บทที่ 938 เด็กชนะคนแก่ตระกูลเยอย่างขาดลอย ช่างตื่น ตาตื่นใจโดยแท้ (1)

มีมารยาท ใจกว้าง ไม่ได้หมายความว่าเธอจะปล่อยให้ใคร มารังแกกันได้ ดังนั้นหากต่อจากนี้เธอไม่ทำอะไรหน่อยก็คงผิด ต่อตัวเธอเองและผิดต่อคุณแม่แล้วล่ะ

“งั้นตอนนี้ เด็กคนนี้…”คุณย่าเพิ่มองถึงจื่ออีกครั้ง เด็กคนนี้ หน้าตาดี น่ารัก ชวนให้เอ็นดูยิ่งนัก หากเป็นลูกของซื้อเฉินจริงๆ ก็ต้องพาตัวกลับตระกูลเย่

เสียดาย แต่เป็นเด็กผู้หญิง!

“คุณไปตรวจดีเอ็นเอก่อน ถ้าเป็นของตระกูลเย่จริงก็พากลับ ไปโดยตรงเลย” ในสายตาคุณปู่เย่มันไม่ใช่ปัญหาใหญ่อะไรเลย

“ได้”คุณย่าเพยักหน้าอย่างเชื่องช้า

ถังจื่อได้ยินบทสนทนาส่วนสุดท้าย ปากน้อยก็ทำท่าเบะปาก หมายความว่าอะไร?

พากลับบ้านโดยตรง?

คิดจะจับเธอกลับบ้านตระกูลเย่เหรอ?

ไม่สนใจว่าเธอจะยินยอมหรือเปล่า?

เด็กน้อยถังจื่อซีขมวดคิ้วทุ่ง ตรงหน้าคือคุณปู่คุณย่าของคุณ พ่อ คือญาติของเธอ แต่เธอไม่รู้สึกถึงไออุ่นแห่งรักจากพวกท่านเลย

เธอรู้สึกได้แต่การวางอุบาย

พวกท่านเริ่มวางอุบายตั้งแต่ย่างกรายเข้ามา แถมยังไม่คิด ปกปิดตรงหน้าเธอเลย พวกท่านวางแผนกับตระกูลถัง คุณแม่ เธอ และคุณพ่อ เด็กน้อยถึงจื้อ ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงมีคนประเภทนี้ด้วย? อันนี้คือคนในครอบครัวหรือ?

ทันใดนั้นเด็กน้อยถึงจื่อรู้สึกสงสารคุณพ่อจับใจ วันหลังเธอ ต้องดีกับคุณพ่อมากๆแล้ว

“พวกท่านปรึกษากันเสร็จหรือยัง? “ดวงตาสว่างเจิดจ้าของ เจ้าหญิงน้อยถังจื่อซึมองพวกท่านอย่าง ใสซื่อไร้เดียงสา “ใช่แล้วหนูชื่ออะไรเอ่ย รอยยิ้มบนใบหน้าคุณย่าเเบ่งบาน

เป็นรอยยิ้มที่ดูแล้วมีเมตตามากมาย

“หนูชื่อจื่อ “เจ้าหญิงน้อยถังจื่อซีครุ่นคิดหนึ่งวินาที เพราะเมื่อ สักครู่พวกท่านปรึกษากันเรื่องตระกูลถัง ถังจื่อซีจึงไม่ได้แจ้งแซ่ ไป

“จ๋อ ฉันพาหนูออกไปเล่น พาหนูไปกินของอร่อยๆดีไหม จ๊ะ? “คุณย่าเอยากเอาตัวถังจื่อไว้ก่อน รอให้ผลตรวจดีเอ็นเอ ออกมาแล้วค่อยว่ากันทีหลัง

ถังจื่อซีมองท่าน ดวงตาพลันกะพริบปริบๆ เธอรู้สึกว่าท่านเหมือนคุณยายหมาป่า

“หนูจะรอคุณพ่อค่ะ เด็กน้อยถังจื่อหลอกง่ายซะที่ไหน “หนู โทรหาคุณพ่อก่อนนะ”

เวลาที่เด็กน้อยถังจื่อซีกำลังพูดก็ยกหูโทรศัพท์ขึ้นมา ซึ่ง คล้ายกับว่ากดเบอร์ไปมั่ว ตอนที่พวกท่านคิดจะขัดขวางก็ไม่ทัน เสียแล้ว

“ฮัลโหล ฝ่ายเย่ซือเฉินรับสายรวดเร็วทันใจมาก

“คุณพ่อค่ะ หนูคือจื่อค่ะ”ถังจื่อซีไม่ได้ถือโทรศัพท์คุย แต่เปิด ล่าโพงแทน

ใช่แล้ว เธอจงใจทํานั่นเอง พวกท่านคิดจะรังแกคุณแม่เธอ เธอจะปล่อยให้รังแกตามใจชอบได้ยังไง

คุณปู่เย่กับคุณย่าเย่ได้ยินเสียงเยซื้อเฉินพลันปิดปากเงียบ

ด้วยจิตใต้สํานึก

“จื่อซี ทำไมหนูอยู่ในบริษัทละครับ? “เยซื้อเฉันรู้สึกประหลาด ใจเล็กน้อย เมื่อกี้เขารับสายเข้าจากเบอร์ในห้องทำงานของตน

“คุณพ่อจะแต่งงานกับคุณแม่เมื่อไหร่คะ? “ถังจื่อซีไม่ได้ตอบ แต่เป็นการเปลี่ยนหัวข้อการสนทนากะทันหัน ถังจื่อซีถามอย่าง เป็นธรรมชาติ ไม่ได้เหลียวมองคุณปู่เย่กับคุณย่าเย่เลย

ถังจื่อซียังคงรู้สึกตื่นเต้นกังวลในใจ ถ้าเกิดคำตอบของคุณพ่อ ไม่ตรงกับที่เธอคิดแล้วจะทำยังไงดี?
เธอจงใจโทรศัพท์หาคุณพ่อต่อหน้าคุณปู่เย่กับคุณย่าเ อยากแกล้งให้พวกท่านปวดหัวเล่นๆ

ดังนั้นประเด็นสำคัญคือคุณพ่ออย่าได้ตอบผิดเดียว ไม่งั้นเธอ โกรธจริงๆด้วย คุณปู่เย่กับคุณย่าเยคิดไม่ถึงว่าถังจื่อจะถามอย่างกะทันหัน

แต่พวกท่านก็อยากรู้มากเช่นกันว่าเยซื้อเฉินจะตอบเช่นไร ดังนั้น

พวกท่านจึงไม่ได้พูดอะไรในชั่วขณะนั้น

“แน่นอนว่ายิ่งเร็วยิ่งดี ดังนั้นหนูต้องช่วยคุณพ่อนะครับ เชื่อ เฉินที่อยู่ปลายสายหัวเราะเสียงเบา เป็นเสียงหัวเราะที่ไพเราะ เสนาะหูมาก เป็นธรรมชาติมาก

“นอกจากคุณแม่แล้ว คุณพ่อจะไม่แต่งงานกับคนอื่นใช่ไหม คะ”ถังจื่อซีถามอีกหนึ่งประโยคอย่างรวดเร็ว

ตอนที่ถังจื่อถามคำถามนี้ สีหน้าคุณปู่เย่กับคุณย่าเย่เปลี่ยน

เล็กน้อย

ถังจื่อซีคิดว่าคุณพ่อคงตอบคำถามนี้ถูกต้อง หากตอบผิด เธอ ก็จะไม่ช่วยคุณพ่ออีกต่อไป

ดังนั้นคำถามข้อนี้ของเด็กน้อยถังจื่อ จึงเป็นข้อเพิ่มคะแนน และอาจเป็นข้อที่ส่งชีวิตไปตายได้เลย

“แน่นอน ทางคุณชายสามเย่ตอบอย่างไม่ลังเลเลยสักนิด ตอบอย่างหนักแน่น ซึ่งเรื่องนี้ไม่ต้องสงสัยเลย ชาตินี้เขาจะแต่ งกับเงินลั่วฉิงคนเดียวเท่านั้น
เวลานี้สีหน้าคุณปู่เย่กับคุณย่าเยดูแย่มาก ถึงแม้พวกท่านจะรู้ ว่าเยซื้อเฉินยังไม่ตัดใจจากเป็นถั่วนิ่ง แต่ตอนนี้ได้ยินกับหู มัน ทำให้รู้สึกยอมรับไม่ได้

คุณปู่เย่แทบอยากเดินไปด่าสักค่าสองคำ แต่ถูกคุณย่าเย่ห้าม ปรามไว้

“หลังจากคุณพ่อแต่งงานกับคุณแม่แล้ว คุณพ่อจะไม่เอาน้อง สาวน้องชายอีกแล้วใช่ไหมคะ? “เด็กน้อยถังจือจงใจถาม ปกติเธอเป็นคนรู้กาลเทศะ แต่หากใครกวนใจเจ้าหญิงน้อย เจ้า หญิงน้อยก็ไม่มีทางลดละเด็ดขาด

เมื่อกี้เธอฟังความหมายของคุณปู่เย่แล้วก็รู้ว่ารังเกียจที่เธอ

เป็นผู้หญิง ยังอยากให้คุณพ่อแต่งงานกับคนอื่นเพื่อคลอดน้อง ชายให้เธอถึงจื่ออยากให้พวกท่านได้ยินความคิดของคุณพ่อ ให้พวกท่านตายใจ แน่นอนเด็กน้อยถึงจื่อซีก็ยอมรับว่าที่เธอทำแบบนี้ก็เพื่อทำให้

พวกท่านโกรธ ใครใช้ให้พวกท่านรังแกคุณแม่เธอล่ะ

ยังคิดจะแย่งเธอไปจากคุณแม่อีก? เชอะ!!

ให้อภัยไม่ได้!!

อันที่จริงเธอมีพี่ชายอยู่แล้ว ไม่จำเป็นต้องมีน้องชายอะไร แต่ เธอไม่บอกพวกท่านหรอก

คุณปู่เย่กับคุณย่าเย่ได้ยินถังจื่อซีถามเช่นนี้ หัวใจทั้งใจก็ชัก กระตุก นี่คือสิ่งที่พวกท่านให้ความสำคัญมากที่สุด ตระกูลเยอะขาดผู้สืบทอดไม่ได้

“แน่นอน คุณพ่อไม่เอาน้องชายน้องสาวครับ พ่อมีหนูก็ พอแล้วครับ เสียงคุณชายสามเเขือเสียงหัวเราะอย่างเด่นชัด เป็นเสียงหัวเราะที่เปี่ยมไปด้วยความสุขในความพอเพียง เดิมที เขาคิดว่าเขากับเงินถั่วนิ่งชาตินี้จะมีลูกไม่ได้สักแล้ว ตอนนี้ สวรรค์เมตตาเขา ประทานลูกสาวทั้งสวยทั้งน่ารักให้เขา เขาก็ รู้สึกพอแล้ว

บัดนี้สีหน้าคุณปู่เย่เคร่งขรึมจนน่ากลัว เขาข่มอารมณ์สุด ความสามารถ ถึงไม่ได้ด่าเชื่อเงินออกมา

ยังมีเด็กผู้หญิงคนนี้อีก เธอไม่ใช่จงใจถามเรื่องพวกนี้หรอก นะ?

แต่เธออายุประมาณห้าขวบ เด็กห้าขวบจะไปมีความคิดพวก นั้นได้ยังไง

“คุณพ่อสาบานได้ไหมคะว่าจะไม่มีน้องชาย? “ถังจื่อซีเป็นคน ดูสีหน้าเก่ง จึงรู้ว่าคุณปู่เย่กับคุณย่าเย่โกรธแล้ว แต่เธอรู้สึกว่า ยังไม่พอ

พวกท่านเคยด่าคุณแม่หลายครั้งแล้วและเคยรังแกคุณแม่ หลายครั้งแล้วด้วย ดังนั้นครั้งนี้ เธอต้องช่วยคุณแม่เอาคืนสัก หน่อย

เมื่อพวกท่านได้ยินถังจื่อ พูด สีหน้าก็เปลี่ยนไป มองถังจื่อ อย่างประหลาดใจ
เด็กคนนี้?

ในขณะที่พวกท่านประหลาดใจและตกตะลึงอยู่นั้น คุณชาย สามเย่ตอบมาตามสายอย่างไม่ลังเลอีกครั้ง “คุณพ่อสาบานครับว่า ลูกรักจื่อที่จะไม่มีน้องชาย ไม่มีน้องสาวครับ”