บทที่ 944 หัวหน้าล่าเอียงเกินไปแล้ว ลูกสาวของเขา (1)
“นายคิดอะไรเหรอ?” ช่างกวนหงยังคงมองภาพเหมือนอยู่ แต่ จู่ ๆ ก็เอ่ยถามผู้ดูแลจังขึ้นมาประโยคหนึ่ง
น้ำเสียงของช่างกวนหงเอ่ยขึ้นช้า ๆ แต่ยังคงนิ่งเฉย ฟังไม่ ออกถึงความผิดปกติสักเท่าไหร่
แต่ผู้ดูแลจ้งกลับตกใจขึ้นมาทันที ใช่แล้ว สิ่งที่เขาคิด หัวหน้า จะคิดไม่ถึงได้ยังไงล่ะ?
“หัวหน้าครับ เรื่องที่ตามหาเจ้าหญิงเป็นเรื่องใหญ่และสำคัญ มาก หัวหน้าเด็ดขาดและฉลาด ไม่มีทางเกิดเรื่องผิดพลาดขึ้นได้ หรอกครับ” ผู้ดูแลจ้งแอบถอนหายใจออกมา เรื่องพวกนี้แม้ว่า เขาจะคิดได้ แต่ก็ไม่สามารถพูดออกมาได้ในเวลานี้ ยังไงซะนั่นก็ เป็นเด็กที่เขาเห็นมาตั้งแต่เล็กจนโต
“อะเฉิงมาเมือง A แล้ว” ถึงแม้ช่างกวนหงไม่สนใจเรื่องของ องค์กรโกสต์ซิตี้มาหลายปีแล้ว แต่ไม่ได้หมายความว่าเขาจะ ไม่รู้เรื่องภายในองค์กร เรื่องพวกนี้เขาไม่จำเป็นต้องไปสืบดู ก็ สามารถรู้ได้
ดังนั้น ตอนนี้น้ำเสียงที่ต่างกวนหงพูดออกมาไม่ใช่การถาม ด้วยความสงสัย แต่เป็นน้ำเสียงที่มั่นใจ
ช่างกวนหงรู้ดี ว่าเรื่องที่เขาต้องการตามหาลูกสาวปิดบังอะ เฉิงไว้ไม่ได้ และด้วยนิสัยของอะเฉิงแล้วเมื่อรู้เรื่องนี้ต้องมาก่อเรื่องแน่นอน
เพียงแต่วิธีก่อเรื่องของอะเฉิงในครั้งนี้……..
ผู้ดูแลจ้ง : “……….
หลายวันมานี้เขายุ่งอยู่กับเรื่องไปเจอคุณหนูใหญ่ตระกูลถัง เรื่องอื่น ๆ จึงเป็นอะเหลียงคอยจัดการ เขาจึงไม่ได้ใส่ใจเรื่องอื่น เลยสักนิด
ดังนั้นเขาจึงไม่แน่ใจว่าหัวหน้าน้อยมาเมือง A หรือเปล่า!
แต่ว่า ในเมื่อหัวหน้าพูดว่าหัวหน้าน้อยมาเมือง A แล้ว นั่น แสดงว่าหัวหน้าน้อยมาที่นี่แล้วจริง ๆ สิ่งที่หัวหน้าพูดไม่มีทางผิด พลาดแน่นอน
ถ้าหากผิดพลาด นั่นเป็นเพราะความผิดพลาดของคนอื่น!!
ตำแหน่งผู้ดูแลที่มากความสามารถของเขาดูไม่ค่อยจะเหมาะ กับเขาแล้วงั้นเหรอ?!
“หัวหน้าครับ ต้องการพบหัวหน้าน้อยไหมครับ?” ผู้ดูแลจ้งก ลั้นหายใจ แล้วเอ่ยถามอย่างระมัดระวัง
พ่อของหัวหน้าน้อยกับหัวหน้าเป็นพี่น้องร่วมสาบานกัน ตอน นั้นพ่อของหัวหน้าน้อยช่วยชีวิตหัวหน้าจากอุบัติเหตุจนตัวเอง เสียชีวิต
หัวหน้าน้อยจึงอยู่ในความดูแลของหัวหน้ามาตั้งแต่เด็กจนโต ต่อมาหัวหน้าอยากตามหาคุณนายให้พบ จึงได้มอบหมายให้หัวหน้าน้อยคอยดูแลองค์กรโกสต์ซิตี้ทุกอย่าง
หลายปีที่ผ่านมา หัวหน้าน้อยคอยดูแลจัดการเรื่องขององค์กร โกสต์ซิตี้เป็นอย่างดี เพียงแต่บางครั้งหัวหน้าน้อยค่อนข้างหัว รุนแรงไปหน่อย กฎระเบียบมากมายที่หัวหน้าตั้งเอาไว้ก็ถูก หัวหน้าน้อยเปลี่ยนแปลงแก้ไขไปหมด
แต่ว่า หัวหน้าไม่เคยพูดถึงเรื่องพวกนี้เลย แต่ไหนแต่ไรมา หัวหน้าเป็นคนที่หากใช้ใครก็จะไม่ระแวงสงสัย ในเมื่อหัวหน้า ยกองค์กร โกสต์ซิตี้ให้หัวหน้าน้อยเป็นคนดูแลแล้ว เรื่องที่ หัวหน้าน้อยปฏิรูปองค์กร หัวหน้าก็ไม่เข้าไปก้าวก่ายมากนัก
เพียงแต่ ถ้าหากหัวหน้าน้อยมาก้าวก่ายเรื่องที่หัวหน้าตามหา เจ้าหญิงล่ะ?
“หัวหน้าครับ คุณไม่เชื่อผลตรวจดีเอ็นเอตั้งแต่แรกแล้วใช่ ไหม?” ผู้ดูแลจ้งอึ้งไปครู่หนึ่ง ความหมายของหัวหน้าคือสงสัยว่า หัวหน้าน้อยจะมีส่วนร่วมในเรื่องนี้ด้วย นั่นก็แสดงว่าหัวหน้า สงสัยในผลตรวจดีเอ็นเอจริง ๆ ใช่ไหม
ผลตรวจวางอยู่ตรงหน้า แต่เขากับอะเหลียงยังคงสับสน เพราะลึก ๆ แล้วพวกเขาก็เชื่อในผลตรวจดีเอ็นเอฉบับนั้น
แต่ความหมายของหัวหน้าคือไม่เชื่อในผลตรวจตั้งแต่แรก
“สําหรับฉัน นั่นก็แค่กระดาษใบหนึ่ง” ช่างกวนหงขยับสายตา เล็กน้อย เป็นอย่างที่ผู้ดูแลจ้งพูดนั่นแหละ เขาไม่เชื่อตั้งแต่แรก แล้ว
ไม่ใช่จะขัดแย้ง ไม่ใช่จะต่อต้านอะไร แต่เป็นเพราะไม่เชื่อจริง
ต่อให้เรื่องนี้ไม่ได้บังเอิญขนาดนั้น เขาก็ไม่มีทางเชื่อ สามารถทําให้เขาเชื่อได้ คือต้องทำให้ใจของเขายอมรับ และ หลักฐานที่วางอยู่ตรงหน้า ต้องไม่มีข้อกังขาใด ๆ
“หัวหน้าครับ แล้วคุณหนูใหญ่ตระกูลถังล่ะครับ?” ผู้ดูแลจ้งอด ไม่ได้ที่จะถามออกมา
หัวหน้าเลือกปฏิบัติอย่างเห็นได้ชัด ท่าทีของหัวหน้าสามารถ พูดได้ว่าค่อนข้างเอาแต่ใจไปหน่อย เขาอยากรู้เหลือเกินว่า ตกลงในใจของหัวหน้าคิดอะไรอยู่กันแน่
“อะจ้ง นายรู้ไหมว่าทำไมฉันอยากเจอเธอ?” สายตาของช่าง กวนหงมองไปยังภาพเหมือนที่อยู่ตรงหน้า แต่ดูเหมือนจะไม่ได้ มองภาพนั้นอยู่จริง ๆ ตอนนี้ในแววตาเขาดูเปล่งประกายขึ้นอีก ครั้งเหมือนที่ผู้ดูแลจ้งเห็นก่อนหน้านี้
“ทําไมเหรอครับ?” ผู้ดูแลจ้งเอ่ยถาม ไม่ใช่เพราะเขาบอก หัวหน้าว่าคุณหนูใหญ่ตระกูลถังอาจจะเป็นเจ้าหญิงของพวกเขา หรอกเหรอ?
“เพราะในแววตาของเธอมีความมุ่งมั่นที่จะก้าวไปข้างหน้า อย่างกล้าหาญ แม้จะรู้ว่าทำไม่ได้แต่ก็ยังยืนหยัดไม่ยอมแพ้” ใน ดวงตาของช่างกวนหงมีแสงเปล่งประกายขึ้นมา และตอนนี้ฉัน ขาดความมุ่งมั่นอย่างนี้อยู่
ก่อนหน้านี้ไม่นาน ก่อนที่เขาจะมาเมือง A เคยคิดไว้ว่า ถ้า หากครั้งนี้ตามหาคนที่เขาอยากพบไม่เจอ เขาก็จะยอมแพ้แล้ว หรืออาจจะหาที่เงียบ ๆ สักแห่งใช้ชีวิตโดยลำพังคนเดียวไปจน ៗ แก่ หรือตายตามเธอไป
แต่เมื่อเขาได้เห็นรูปของคุณหนูใหญ่ตระกูลถัง แสงที่งดงาม ในแววตาของเด็กสาวคนนั้น ก็เหมือนสัมผัสได้ถึงก้นบึงหัวใจ ของเขา
“ต่อให้เธอไม่ใช่ลูกสาวของฉัน ฉันก็อยากจะพบเธออยู่ดี” ช่างกวนหงเอ่ยพูดเบา ๆ เด็กสาวคนนั้นให้ความรู้สึกที่พิเศษกับ เขา มันเป็นความรู้สึกพิเศษที่ทำให้เขาอยากจะเข้าใกล้เธออยาก บอกไม่ถูก
มันไม่เกี่ยวกับตัวตนของเธอ และไม่เกี่ยวกับความสัมพันธ์ ระหว่างเธอกับเขา
ผู้ดูแลจ้งกะพริบตาเล็กน้อย ใจหนึ่งเขาก็รู้สึกว่าหัวหน้าพูดมี เหตุผลมาก หัวหน้าพูดอะไรก็ถูกเสมอ
แต่อีกใจหนึ่ง เขารู้สึกว่าหัวหน้าปากไม่ตรงกับใจ เขาไม่เชื่อ ว่าหัวหน้าจะไม่คำนึงถึงเรื่องที่คุณหนูใหญ่ตระกูลถังเป็นเจ้าหญิง
เขาจำปฏิกิริยาของหัวหน้าได้เป็นอย่างดีตอนที่บอกว่าคุณหนู
ใหญ่ตระกูลถังอาจจะเป็นเจ้าหญิงของพวกเขา
และเขาก็ไม่ลืมท่าทีที่นิ่งเฉยของหัวหน้าตอนที่อะเหลียงเอาผล ตรวจดีเอ็นเอมาให้หัวหน้าดูเมื่อครู่นี้
ท่าทีที่แสดงออกมาแตกต่างกันขนาดนี้ หัวหน้ายังบอกว่าไม่ เกี่ยวกันอีกเหรอ?
หัวหน้ากําลังโกหกชัด ๆ?
“นายอยากพูดอะไรเหรอ?” ช่างกวนหงหันไปมองผู้ดูแลจ้ง พอดี เมื่อเห็นสีหน้าของผู้ดูแลจัง ก็เอ่ยถามออกมา
“เปล่า เปล่าครับ ผมไม่ได้อยากพูดอะไร” ผู้ดูแลจ้งรู้ว่าบาง เรื่องเก็บไว้ในใจก็พอ ไม่สามารถพูดมันออกมาได้ จะให้เขาบอก ว่าหัวหน้าโกหกนั้นเหรอ?
ช่างกวนหงมองเขา แต่ก็ไม่ได้ซักไซ้อะไรอีก
“เรื่องของถังหยุนเฉิงเป็นยังไงบ้าง?” ช่างกวนหงเปลี่ยนเรื่อง คุย แล้วถามถึงเรื่องของถังหยุนเฉิงขึ้นมา
ผู้ดูแลจ้งเบ้ปากเล็กน้อย ยังบอกว่าไม่เกี่ยวกัน? ไม่เกี่ยวอะไร
กันงั้นเหรอ? !
ไม่เกี่ยวอะไรกันแล้วทำไมต้องเป็นเป็นห่วงเรื่องน้าของคุณหนู ใหญ่ตระกูลถังด้วยล่ะ?
หลายปีมานี้นอกจากเรื่องตามหาคุณนายหัวหน้าก็ไม่สนใจ เรื่องอื่นเลย ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ไม่ถาม เรื่องขององค์กรโกสต์ซิตี้ก็ ไม่สนใจ แต่ตอนนี้กลับถามเรื่องของคนที่ไม่เกี่ยวข้องกับพวก เขาเลยสักนิด?
ทั้งหมดนี่ไม่ใช่เป็นเพราะคุณหนูใหญ่ตระกูลถังหรอกเหรอ!!
นี่คือไม่เกี่ยวข้องกัน?
นี่เรื่องว่าไม่เกี่ยวข้องกันงั้นเหรอ?
เดิมทีผู้ดูแลจังยังคงสับสนไม่รู้ว่าควรจะหวังให้ผลตรวจครั้ง
หน้าออกมาเป็นผลแบบไหน?
แต่ตอนนี้เขาไม่สับสนอีกแล้วล่ะ
เขาหวังว่าผลตรวจพรุ่งนี้จะไม่เหมือนกับผลที่อะเหลียงเอามา
ให้ดูก่อนหน้า
เพราะผู้ดูแลจ้งพบว่าเมื่อเทียบกับคุณหนูใหญ่ตระกูลถัง เรื่อง อื่น ๆ ก็ไม่สำคัญอะไรแล้ว
ส่วนเรื่องที่ว่าหัวหน้าน้อยได้เข้ามายุ่งกับการตามหาลูกสาว ของหัวหน้าหรือไม่? ได้แอบลงมือทําอะไรลับหลังไหม? เรื่องพวก นี้ก็ไม่สำคัญอีกแล้ว
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ