสั่งให้ คุณหลิว

ส่วนขนาดของแหวนท่านประธานเป็นคนใช้กระดาษแอบวัด เอง เห็นได้ชัดว่าท่านประธานอยากจะทำเซอร์ไพรส์ให้กับคุณ หลิว

และในข่าวนั้นมันก็เป็นเรื่องไร้สาระทั้งหมด

คนขับรถหลี่กังวลว่าถ้าท่านประธานไม่รู้แล้วรีบกลับไปขนาด นี้โดยไม่ได้เตรียมใจไว้เลยแม้แต่นิดเดียว ไม่แน่อาจจะทำให้ เกิดการทะเลาะกับคุณหลิว

“ข่าวอะไร? “ซื้อทรงรู้สึกอึ้ง สีหน้าแสดงออกว่ากำลัง สงสัยอย่างเห็นได้ชัด

แค่คนขับรถหลี่เห็นปฏิกิริยาตอบกลับของท่านประธาน เขาก็รู้

ได้ทันทีเลยว่าท่านประธานยังไม่ได้เห็นข่าวพวกนั้น

“ท่านประธาน ท่านเปิดโทรศัพท์ดู ตอนนี้ทั้งสื่อน้อยสื่อใหญ่ ต่างก็กำลังลงข่าวของท่านประธานอยู่ คนขับรถหลี่แอบถอน หายใจออกมาเงียบๆ ทั้งสื่อน้อยสื่อใหญ่ล้วนปล่อยข่าวเรื่องการ แต่งงานของท่านประธาน แต่ท่านประธานที่เป็นเจ้าของเรื่องกับ ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรเลย คนขับรถหลี่ไม่รู้จะพูดว่ายังไงแล้ว

ซื้อ มู่หรงไม่ได้คิดอะไรมาก เพียงแต่เหลือบมองคนขับรถ ด้วยสายตาแปลกๆ แต่ว่าชื่อมตรงก็หยิบโทรศัพท์ออกมาดู พอ กดไปที่หน้าเว็บข่าวก็เด้งขึ้นมาทันที
นี่มันข่าวเขานี่นา แถมยังเป็นข่าวสารพัดเกี่ยวกับเรื่องที่เขาจะ แต่งงานด้วย

จริงที่เขาไปสั่งทำแหวนแต่งงานไว้ แต่เขาไม่ได้ไปสั่งให้ม

ทว่าผ่านไปไม่นาน สีหน้าของซื้อทรงก็เคร่งขรึมลง อุณหภูมิในรถเหมือนดูเหมือนจะลดฮวบลงไปหลายองศาเลยที เดียว

ซื้อถุมู่หรงเปิดดูสองสามวันแล้วเลื่อนอ่านผ่านๆ อย่างรวดเร็ว เมื่อเห็นภาพที่แนบอยู่ในนั้น คือทรงก็แสยะยิ้มออกมาอย่าง ที่เป็นลั่วนิ่งพูดไว้ไม่มีผิด บางเรื่องไม่ว่าจะห้ามยังไงก็ห้ามไม่ได้

ในงานเลี้ยงตระกูลมู่ เขาก็ระวังตัวมากแล้ว แต่ไม่นึกเลยว่ายัง จะมีข่าวแบบนี้ออกมาอีก

ซื้อถมทรงรู้ดีอยู่แก่ใจว่าแม่ของตัวเองเป็นคนปล่อยข้อมูล

พวกนี้ออกมา

ซือถูมู่หรงปิดโทรศัพท์ลง แล้วเอนหลังพิงกับเบาะพลาง หลับตาลงช้าๆ เขาคิดไม่ถึงเลยจริงๆว่าแม่ของเขาจะทำแบบนี้

หลายปีมานี้ถึงแม้บางทีแม่ของเขาจะเร่งให้เขาแต่งงาน แต่ ตั้งแต่ไหนแต่ไรกลับไม่เคยบังคับเขาได้จริงๆ อีกอย่างตลอด หลายปีมานี้แม่ก็ไม่เคยทำเรื่องที่ไม่ผ่านการยินยอมจากเขาด้วย แล้วทำไมจู่ๆวันนี้แม่ถึงได้ทำแบบนี้?

ชื่อถมทรงลืมตาพรวดขึ้นมา ตอนนี้แววตาเขาดูสุขุมมากเป็น พิเศษ แค่เห็นก็น่ากลัวแล้ว
ชื่อ มู่หรงเปิด โทรศัพท์ดูอีกรอบ แล้วหาเบอร์เบอร์หนึ่งจาก นั้นก็กดโทรออก

เสียงรอสายดังขึ้นอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นปลายสายก็กดรับ “ลูก……เสียงอันอ่อนโยนของคุณนายซื้อกดังลอดออกมา “ทำไมถึงทำแบบนี้? “ซื้อหรงถอนหายใจออกมา เพื่อ พยายามข่มอารมณ์ไว้

“ลูกพูดถึงเรื่องแต่งงานกับหรอ? “น้ำเสียงของคุณนายชื่อ ยังคงอ่อนโยนเหมือนเดิม ราวกับว่าไม่ได้โกรธที่ซื้อทรงถาม แถมคุณนายซื้อก็ไม่ได้หลีกเลี่ยงที่จะตอบด้วย

“ทำไมถึงทำแบบนั้น? “ซื้อทรงกำโทรศัพท์ไว้แน่น เส้นเลือดที่หลังมือปูดนูนออกมา เมื่อเห็นแม่ของตัวเองไม่มีท่าที เลี่ยงตอบคำถาม เขาจึงรู้สึกเยือกเย็นมากยิ่งขึ้นไปอีก

“นี่ลูกรู้แล้วยังแกล้งถามอยู่อีกหรอ? ลูกอายุสามสิบแล้วนะ แม่รออุ้มหลานมาตั้งหลายปีแล้ว อีกอย่างก็อายุไม่น้อยแล้ว ด้วย ซึ่งลูกทั้งสองก็ถูกหมั้นหมายกันไว้ตั้งนาน พวกลูกต่างก็ถึง เวลาแล้ว เพราะงั้นแต่งงานกันมันก็เป็นเรื่องธรรมดาไม่ใช่ หรอ? “คุณนายชื่อตอบอย่างเป็นธรรมชาติ ดูไม่รู้สึกผิด และ ทําเหมือนมันปกติมาก

“ผมไม่เคยสัญญาว่าจะแต่งงานกับ ผมจำได้ว่าเคยบอก เรื่องนี้กับแม่ไปชัดเจนแล้ว ผมจะไม่แต่งงานกับ ถ้าแม่อยาก จะอุ้มหลาน ผมก็จะแต่งงานแล้วก็ให้แม่ได้รีบอุ้มหลานไวๆ แต่ แค่คนที่ผมจะแต่งด้วยไม่ใช่ม”คุณนายซือถูพูดจาอย่างรอบคอม โดยไม่ข้อจับผิดได้ เพราะงั้นซือหรงจึงความของตัวเองออก

ทำไม? ลูกของแม่มีคนชอบแล้วหรอ? เมื่อเสียงสายดังขึ้น คุณนาย อก็ไปนาน

จากก็ยิ้มออกมา ถ้าลูกคนชอบแล้วรีบบอกแม่แม่เรื่องเลยๆ ครั้งผู้หญิง อยู่ข้างกายลูกเลยแม้คนเดียว แม่เลยเป็นกังวล แล้วอีก อย่างอาจปฏิเสธคุณน้ามโดยตรงได้ แล้วตอนตระกู ลมู่ต้องไปร่วมงานเลี้ยงของตระกูลมู่พอดี คุณด้วย แม่ไม่อาจปฏิเสธได้ แล้วพอถามเรื่องพูดอะไรมากไม่ได้…..

คุณนายชื่อ ที่อยู่ปลายสายอธิบายให้ฟังด้วยท่าทีรีบร้อน

ลูก ไม่คิดว่าเรื่องมันจะกลายเป็นแบบลูกเข้าใจแม่ ไหม? น้ำเสียงของคุณนายซื้อกูเต็มไปด้วยความรู้สึกผิดอย่าง เห็นชัด

ชื่อถมทรงถือโทรศัพท์ค้างไว้ เงียบพักหนึ่งชื่อมทรง ไม่ของ

“ลูก เรื่องแม่เป็นคนสร้างปัญหาเอง ลูกไม่อยากแต่งงาน กับฉู่จริงเดี๋ยวแม่จัดการเรื่องนี้เอง ลูกไม่ต้องกังวลไปเลย นะ ส่วนผู้หญิงลูกชอบคนถ้าเธอเข้าใจผิดไป จะช่วยอธิบายให้ฟังเอง น้ำเสียงของคุณนายชื่อแสดงถึงความรู้สึก ผิดมากกว่าเดิมอีกอย่างเห็นได้ชัด อีกอย่างเธอยังสัญญาว่าจะ แก้ไขเรื่องนี้ด้วยตัวเองอีก

ซึ่งท่าทางแบบนี้ของคุณนายชื่อทำให้ซื้อหรงไม่อยากพูด อะไรต่ออีก ซื้อทรงปฏิเสธเรื่องที่คุณนายชื่อเสนอว่าจะช่วย อธิบายเรื่องที่เข้าใจผิดให้แม่ก็แค่ต้องไปกำจัดข่าวปลอมใน อินเทอร์เน็ตให้ผม ส่วนเรื่องอื่นผมจะจัดการเอง เดี๋ยวผมจะไป อธิบายให้เธอฟังเอง”

“ได้”คุณนายซือรีบตอบรัวๆ “แม่ขอโทษนะลูก แม่ไม่รู้เรื่อง จริงๆ แม่คงจะใจร้อนเกินไป ใจร้อนที่อยากจะอุ้มหลาน ในเมื่อ ลูกมีคนที่ชอบแล้ว แล้วเมื่อไหร่จะพามาเจอแม่ล่ะ?

ชื่อหรงตาเป็นประกายขึ้นมาแวบหนึ่ง พาเธอไปเจอแม่งั้น หรอ? ตอนนี้เธอจะยอมไปเจอแม่กับเขาไหมนะ?

เกรงว่าคงไม่!

“เรื่องนี้ไม่ต้องรีบ เดี๋ยวค่อยว่ากันครับ”ซือทรงคิดไปคิดมา ก็รู้สึกว่าควรปฏิเสธไป ถ้าต้องพาเธอไปเจอแม่เขาจริงๆ อย่าง แรกคือเธอต้องตอบตกลงก่อน ซื้อทรงก็ไม่รู้ว่าเธอจะตอบ ตกลงเมื่อไหร่

ดังนั้นซื้อหรงจึงไม่อาจให้เวลาที่แน่นอนกับแม่ได้

“จะไม่รีบได้ยังไง? ลูก แม่ร้อนใจมากๆนะ อีกอย่างถ้าลูกชอบ ผู้หญิงคนนั้นจริงๆก็ควรจะรีบแต่งงานกับเธอซะ ถึงลูกไม่รีบ ฝั่งผู้ หญิงก็อาจจะรีบก็ได้”น้ำเสียงของคุณนายชื่อสูงปรี๊ดขึ้นอย่างชัดเจน แถมยังแฝงไปด้วยความร้อนใจที่อยากให้ลูกได้เร็วๆ

“แม่ครับ ผมจะต้องแต่งงานกับเธอแน่ๆ ผมสัญญาว่าแม่จะไม่ ได้รออุ้มหลานนานหรอก พอซื้อทรงได้ยินที่คุณนายชื่อกูพูด เขาก็รู้สึกวางใจได้เล็กน้อย

“นี่ลูกยังคว้าหัวใจเธอไว้ไม่ได้รึเปล่าเนี่ย? “คุณนายชื่อที่อยู่ ปลายสายหัวเราะออกมาเบาๆ “ถ้าลูกยังทำไม่สำเร็จ งั้นให้แม่ ช่วยออกหน้าช่วยไหม? ”

“แม่ครับ ไม่ต้องหรอก ผมรู้ว่าควรทำยังไงซื้อทรงปฏิเสธ ข้อเสนอของคุณนายชื่ออีกครั้ง

ไม่ว่าสิ่งที่แม่ทำก่อนหน้าที่จะจงใจทำหรือไม่ก็ตาม ตอนนี้เขา จะต้องไม่ให้แม่ของตัวเองได้เจอกับหลิวหยิง มันไม่เหมาะสม และเขาก็ไม่วางใจด้วย!!

หลิวหยิงจิตใจดีและไร้เดียงสาเกินไป เธอไม่อาจต่อสู้รับมือ

กับแม่เขาได้แน่นอน

“ได้ ในเมื่อลูกพูดแบบนี้ แม่ก็ทำได้เพียงแค่รอข่าวดี”คุณนาย ซื้อถูถูกลูกชายปฏิเสธอีกครั้ง ทว่าในน้ำเสียงกลับไม่แสดงถึง ความไม่พอใจเลย มิหนำซ้ำกลับมีเสียงหัวเราะซะมากกว่า