บทที่ 865 พ่อลูกยอมรับกัน คุณชายสามเยตกใจจนซื้อไป แล้ว (5)

ความหมายของเห่อถุงถุงนั้นชัดเจนมากแล้ว ตอนนั้น เงินลั่วนิ่งหย่าโดยไม่มีการลังเลใดๆ อีกอย่างหลังจากที่ เงินลั่วนิ่งหย่าแล้วก็ออกจากเมืองไปที่ประเทศอเมริกา หาก เงินล้วนิ่งอยากจะตอแยคุณชายสามเย่เธอไม่มีทางหย่า แน่นอน และไม่มีทางออกจากเมืองAไป

ครั้งที่แล้ว ในตอนที่คุณชายสามเย่เปิดงานแถลงข่าวกับนัก ข่าวก็ได้เผยแพร่แล้วว่าเป็นถั่วนิ่งเป็นคนหย่าก่อน ตอนนั้นคุณ ชายสามเย่ยังสารภาพรักอีกด้วย พูดเลยว่าจะขอเงินชั่วนิ่งคน เดียว

ดังนั้นเห่อถุงถุงพูดเรื่องนี้อีกครั้ง ทุกคนต่างก็เริ่มเชื่อกันแล้ว ทุกคนต่างก็เชื่อคำพูดของเห่อถงถง แน่นอนว่าเริ่มมีความ สงสัยคําพูดของคุณย่าเย่และคุณปู่เย่แล้ว

ทุกคนต่างก็นึกคิดไปถึงความเป็นไปได้อีกแบบหนึ่ง เกรงว่า จะไม่ใช่เงินลั่วฉิงตอแยคุณชายสามเย่ แต่คือคุณชายสามเ ตอแยเงินลั่วนิ่ง ถึงแม้ว่าความเป็นไปได้แบบนี้จะทำให้ผู้คนไม่ สามารถยอมรับได้

ไม่ว่ายังไงแล้วคุณชายสามเย่ก็เพอร์เฟกต์ขนาดนั้น อีกอย่าง เป็นลั่วนิ่งก็ทั้งขี้เหร่ทั้งโง่ ไม่มีอะไรดีเลย
แต่ว่าในโลกอันใหญ่นี้ไม่มีอะไรที่ไม่มี อาจจะเป็นไปได้ว่า ความชอบของคุณชายสามเยีพิเศษ ก็ชอบสเปคอย่างเป็นถั่วง แบบนี้ล่ะ?

หากเป็นแบบนั้นจริงๆ งั้นการกระทําของคุณปู่เย่และคุณย่าเ ก็เกินไปแล้วจริงๆ!!!

“ตอนนี้คุณปู่เย่และคุณย่าเพูดว่าฉิงฉิงบ้านฉันตอแยคุณชาย สามเย? พวกคุณอายุปานนี้แล้วยังลืมตาพูดโกหกอีก พวกคุณ อายุเยอะขนาดนี้แล้วเก็บหน้าไว้หน่อยสิ” เห่อลงถึงเห็นว่าผู้คน ต่างก็เริ่มเข้าใจกันแล้ว จึงพูดเสริมขึ้นอีกครั้ง

คําพูด ของเห่อถงถงไม่มีความเกรงใจเลย ไม่ได้เหลือหน้า เหลือตาให้กับคุณปู่เย่และคุณย่าเย่เลย

สําหรับคนแบบนี้ ไม่จําเป็นต้องเกรงใจเลยจริงๆ

“นี่เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่? ในเมื่อคุณเป็นขอหย่าก่อน ก็ไม่

ควรจะตอแยคุณชายสามเย่น?”

“แน่นอนว่าไม่มีทาง หากคุณเป็นอยากตอแยคุณชายสามเย่ ก็

ไม่มีทางหย่าแน่นอน

“งั้นคุณปู่เย่และคุณย่าเยกำลังใส่ร้ายคุณเป็นอยู่จริงหรอ?”

“มีความเป็นไปได้สูงที่คุณปู่เย่และคุณย่าเย่จะใส่ร้ายคุณเป็น ไม่ว่ายังไงแล้วครั้งที่แล้วคุณปู่เย่ก็แกล้งบาดเจ็บเข้าโรงพยาบาล เพื่อใส่ร้ายคุณเวิน”

“ทำไมคนนี้ถึงเป็นแบบนี้ เกินไปแล้วจริงๆ ไม่สามารถเอาแต่ใจเพราะตัวเองอายุมากแล้ว อยากจะทำอะไรก็ทำ ไม่สามารถได้ รายคนอื่นไปมั่วๆ เพราะตัวเองอายุมากหรอกนะ”

“คุณย่าเปคุกเข่ากับคุณเป็นต่อหน้าผู้คน ก็เหมือนใช้อายุมา เป็นหลักเกณฑ์ ยังใช้ศีลธรรมมาบีบบังคับให้ทำอีก อยากจะให้ ทุกคนกล่าวโทษคุณเป็น พวกเราเกือบจะติดกับดักแล้ว”

สถานการณ์ในตอนนี้พลิกแพลงไปเลย ผู้คนต่างก็รู้ความจริง กันหมด ต่างก็เห็นธาตุแท้ของคุณปู่เย่และคุณย่าเย่แล้ว ดังนั้น จากนี้ไปถึงแม้ว่าคุณย่าเย่จะยังคุกเข่าลงพื้น ก็ไม่มีคนช่วยคุณย่า เย่พูดอีกแล้ว

ขณะนี้ยังไม่คนรู้สึกว่าคุณย่าเที่คุกเข่าน่าสงสาร ยิ่งรู้สึกว่า โหดร้าย

ผู้อาวุโสทั้งสองช่างร้ายกาจจริงๆ

เยซือเฉิน ในตอนนี้ได้ลงจากรถแล้ว แต่ว่าเขายืนอยู่ข้างหลัง

ของผู้คนที่มาล้อมรอบ ไม่ได้เดินตรงมาข้างหน้า

สถานการณ์แบบนี้ เป็นลั่วนิงชนะขาดแล้ว ตอนนี้ไม่จําเป็น ต้องให้เขาออกหน้าแล้ว อีกย่างสถานการณ์แบบนี้ก็ไม่เหมาะสม ที่จะให้เขาออกหน้า

ไม่ว่ายังไงแล้วนั่นก็เป็นคุณปู่ คุณย่า เป็นผู้อาวุโสของเขา เขา ไม่ได้เป็นห่วงหน้าตาของคุณปู่เย่และคุณย่าเ

เขาคิดเพื่อเป็นถั่วงทั้งนั้น ตอนนี้หากเขายังออกหน้าช่วยเห ลือเงินถั่วงอีกจะดูเหมือนเกินไปแล้วไร้ค่า และจะแตกต่างไปจากผล ในตอนแรก

รถอีกคันหนึ่ง ถึงจื่อ โมเม้มปากแน่น สีหน้าเย็นชา ร่างกาย เล็กๆ กลับเผยกลิ่นอายที่ทำให้ผู้คนรู้สึกกลัวออกมา ตอนนี้คน ขับรถเสี่ยวหลิวที่นั่งอยู่ข้างหน้าเริ่มรู้สึกเย็นที่คอแล้ว ร่างกาย เริ่มแข็ง ไม่ขยับเลย และไม่กล้าพูดไปมั่ว

ท่าทีของคุณชายน้อยนี้น่ากลัวมาก ดูออกได้อย่างชัดเจน เลยว่าคุณชายน้อยโมโหแล้ว

ยิ้ม คุณชายน้อยในตอนนี้โกรธมาก!!

ถังจื่อซีเองก็โมโหมาก แต่ว่าองค์หญิงน้อยถังจื่อไม่ได้ปกปิด

ดั่งถังจื่อ โม่แบบนั้น เธอแสดงออกถึงความโมโหไว้บนใบหน้า เลย “พวกเขารังแกคุณแม่อีกแล้ว เกินไปมากจริงๆ” องค์หญิงน้อย

ถังจื่อเบ้ปากขึ้นสูง ในน้ำเสียงเต็มไปด้วยความโกรธ “พี่ชาย

พวกเขารังแกคุณแม่ พวกเราจะไม่ยุ่งหรอ?”

ถังจื่อ โม่มองไปทางเธอหนึ่งที่ไม่ได้พูดอะไร เรื่องบางอย่าง นั้นไม่จำเป็นต้องพูด สิ่งที่สำคัญที่สุดคือจะจัดการยังไง

แน่นอนว่า เรื่องจัดแบบนี้ให้เขามาทำก็พอแล้ว ไม่จำเป็นต้อง ให้น้องสาวออกหน้า และไม่จำเป็นต้องให้น้องสาว

น้องสาวของเขาแค่มีความสุขในทุกๆ วันก็พอแล้ว ไม่ต้องมี เรื่องกังวลใจอะไรก็พอแล้ว

“พี่ชาย พวกเขาคือคุณปู่ทวด คุณย่าทวดของเราจริงๆ หรือ”ถังจื่อ ไม่ได้ฟังคําตอบของพี่ชายเลย แต่กลับถามต่ออีก แค่ว่า ตอนนี้เธอเริ่มรู้สึกสงสัยในตัวตนของผู้อาวุโสทั้งสองที่รังแกคุณ

พวกเขาคือคุณ และคุณย่าของคุณพ่อ ก็คือคุณปู่ทวดและ คุณย่าทวดของเธอ น่าจะเป็นญาติของเธอ แต่ว่าทำไมพวกเขา ถึงต้องทําแบบนั้นกับคุณแม่ล่ะ?

ญาติแบบนี้ เธอและพี่ชายจะยอมรับอีกไหม?

ถังจื่อ ไม่มองเห็นสีหน้าที่ดูสับสนของน้องสาว แววตาของเขาก็ แย่ลง เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่าภายในแววตามีความหนักแน่น เพิ่มขึ้น “จื่อซี เธอจําไว้ ขอแค่มีพี่ชายอยู่ เธอก็สามารถทำ ตามใจเธอได้ทุกอย่าง ทำทุกอย่างที่เธออยากทำ เธอไม่จำเป็น ต้องฝืนใจเพราะคนอื่น”

น้องสาวของเขาไม่จำเป็นต้องไปใส่ใจคนอื่น ยิ่งไม่จำเป็นต้อง ไปทําดีกับคนอื่น เช่นเดียวกัน คุณแม่ของเขาก็ไม่จําเป็นต้องทํา แบบนั้น

เพราะว่าเขาไม่อนุญาต

ถึงแม้ว่าสองคนนั้นจะเป็นคุณปู่ คุณย่าของคุณพ่อแท้ๆ ของ เขาก็ไม่สามารถทำได้

หากเชื่อเงินไม่สามารถจัดการกับเรื่องนี้ได้ งั้นก็ให้เขามา จัดการ เขาไม่ได้มีข้อควรพิจารณาพวกนั้นเหมือนเชื่อเงิน

ในใจของเขา คุณแม่ของเขา น้องสาวของเขาสำคัญที่สุดมาโดยตลอด คุณแม่ของเขาและน้องสาวของเขาแซงเอเฉินได้ ตลอด ยิ่งไปกว่านั้นคือผู้อาวุโสสองคนนั้นที่รังแกคุณแม่ตลอด

ถังซื้อโม่หันไป มองไปทางเย่ซื้อเฉินที่อยู่ไม่ไกลมากนัก ใบหน้าที่เป็นชาทำให้ผู้คนรู้สึกถึงความยืนหยัดที่ไม่สามารถ ละเลยได้

หากเอเฉันไม่สามารถปกป้องคุณแม่ของเขา เขาไม่มีทาง ยอมรับเย่อเฉินแน่นอน

คนขับรถเสี่ยวเหลียวได้ยินคำพูดของถังจื่อ โม่แล้วก็อึ้งไปเลย คุณชายน้อยสุดยอดมาก เยี่ยมมาก ท่าทีนี้ไม่ควรเป็นท่าทีที่เด็ก อายุห้าขวบมีเลย

แต่ว่า ท่าทีแบบนี้เกิดขึ้นบนตัวของคุณชายน้อยแล้วกลับ ทำให้รู้สึกว่าเป็นเรื่องที่สมเหตุสมผล

ถูกแล้วที่เป็นลูกของคุณหนูใหญ่และคุณชายสามเย่ สุดบอก

มาหาจริงๆ ตอนนี้เขามีความสามที่อยากจะก้มกราบนับถือ

“อื้ม ฉันรู้แล้ว” ถังจื่อได้ยินคำพูดของพี่ชายตัวเองแล้วไม่ได้ รู้สึกตกใจ พี่ชายของเธอพูดอะไรก็ถูกหมด

ภายในใจขององค์หญิงน้อยถังจื่อซี ไม่ได้มีอะไรที่ยากจน สามารถล้มพี่ชายของเธอได้ ไม่มีเรื่องอะไรที่พี่ชายของเธอไม่ สามารถทําได้

ดังนั้น พี่ชายพูดอะไร เธอก็ฟังอะไร

ถังจื่อซีได้นำเรื่องของคุณปู่เย่และคุณย่าเยทิ้งออกไปเลย เธอยังต้องทําเรื่องหลักอีก “พี่ชาย พวกเราจะยังไปหาคุณพ่ออยู่ ไหม?”