บทที่ 852 แดดดี้ หนูเป็นลูกสาวแท้ๆ ของแตดดี้นะ (1)

การสนับสนุนจากหัวหน้าน้อยเพียงพอที่จะทำให้เขาเป็นคน กําเริบเบสานแล้ว……..

ขอแค่ได้รับการสนับสนุนจากหัวหน้าน้อย ก็เท่ากับได้รับการ สนับสนุนพลังจากองค์กรโกสต์ซิตี้แล้ว แล้วเขายังมีอะไรให้ ย่าเกรงอีก?

ตอนนี้ในองค์กรโกสต์ซิตี้คำพูดของหัวหน้าน้อยถือเป็น คำขาด หัวหน้าไม่เคยสนใจองค์กรเลย เรื่องนี้หัวหน้าก็คงไม่ แทรกมือเช่นกันเพราะหัวหน้ากับถังหลิน เยซื้อเฉันไม่เคยคบค้า สมาคมกันมาก่อน

เมื่อใช้พลังอำนาจทั้งหมดขององค์กรโกสต์ซิตี้มาโจมตีถัง หลินกับเยซือเฉิน อันที่จริงก็เป็นเรื่องง่ายเหมือนปอกกล้วยเข้า ปากเลย

ซึ่งความแข็งแกร่งของถังหลินและเยซือเฉินนั้นเท่าๆกัน เมื่อ ทั้งสองคนมาเทียบกับองค์กร โกสต์ซิตี้แล้วก็ไม่นับว่าเป็นอะไร เลย ไม่มีอะไรต้องกังวล

ใบหน้าเจิ้งฉงฉายความลำพองใจห ายส่วน ใบหน้าที่ไม่ อ่อนเยาว์มีเนื้อปลิ้นออกมา ไม่ได้เศษเสี้ยวของคำว่าหล่อเลย

ผู้ชายอายุใกล้หกสิบปี เดิมทีก็เป็นคนไม่หล่ออยู่แล้ว ทั้งยัง ปล่อยตัวตามใจชอบ จึงทำให้เป็นสภาพนี้ ถึงแม้ตอนหนุ่มสาวจะเก่งกาจแค่ไหน แต่ก็ไม่อาจทานต้านความโหดร้ายของกาล เวลาได้ พุงที่โผล่ออกมาเหมือนหญิงอายุครรภ์หกเจ็ดเดือน เนื้อ หนังหนาเป็นชั้นๆ ยากจะพรรณนาเป็นคำพูดสั้นๆ

ผู้หญิงเอนกายอยู่ในอ้อมแขนของเขา โดยมีท้องที่โผล่ออก มาของเขาซันไว้ ส่วนลึกของแววตาผู้หญิงมีความสะอิดสะเอียน แฝงอยู่หลายส่วน แต่ก็ต้องพยายามระงับไว้สุดแรง เพื่อการแก้ แค้น เธอจําเป็นต้องอดกลั้นความรู้สึกนี้ไว้

อดกลั้นมาเจ็ดปีแล้ว ครั้งนี้ก็ไม่ถือว่าเป็นอะไร

“คุณเห็นไอเดียเด็ดๆมา ต้องเป็นแผนการที่ละเอียดถี่ถ้วน ผม จะไปพบหัวหน้าน้อย ขอแค่หัวหน้าน้อยสนับสนุนพวกเรา เรื่องนี้ ก็ง่ายแล้ว”มือของเจิ้งฉงนวดบนการผู้หญิงสองที แต่ใบหน้าไม่ ได้มีความใคร่มากนัก เพราะธุระสำคัญกว่า

สําหรับเขาแล้วอำนาจนั้นสำคัญกว่าผู้หญิงเป็นไหนๆ หากมี อำนาจ อยากได้ผู้หญิงแบบไหนก็ได้แบบนั้น ผู้หญิงสาวๆ สวยๆ ขอเพียงเขาอยากได้ก็จะได้ครอบครองสมใจ

เขาไม่เพียงแต่มีความใคร่ต่อผู้หญิงคนนี้เท่านั้น เขายิ่ง ต้องการให้ผู้หญิงคนนี้ช่วยเขาวางแผน ซึ่งความจริงพิสูจน์ว่าผู้ หญิงคนนี้ฉลาดจริงๆ ถึงแม้วิธีของเธอจะโหดร้ายอำมหิตมาก ก็ตาม แต่ก็ใช้ได้ผลทุกครา

ถึงแม้แผนการครั้งนี้จะล้มเหลว แต่ในมุมมองของเขา แผนการครั้งนี้ก็ถือว่าไม่เลว

เพียงแต่พวกเขาประเมินศัตรูต่ำไป หากพูดให้ถูกต้องกว่านี้ก็คือพวกเขาประเมินความสามารถของคุณหนูตระกูลถังต่ำไป

ครั้งหน้าจะไม่มีทางผิดพลาดเด็ดขาด!!

“โอเคค่ะ ฉันรู้แล้ว วางใจเถอะ ครั้งนี้พวกเราต้องสำเร็จ แน่นอน เมื่อได้สิ่งที่ตั้งไว้ ผู้หญิงก็รู้สึกพอใจ แน่นอน เธอยัง มั่นใจเต็มสิบว่าเธอจะแพ้ให้กับผู้หญิงคนนั้นอีกครั้ง

เธอไม่อนุญาตให้ตัวเองแพ้เป็นครั้งที่สองให้กับผู้หญิงคนนั้น เด็ดขาด!!

ใบหน้าผู้หญิงมีรอยยิ้มเพิ่มขึ้นหลายส่วน แขนขาวนวลของ เธอคล้องคอผู้ชายไว้ไม่ใส่ใจกับใบหน้าไขมันของผู้ชาย ริม ฝีปากแดงของเธอเข้าประกบริมฝีปากผู้ชาย พลางจุมพิตอย่างมี เสน่ห์

เธอรู้ดีว่า การจะให้ผู้ชายรับปากเงื่อนไขของเธอ ให้ผู้ชาย ช่วยเธออย่างสมัครใจ เธอก็จำเป็นต้องให้ผลประโยชน์แก่ผู้ชาย บ้าง

ซึ่งเธอรู้จุดนี้ตั้งแต่มาเข้าหาเขาเมื่อเจ็ดปีที่แล้วแล้ว

เจ็ดปีนี้ เธอทำอย่างนี้เสมอมา ถึงแม้ผู้ชายคนนี้ทั้งแก่ทั้งขี้เหร่ แต่เขาช่วยเธอแก้แค้นได้ แค่นี้ก็เพียงพอแล้ว!!

หุ่นของผู้หญิงดีจริงๆ ท่วงท่าที่มีเสน่ห์ยิ่งยั่วยวนใจยิ่งนัก เจิ้งฉงที่ตอนแรกนึกถึงแต่เรื่องธุระ ซึ่งไม่ได้มีอารมณ์ทางนี้มาก นัก แต่ตอนนี้กลับต้านทานการเย้ายวนเช่นนี้ไม่ไหวอีกต่อไป

เขาไม่ใช่สุภาพบุรุษอยู่แล้ว ไม่มีเหตุผลที่ส่งมาถึงปลายปากแล้วยังไม่กินอีก

วินาทีต่อมา เขากดทับร่างกายเธอไว้บนโต๊ะแรงๆ……..

ผู้หญิงยิ้มด้วยความสามหาวและกระหยิ่มใจ ส่วนลึกของ หัวใจกลับมีความเคียดแค้นอย่างโหดร้ายเจืออยู่ เป็นวง ครั้ง นี้ฉันไม่ปล่อยคุณไปแน่!

ในผับเถื่อนแห่งหนึ่ง

เลขาหลิวเสาะหาตัวเป็นหยันที่กำลังดื่มเหล้าอยู่ในนั้น ซึ่งบัด นี้เป็นหยันดื่มจนเมาเละแล้ว ไม่ค่อยมีสติแล้ว

สภาพเป็นหยัน ในตอนนี้ไม่มีรัศมีคุณชายสูงศักดิ์เหมือนก่อน หน้านี้อีกต่อไป บัดนี้เขาน่าเวทนาที่สุด

เขาใช้เงินหมดแล้ว หลังถูกเงินล้วจึงขับไล่ออกจากบ้านตระ

กูลเงิน แม้แต่ที่อยู่เขาก็ไม่มี

ช่วงนี้เป็นหยันดื่มเหล้าดับทุกข์ เพราะไม่มีเงินเป็นเหตุ เขาจึง ไปในผับหรูๆไม่ได้ ได้แต่มาดื่มให้เมาในผับเถื่อนๆอย่างนี้

เพื่อจะได้ดื่มเหล้า เงินหยันนำสิ่งของไปจำนำหมดเลย แม้แต่ มือถือเขาก็ไปจํานำแล้วด้วย

ไม่มีมือถือ เงินจีหยันก็หมกมุ่นอยู่กับการดื่มเหล้าในผับ จน เกือบตัดทิ้งโลกภายนอกแล้ว

เลขาหลิวนําคนไปลากตัวเป็นหยันออกผับ

“พวกคุณ พวกคุณจะทำอะไร พวกคุณจะทำอะไร? “เป็นหยันมีในอาการมึนเมา ร่างกายโซซัดโซเซ คิดอยากจะดิ้น : “พวก คุณเป็นใคร? ”

เป็นหยังเคยเจอหน้าเลขาหลิวมาก่อน แต่เวลานี้เป็นหน

เมาหนักมาก มากจนมองเลขาหลิวไม่ออก

เลขาหลิวไม่ได้พูดอะไร เพียงแต่ส่งสายตาให้ลูกน้อง เขาไม่มี เวลาพูดไร้สาระกับเงินหยัน เพราะท่านประธานกำลังรอพวก เขาอยู่

หากไม่ใช่จะสืบเรื่องคุณนาย ท่านประธานคงไม่อยากพบหน้า เงิน หยันหรอก

“พวกคุณปล่อยผมนะ พวกคุณ พวกคุณคิดจะลักพาตัวผม หรือ? ผมจะแจ้งความ ผมจะแจ้งความเห็นได้ชัดว่าสติเงินจี หยันไม่ได้เลอะเลือนเสียจนหมด ยังรู้ว่าต้องแจ้งความด้วย

แต่อย่างนี้ก็ดี หากเป็นหยันไม่ได้สติเลย ท่านประธานก็ถาม

สะดวก

ไม่สนใจกับการดิ้นรนของเงินหยัน เลขาหลิวให้ลูกน้องเอา ตัวเขาออกไป ที่นี่คือผับเถื่อน เป็นที่โกลาหลวุ่นวายอยู่แล้ว ไม่มี ใครกล้ายุ่งเรื่องชาวบ้านอยู่แล้ว ไม่มีใครอยากก่อปัญหาให้ตน

ยิ่งไปกว่านั้นเป็นหยันก็ไม่มีค่าพอให้ใครมาออกหน้าแทน

“ท่านประธานครับ หาเงินจีหยันเจอแล้วครับ” เลขาหลิวนำตัว เงินจีหยันมาตรงหน้าประธานตัวเองอย่างฉับไว

หลังจากท่านประธานกลับจากโรงพยาบาลก็ให้เขาไปเอาตัวเป็นหยันเลขาหลิวประธานอยากถามจากปากเป็น หยันให้แน่ชัดถึง

เพราะหกก่อนตอนนายบาดเจ็บจนต้องเข้าโรงพยาบาล ตอนนั้นคุณนายอยู่บ้านตระกูลเงิน ดังๆ

เย่อเฉินมองเงิน หยันหน้าเคร่งขรึม ตาเย็นยะ

เยือก

เป็นหยันที่มีนจากการดื่มเหล้าพลันสะดุ้ง รีบเงยมอง เยซือเฉิน ก่อน

เพราะแววตาของเอเฉิน เป็นหยันกลัวจนเข่าอ่อน จึงเมาได้ครึ่งส่วนแล้ว ถึงกลับมองเยซื้อเฉินออกในเวลาอัน

คุณเป็นคนทำให้เป็นลั่วนิงบาดเจ็บเมื่อปีก่อนไหม? เยซื้ออยู่บ้าง แน่นอนเป็นหยันดื่มมากไม่นับมีเต็มร้อย

สถานการณ์อย่างนี้ เชื่อเงินรู้สึกไม่ต้องใช้แผนร้ายอะไร ถามตรงจะเร็วกว่า

คำพูดของเยซือเฉินในตอนตรงมากตรงเป็นหยัน

ทางให้หลีกเลี่ยงเลย

สายตาเยซือจับแต่เป็นหยัน สังเกตการเงินจีหยัน การมองของเขาอย่างคงไม่พลาดทุกสีหน้าที่เปลี่ยนแปลงเด็ดขาด