บทที่1035 ศัตรูที่แข็งแกร่งคิดจะมาแย่ง คุณชายสามเย่ กับแผนสกปรก (2)

“ฉันกำลังคิดว่า อะเฉิงให้ความสนใจในตัวคุณหนูใหญ่ถึง มากเกินไป แม้แต่ความอยากรู้อยากเห็นที่มากมายของเขาก็ถูก เรื่องคุณหนูใหญ่ถังกลบจนหมด นายคิดว่าอะเฉิงคิดอะไรกับคุณ หนูใหญ่ถังหรือเปล่า ? “ช่างกวนหง ในตอนนี้ได้วางพู่กันในมือ ลง แล้วมองไปที่ผู้ดูแลจ้ง มีเพียงเรื่องของคุณหนูใหญ่ถังเท่านั้น ที่จะทำให้ร่างกวนหงวางพู่กันในมือลงได้

ผู้ดูแลจ้งมองไปที่หัวหน้าตัวเอง ดวงตากะพริบปริบๆ “หัวหน้าหมายความว่า หัวหน้าน้อยอาจจะชอบคุณหนูใหญ่ถึง เหรอครับ ? ”

“คราวที่แล้วอะเฉิงบอกว่า หากฉันยอมรับตัวลูกสาว เขาก็จะ แต่งงานด้วย ในตอนนั้นเห็นได้ชัดว่าเขาหมายถึงคุณหนูใหญ่ถึง ให้เขาเอ่ยปากพูดคำว่าแต่งงานนี้ได้ มันไม่ง่ายเลย “ช่างกวน หงกระตุกมุมปาก เด็กที่เขาเห็นมาตั้งแต่เล็กจนโต เขาย่อมต้อง รู้จักดีที่สุด

“ดังนั้น คำพูดนั้นของหัวหน้าน้อยก็ไม่ได้ล้อเล่น ? และไม่ได้ พูดขึ้นมาลอยๆ ? “ผู้ดูแลจ้งคิดมาตลอดว่าหัวหน้าน้อยนั้นล้อ เล่น เพราะปรกติหัวหน้าน้อยก็มักจะชอบพูดเล่นอะไรแบบนี้

“เรื่องบางเรื่องมันก็ล้อเล่นกันได้ แต่บางเรื่องก็ล้อเล่นกันไม่ได้ อะเฉิงปรกติชอบทําตัวเหลวไหล เวลาเป็นการเป็นงานเขาก็มักจะแยกแยะได้” เห็นได้ชัดว่าช่างกวนหงมองออกตั้งแต่ทีแรกแล้ว ว่ามู่เฉิงไม่ได้ล้อเล่น

“แต่ว่า คุณหนูใหญ่ถึงกับเอเฉินเขา……..คำพูดของผู้ดูแล จังหยุดชะงักไป แม้ว่าคำพูดจะยังพูดไม่จบ แต่ความหมายก็บ่ง ชี้ชัดเจน

“เพราะฉะนั้นที่อะเฉิงไปสมาคมประมูลหงเยว่ก็ไม่ได้เป็น เพราะคุณหนูใหญ่ถัง แต่ที่เขาไปเพราะเยซื้อเฉิน เขาเห็นเยอ เฉินเป็นคู่แข่ง “แม้ว่าช่างกวนหงจะไม่ได้เห็นเหตุการณ์ในตอน นั้น และเขาเองก็ไม่ได้จงใจไปตรวจสอบ แต่เขาก็รู้ดีว่าเรื่องราว มันเป็นมายังไง

“หัวหน้า หากเป็นอย่างนั้นจริงๆ คุณหวังให้หัวหน้าน้อย แต่งงานกับคุณหนูใหญ่ถังหรือเปล่า ? “ผู้ดูแลจ้งถอนหายใจ เงียบๆ ในตอนที่ถามคำถามนี้ ผู้ดูแลจังก็จับจ้องมองไปที่ หัวหน้าตัวเองอย่างจดจ่อ เห็นได้ชัดว่าจริงจังและประหม่ามาก

ความรู้สึกของผู้ดูแลจังในตอนนี้นั้นเป็นความประหม่าที่ปน ความตื่นเต้น จะว่าไปหัวหน้าน้อยก็อายุสามสิบกว่าแล้ว สมควร จะแต่งงานได้ตั้งนานแล้ว ตอนนี้หัวหน้าน้อยมีคนที่ชอบก็เป็น เรื่องที่น่ายินดี

อีกทั้ง คุณหนูใหญ่ถังไม่แน่ว่าจะเป็นลูกสาวของหัวหน้า หัวหน้าน้อยแต่งงานกับลูกสาวของหัวหน้า ก็ยิ่งจะดีเข้าไปใหญ่ ช่างกวนหงมองไปที่ผู้ดูแลจัง สายตาส่อแววแปลกๆ

“ทำไมครับ ? ผมพูดอะไรผิดไปเหรอ ?” ผู้ดูแลจ้งถูกหัวหน้าจ้องมองมาด้วยสายตาแบบนี้ ก็ประหลาดใจ เมื่อครู่เขาพูดอะไร ผิดไปงั้นเหรอ ?

ช่างกวนหงชำเลืองมองมายังผู้ดูแลจ้งอย่างไม่พอใจ จากนั้นก็ พูดขึ้นอย่างเฉื่อยๆว่า : “หากคุณหนูใหญ่ยังไม่ใช่ลูกสาวของ ฉัน เรื่องของเธอฉันก็ไม่มีสิทธิ์เข้าไปยุ่ง หากคุณหนูใหญ่ถังเป็น ลูกสาวของฉันจริงๆ ฉันไม่มีทางให้ลูกสาวของฉันแต่งงานกับอะ เฉิงแน่นอน”

“เพราะอะไรครับ ? หัวหน้าน้อยก็หน้าตาดี และมีความ สามารถ ไม่รู้ว่ามีสาวๆ คนที่หลงรักหัวหน้าน้อยนะครับ น้ำ เสียงของผู้ดูแลจังในตอนนี้เห็นได้ชัดว่ายังคงงุนงงสงสัยอยู่ไม่ น้อย อีกทั้งยังมีความไม่พอใจแฝงอยู่ด้วย

หัวหน้าน้อยทำไม ? เพราะอะไรถึงให้คุณหนูใหญ่ถังแต่งงาน กับหัวหน้าน้อยไม่ได้ ?

นั้นเป็นเด็กที่พวกเขาเห็นมาตั้งแต่เล็ก คุณสมบัตินั้นไม่มี ปัญหาแน่นอน อีกทั้งหัวหน้าน้อยก็หน้าตาดี และมีความสามารถ ผู้ชายแบบนี้ผู้หญิงที่ไหนก็น่าจะชอบกันทั้งนั้นไหม?!

“ผู้ชายที่ทำให้ผู้หญิงมีความสุขไม่ได้ ผู้หญิงบ้านไหนจะแต่ง ด้วย ? ลูกสาวของฉันไม่มีทางแต่งกับผู้ชายแบบนี้แน่นอน ช่าง กวนหงตอบกลับทันทีอย่างไม่ติดขัด น้ำเสียงของเขา ในตอนนี้ก็ ยังคงนุ่มนวล และอารมณ์คำพูดก็หนักแน่นมาก

ในความเห็นของเขา ผู้ชายที่ทำให้ผู้หญิงมีความสุขไม่ได้นั้น ถือว่าบกพร่องมาก และลูกสาวของเขาไม่มีทางแต่งงานกับผู้ชายแบบนี้แน่นอน

ผู้ดูแลจัง

ตามใจแล้วกัน ดูแล้วเขาจะคิดซับซ้อนไปเอง ความคิดของ หัวหน้านั้นซื่อตรงและเรียบง่าย ทำให้ผู้หญิงมีความสุขไม่ได้ ต่อให้มีความสามารถมากแค่ไหนก็ไม่มีประโยชน์

“แล้วเยซื้อเฉินคนนั้นทำให้ผู้หญิงมีความสุขได้เหรอครับ ? ” ดวงตาของผู้ดูแลจ้งไหววูบ สุดท้ายก็อดไม่ได้ที่จะถามไปอีกหนึ่ง

หัวหน้าน้อยแม้จะทำให้ผู้หญิงมีความสุขไม่ได้ แต่เชื่อเงิน คนนั้นทําได้เหรอ ?

“เย่ซื้อเฉินทำให้ผู้หญิงมีความสุขได้หรือไม่นั้นฉันไม่รู้ แต่เรื่อง ที่อะเฉิงไม่สามารถทำให้ผู้หญิงมีความสุขได้นั้นฉันมั่นใจ “ช่างกวนหงมองไปที่ผู้ดูแลจ้งอีกครั้ง มุมปากยกยิ้มขึ้น มาก……”

อีกรอบ

ทันใดนั้นผู้ดูแลจ้งก็ถึงกับจุกจนพูดอะไรไม่ออก ความหมาย ของหัวหน้าก็คือ ไม่ว่าเยซื้อเฉินจะเป็นยังไง หัวหน้าน้อยก็ถูกกัน ออกโดยสิ้นเชิง หัวหน้าน้อยอย่าหวังว่าจะได้แต่งงานกับเจ้า หญิงเลย

ผู้ดูแลจ้งรู้สึกเสียใจแทนหัวหน้าน้อยอยู่ไม่น้อย และในขณะนี้เอง หัวหน้าน้อยที่อยู่บนรถก็จามขึ้นมาโดยไม่มีสาเหตุ
หัวหน้าน้อย เป็นอะไรไปครับ? “อะเฉียงเห็นความผิดปรกติ ของหัวหน้าน้อย ก็ตะลึงเล็กน้อย : “แอร์ในรถเย็นไปหรือเปล่า ครับ ? ! ”

“ฉันคิดวตาแก่สองคนนั้นคงกำลังนินทาฉันอยู่” คิ้วหัวหน้า น้อยขมวดแน่น จู่ๆก็โพล่งประโยคนี้ออกมา จะว่าไปลง สังหรณ์ของหัวหน้าน้อยนั้นก็แม่นมาก

“หัวหน้าน้อย งั้นเราก็ต้องสงบเสงี่ยมเจียมตัวเข้าไว้ อย่าหา เรื่องอีกเลยนะครับ ?”อะเฉียงไม่เชื่อในลางสังหรณ์ของหัวหน้า น้อย แต่เขาก็ใช้โอกาสนี้เกลี้ยกล่อมหัวหน้าน้อยแทน

“ช่วงนี้ฉันก็สงบเสงี่ยมเจียมตัวขึ้นมากแล้ว เรื่องต่างๆของ องค์กรโกสต์ซิตี้ฉันก็ไม่ได้เข้าไปยุ่ง ยังไม่พออีกเหรอ ? “หัวหน้า น้อยเหลือบมองไปที่อะเฉียงแวบหนึ่ง ตอบกลับไปอย่างมีเหตุมี ผลจนแย้งกลับไม่ได้

“หัวหน้าน้อย อันที่จริงแล้วคุณควรเข้าไปดูแลองค์กร โกสต์ ซิตี้ให้มากกว่านี้ ช่วงนี้องค์กรโกสต์ซิตี้เกิดเรื่องขึ้นมากมาย คุณ ในฐานะหัวหน้าน้อยขององค์กรโกสต์ซิตี้ ก็ควรที่จะไป จัดการดูแล” ปากอะเฉียงเบะออก การดูแลบริหารจัดการองค์ กรโกสต์ชิตี้เป็นหน้าที่ของหัวหน้าน้อย อะเฉียงหวังที่จะให้ หัวหน้าน้อยนั้นดูแลเอาใจใส่องค์กรโกสต์ซิตี้ให้มากกว่านี้

“นายท่านขึ้นมาแล้ว มีเรื่องอะไรก็ให้เขาไปจัดการเอง” ใน ตอนที่หัวหน้าน้อยพูดคำนี้ มุมปากเหยียดยกขึ้น ตลอดยี่สิบห้า ปีมานี้ นายท่านก็ทำอยู่แต่เรื่องเดียว จากที่เขาดูก็เหมือนคนที่ตายไปแล้วก็ไม่ปาน

แต่ยังไงตอนนี้นายท่านก็ฟื้นขึ้นมาแล้ว เมื่อนายท่านฟื้นขึ้น มาแล้ว เรื่องต่างๆขององค์กร โกสต์ ก็ควรที่จะให้นายท่านไป ดูแล เขาเองก็ช่วยดูแลมานานหลายปีแล้ว

“หัวหน้ายุ่งอยู่แต่กับเรื่องของเจ้าหญิงอยู่ “วันนั้นอะเฉียงไป พบหัวหน้าพร้อมกับหัวหน้าน้อย แม้ว่าในตอนนั้นอะเฉียงจะไม่ ได้เข้าไปด้วย แต่อะเฉียงก็เห็นท่าทีของหัวหน้า เห็นได้ชัดว่า หัวหน้าไม่เชื่อว่าเฉิง โหรว โหรวจะเป็นเจ้าหญิงตัวจริง

เพราะฉะนั้นหัวหน้า ในตอนนี้ก็คงวุ่นอยู่กับการตามหาตัวของ เจ้าหญิง และไม่มีกะจิตกะใจมาดูแลเรื่องขององค์กรโกสต์ซิตี้

“เรื่องลูกสาวฉันช่วยเขาหาได้”หัวหน้าน้อยยิ้มออกมา ดวงตา เป็นประกายอย่างเห็นได้ชัด อันที่จริงแล้วเรื่องนี้เขาเต็มใจที่จะ ช่วยเป็นอย่างมาก

ตอนนี้เขาสนใจกับเรื่องนี้เป็นพิเศษ!!