บทที่ 1090 เกิดเรื่องใหญ่แล้ว (2)

เขาคงพูดไม่ได้ว่าเมื่อห้าปีก่อน เขาใช้เงินซื้อตัวหลิวหยิ่ง ซื้อ

ตัวเธอห้าปี อีกทั้งนี้ก็ใกล้จะครบห้าปีแล้ว ถ้าเขาบอกเงินลั่วนิ่งแบบนี้จริงๆ เขาไม่อยากคิดถึงผลที่จะ ตามมาเลยจริงๆ ผู้หญิงคนนี้ของเยซื้อเฉินเก่งกาจมาก หาเรื่อง

ใครก็ได้แต่หาเรื่องเธอไม่ได้เด็ดขาด

“ฉันจะจัดการเรื่องนี้ให้เรียบร้อย” ซื้อทรงไม่ได้อธิบาย อะไรมากมาย แต่แสดงท่าทีของตนอย่างชัดเจน ระยะเวลานี้ เขา คิดหาวิธีจัดการเรื่องนี้มาโดยตลอด เขาจะต้องทำให้หลิวหยิง อยู่กับเขาต่อไปให้ได้

แน่นอน ต้องไม่ใช่ความสัมพันธ์ที่น่ากระอักกระอ่วนแบบนั้น อีกต่อไปแล้ว เขาจะให้ทุกอย่างที่ควรมีกับเธอ

เงินลั่วนิ่งขมวดคิ้วเล็กน้อย การเลี่ยงตอบคำถามของซื้อห รงทำให้เป็นลั่วจึงตระหนักได้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างซื่อตรง และหลิวหยิงไม่ธรรมดา อีกทั้งยังดูน่าอับอายเล็กน้อยด้วย

“ประธานซือ หลิวหยิงอยู่กับคุณมานานเท่าไหร่แล้ว” เงินลั่วจึงไม่แสดงท่าทีใดๆต่อการกระทำของซื้อหรง แต่ถาม ต่ออีกหนึ่งคำถาม

หลังจากหลิวหยิงย้ายบ้าน เธอก็ขาดการติดต่อกับหลิวหยิง ดังนั้นเธอจึงไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นกับหลิวหยิง
ชื่ออยู่หรงซะงัก แววตาสั่นเทา นัยน์ตามีความประหม่ามากยิ่ง ขึ้น แต่ว่าก็ยังคงพูดด้วยเสียงเคร่งขรึม “ห้าปีแล้ว”

ดวงตาของเงินถั่วนิ่งหรี่เล็กลงอย่างรวดเร็ว จากนั้นเงยหน้า ขึ้นมองซื้อหรง แววตานั้นมีความเย็นที่อันตรายอย่างเด่นชัด

ห้าปี? หลิวหยิงอยู่กับซื้อถทรงห้าปีแล้วเหรอเนี่ย?

หลิวหยิงอยู่กับซื้อถูมู่หรงมาห้าปี แต่กลับไม่มีคนรู้เรื่องนี้ แม้แต่พวกนักข่าวที่สามารถแทรกซึมเข้าไปได้ทุกที่ยังไม่รู้ข่าว คราวแม้แต่น้อย

เมื่อกี้คุณหญิงซื้อเพิ่งบอกว่าจะให้ซื้อทรงแต่งงานกับ เท่ากับว่าซื้อทรงยังไม่ได้แต่งงาน ชื่อหรงไม่ได้แต่งงานกับ หลิวหยิง พวกเขาไม่แม้แต่จะแต่งงานกันลับๆๆ

ดังนั้น ตลอดห้าปีที่ผ่านมานี้หลิวหยิงไม่มีสถานะอะไรทั้งนั้น เป็นเหมือนมนุษย์ล่องหนที่คอยอยู่กับซื้อถมทรง?!

เวลาห้าปีของผู้หญิงคนหนึ่ง? ผู้หญิงคนหนึ่งจะมีวัยรุ่นที่ห้าปี

กัน?

งานเลี้ยงตระกูลถังเมื่อคราวที่แล้ว ซื้อทรงพาหลิวหยิงไป ร่วมงานด้วย แต่ว่าซือกทรงไม่แนะนำตัวหลิวหยิงแต่อย่างใด ดังนั้น ชื่อมทรงเห็นหลิวยิงเป็นอะไร?

เงินลั่วนิ่งเพียงแค่มองซือมู่หรงด้วยแววตาเยือกเย็น ไม่ได้ พูดอะไร ทั้งยังถอนสายตาไปทางอื่นอย่างรวดเร็ว จา กนั้นเป็นลั่วนิ่งก็หมุนตัวหันหลังเดินออกไป
“เงินถั่วนิ่ง” สีหน้าของซื้อทรงเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด คน ที่ใจเย็นมาโดยตลอดอย่างเขาเดินไปขวางหน้าเป็นชั่วนิ่งเอาไว้

ไปหยหนึ่งมองตาค้างไปแล้ว ไม่เข้าใจว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นกัน

แน่

ตอนนี้หลิงเอ๋อเองก็ตกตะลึง มองทั้งสองตาค้างเช่นเดียวกัน คนที่ปกติพูดมากอย่างเธอเวลานี้กลับเงียบ

“ประธานชื่อ หมายความว่าอะไร?” เป็นถั่วนิ่งเงยหน้าขึ้น มองไปที่เขา เวลานี้แววตาของเธอเยือกเย็นราวกับน้ำแข็ง ไม่มี อุณหภูมิใดๆ

“เรื่องระหว่างฉันกับเธอซับซ้อนมาก ก่อนหน้านี้พวกเรา……. ซื้อถูมู่หรงระมัดระวังคำพูดอย่างมาก เขารู้ว่าเป็นลั่วจึงไม่ใช่ผู้ หญิงธรรมดา ไม่สามารถหลอกลวงได้ เขารู้ว่าเป็นถั่วนิ่งเป็น เพื่อนเพียงคนเดียวของหลิวหยิง ทั้งยังเป็นเพื่อนคนสำคัญของ หลิวหยิง

งานเลี้ยงตระกูลถังเมื่อคราวก่อน เพื่อเป็นถั่วนิ่งแล้วหลิวหยิง ถึงขั้นอยากจะเอาขวดเหล้าไปฟาดหัวเยซื้อเฉิน

“ก่อนหน้านี้เรามีเรื่องเข้าใจผิดก่อน แต่ตอนนี้ไม่เหมือนเดิม

แล้ว” ซือมู่หรงคิดไตร่ตรอง ไม่ได้พูดเรื่องสัญญาระหว่างเขา กับหลิวหยิงออกมา เพราะสัญญานี้มันแย่เกินไป เขารู้ ถ้าเขาพูด ออกมา ไม่เพียงแต่ทำให้เป็นลั่วนิ่งไม่พอใจ เกรงว่าแม้แต่ไปหยู หนึ่งที่อยู่ที่นี่ก็คงจะมองเขาด้วยความดูถูก ตอนนี้เขารู้สึกเสียใจมาก ตอนนั้นเขาคิดอะไรอยู่กันแน่ ทำไมถึงทำเรื่องแบบนั้น

แต่ว่าตอนนั้น เขาไม่ได้รู้สึกกับหลิวหยิ่งเหมือนตอนนี้ เขาใน ตอนนั้นอยากจะแก้แค้นเพียงอย่างเดียว ดังนั้นเขาคิดหาทุกวิถี ทางเพื่อทําให้เธออับอาย ทำให้เธอเจ็บปวด

ถูกต้อง ตอนนั้นเขาทำสำเร็จแล้ว ทำให้เธออับอายได้สำเร็จ ทําให้เธอเจ็บปวดได้สำเร็จ

แต่ว่าเรื่องผ่านมาห้าปีแล้ว ความเจ็บปวดของเธอค่อยๆแปร เปลี่ยนเป็นยอมรับ จนกระทั่งตอนนี้เธอไม่แคร์แม้แต่น้อย และ สุดท้ายคนที่เจ็บปวดก็กลายเป็นเขา

“เข้าใจผิดอะไร? เรื่องเข้าใจผิดอะไรที่ทำให้คุณกักขังผู้หญิง คนหนึ่งให้อยู่กับคนห้าปีโดยไม่ให้สถานะอะไรกับเธอเลย?” ด้านความรู้สึกไป๋หยูหนิงช้าเสมอ แต่ตอนนี้เธอเข้าใจความ หมายของชื่อ มู่หรงแล้ว

ในฐานะผู้หญิงคนหนึ่ง ไปหยหนึ่งไม่สามารถทนกับเรื่องแบบ นั้นได้

ตอนนี้ไปหยูหนิงใช้คำว่ากักขัง ทำให้เรื่องทุกอย่างร้ายแรง

ขึ้นมาทันที

แน่นอน ตอนนี้ไปหยูหนิงยังคงไม่รู้เรื่องที่ซื้อมหรงทำ ถ้า หากไปหยูหนิงรู้ เธอต้องไม่มีวันแสดงท่าที่อ่อนโยนเหมือนตอนนี้ แน่

ปกติแล้วไปหยูหนังดูอ่อนโยน ทำงานด้วยความใจเย็น แต่เธอก็ระเบิดอารมณ์

เงินถั่วนิ่งได้ยินคำพูดของหยูหนิง ตาสองหม่นหมอง ลงอย่างเห็นชัด เธอรู้สึกไปหนึ่งใช้คำกักขังได้เหมาะ สมจริงๆ

คราวที่แล้วตอนเธอลองเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่าง ชื่อทรงและหยิง หลิวเธอสังเกตเห็นว่าหลิวหยิ่งประหม่า อับอาย ทั้งดิ้นรนเล็ก น้อย นั้นหมายความหลิวหยิงไม่ได้ยินดีจะคบกับถูห

มุมปากของชื่อ มู่หรงขยับมา ทันใดนั้นเขาไม่จะ สรรหาคําพูดอะไรมาโต้เถียง เขาเองยอมรับคำว่ากักขังไปหยหนึ่งคือความจริง

ซือถูมู่หรง ฉันคิดไม่หยูหนิงเห็นซือทรงเงียบ ทันทีว่าตนคิดเป็นเรื่องจริง แววตา

ซือมู่หรง คนอย่างคุณควรโสดตลอดชีวิต โดด เดี่ยวแก่หรง

เงินลั่ว งพ่นลมหายใจออกมาเงียบๆ ไม่ได้พูดอะไร แล้วเดิน ออกไป นี้เธอไม่ว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างซื่อตรงกับหลิวหยิงกันแน่

ตอนที่ยังไม่รู้ว่าความจริงคืออะไร เป็นถั่วนิ่งไม่มีวันทำอะไร ง่ายๆ เพราะถึงอย่างไรนั่นก็เป็นเรื่องระหว่างซื่อตรงและหลิว หญิง เธอต้องเคารพความต้องการของหลิวหยิ่ง

ครั้งนี้ซือถูมู่หรงไม่ได้ขวางเงินมั่วนิ่ง เพราะเขารู้ ตอนนี้เขา อธิบายไปมากมายเท่าไหร่ก็ไร้ประโยชน์ อีกทั้งเขายังไม่สามารถ อธิบายให้ชัดจนกว่านี้ได้ เพราะเรื่องแบบนั้นยากที่พูดมันออกมา จริงๆ

“มู่หรง ฉันยังไม่ธุระ ขอตัวก่อน แกช่วยฉันดูแลด้วย”คุณ หญิงชื่อเดินมา เห็นซือทรงยืนนิ่ง ใจลอยอยู่ตรงนั้น นัยน์ตา ของคุณหญิงชื่อฉายแสงแวววับอย่างรวดเร็ว

“เดี๋ยวผมให้คนส่งพวกแม่กลับไปครับ” ซือ มู่หรงดึงสติกลับ มา คิ้วของเขาขมวดเล็กน้อย ความหมายของเขาชัดเจน คือจะ ส่งคุณหญิงซื้อและกลับไปด้วยกัน และเขาก็ไม่คิดจะไปกับ พวกเธอด้วย

“มู่หรง……. สีหน้าของคุณหญิงชื่อแสดงความไม่พอใจ เสียงดังขึ้นเล็กน้อย

แต่ชื่อมทรงเรียกคนมาแล้ว “ส่งคุณหญิงกับคุณไปที่สนาม บิน”

น้ำเสียงของซือมู่หรงในตอนนี้เคร่งขรึมอย่างมาก ไม่เหลือ โอกาสให้หารือแม้แต่น้อย
คุณหญิงซือถูทำได้เพียงเก็บความไม่พอใจเอาไว้ เธอรู้จักนิสัย ของลูกชายตนเองเป็นอย่างดี ดังนั้นเธอจึงไม่ได้พูดอะไรมาก พามู่หู่ ออกไป

หลังจากคุณหญิงซื้อถูพาออกไป ซื้อทรงโล่งอก แม่ไป แล้ว เขาไม่ต้องกังวลว่าแม่จะพูดอะไรเรื่อยเปื่อยในงานเลี้ยงแล้ว ซื้อทรงกลอกตาไปมา หันไปมองเงินถั่วงอีกครั้ง แต่ว่า

ครั้งนี้เขาไม่ได้เดินไปอีก แต่หลังจากนั้นก็ตามออกไปอย่าง

รวดเร็ว

ตอนนี้เขาอยากจะกลับไป ร้อนใจอยากจะรีบกลับไป เขา อยากเจอเธอ อยากเจอเธอมากๆ

พรุ่งนี้เป็นวันครบกำหนดห้าปีแล้ว ซื้อทรงที่ไม่เคยกลัว อะไรเวลานี้กลับรู้สึกหวาดกลัว เขากลัวจริงๆว่าพรุ่งนี้เธอจะไป จากเขา

แต่ว่า เขาตัดสินใจแล้วว่าจะไม่ปล่อยเธอไป ดังนั้นต่อให้ครบ กำหนดห้าปีแล้ว เขาก็ไม่มีวันปล่อยเธอไป เขาจะให้เธออยู่กับเขา อยู่กับเขาตลอดชีวิต

ซือ มู่หรงออกไปจากโรงแรมอย่างรวดเร็ว แต่ว่าซื้อทรง ไม่ได้ไปสนามบิน ทว่าโทรติดต่อ เตรียมเครื่องบินส่วนตัวให้ฉัน หน่อย ฉันจะกลับเมือง A”

ตอนนี้เขาอยากจะรีบกลับไปหาเธอทันที ไม่อยากเสียเวลา แม้แต่น้อย ดังนั้นเขาไม่อยากเสียเวลาไปรอเครื่องบินแล้ว จึงติดต่อเครื่องบินส่วนตัว

หลังจาก อ มู่หรงคุยโทรศัพท์เสร็จก็ลอบพ่นลมหายใจ คิดถึงระยะเวลาห้าปีของพวกเขา ภายในใจของเขารู้สึกเป็น กังวลเล็กน้อย หวาดกลัวเล็กน้อย แต่เมื่อคิดว่าจะได้เจอเธอแล้ว เขาก็อดที่จะดีใจไม่ได้

เหมือนเด็กน้อยที่กระโดดโลดเต้นด้วยความดีใจ

เพียงแต่ ซื้อทรงคิดไม่ถึงว่า จะมีพายุลูกใหญ่กำลังรอเขา อยู่……