บทที่908 เมื่อเห็นว่าเธอเปลี่ยนแปลงไปอย่างไร ก็ต้อง ตกใจจนขนลุกขนพอง (7)

“คุณถัง ฉันรู้ว่าคุณเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านอาชกรรมเชิงจิตวิทยา เพียงแต่ฉันเป็นแค่นักข่าว การตัดสินใจของฉันมันขึ้นอยู่กับ สถานการณ์” เจิ้งเยวยิ้มเล็กน้อย คำพูดนนี้มันน่าสนใจไม่เบา เลย

เยซื้อเฉินที่นั่งอยู่ข้างๆ เป็นถั่วนิ่งทำมือโอเคให้กับเงินถั่วง

“โอเค ฉันเข้าใจความหมายของนักข่าวเจิ้งแล้วล่ะ” เป็นลั่วนิ่ง ไม่ได้พูดอะไรมากไปกว่าเดิม ก่อนจะตัดสายทันที

ในเมื่อเป็นลั่วจึงรู้ว่าตอนนี้เจิ้งเขากำลังไปสัมภาษณ์ ตอนนี้ไป คุยกับเจิ้งเยวมันไม่เหมาะสมเท่าไหร่

เยซือเฉินได้ยินว่าเจิ้งเยว่กำลังจะไปสัมภาษณ์ ก็เริ่มให้คนไป ตรวจสอบที่อยู่ของเจิ้งเยว่เมื่อครู่ เมื่อครู่ที่หาเยซื้อเฉินได้แล้ว เลยทำสัญญาณมือเป็นถั่วนิ่งให้

“ที่อยู่ของเจิ้งเยวนั้นอยู่ที่โรงพยาบาลศูนย์กลาง” เชื่อเฉินม องเงินลั่วฉิง ขมวดคิ้ว พลางมีหน้าตาเคร่งเครียดขึ้น

“ไปโรงพยาบาลก่อน เด็กคนนั้นอาจจะอยู่ที่โรงพยาบาล เงินถั่วลิงเดาได้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น ดังนั้นตอนนี้เธอต้องรีบไปที่ โรงพยาบาล ดูว่าจะสามารถทำอะไรได้อย่างทันเวลาหรือไม่

ในตอนนี้เพิ่งเยวไปถึงโรงพยาบาลศูนย์กลางแล้ว เธอขึ้นไปที่ชั้นสองทันที ห้องพักผู้ป่วยของชั้นสองมีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งนอน อยู่บนเตียง แล้วก็มีผู้ชายคนหนึ่งยืนอยู่ข้างๆ เตียง

หลังจากที่เจิ้งเยว่เข้าไปแล้ว ก็มองผู้ชายคนนั้นสักพัก จากนั้น

ก็มองไปทางเด็กผู้หญิงที่อยู่บนเตียง เด็กผู้หญิงมีสีหน้าซีดเซียว จากนั้นก็มีร่างกายสั่นเทา มือทั้ง

สองข้างจับผ้าปูเตียงเอาไว้แน่น ด้วยใบหน้าเกรงกลัวเป็นอย่าง

มาก

“ใช่คุณหลี่หรือเปล่า? ” แววตาของเจิ้งเยวนั้นเป็นประกาย จากนั้นก็หันไปเล็กน้อย พลางมองไปที่ผู้ชายคนนั้นอีกครั้ง “คุณมั่นใจเหรอว่าอยากจะให้ลูกสาวคุณเข้าสัมภาษณ์

เจิ้งเยว่เป็นนักข่าว แน่นอนว่าเธอรู้ความสำคัญของข่าวดี แต่ ถ้าเกิดเรื่องแบบนี้กับเด็กผู้หญิงอายุราวๆ สิบเอ็ดขวบนั้น มันถือ เป็นความบาดเจ็บอย่างหนึ่ง ถ้าจะให้เด็กผู้หญิงเข้ามาสัมภาษณ์ เกรงว่า…….

“ใช่ ฉันอยากให้ไอสารเลวนั้นได้รับโทษ” แววตาของผู้ชาย คนนั้นหรี่ลง ใบหน้ามีแต่ความโหดร้าย

“คุณหลี่ พวกเราเป็นการไลฟ์นะ” เจิ้งเยวคิดอยู่สักพัก เพราะ ต้องเตือนหน่อย การไลฟ์ไม่เหมือนกับการรายงานข่าวปกติ เพราะการไลฟ์มันเหมือนการเอาเด็กผู้หญิงคนนี้ไปอยู่ต่อหน้าคน อื่นเลย

“ฉันรู้ นี่เป็นสิ่งที่ฉันต้องการ เพียงแค่การไลฟ์ ก็จะทำให้ไอ สารเลวคนนั้นไม่มีที่ยืน” ผู้ชายคนนั้นพูดพลางกัดฟันอย่างเต็ม
“คุณหลี่ ตอนนี้อารมณ์ของเธอยังไม่คงที่ คุณอย่าทําให้เธอ ตกใจเลย” เจิ้งเยวไม่พอใจกับท่าทีของหลี่หมิงเท่าไหร่ ถึงแม้ว่า จะเป็นลูกสาวของเขา แต่ท่าทีของเขานั้นมันเกินไปจริงๆ

“คุณชื่อเสียวยใช่ไหม? คุณไม่ต้องกลัวนะ ไม่ต้องกลัว ถ้า คุณไม่อยากพูด พวกเราไม่พูดก็ได้ งั้นพวกเรามาคุยเรื่องอื่นกัน เจิ้งเยว่กลัวว่าจะทำให้เด็กผู้หญิงคนนั้นเจ็บปวด เลยอยากจะ ค่อยๆ พูด

เงินมั่วนิ่งที่กำลังตามมาที่โรงพยาบาลนั้นเห็นการรายงานข่าว ของเจิ้งเยวพอดี

หน้าจอที่อยู่ในมือนั้น เป็นลั่วนิ่งเห็นเด็กคนนั้นอย่างชัดเจน

เงินล้วงหนักใจทันที

ถ้าเด็กผู้หญิงคนนี้พูดอะไรที่ไม่เป็นผลดีกับถังหมุนเฉิงออกไป เรื่องมันจะต้องหนักแน่นอน

เยซือเฉินเองก็เห็นแล้ว สิ่งที่เป็นลั่วนิ่งคิดออกเยซือเฉินเองก็ คิดออกเหมือนกัน

ทั้งสองคนดูไลฟ์บนหน้าขอ โดยที่ไม่พูดอะไรเลย

เป็นลั่วนิ่งมีเบอร์ของเจิ้งเยวแต่ตอนนี้เธอโทรหาเจิ้งเยว่ไม่ได้ เลยทำให้เจิ้งเยว่ไม่รายงานไม่ได้เหมือนกัน

อย่างแรก เจิ้งเยว่ไม่มีทางฟังเธอ

อย่างที่สอง เธอถ้าทำแบบนั้นจริงๆ มันน่าจะน่าสงสัยมากกว่าเติม

ตอนนี้เงินลั่วจึงได้แต่หวังว่าเด็กผู้หญิงจะไม่พูดอะไรที่ทำให้ คนอื่นตกใจไปหมด

ถึงอย่างไรถึงหยุนเฉิงก็ไม่มีทางทำเรื่องแบบนั้นอยู่แล้ว เด็กผู้ หญิงคนนี้ดูเหมือนอายุสิบกว่าขวบ เด็กที่เล็กขนาดนั้นคงไม่ โกหก ใช่ไหมนะ?

ถึงจะมีคนสอน แต่นี่อยู่ต่อหน้าคนอื่น แถมยังไลฟ์อีกด้วย เด็ก ที่เด็กขนาดนั้นจะต้องตื่นเต้นและประหม่าแน่นอน ถึงจะโกหกก็ น่าจะมีจุดรั่วไหลอยู่ไม่น้อยเลย

ในใจของเงินถั่วงนั้นแอบมีความหวังอยู่

แต่ จากนั้น จู่ๆ เด็กผู้หญิงก็เงยหน้าขึ้นมา แล้วก็มองกล้อง เด็กผู้หญิงมองไปทางกล้อง เป็นลั่วนิ่งที่กำลังมองกล้องอยู่นั้น เหมือนกำลังจ้องตาเด็กผู้หญิงอยู่เลย

เมื่อมองตาของเด็กผู้หญิงคนนั้น ในใจของเงินถั่วงนั้นตกใจ มาก จนใจแทบตกไปอยู่ที่ตาตุ่มแล้ว

เงินลั่วนิ่งเชี่ยวชาญในการวิเคราะห์จิตใจ จากอารมณ์ ท่าที นั้นทำให้เธอวิเคราะห์ออกมาได้ ยิ่งในสถานการณ์แบบนี้ได้มอง ตาอีกด้วย

ดวงตาของคนคนหนึ่งทำให้อ่านใจของคนได้ง่ายที่สุดเลย ถึงแม้ว่าเด็กผู้หญิงจะไม่ได้พูดอะไร แต่เป็นลั่วนิ่งเหมือนจะเดาเรื่องที่จะเกิดขึ้นได้เลย

“เด็กผู้หญิงคนนี้…….” เป็นลั่วจึงหายใจออกมา ก่อนจะพูดด้วย น้ำเสียงทุ้ม “ไม่ง่ายเลย

ถึงแม้ว่าเด็กผู้หญิงจะอายุเพียงสิบกว่าขวบ ถึงแม้ว่าตอนนี้ หน้าของเด็กผู้หญิงจะถูกลัวมาก แววตาก็เต็มไปด้วยความกลัว แต่แววตาของเด็กผู้หญิงที่เต็มไปด้วยความคิดนั้นกลับมอง เงินลั่วนิ่งไม่ห่างเลย

ในสถานการณ์แบบนี้ คนปกติที่เห็นข่าวต้องคิดว่าเด็กผู้หญิง กลัวเพียงอย่างเดียวแน่นอน ไม่มีใครคิดถึงความคิดที่ซ่อนอยู่ ในแววตาของเด็กผู้หญิงคนนั้น แน่นอนว่าใครก็คิดไม่ถึงว่าเด็ก ขนาดนี้จะคิดอะไรแบบนั้นได้

ใช้ความเจ็บปวดของตัวเองมาทำร้ายคนอื่น ขนาดคนที่โต แล้วยังยากจะมีความคิดแบบนี้เลย

“เป็นอย่างไรบ้าง? ” เชื่อเฉินที่กำลังขับรถอยู่ในตอนนี้ ดัง นั้นไม่ได้สังเกตอะไรมาก เลยไม่เห็นสถานการณ์ของเด็กผู้หญิง เท่าไหร่