บทที่ 997 ถูกลูกชายจัดการซะแล้ว คุณชายสามแย่งด กลยุทธ์เด็ด นี่สิถึงจะสนุก(6)

“แกให้คุณอาต่งเตรียมเงินไว้ให้พร้อม ฉันยังต้องแข่งกับ เชื่อเงินต่อนะ ถ้าหากรอบต่อไปฉันเกิดผิดพลาดจนแพ้ขึ้นมา อีกล่ะ” หัวหน้าน้อยไม่ได้คิดถึงเรื่องที่อะเฉียงพูดเลยสักนิด ตอน นี้เขาคิดแค่ว่าจะทํายังไงให้ชนะเยซื้อเงิน

อะเฉียงได้ยินที่หัวหน้าน้อยของตัวเองพูด ก็ได้แต่เบะปากแรง

ถ้าเกิดแพ้ขึ้นมา? ผิดพลาดจนแพ้อีก?

หัวหน้าน้อยแพ้เป็นเรื่องที่ผิดพลาด เป็นเรื่องที่อาจจะเป็นไป ได้งั้นเหรอ?

ที่หัวหน้าน้อยแพ้ให้กับคุณชายสามเล่มันเป็นเรื่องที่แน่นอน จนแก้ไขอะไรไม่ได้แล้วต่างหาก

เขารู้สึกว่าที่หัวหน้าน้อยคิดว่าอาจจะแพ้ อาจจะผิดพลาด เป็นการคิดมากเกินไปแล้ว

แต่อะเฉียงรู้ดีว่าตัวเองห้ามปรามหัวหน้าน้อยไม่ได้ อะเฉียง ว่าเรื่องที่หัวหน้าน้อยตัดสินใจไปแล้วไม่มีใครสามารถ เปลี่ยนแปลงได้ บางครั้งความคิดของหัวหน้าน้อยก็แปลก

ประหลาดมากจริง ๆ ทำให้คนอื่นยากที่จะเข้าใจ

อะเฉียงถอนหายใจออกมาเบา ๆ เขาทําได้แค่ติดต่อคุณอาต่งเพื่อให้คุณอาต่งเตรียมเงินไว้ให้พร้อม ยังไงซะหัวหน้าน้อยก็ต้อง จ่ายค่าหยกแขวนที่ประมูลมาสามร้อยล้าน ส่วนหนึ่งล้านก่อน หน้านั้น ไม่ต้องนับแล้วล่ะ

อะเฉียงส่งข้อความไปหาคุณอาต่ง บอกว่าหัวหน้าน้อย ต้องการใช้เงิน ให้คุณอาต่งช่วยเตรียมเงินไว้ให้หน่อย

คุณอาต่งตอบกลับทันที : “ในบัญชีมีเงินอยู่แล้ว หัวหน้าน้อย ต้องการใช้ก็ใช้ได้เลย ยังต้องเตรียมอะไรอีก?”

อะเฉียงคิดไปคิดมา จึงตัดสินใจส่งข้อความไปหาคุณอาต่งอีก ครั้ง เพื่อคุณอาต่งว่าครั้งนี้หัวหน้าน้อยอาจต้องใช้เงินค่อนข้าง มาก

อะเฉียงใช้คำว่าค่อนข้างมาก อะเฉียงทำงานกับหัวหน้าน้อย มาหลายปีแล้ว ถึงแม้เขาเป็นเพียงบอดี้การ์ดคนหนึ่ง แต่ค่า ตอบแทนของเขาถือว่าสูงมาก

เงินจํานวนหลายร้อยล้าน พันกว่าล้าน แม้กระทั่งหลายพัน ล้าน สําหรับคนทั่วไปเรียกได้ว่าเป็นจำนวนเงินที่มากมายเหลือ เกิน สำหรับธุรกิจก็ถือว่าเยอะมากเช่นกัน แต่สำหรับองค์กรโกส ซิตี้กลับไม่ถือว่าเยอะเท่าไหร่

ที่อะเฉียงพูดไปอย่างนั้น เพราะกลัวว่าอีกเดี่ยวหัวหน้าน้อยจะ คุมตัวเองไว้ไม่อยู่

คุณอาต่งตอบกลับอย่างรวดเร็ว : “หัวหน้าน้อยจะใช้เงิน ต้องการเท่าไหร่ก็มีพอ”
คุณอาต่งตอบกลับอย่างเรียบง่ายตรงไปตรงมา แต่ความ หมายนั้นชัดเจนมาก

อะเฉียงเห็นข้อความที่ตอบกลับของคุณอาต่งก็อึ้งไปเล็กน้อย จากนั้นก็นึกขึ้นได้แล้วหันไปมองหัวหน้าน้อยของตัวเองแวบหนึ่ง เขาเหมือนจะเข้าใจขึ้นมาบ้างแล้วว่าทำไมหัวหน้าน้อยถึงไม่แคร์ เรื่องเงินขนาด

หรือเป็นเพราะก่อนหน้านี้เขากังวลมากเกินไปจริง ๆ

ก็ใช่ แม้ว่าบางครั้งหัวหน้าน้อยจะทำอะไรไม่ได้เรื่อง แต่เวลามี เรื่องสำคัญก็เก่งกาจมาก การที่หัวหน้าน้อยไม่กังวลใจแสดงว่า เรื่องนี้ไม่มีทางมีปัญหาเด็ดขาด

น่าจะพูดว่าหัวหน้าน้อยเชื่อมั่นในตัวหัวหน้า ไม่ว่าหัวหน้าจะมี หรือไม่มีลูกแท้ ๆ เรื่องพวกนี้ก็ไม่มีทางส่งผลกระทบต่อหัวหน้า น้อยเลยสักนิด

ต่อให้ในอนาคตลูกสาวที่หัวหน้าตามกลับมาจะเผด็จการเกิน ไป แต่ขอแค่มีหัวหน้าอยู่ ตำแหน่งของหัวหน้าน้อยในองค์กร โกสต์ซิตี้ก็ไม่มีทางสั่นคลอนไปได้หรอก

ดูท่าเขาจะคิดมากเกินไปซะแล้ว

อะเฉียงเพิ่งติดต่อกับคุณอาต่งเสร็จ ประตูห้องของพวกเราก็ ถูกเปิดออก

“คุณมู่ สวัสดีครับ ผมเป็นผู้จัดการฝ่ายการเงินของสมาคม ประมูลหงเยว่ ตามระเบียบของสมาคมประมูลหงเยวของพวกเราคุณจําเป็นต้องจ่ายเงินเต็มจำนวนให้กับสมาคมประมูลทั้งเข ของพวกเราก่อน หรืออาจจะวางหลักทรัพย์ที่มีมูลค่าเท่ากัน ประกันไว้ก่อน เมื่อครูคุณประมูลหยกแขวนไปในราคาสามร้อย ล้าน แต่ก่อนหน้านี้คุณไม่ได้จ่ายเงินหรือวางหลักทรัพย์ค้ำ ประกันให้กับสมาคมประมูลหงเยวของพวกเราเลย…… น้ำเสียง ของผู้จัดการฟังดูเกรงใจเป็นอย่างมาก แต่ความหมายที่ แสดงออกมามีเพียงอย่างเดียวเท่านั้น นั่นคือมาเอาเงิน

“ผู้จัดการฝ่ายการเงินใช่ไหม? คุณวางใจเถอะ พวกเรา องค์กร……คุณชายของพวกเราไม่มีทางจ่ายเงินให้พวกคุณขาด ไปแม้แต่สตางค์เดียวแน่นอน” อะเฉียงมองไปทางผู้จัดการฝ่าย การเงิน ในแววตาเต็มไปด้วยความเย็นชาอย่างชัดเจน นี่กลัว พวกเขาไม่มีเงินจริง ๆ สินะ?

แต่อะเฉียงก็เข้าใจที่พวกเขาเป็นกังวล เพราะหัวหน้าน้อยดู เหมือนมาก่อความวุ่นวายจริง ๆ นั่นแหละ!!

“คุณชายครับ อาจต้องให้คุณอาต่งโอนเงินมาให้สักจำนวน หนึ่งก่อน คุณว่าจะให้คุณอาต่ง โอนเงินมาให้เท่าไหร่ดีครับ?” เมื่ออยู่กันส่วนตัวอะเฉียงคอยพูดโน้มน้าวหัวหน้าน้อยของตัวเอง หลายครั้ง แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าคนนอก เขาต้องไว้หน้าหัวหน้าน้อย ของตัวเองอยู่แล้ว

“แกดูตามความเหมาะสมเลย” หัวหน้าน้อยไม่มองผู้จัดการ ฝ่ายการเงินเลยสักนิด สีหน้าเขาสงบนิ่งมาก ดูไม่สนใจเรื่องนี้ เลยแม้แต่น้อย!!
ผู้จัดการฝ่ายการเงินมองไปทางหัวหน้าน้อย เห็นท่าทางของ หัวหน้าน้อย ก็มั่นใจว่าหัวหน้าน้อยแสร้งทำเป็นวางมาก ในแวว ตาของผู้จัดการฝ่ายการเงินดูเยาะเย้ยมากขึ้นอย่างเห็นได้ชัด คนแบบนี้เขาเห็นมานักต่อนักแล้ว ก็แค่แสร้งทําเป็นวางมาด เท่านั้นแหละ

คนที่มีฐานะจริง ๆ เหล่านั้นล้วนแต่จ่ายเงินเต็มจํานวนให้ สมาคมประมูลหงเยว่ก่อนล่วงหน้าทั้งนั้น แต่คุณคนนี้กลับไม่ จ่ายแม้แต่สตางค์เดียว และคุณมู่คนนี้ก็ไม่ได้อยู่ในรายชื่อแขกที่ ถูกเชิญมาด้วย เห็นได้ชัดว่าเข้ามากะทันหันเพื่อก่อความวุ่นวาย แล้วยังจงใจแสร้งทำเป็นวางมากต่อหน้าเขาอีก น่าขำสิ้นดี

ขณะที่อะเฉียงหันไปก็เห็นสีหน้าเย้ยหยันของผู้จัดการฝ่ายการ เงินพอดี อะเฉียงจิ้งหรี่ตาลงทันที เขาแสยะยิ้มออกมา จากนั้นก็ พูดว่า : “คุณชายครับ งั้นผมให้คุณอาต่งโอนเงินมาให้สามพัน ล้านก่อนนะครับ

ดูถูกหัวหน้าน้อยงั้นเหรอ? มันไปเอาความกล้ามาจากไหนถึง ได้กล้าดูถูกหัวหน้าน้อย?!

หาว่าพวกเขาไม่มีเงินงั้นเหรอ? มองผิดไปแล้วล่ะ!!

อะเฉียงไม่ใช่คนที่มีนิสัยวางอำนาจบาตรใหญ่แน่นอน แต่ใน สถานการณ์เช่นนี้ เขารู้ว่าจำเป็นต้องใช้อำนาจข่มอีกฝ่าย ดังนั้น อะเฉียงจึงเอ่ยปากพูดว่าสามพันล้าน

หัวหน้าน้อยอึ้งไปเล็กน้อย จากนั้นก็หันไปมองอะเฉียง อะ เฉียงหมายความว่ายังไง? คือมั่นใจว่าเขาจะแพ้ให้กับเย่ซือเฉินงั้นเหรอ?

เขาบอกไปแล้วว่ารอบต่อไปเขาจะไม่แพ้ให้กับเอเงินอีก

แล้ว

อะเฉียงไม่เชื่อเขาหรือไง?

แต่ว่า ในตอนนั้นเอง หลังจากที่ผู้จัดการฝ่ายการเงินได้ยินที่ อะเฉียงพูดก็หัวเราะออกมาทันที เป็นการหัวเราะเยาะเย้ยที่ ชัดเจนมาก

“สามพันล้าน? งั้นก็รบกวนคุณรีบโอนเงินสามพันล้านมา เถอะครับ ไม่อย่างนั้นคุณจะไม่สามารถแข่งประมูลต่อได้อีก ตอนที่ผู้จัดการฝ่ายการเงินพูดถึงเงินสามพันล้าน เขาได้เน้น เสียงอย่างชัดเจน แสดงให้เห็นว่ากำลังเยาะเย้ยอย่างเห็นได้ชัด

หัวหน้าน้อยจึงเข้าใจเหตุผลที่อะเฉียงทำแบบนั้นทันที หัวหน้า น้อยได้แต่มองผู้จัดการฝ่ายการเงินอย่างเรียบเฉย ไม่พูดอะไร สักคำ จากนั้นก็ละสายตาไปทางอื่น

อะเฉียงกำลังมองผู้จัดการฝ่ายการเงินด้วยสายตาอำมหิต มากขึ้น

“นี่เป็นบัญชีของพวกเราครับ คุณจะโอนเงินสามพันล้านมา เลยใช่ไหม?” ผู้จัดการฝ่ายการเงินยิ้มมุมปากด้วยท่าทางเยาะ เย้ยอย่างมาก แล้วเอาเลขบัญชีให้อะเฉียงดู

อะเฉียงดูเลขบัญชีแวบหนึ่ง จากนั้นก็ถ่ายรูปส่งไปให้คุณอางก่อน
แล้วอะเฉียงก็ส่งข้อความไปหาคุณอาง ในข้อความพิมพ์ เพียงสามคำเท่านั้น สามพันล้าน

ตอนที่อะเฉียงส่งข้อความไปนั้นเขารู้สึกประหม่าเล็กน้อย เขา กลัวว่าจํานวนเงินจะเยอะเกินไป แล้วคุณอางจะไม่โอนมาให้

แต่ว่า เรื่องจริงพิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าอะเฉียงกังวลมากเกินไป ไม่ถึง 10 วินาที เงินก็ถูกโอนเข้าบัญชีแล้ว ความเร็วนั้นทำให้คน อึ้งจนพูดไม่ออกเลยทีเดียว

คุณอาต่งไม่กังวลเลยแม้แต่น้อยว่าจะมีคนมาหลอกเอาเงิน ใครที่กล้าหลอกเอาเงินองค์กรโกสต์ซิตี้ของพวกเขา องค์กรโกส ซิตี้จะต้องให้มันชดใช้คืนเป็นสิบเท่าแน่นอน ฉะนั้นคุณอาต่งจึง ไม่ถามเลยสักนํา แล้วโอนเงินมาให้ทันที

อะเฉียงรู้สึกอย่างหัวเราะออกมา ดูท่าก่อนหน้านี้เขาคงกังวล ใจมากเกินไปจริง ๆ

ตอนที่ผู้จัดการฝ่ายการเงินได้ยินเสียงเตือนว่าเงินเข้าบัญชี แล้ว ก็ตกตะลึงอย่างเห็นได้ชัด เขานึกขึ้นได้ก็รีบเปิดดูจํานวนเงิน ทันที เมื่อเห็นว่าเป็นเงินจำนวนสามพันล้านจริง ๆ ก็รู้สึกช็อกไป เลย

ในฐานะที่เขาเป็นผู้จัดการฝ่ายการเงินของสมาคมประมูลหง เยว่ หลายปีที่ผ่านมาได้พบเจอคนมีฐานะมากมาย แต่นี่กลับเป็น ครั้งแรกที่ได้พบคนมีเงินมากขนาดนี้

เงินสดสามพันล้าน โอนเข้าบัญชีด้วยเวลาไม่ถึง 10 วินาที!!
นี่มีอำนาจยิ่งใหญ่ขนาดไหนกันเนี่ย?!

ถามดูหน่อยว่าจะมีสักกี่บริษัทที่สามารถเอาเงินจำนวนมาก ขนาดนี้ออกมาได้ในเวลารวดเร็ว?

ต่อให้เป็นบริษัทตระกูลเยกรุ๊ปที่มีอำนาจใหญ่โตที่สุดในเมือง A ก็ไม่มีทางเอาเงินจำนวนมากขนาดนี้ออกมาได้ทันทีหรอก

มิน่าล่ะคุณมถึงได้กล้าต่อกรกับคุณชายสามเย่อย่างโจ่งแจ้ง แบบนี้

เพียงแต่ไม่รู้ว่าคุณมู่คนนี้ตกลงเป็นใครมาจากไหนกันแน่? เมื่อครู่เถ้าแก่ก็สั่งให้คนไปสืบดูแล้ว แต่กลับไม่พบเบาะแสอะไร เลย

“ยังมีปัญหาอีกไหม?” อะเฉียงมองไปทางผู้จัดการฝ่ายการ เงินที่ยังคงทําหน้าตกตะลึง ด้วยใบหน้ายิ้มเยาะ

“ไม่มีปัญหาแล้วครับ ไม่มีอะไรแล้วครับ ท่าทีของผู้จัดการ ฝ่ายการเงินเปลี่ยนไปทันที ใบหน้าเผยรอยยิ้มออกมา แล้วโค้ง ตัวลง ท่าทางเหมือนแทบจะคุกเข่าให้หัวหน้าน้อยด้วยซ้ำ

“ประมูลกันต่อได้หรือยัง?” หัวหน้าน้อยไม่สนใจเรื่องอื่น เขา สนใจแค่เรื่องการประมูล ถ้าจะพูดให้ถูกต้องก็คือ เขาสนใจแค่ เรื่องที่ต้องการเอาชนะเยซื้อเงิน

รอบต่อไป เขาต้องชนะเยซือเฉินแน่นอน!

ต้องชนะแน่ ๆ!!