บทที่ 1069 อับอายจนโมโหคลั่งหลังถูกปฏิเสธ (3)

เงินลั่วจึงกลับไม่รู้สึกร้อนรนเลยสักนิด เธอรู้จักไปหยูหนังดี ในเมื่อก่อนหน้านี้ไปหยูหนึ่งปฏิเสธเหมียวเหยียนแล้ว แสดงว่า ไปหยูหนิงต้องทำเรื่องนั้นให้จงได้ งั้นไปหยูหนิงก็จะไม่สะทก สะท้านต่อเหตุผลใดๆเพื่อเปลี่ยนแปลงความคิดเด็ดขาด

ไปหยูหนิงคนนี้เป็นคนแน่วแน่และดื้อดึงสุดๆ

สิ่งที่ไป๋หยูหนิงรับปากไว้แล้วไม่มีทางกลับคำเด็ดขาด

สำหรับเรื่องที่เธอบีบเหมียวเหยียนจำต้องบอกว่าชอบไปหยู หนิง ซึ่งเป้าหมายที่แท้จริงของเงินถั่วนิ่งไม่ใช่ให้เหมียวเหยียน สารภาพรักกับไป๋หยูหนึ่ง

เงินถั่วนิ่งทำเพื่อให้ไป๋หยูหนิงเห็นตัวตนที่แท้จริงของเหมียวเห

ขียน

เมื่อก่อนไปหยูหนิงแอบชอบเหมียวเหยียน ไม่เคยบอกความ ในใจกับเหมียวเหยียนและเหมียวเหยียนก็ไม่เคยตอบรับไป๋หยู หนิงด้วย

สถานการณ์แบบนั้น ไม่ว่าเหมียวเหยียนจะทำอะไร หากมอง จากมุมมองของไปหยูหนิงล้วนถูกต้อง ไม่มีสิ่งใดผิด

ไป๋หยูหนิงก็จะไม่รู้สึกว่าไม่มีอะไรผิด ถึงแม้เหมียวเหยียนจะ แสดงท่าทางว่ามีความรู้สึกดีๆกับผู้หญิงคนอื่น หรือเหมียวเหยี ยนจะทําเรื่องคลุมเครือ ในเชิงความรักกับคนอื่นก็ตามที
เพราะเหมียวเหยียนไม่เคยสารภาพรักกับไปหยหนึ่ง ทั้งสอง ไม่ได้มีความสัมพันธ์อะไร เหมียวเหยียนทำอะไรก็ล้วนเป็นสิทธิ์ ของเหมียวเหยียน

แต่ว่า เมื่อเหมียวเหยียนสารภาพรักกับไป๋หยูหนิงเมื่อไหร่ ซึ่ง ไป๋หยูหนิงก็ไม่ได้ปฏิเสธ ความสัมพันธ์ของทั้งสองก็ถือว่าลงเอย กันแล้ว หากสถานการณ์อย่างนี้เหมียวเหยียนประพฤติตัวไม่ เหมาะสมอะไรอีก

ไป๋หยูหนิงก็จะไม่คิดในแง่มุมเมื่อก่อน ไม่แสดงท่าทางเช่นเมื่อ ก่อนอีกต่อไป

เงินลั่วนิ่งรู้ว่าอันที่จริงไปหยูหนิงเป็นคนที่เห็นเม็ดทรายอยู่ใน สายตาไม่ได้ เห็นหญิงอื่นมาคลอเคลียกับชายในดวงใจไม่ได้

ซึ่งเป็นเจตนาที่แท้จริงของเงินถั่วง

ดังนั้นตอนนี้เป็นลั่วนิ่งไม่กังวลว่าไปหยูหนิงจะตามเหมียวเหยี ยนกลับไป หากไปหยูหนิงตามกลับไปจริงๆก็จะทำให้รู้ธาตุแท้ ของเหมียวเหยียนเร็วขึ้น ซึ่งถือเป็นเรื่องดีอย่างนี้

เป็นลั่วนิ่งไม่กังวลว่าไปหยูหนิงจะตกหลุมพราง เมื่อก่อนไปหยู หนิงแอบรักฝ่ายเดียวเสมอมา จึงเป็นสิ่งที่ปรารถนาอย่างแรง กล้า ดังนั้นไป๋หยูหนิงจึงระมัดระวังในด้านความรักยิ่ง แต่ตอนนี้ ความสัมพันธ์ของทั้งสองชัดเจนแล้ว สถานการณ์จึงเปลี่ยนไป หมด

“ขอโทษค่ะรุ่นพี่ ตอนนี้ฉันตามกลับไปไม่ได้จริงๆ คุณให้เวลา ฉันอีกหน่อยนะคะ รอให้ฉันจัดการธุระเสร็จก่อนแล้วฉันจะกลับไปค่ะ”บัดนีไปหยูหนิงได้ยินคำพูดของเหมียวเหยียนก็รู้สึกตื่น เต้น ซาบซึ้งเป็นอย่างยิ่ง แต่เธอก็ยังคงปฏิเสธเหมียวเหยียน

ถึงแม้เหมียวเหยียนจะปกปิดอารมณ์ได้ดีเพียงใด บัดนี้ ใบหน้าก็เจือความไม่พอใจไว้แล้ว

ไปหยูหนิงเห็นเหมียวเหยียนไม่พอใจ เธอก็รีบอธิบายว่า “รุ่นพี่ ให้เวลาฉันอีกนิดนะคะ ให้เวลาฉัน……………….

ไปหยูหนิงหยุดพูด ดวงตาเธอหันไปมองคุณฟู มองคุณฟูแวบ หนึ่งแล้วคิดว่าเวลาอาจจะไม่พอ ไปหยูหนิงก็รีบเปลี่ยนคำพูดว่า “รุ่นพี่ให้เวลาฉันหนึ่งเดือนค่ะ ไม่ สองเดือนค่ะ…….

ช่วงนี้ไปหยูหนิงเห็นความสามารถของคุณฟูแล้ว โดยเธอใช้ ทุกวิถีทาง ทุกกระบวนท่า แต่ก็ยังคงหนีไปจากคุณฟูไม่ได้

อย่าว่าแต่หนีเลย ช่วงนี้เธอไม่ได้ห่างจากตัวคุณฟูเกินสิบเมตร

เลย

ดังนั้นเวลานี้ไปหยูหนิงจึงลังเลกับเรื่องเวลามาก อันที่จริงเธอ รู้สึกว่าเวลาสองเดือนอาจไม่เพียงพอด้วยซ้ำ

คุณฟูชะงัก ดวงตาเปล่งประกายแวววาว จากนั้นมุมปากก็ยก ขึ้นอย่างไม่รู้ตัว เขาพบว่าผู้หญิงของเขาช่างน่ารักเหลือเกิน

“คิก…….” หลิงเอ๋ออดหัวเราะไม่ได้ “หนิงเอ๋อร์จ๊ะ คนอื่นหารือ เรื่องภารกิจที่จะทำเสร็จจะพยายามย่นระยะเวลา แต่ทำไมคุณถือ ยืดเวลาเสียอย่างนั้น? ตามวิธีของคุณแล้ว อาจจะเพิ่มอีกหลาย ปีหรือกระทั่งชั่วชีวิตเลยใช่ไหม? ”
สิ่งเดียวที่จู่หลิงเอ๋อกลัวคือโลกจะวุ่นวายไม่พอ และเวลาที่เธอ จงใจพูดให้เหมียวเหยียนฟัง

สีหน้าเหมียวเหยียนเปลี่ยนไปอย่างฉายชัด กลายเป็นยับยู่ยี่ แบบดูไม่ได้ ถึงแม้เขาจะพยายามควบคุมสุดความสามารถ แต่ก็ ไม่อาจปกปิดอารมณ์ของตนได้ทั้งหมด

เขาคาดไม่ถึงว่าเขาลงตัววิงวอนไปหยูหนิงถึงเพียงนี้แล้ว ไปห

ยูหนิงกลับไม่ยอมกลับไปกับเขา

อีกอย่างท่าทางของไปหยูหนิงเมื่อสักครู่นี้ เห็นได้ชัดว่ากำลัง ตบหน้าเขา ไปหยูหนึ่งกำลังทำให้เขาตกที่นั่งลำบาก

บวกกับถ้อยคำของอู่หลิงเอ๋อ ก้นบึงแววตาของเหมียวเหยียน เผยความอำมหิตหลายส่วน

“หนิงเอ๋อร์จํา บอกพี่สาวได้ไหมว่าคุณมีธุระสำคัญอะไรต้องทำ

กันแน่”หลิงเอ๋อยังไม่ยอมเลิกรา จงใจถามอีกหนึ่งประโยค

ไป๋หยูหนิงบอกว่ามีธุระต้องจัดการ แต่กลับไม่บอกว่าเป็นเรื่อง อะไร อันที่จริงฉู่หลิงเอ๋อก็แปลกใจ แต่สิ่งสำคัญคือจงใจพูดให้ เหมียวเหยียนฟัง

หลิงเอ๋อรู้ว่าคำถามของเธอ ไม่ว่าไปหยูหนิงจะตอบหรือไม่ มันก็ทำให้หัวใจเหมียวเหยียนเจ็บปวดทรมานมาก

หลิงเอ๋อยังเน้นย้ำในคำที่ว่าธุระสำคัญอีกด้วย การแกล้งคนถือเป็นเรื่องถนัดของอู่หลิงเอ๋ออยู่แล้ว
“ฉัน….”ไปหยูหนิงอ้าปากเล็กน้อย เธอมองเหมียวเหยียนอีก แวบหนึ่ง “ฉันมีธุระจริงๆ…

ไปหยูหนิงยังคงไม่บอกว่าเป็นธุระอะไร ไม่สะดวกบอกคนอื่น กับข้อตกลงอย่างนี้อยู่แล้ว

“ธุระอะไร? ฉันอยากรู้จริงๆ “หลิงเอ๋อเป็นคนช่างสงสัยอยู่ แล้ว ในเมื่อเริ่มหัวข้อการสนทนานี้แล้ว หลิงเอ๋อไม่ได้รับค่า

ตอบก็จะไม่ยอมล้มเลิกเด็ดขาด

“ให้ฉันทายนะ เกี่ยวข้องกับคุณใช่ไหม! ! “หลิงเอ๋อรู้ว่า ไปหยหนึ่งไม่พูดง่ายๆหรอก ดังนั้นเธอจึงเปลี่ยนวิธีการใหม่ แน่นอน หลิงเอ๋อทำอย่างนี้ก็เพื่อจงใจกระทบกระเทือนจิตใจ เหมียวเหยียน

เมื่อสักครู่เหมียวเหยียนหยอดคำหวานเพื่อหลอกไปหยูหนิง หลิงเอ๋อรู้สึกเอือมระอายิ่ง ดังนั้นเมื่อต้องแกล้งเหมียวเหยียน เธอจะไม่มีทางออมมือเด็ดขาด

ไปหยูหนิงเม้มปากแน่น ไม่ได้ตอบคำถาม

บางครั้งไม่ตอบแสดงว่าใช่ ซึ่งก็คือที่ไปหยูหนิงไม่กลับไป พร้อมกับเหมียวเหยียน แท้จริงแล้วเกี่ยวข้องกับคุณฟูนั่นเอง

หลิงเอ๋อหันไปมองเหมียวเหยียน ดังคาด เธอเห็นสีหน้า เหมียวเหยียนมืดครึ้มหลายส่วน เธอเห็นกระทั่งความเหี้ยม เกรียม ในแววตาของเหมียวเหยียนที่ประกายแวบผ่าน

“ฉันเดาถูกแล้ว เกี่ยวข้องกับคุณฟูจริงๆด้วย” หลิงเอ๋อยิ้มอย่างจิ้งจอกเจ้าเล่ห์

“ฉันว่าแล้วเชียว เห็นช่วงนี้คุณกินนอนด้วยกันกับคุณฟู ไม่ว่า เรื่องอะไรก็อยู่ด้วยกันตลอดเวลา เหมือนกับแฝดสยามไม่มี ผิด…”หลิงเอ๋อไม่กลัวเรื่องจะบานปลายใหญ่โต ตรงกันข้าม อู่หลิงเอ๋อรู้สึกว่าเรื่องยิ่งใหญ่ยิ่งดี หากให้ไปหยูหนิงเห็นธาตุแท้ ของเหมียวเหยียนตอนนี้จะเป็นการดีมากๆเลย

อู่หลิงเอ๋อเห็นเหมียวเหยียนโกรธแบบใกล้ระงับไม่อยู่แล้ว ดัง นั้นเธอจึงจงใจเสริมไฟอีกนิด

เธอจงใจยั่วโมโหเหมียวเหยียน เธอจะดูว่าเหมียวเหยียนถูก เธอยั่วโมโหแล้วจะทำยังไง……..

ต้องบอกว่ากระตุ้นอารมณ์โกรธของหลิงเอ๋อนี้ร้ายกาจมาก

แววตาฉีหลิงเอ๋อเผยความตื่นเต้นดีใจหลายส่วน เธอรอชม ละครเด็ตละครดังอยู่!!