บทที่ 925 คุณชายสามเย่จับคาห้อง (3)

เงินถั่วจึงหยิบเอาเสื้อผ้าที่อยู่ด้านบนสุดออกมา เป็นชุดสูทชุด หนึ่ง กับเสื้อเชิ้ตหนึ่งตัว เป็นลั่วนิ่งหยิบเสื้อผ้าเดินไปตรงหน้า ประตูห้องน้ำ แล้วยื่นมือไปผลักประตูห้องน้ำ

“เธอทำอะไรน่ะ?” คุณชายสามเยรีบขวางเธอไว้อย่างรวดเร็ว

เธอคิดจะทำอะไรนะ?

คนด้านในกำลังแช่น้ำอยู่นะ เธอจะเข้าไปอย่างนี้น่ะเหรอ?

“ในห้องน้ำ ห้องแยกต่างหาก” เป็นลั่วนิ่งมองเขา จู่ ๆ ก็อยาก หัวเราะออกมา เขาตื่นเต้นกังวลขนาดนี้ทำไมกัน? เธอก็แค่จะเอา เสื้อผ้าเข้าไปให้เท่านั้นเอง

“แบบนั้นก็ไม่ได้” คุณชายสามเสีหน้าดูถมึงทึงอย่างมาก “งั้น นายเอาเข้าไปให้เอง?” เป็นลั่วนิ่งมองเขา นิ่งไปครู่หนึ่ง

แล้วจู่ ๆ ก็ถามออกไปอย่างนั้น

คุณชายสามเก๋ : “

เธอให้เขาเข้าไป? ให้เขาเข้าไปด้านใน

นั่นยิ่งแสดงให้เห็นว่า คนที่อยู่ในห้องน้ำเป็นผู้ชายจริง ๆสินะ!!

ถ้าหากเป็นผู้หญิง ไม่ว่ายังไง เธอก็ไม่มีทางให้เขาเข้าไปหรอก? !
คุณชายสามเแอบถอนหายใจ แล้วสูดลมหายใจเข้า เพื่อข่ม อารมณ์ไม่ให้วามเข้าไปบีบคอเธอให้ตาย

คุณชายสามเล่มองไปยังเสื้อผ้าที่อยู่ในมือของเธอ แล้วหรี่ตา ลงเล็กน้อย จากนั้น เขาก็ยื่นมือไปกระชากเสื้อผ้าในมือเธอมา แล้วเปิดประตูห้องน้ำ จากนั้นก็เสื้อผ้าโยนเข้าไปด้านใน

โยนเข้าไป? โยนเข้าไปแบบนี้เนี่ยนะ!

ถึงแม้ในห้องน้ำจะแยกพื้นที่เปียกกับพื้นที่แห้ง ถึงแม้การที่เขา โยนเข้าไปแบบนั้น จะไม่ทำให้เสื้อผ้าเปียก แต่การที่เขาโยนลง บนพื้นแบบนั้น มันจะดีเหรอ?

“เธอรีบ ใส่เสื้อผ้าแล้วออกมาซะ” เป็นลั่วถึงกะพริบตาปริบ ๆ แล้วพูดอย่างรวดเร็ว

ในเมื่อโยนเข้าไปแล้วก็ช่างมันเถอะ ก็คงต้องเป็นแบบนั้น

แหละ

“ไอหยา เสื้อผ้าของฉัน ฉิงฉิง เธอทำอย่างนี้กับฉันได้ยังไง? ในห้องน้ำ มีเสียงของคนบางคนดังเล็ดลอดออกมา

“คุณพระ ฉิงฉิง เสื้อผ้าชุดนี้เป็นชุดที่เธอให้ฉันเป็นของขวัญวัน เกิดคราวก่อนนี่นา ตอนนั้นเธอเลือกแล้วเลือกอีกกว่าจะได้ ฉัน เลยเสียดายไม่อยากใส่มาโดยตลอด”

คุณชายสามเหันไปมองเงินถั่วนิ่งอย่างรวดเร็ว รังสีอำมหิต แผ่กระจายออกมาทันที

เสื้อผ้าชุดนั้นเป็นของขวัญที่เป็นถั่วนิ่งซื้อให้คนคนนั้นเหรอ?
เธอให้ของขวัญวันเกิดคนอื่น? เป็นเสื้อผ้าชุดหนึ่ง เธอไม่เคยให้ของขวัญวันเกิดเขาเลยสักครั้ง แล้วมีสิทธิ์อะไร ไปให้คนอื่น? !

ตอนนี้ คุณชายสามเยรู้สึกหดหูเป็นอย่างมาก

“ฉิงฉิง ฉันปวดใจมาก หัวใจของฉันกำลังเลือดออก คนที่อยู่ ในห้องน้ำก็ยังจะร้องตะโกนอย่างเกินจริง

“เธอรีบใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อยแล้วออกมาซะ” เป็นลั่วจึงเริ่ม ทนฟังต่อไปไม่ไหวแล้ว

หัวใจกำลังเลือดออก

ออกบ้าออกบออะไร!!

ไม่จบไม่สิ้นสักทีนะ!

“ทำไมล่ะ? ฉันยังอาบไม่เสร็จเลยนะ เธอบอกว่าจะอาบน้ำกับ ฉันนี่…….” คนที่อยู่ในห้องน้ำไม่ยอมให้ความร่วมมือ และดู ท่าทางจะเล่นใหญ่เกินจริงเข้าเรื่อยแล้ว

“ผู้ชายของฉันมาจับชู้แล้ว” เป็นลั่วจึงมองไปที่คุณชายสามเ แวบหนึ่ง แล้วยิ้มมุมปากเล็กน้อย จากนั้นก็พูดประโยคนั้นออก มาช้า ๆ

เงินถั่วนิ่งคิดว่า ถ้าหากคนที่อยู่ในห้องยังแกล้งแบบนี้ต่อไป คงรักษาชีวิตน้อย ๆ เอาไว้ไม่ได้แล้ว

ดังนั้น เธอจึงต้องเอ่ยเตือนด้วยความหวังดีสักหน่อย!!
คุณชายสามเข่ที่เดิมที่หน้าบึ้งตึงเมื่อได้ยินคำพูดของเงินถั่วง ว่าผู้ชายของฉัน สีหน้าก็ดูผ่อนคลายลง

เสียงในห้องน้ำเงียบลงทันที จู่ ๆ ก็ไม่มีเสียงอะไรแล้ว ไม่รู้ว่า คนที่อยู่ในห้องตกใจกลัวหรือว่าอะไรกันแน่ “ต๊ะ? ไม่ใช่มั้ง? ฉันขี้ขลาดนะ เธออย่าฉันสิ” แต่ว่า ผ่านไป

ครู่เดียว เสียงในห้องน้ำก็ดังขึ้นอีก

ที่บอกว่าขี้ขลาดและกลัวนั้น ฟังไม่ออกเลยสักนิดว่ากลัว เงินถั่วงอดไม่ได้ที่จะเบะปาก ไอนี่ไม่จบไม่สิ้นจริงใช่ไหม? !

“ผู้ชายของเธอทำไมถึงได้ตามมาเร็วขนาดนี้ พวกเรายังไม่ทัน ได้ทำอะไรกันเลยนะ น่าเสียดายจัง” เสียงของคนคนนั้นฟังดู เสียดายเป็นอย่างมาก

เงินลั่วฉิง : “.…………….

เสียดายบ้าอะไรล่ะ ถ้าพวกเขาทําอะไรกันจริง ๆ ล่ะก็ ชีวิตของ พวกเขาก็คงจบสิ้นกันแล้ว

“ไม่ใช่สิ เธอยังไม่ได้แต่งงานไม่ใช่เหรอ? แล้วผู้ชายของเธอ มาจากไหน? เธอคือฉิงฉิงของฉันนะ” คนคนนั้นหยุดครู่หนึ่ง จาก นั้นก็โหวกเหวกเสียงดังขึ้นมาอีกครั้ง : “ฉิงฉิง เธอแอบมีผู้ชาย ป่าเถื่อนลับหลังฉันตั้งแต่เมื่อไหร่จ๊ะ?”

ผู้ชายป่าเถื่อนอย่างคุณชายสามเก๋ในตอนนี้ดวงตาดูอำมหิต จนถึงขีดสุดแล้ว เขา ในตอนนี้ อยากจะฆ่าคนแล้วจริง ๆ
“จิงจิง ทำไมเธอทำกับฉันอย่างนี้ เธอบอกว่าชอบฉันแค่คน เดียว รักฉันแค่คนเดีย ทำไมเธอถึงไปมีผู้ชายป่าเถื่อนได้ล่ะ คนในห้องน้ำตอนนี้พูดด้วยน้ำเสียงน้อยใจ และฟังดูตัดพ้ออย่าง ชัดเจน ฟังดูแล้วเหมือนมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นจริง ๆ

“ชอบเขาแค่คนเดียว? รักเขาแค่คนเดียว?” คุณชายสามเ รู้สึกว่าความอดทนของตัวเองถึงขีดสุดแล้ว ได้ยินคำพูดของ คนในห้องน้ำตอนนี้ ทำให้เขาแทบจะอยากฆ่าคน ตอนนี้อดทน ไม่ไหวแล้วจริง ๆ

เงิน วฉิง : “.….…..”

“ไม่ได้ ฉันต้องฆ่าผู้ชายป่าเถื่อนคนนั้นซะ เธอเป็นของฉัน เธอ เป็นของฉันคนเดียวเท่านั้น

ในห้องน้ำมีเสียงดังออกมา ฟังได้ชัดว่าคนในนั้นคงเริ่มใส่ เสื้อผ้าแล้ว เพราะรู้สึกเหมือนมีเสียงดังตึงตัง

คุณชายสามเย่แสยะยิ้มออกมา ดี ดีมาก เขารออยู่ล่ะ……..

เงินถั่วนิ่งไม่ได้พูดอะไร แต่ว่า เธอแอบถอยหลังไปหลายก้าว ถอยไปอยู่ในระยะที่ปลอดภัย

“นี่ กล้าแย่งผู้หญิงของฉัน กล้าหาญดีนี่นา ข้าจะทำให้แกรู้ว่า แย่งผู้หญิงของข้าผลลัพธ์มันจะเป็นยังไง” คนที่อยู่ในห้องน้ำใส่ เสื้อผ้าอย่างรวดเร็ว แต่ปากก็ยังพูดไม่หยุด

คุณชายสามเย่หรี่ตาลง กวาดตามองประตูห้องน้ำอย่างเลือดเยน
กล้าหาญงั้นเหรอ?

พูดถึงเขาเหรอ?

เขาเชื่อเงินไม่เคยขี้ขลาดมาก่อน

เงินลั่วจึงแอบถอนหายใจ จากนั้นก็แอบถอยหลังไปอีกสอง

ก้าว

ทันใดนั้นเอง ประตูห้องน้ำก็ถูกเปิดออกจากด้านใน เต็มไป ด้วยพลัง

“ผู้ชายป่าเถื่อนอยู่ที่ไหน?” ประตูห้องน้ำถูกเปิดออก คนคน

หนึ่งเดินออกมา เสียงพูดนั้นดังขึ้นจากเดิมเล็กน้อย

ในตอนนี้ คุณชายสามเยี่ยืนอยู่ไม่ไกลจากประตูห้องน้ำนัก คน คนนั้นเดินออก เมื่อเงยหน้าขึ้น ก็เห็นคุณชายสามเยทันที

“คุณ? คุณ? คุณ?” ท่าทางตอนที่คนคนนั้นเห็นคุณชายสามเย่

ก็ตกตะลึง ดวงตาคู่นั้นโตขึ้นทันที แววตาเต็มไปด้วยความคาด

ไม่ถึง

“เป็นเธอ?” คุณชายสามเล่มองผู้ชายที่อยู่ตรงหน้า แล้วหรี่ตา คู่นั้นลงอย่างเร็ว……

สีหน้าของคุณชายสามเยู่ในตอนนี้ดูยุ่งเหยิงเล็กน้อย หรืออาจ จะดูเหยเกนิดหน่อย!!

คนที่ยืนอยู่ตรงประตูห้องน้ำนึกขึ้นได้ก็ถอยหลังไปก้าวหนึ่ง เห็นได้ชัดว่าตัวหดลง ความวิตกกังวล ความหวาดกลัวนั้นแสดงออกมาอย่างเห็นได้ชัดมาก

ในเสี้ยววินาทีนั้น พลังที่ฮึกเหิมเมื่อครู่นี้ก็สลายหายไปทันที เหมือนกับลูกโป่งที่ใกล้จะแตกแต่จู่ ๆ ก็ถูกปล่อยลมออกจน แฟบไป ฉากนี้เห็นแล้วตลกจริง ๆ

เงินลั่วฉิงกะพริบตาเล็กน้อย พวกเขารู้จักกันเหรอ?

บังเอิญเกินไปแล้ว!

ในเมื่อรู้จักกัน งั้นเธอจะคอยดูว่าไปหยหนึ่งจะทำยังไงต่อไป?

ในเมื่อรู้จักกัน ตกลงยังจะตีกันอีกไหมนะ?!