บทที่ 999 ถูกลูกชายจัดการซะแล้ว คุณชายสามเด กลยุทธ์เด็ด นี่สิถึงจะสนุก (8)

อยากเอาชนะก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง ใครก็ดูออกว่าคุณมจากห้อง หมายเลข 10 คนนั้นอยากชนะคุณชายสามเย่ และอยากเอาชนะ

มาก ๆ ด้วย แต่มันสำคัญตรงที่คุณมู่คนนั้นจะสามารถเอาชนะได้

หรือเปล่า?

“คนคนนั้นโอกาสที่จะชนะมีไม่ค่อยมากนัก แต่ที่สำคัญต้องดู ว่าเยซือเฉินจะมีกลยุทธ์ยังไง ที่สำคัญต้องดูว่าเยซื้อเฉินจะ ควบคุมราคาไว้ที่เท่าไหร่” ถังจื่อโม่สังเกตเรื่องบางอย่างได้จาก การแข่งขันสองรอบก่อน ถึงจื่อโม่คิดว่าขอแค่เชื่อเฉันควบคุม ได้ดี ไม่ทำให้ราคาสูงเว่อร์จนเกินไป คนคนนั้นต้องแพ้แน่นอน

แน่นอน ความคิดที่อยากเอาชนะเยซื้อเฉินของคนคนนั้นเห็น ได้ชัดเจนมาก ตอนนี้จึงไม่ใช่การประมูลกันอย่างปกติ แต่กลาย เป็นสนามรบของสองคนนั้นไปแล้ว

ในสนามรบ คาดเดาสถานการณ์ได้ยาก กลยุทธ์จึงสำคัญมาก แต่สภาพจิตใจสำคัญยิ่งกว่า

ถังจื่อไม่รู้สึกว่าด้านสภาพจิตใจ เยซื้อเฉินน่าจะอยู่เหนือกว่า!!

“ถ้าหากเป็นตามที่หนูพูด คุณมู่ห้องหมายเลข 10 คงต้องแพ้ แน่นอนล่ะสิ? คุณชายสามเย่เป็นใครกันแน่เนี่ย? เรื่องแบบนี้เขา ก็สามารถควบคุมได้เป็นอย่างดี” ฉู่หลิงเอ๋อพอจะรู้ผลลัพธ์จากคำพูดของถังจื่อไม่แล้วล่ะ

“จ๋อโม่จ๊ะ หนูคิดว่าคุณมู่ห้องหมายเลข 10 คนนั้นเป็นใครกัน แน่? หรือเป็นแค่ไอโง่คนหนึ่ง? หรือเป็นลูกชายคนรวยที่มีเงิน เหลือใช้มากเกินไปอย่างที่ใครเขาพูดกัน?” หลิงเอ๋อไม่เข้าใจ จริง ๆ ว่าคนจากห้องหมายเลข 10 เป็นใครกันแน่

“โง่เหรอ? ไม่โง่แน่นอน เขาก็แค่เอาแต่ใจมากไป ดื้อรั้นมาก เกินไปหน่อย หรือจะเรียกว่ารักสนุกมากเกินไปหน่อยก็ได้” ถังจื่อ ไม่วิเคราะห์นิสัยของคุณมู่ห้องหมายเลข 10 ได้อย่างทะลุ ปรุโปร่งจากเหตุการณ์สองครั้งก่อนหน้านี้

“จื่อ โม่ หนูว่าสองครั้งก่อนเป็นเพราะคุณคนนั้นจงใจหรือ เปล่า จงใจทําให้คุณชายสามเย่ตายใจ จงใจทำให้คุณชายสาม เย่เข้าใจผิด เพื่อให้คุณชายสามเย่ตัดสินใจผิดพลาด จากนั้น ครั้งนี้ก็เอาชนะคุณชายสามเย?” ฉู่หลิงเอ๋อรู้สึกว่าเรื่องนี้แปลก เกินไป ทําให้เธอสงสัยว่าอีกฝ่ายจะมีแผนร้าย

ถังจื่อ โม่อึ้งไปเล็กน้อย สีหน้าดูครุ่นคิดขึ้นมา : “เรื่องที่พูดมาก็ อาจจะเป็นไปได้นะครับ”

“งั้นคุณชายสามเย่จะตกหลุมพรางไหม?” ฉู่หลิงเอ๋อได้ฟังที่ถัง จื่อ โม่เห็นด้วยกับความคิดของเธอ สีหน้าก็ดูเป็นกังวลขึ้นมาทันที

“เย่ซือเฉันคงไม่ตกหลุมพรางง่าย ๆ หรอกมั้ง?” ถังจื่อ โม่ตา วาวขึ้นมาทันที สีหน้าก็ดูเป็นกังวลขึ้นมา

ฉู่หลิงเอ๋อเห็นชัดว่าถังจื่อ โม่ดูเป็นกังวล เธอจึงอดหัวเราะไม่ได้ ถังจื่อ โม่บอกว่าจะแข่งกับคุณชายสามเย่ จะแย่งประมูลกับคุณชายสามเย่ พูดเหมือนกับเป็นศัตรูกันไม่มีผิด แต่เมื่อถึงเวลา คับขันก็เป็นห่วงคุณชายสามเยขึ้นมา

ยังไงก็เป็นพ่อลูกกันสินะ!!

“จอโม่จ๊ะ พวกเราจะเตือนคุณชายสามแย่กันหน่อยไหม?” หลิงเอ๋อมองถึงจื่อ โม่แล้วลองเสนอแนะ ที่จริงหลิงเอ๋อรู้ดีว่า อย่างคุณชายสามเย่ไม่ต้องให้พวกเขาเตือนหรอก เธอก็แค่ อยากหาโอกาสให้สองพ่อลูกเท่านั้นเอง

“ไม่ต้องหรอกครับ เย่ซื้อเฉินไม่ต้องให้พวกเราเตือนหรอก” แต่ถัง อโม่กลับไม่ตกหลุมพราง เอ่ยปฏิเสธข้อเสนอของหลิงเอ๋ อทันที

“ก็ได้” หลิงเอ๋อแอบถอนหายใจ อโม่ไม่ตกหลุมพราง เธอก็ ไม่มีวิธีอื่นแล้ว

ในห้องหมายเลข 10 ตอนที่อะเฉียงได้ยินพิธีกรประกาศราคา ประมูลเริ่มต้นก็รู้สึกตกใจขึ้นมา ราคานี้สูงเกินไปแล้ว ถ้าหาก เป็นเหมือนอย่างรอบก่อน ไม่แน่สุดท้ายเงินสามพันล้านอาจไม่ พอจ่ายเครื่องหยกชิ้นนี้ก็ได้

“หัวหน้าน้อยครับ ผมคิดว่าของชิ้นนี้ไม่มีประโยชน์เลย และ ราคาประมูลเริ่มต้นก็สูงเกินไป ของชิ้นนี้พวกเราไม่ต้องแข่ง ประมูลหรอกนะครับ ไว้ค่อยประมูลชิ้นถัดไป” อะเฉียงเป็นห่วง จริง ๆ ว่าหัวหน้าน้อยจะเสียเงินสามพันล้านไปหมด

“ถ้าเยซือเฉินไม่ประมูล ฉันก็ไม่ประมูล” หัวหน้าน้อยมองอะ เฉียงแวบหนึ่ง แล้วตอบกลับแบบสั้น ๆ ง่าย ๆ
ความหมายที่เขาสื่อนั้นชัดเจนมาก ถ้าคุณชายสามเย็ไม่ ประมูลเขาก็ไม่ประมูล ถ้าคุณชายสามเข่ประมูลเขาก็จะประมูล

“หัวหน้าน้อยครับ รอบนี้พวกเราไม่แข่งกับคุณชายสามเยได้ ไหม? ครั้งนี้เท่านั้น รอบหน้าผมจะไม่ขัดขวางคุณเด็ดขาด” อะ เฉียงได้ยินที่หัวหน้าน้อยของตัวเองพูดก็ได้แต่พ่นลมเย็นออกมา

หัวหน้าน้อยเป็นแบบนี้ทำให้เขายิ่งกังวลใจมากขึ้นไปอีก

อะเฉียงคิดว่าครั้งนี้จำเป็นต้องขัดขวางหัวหน้าน้อยไว้ให้ได้ ขอแค่ขัดขวางครั้งนี้ได้ก็พอ เขาคิดว่าในงานประมูลครั้งนี้คงจะ ไม่มีสิ่งของที่ราคาแพงขนาดนี้อีกแล้วล่ะ

คราวนี้หัวหน้าน้อยได้แต่มองอะเฉียง แต่ไม่ได้พูดอะไร อะเฉียงเข้าใจดีว่าตอนนี้ตัวเองพูดอะไรไปก็คงไม่มีประโยชน์ แล้ว หัวหน้าน้อยเอาแต่ใจตัวเองยิ่งกว่าเด็กสามขวบเสียอีก

“ลูกพี่ครับ รอบนี้ พวกเราจะขุดหลุมให้คนจากห้องหมายเลข 10 กระโดดลงไปอีกไหมครับ?” ตอนนี้หนูไม่กล้าตัดสินใจเอง แล้ว เพราะราคาประมูลเริ่มต้นครั้งนี้สูงมากเกินไปจริง ๆ

กู้หนูก็กังวลกลัวจะจัดการคุณคนนั้นไม่ได้ สุดท้ายกลายเป็น ตัวเองเสียเงินซะเอง

“ครั้งนี้พอเถอะครับ ราคาประมูลเริ่มต้นสูงขนาดนี้ อีกทั้ง ประมูลแต่ละครั้งต้องเพิ่มเงินครั้งละห้าสิบล้าน ไม่เหมาะสมเลย จริง ๆ” เลขาหลิวเป็นคนรอบคอบมาก ดังนั้นจึงเอ่ยปากโน้มน้าว ประธานของตัวเองอีกครั้ง
“ฉันรู้สึกว่าเครื่องหยกชิ้นนั้นก็ไม่เลวนะ ประมูลกลับไปวางที่ ห้องรับแขกหรือไว้มองเพื่อความสบายใจก็ได้อยู่นะ” มุมปาก ของคุณชายสามเปียกขึ้นเล็กน้อย ท่าทางเหมือนจะยิ้มแต่ก็ไม่ยิ้ม

เขาไม่รู้ว่าคนจากห้องหมายเลข 10 เป็นใครกันแน่ และเขาก็ ไม่รู้ด้วยว่าทำไมคนนั้นถึงต้องมาต่อกรกับเขา แต่คุณมู่คนนั้นหา เรื่องเขาตรง ๆ แบบนี้ ถ้าเขาไม่ต้อนรับฝ่ายนั้นก็ดูจะเสีย มารยาทไปหน่อย

“งั้นรอบนี้พวกเราคุมราคาไว้ที่เท่าไหร่ดีครับ?” หวซะงักไป ครู่หนึ่ง แต่ไม่นานก็ตั้งสติได้ เขาอยู่กับคุณชายสามเย่มานาน หลายปี ถือว่ารู้จักคุณชายสามเย่เป็นอย่างดี ฉะนั้นเขาจึงไม่รู้สึก แปลกใจกับการตัดสินใจของคุณชายสามเยสักเท่าไหร่

แต่ว่าเลขาหลิวที่ยืนอยู่ด้านหลังกลับช็อกแน่นิ่งไปเลย เย่ซื้อเฉินหรี่ตาลงเล็กน้อย ครุ่นคิดครู่หนึ่ง จากนั้นปากบาง ๆ ก็เปิดออก แล้วพูดทีละคำอย่างช้า ๆ : “สองพันเจ็ดร้อยล้าน

คุณชายสามเย่เหมือนมีตาที่มองได้ทะลุปรุโปร่ง ราวกับเห็น เงินที่หัวหน้าน้อยโอนเข้ามา ราคานี้เป็นราคาที่พอดีเลยทีเดียว!!

“สองพันเจ็ดร้อยล้าน? ท่านประธาน อย่าประมูลเลย ถ้าเกิด อีกฝ่ายหยุดประมูลก่อนที่จะถึงสองพันเจ็ดร้อยล้านพวกเรา คงขาดทุนกันพอดี” เลขาหลิวตกใจจนถอนหายใจออกมา เสียง ต่ำที่พูดออกมานั้นฟังดูสั่นเครือเล็กน้อย

ถึงแม้เลขาหลิวจะข่มเสียงให้ต่ำมาก แต่เพราะเลขาหลิวตกใจ มากเกินไป จึงไม่สามารถคุมน้ำเสียงไว้ได้ ทำให้เสียงยังคงสูงเล็กน้อย

เพราะห้องหมายเลข 9 และห้องหมายเลข 10 อยู่ติดกัน และ เพราะด้านหน้าของห้องเปิดกว้าง ดังนั้นการเก็บเสียงระหว่าง ห้องจึงไม่ได้ดีเท่าไหร่

และหัวหน้าน้อยก็หูดีเป็นอย่างมาก แน่นอนว่าอะเฉียงก็ดี มากเช่นกัน อีกทั้งตอนนี้ทั้งสองคนที่อยู่ในห้องหมายเลข 10 ไม่ ได้พูดคุยกัน ทำให้ในห้องเงียบมากเป็นพิเศษ ดังนั้นทั้งสองคน จึงได้ยินเสียงร้องตกใจของเลขาหลิวแว่ว ๆ และได้ยินที่เลขา หลิวพูดโน้มน้าวเยซื้อเฉินแว่ว ๆ อีกด้วย

หัวหน้าน้อยเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย จากนั้นก็ยิ้มมุมปากเบา ๆ

“หัวหน้าน้อยครับ ผมรู้สึกว่าคุณชายสามเย่องใจเล่นละครให้ พวกเราฟัง ฉะนั้นหัวหน้าน้อยอย่าตกหลุมพรางเด็ดขาดนะครับ” อะเฉียงเห็นปฏิกิริยาของหัวหน้าน้อยก็รู้ได้ทันทีว่าหัวหน้าน้อย ได้ยินเสียงตกใจของห้องข้าง ๆ เหมือนกัน อะเฉียงคิดว่าเรื่องนี้ คงไม่ธรรมดาขนาดนั้น

“ฉันรู้อยู่แล้วว่าพวกเขาอาจจะจงใจทำแบบนี้ แต่ฉันสามารถ หยุดประมูลก่อนได้ ฉันจะหยุดประมูลที่ราคาหนึ่งพันห้าร้อย ล้าน…..” แม้ว่าหัวหน้าน้อยจะเอาแต่ใจและดื้อรั้น แต่ก็เป็นคน ฉลาดหลักแหลม เขาจึงไม่ตกหลุมพรางง่าย ๆ อย่างนั้นหรอก

สองครั้งก่อนเป็นเพราะเขากดกระดิ่งด้วยความคึกคะนองไป หน่อย เลยหยุดไม่ทัน!!