บทที่ 976 เทพธิดาเป็นหึงด้วยวิธีการคุณชายสามเย่ (3)

“เชื่อเงิน…..ดวงตาเป็นถั่วงหรี่ขึ้นอีกครั้ง ความโกรธอัด อั้นอยู่ในใจจนเธอรู้สึกทรมาน เธอรู้สึกตัวเองใกล้จะระเบิด อารมณ์ออกมาเต็มที่แล้ว เธอพยายามควบคุมตัวเองสุดความ สามารถ บอกให้ตัวเองใจเย็นเข้าไว้”คุณรู้จักฉัน…….

เธอหยุดพูดราวกับกำลังลังเล คล้ายกับกำลังสับสนและระคน อารมณ์อื่นร่วมด้วย

จากนั้นเธอก็แอบถอนหายใจเบาๆ เอ่ยทีละถ้อยคำช้าๆ “เย่ซือเฉิน พวกเราจบกันด้วยดีเถอะ” สิ่งที่เธอทำได้ก็คงมีเพียงเท่านี้ เธอคงด่าเขา ทุบตีเขา ให้เขา

รับผิดชอบอย่างบ้าคลั่งไม่ได้ตั้ง

เธอทำไม่ลง!

เมื่อเย่ซื้อเฉินได้ยินร่างกายพลันแข็งค้าง จากนั้นเขาก็ยืนตัว ตรง ใบหน้าเขาเคลื่อนออกจากข้างหูเธอ ดวงตาทั้งคู่ของเขา จ้องมองเธอ “เงินมั่วนิ่ง คุณลองพูดอีกครั้งนี้ดูสิ!

บัดนี้เขาไม่โทรอีกแล้ว ไม่รู้ว่าคู่สายอย่างถังจื่อซีที่ไม่รับสาย

กำลังทําอะไรอยู่

ทว่าเวลานี้เยซื้อเฉินไม่มีอารมณ์ไม่ใส่ใจต่อเรื่องนั้น ตอนนี้ เขารู้เพียงว่าผู้หญิงของเขาบอกเขาว่า จากกันด้วยดี?
จากกันด้วย ?

เธอช่างกล้าพูดนัก?

เมื่อก่อนเธอพูดเช่นนี้ ตอนนั้นเขาก็ยังพอเข้าใจได้ ถึงแม้จะไม่ เข้าใจแต่ก็ต้องเข้าใจ ทว่าตอนนี้……..

ตอนนี้เขาอยากกัดเธอให้ตายอย่างเดียว

พวกเขาร่วมฟันฝ่าอุปสรรคมาถึงตอนนี้ง่ายหรือเปล่า? อีกทั้ง เขากับเธอยังมีลูกสาวอีกหนึ่งคนแล้ว

ตอนนี้เธอจะเลิกกับเขา

การเลิกที่สมควรตาย?

เงินถั่วนิ่งมองเขา จู่ๆก็รู้สึกไม่ได้รับความเป็นธรรมและรู้สึก คาดไม่ถึง เขายังมาโกรธอีกหรือ?

เขายังโมโหใส่เธออีกหรือ?

เธอยังไม่ได้โมโหใส่เขาเลย เขากลับเป็นฝ่ายโมโหใส่ซะ

งั้น?

เธอพูดผิดเหรอ?

เขามีสุดที่รักอะไรนั้นแล้ว แถมยังให้ความสำคัญมากอีกต่างหาก

งั้นเธอเป็นฝ่ายถอยออกมา เพื่อให้พวกเขาได้ครองรักกัน ยังผิดหรือ?
เขายังขู่เธออีก?

เงินถั่วงอย่างเธอเกลียดคนมาข่มขู่เธอที่สุด

“พวกเราจากกันด้วยดีเถอะ”เป็นลั่วจึงเน้นทีละคำอีกครั้ง

เธอจะพูดแบบนี้สักอย่าง จะทำไม? ทั้งๆที่เขาเป็นคนผิด? ทำไมเธอจะพูดไม่ได้? ยังไม่มีสิทธิ์พูด

อีก?

ยังมีความยุติธรรมหลงเหลืออยู่ไหม?

ดวงตาที่เยซือเฉินมองเธอหรี่ขึ้นอย่างอันตราย : “เป็นวง ผมให้โอกาสคุณครั้งสุดท้ายในการพูดจาดีๆ”

เมื่อสักครู่เห็นเธอโกรธเพราะความหึง เขายังดีใจอยู่เลย แต่ ผลสุดท้ายก็คือ เธอดันพูดกับเขาว่า จากกันด้วยดี

จากกันด้วยดี?

พวกเขาผ่านเรื่องราวต่างๆนาๆมาด้วยกัน ในหัวใจเธอเขา ไม่ใช่อะไรเลยหรือ หรือบอกจะเลิกก็เลิกได้อย่างง่ายดาย

ทําไมเธอถึง?

ทำไมเธอถึงกล้าเอ่ยคำนี้ออกมาง่ายๆ

วันนี้หากเธอไม่พูดจาดีๆ เขาจะไม่ปล่อยเธอไปแน่

“พูดจาดีๆ? ทำไม? ฟังไม่เข้าใจ? “เป็นลั่วถึงระเบิดอารมณ์ ออกมาทั้งหมด เธอจ้องมองเชื่อเฉิน พลางยกมุมปากขึ้นมาเอ่ย ทีละนําอย่างชัดเจน“เย่ซือเฉิน พวกเราเลิกกันเถอะ ฉันจะเลิกกับ“ไม่ถูกสิ พวกเราก็ไม่นับว่าเลิกกันหรอก เพราะตอนนี้พวกเรา ก็ไม่ได้เป็นอะไรกันอยู่แล้ว…… ประโยคนี้ของเงินถั่วนิ่งเปล่งออก มาจากความโกรธ เนื่องจากสะเทือนใจจากเรื่องเมื่อเข้าให้แล้ว จริงๆ

สาเหตุหนึ่งคือสุดที่รักคนนั้น และอีกสาเหตุก็คือท่าทีของเยอ

เฉิน

เมื่อสักครู่นี้ขอเพียงเชื่อเงินอธิบายให้เธอฟัง เธอก็จะเชื่อใจ เขาได้ ขอเพียงเขาบอก เธอก็จะเชื่อ

แต่ตั้งแต่ต้นจนจบเขาไม่แม้แต่จะอธิบายสักคำ!

เป็นลั่วจึงยังไม่ทันพูดจบ ทันใดนั้นเชื่อเงินก็โน้มตัวมายัง เธอ และริมฝีปากของเขาก็เข้าแนบชิดเธอ

ครั้งนี้เขาไม่ได้จูบ แต่เป็นการกัด เห็นได้ชัดว่าครั้งนี้คุณชาย สามเย่ไม่ได้ระวังทะนุถนอมเหมือนเมื่อกี้ เขาใช้แรงเล็กน้อย ถึง จะไม่มากแต่การกัดครั้งนี้ก็ทำให้เธอรู้สึกเจ็บไม่น้อย

ครั้งนี้การกระทําของเขาหยาบกระด้าง เพื่อความลงโทษอย่าง เห็นได้ชัด

ลงโทษเธอที่บอกเลิกอย่างง่ายดาย

ยิ่งรู้สึกโกรธที่เธอบอกว่าระหว่างพวกเขาไม่ได้มีความสัมพันธ์ อะไรเลย?
บัดนีเย่อเฉินอยากกัดเธอให้ตายจริงๆ ทว่าสุดท้ายก็ตัดใจ ท่าไม่ลง จึงไม่กล้าใช้แรงมากนัก

“เงิน ว ง คุณอาละวาดได้ โวยวายได้ ด่าผมได้ ผมก็ได้ แต่ วันหลังอย่าพูดคำว่าเลิกให้ผมได้ยิน ไม่เช่นนั้น……..มฝีปาก เอเงินย้ายออกมาเล็กน้อย แต่แรงที่กดเธอไว้ไม่ได้ลดลงตาม ไปด้วย เสียงทุ้มต่ำของเขาแว่วเข้าหูเธอ ซึ่งทุกคำล้วนระคนการ ข่มขู่ที่อันตรายไว้

“ไม่เช่นนั้นจะทำไม? “เงิน วฉิงหัวเราะออกมา เหล่ตามอง คุณชายสามเย่ด้วยความโกรธ คนนี้เกินไปจริงๆ เขามีสุดที่รักได้ แต่ไม่อนุญาตให้เธอบอกเลิก

สองมาตรฐานชัดๆ?

ใช่ เขาเป็นผู้ชาย เขาเป็นคุณชายสามเย่ ด้วยคุณสมบัติของ เขาจะมีผู้หญิงกี่คนก็ได้ แต่เธอก็มีศักดิ์ศรีของเธอ เธอมีหลักการ ของเธอ เธอไม่อยากกล้ำกลืนความไม่เป็นธรรม

เธอไม่มีทางยอมทนเรื่องอื่นเลย ยิ่งไม่ต้องพูดถึงด้านความรัก

ข้อเรียกร้องของเธอต่อความรักอาจจะบริสุทธิ์กว่าคนอื่นก็เป็น

ได้

เธอสามารถมองข้ามปัจจัยภายนอกอย่างอื่นได้ แต่สำหรับ ความรัก เธอต้องการรักที่บริสุทธิ์ ไม่มีการปรุงแต่ง ไม่มีผู้อื่นมา เกี่ยวข้อง

เย่ซื้อเฉินมองเธอ พลางถอนหายใจเบาๆ เอาเธอไม่อยู่จริงๆเลย

เวลานี้เยซือเฉินทับเธอไว้อย่างแน่นหนีบ ร่างกายทั้งสองแบบ ติดกันเป็นหนึ่งเดียว ดังนั้นเธอได้ยินเสียงถอนหายใจของเยอ

เฉิน เขาไม่ได้อธิบายอะไรสักคำตั้งแต่ต้น แล้วมาถอนหายใจ

อะไร?

นําบากใจมากหรือ? เบื่อมากหรือ?! อันที่จริงเขาไม่จําเป็นต้องลำบากใจอะไรเลย!

เงิน วฉิงรอคอยคำอธิบายมาโดยตลอด แต่ก็ไม่มีเลย เธอคิด ว่าตัวเองอดทนสูงแล้วนะ แต่เวลานี้เธอกลับรู้สึกว่าตัวเองไม่ได้มี ความอดทนสูงเช่นนั้น เธอมาถึงขีดความอดทนสูงสุดแล้ว

ทว่าเงินลั่วนิ่งยังคงระงับอารมณ์สุดความสามารถ และ ควบคุมตัวเองเต็มที่ เธอมองเขา เธอยังอยากได้ยินคำอธิบาย จากปากของเขา

ขอเพียงเขาอธิบาย……..

แต่เชื่อเงินกลับเอามือถือขึ้นมาอีกครั้ง จากนั้นก็โทรไปยัง เบอร์เมื่อสักครู่นี้

สิ่งที่เชื่อเฉันคิดก็คือ สถานการณ์อย่างนี้ เขาคงอธิบายไม่ ง่าย แน่นอนเขายังรู้ว่าหากเรื่องวันนี้ไม่สะสางก็ไม่รู้ว่าจะเกิด อะไรขึ้นนับจากนี้
ดังนั้นเขาจําเป็นต้องโทรหาเจ้าหญิงน้อยถึงจื่อของเขา เขา จำเป็นต้องให้เจ้าหญิงน้อยของเขาอธิบายทุกอย่างนี้

เงินถั่วจึงเห็นการกระทำของเยซือเฉิน ดวงตาของเธอก็หรี่ขึ้น เล็กน้อย หัวใจรู้สึกหนาวเย็น เธอหัวเราะออกมา จากนั้นก็พูด ช้าๆว่า “เขือเฉิน ฉันไม่อยากโวยวาย ฉันยังไม่อยากด่าคุณ ไม่ อยากตีคุณ ฉันรู้สึกว่าไม่จำเป็นต้องทำเรื่องราวให้ใหญ่โตจนดู ไม่ได้ ไม่รู้ทำให้เด็ดขาดจะดีกว่า ดังนั้นพวกเราเลิกกันเถอะ”

ครั้งนี้น้ำเสียงของเงินลั่วนิ่งสงบมากขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ความ บุ่มบ่ามที่เกิดจากความโกรธลดน้อยลง และมีความเข้มงวดเพิ่ม ขึ้นหลายส่วน

เข้มงวดก็แสดงว่าจริงจัง แสดงความการบอกเลิกครั้งนี้จริงจัง มาก! ซึ่งครั้งแรกไม่ได้จริงจังเท่านี้มาก่อน