บทที่ 794 ผลที่เขาโกรธคือ ชุดผู้หญิงคนนั้นออกมาด้วย ตัวเอง (6)

ต้าน ในโรงแรม วซิน หลังเจ้าชายใหญ่แห่งประเทศให้

สัมภาษณ์นักข่าวเสร็จก็กลับเข้าห้องพักของตัวเอง

“พี่ใหญ่ทำแบบนี้ทำไม? “หลินเบี้ยรออยู่ในห้อง เห็นเจ้าชาย ใหญ่กลับมาก็รีบถามทันที ซึ่งน้ำเสียงของหลินเป้ยมีความกังวล ใจอย่างเห็นได้ชัด

“เพราะพี่เชื่อในตัวถังหลิน” เจ้าชายใหญ่มองหน้าหลินเบี้ยที่ ประดับรอยยิ้มตรงมุมปาก ดูออกว่าอารมณ์เขาไม่เลวเลย

“พี่เชื่อถังหลิน? พี่กับถังหลินไม่เคยรู้จักกันมาก่อน ทำไมถึง เชื่อเขาได้? อีกอย่างเงินจำนวนห้าหมื่นล้านไม่ใช่พี่จะเพิ่มก็เพิ่ม ได้นะ ยิ่งไปกว่านั้นยังไม่ได้ถามเสด็จพ่อเลย หากเสด็จพ่อไม่ เห็นด้วย พี่จะไปเอาเงินห้าหมื่นล้านที่ไหน” บัดนี้หลินเบี้ยรู้สึกตื่น เต้นกับเรื่องนี้มาก แต่คำพูดของเขาล้วนมีเหตุผลด้วยกันทั้งหมด

“อันนี้น้องไม่ต้องเป็นห่วง พี่ไม่ได้เป็นคนออกเงินห้าหมื่นล้าน มีคนออกแทน รอยยิ้มบนใบหน้าของเจ้าชายใหญ่ยิ่งลึกขึ้น หลายส่วน : “ในเมื่อมีคนออกเงิน ถ้าพี่ไม่รับงานนี้ก็โง่แล้วล่ะ”

“หมายความว่าไง? ใครออกเงินห้าหมื่นล้าน? “หลินเป้ย ตะลึงงัน จ้องเขาอย่างเหลือเชื่อ! “พี่กำลังฝันอยู่หรือเปล่า? ใครจะออกเงินตั้งมากมายให้พี่? ”
“เชื่อเงิน บัดนี้เจ้าชายใหญ่ยิ้มอย่างอารมณ์ดีเป็นพิเศษ “ดังนั้น การมาเยือนครั้งนี้ไม่สูญเปล่าจริงๆ”

“พี่ว่าอะไรนะ? เชื่อเงินออกเงินห้าหมื่นล้าน? ทำไม? ทำไมเขาต้องทำอย่างนี้ด้วย? “หลินเบี้ยรู้สึกมึนไปหมด เยซือเฉิ นบ้าไปแล้วใช่ไหม?

เงินห้าหมื่นล้านไม่ใช่ตัวเลขน้อยๆเลยนะ เอเงินคิดจะออก ก็ออกเลยหรือ?

“พี่ได้ยินมาว่าเมื่อคืนถังหลินไม่ได้แตะต้องตัวกงหยุน แต่ถึง หลินบอกว่ามีผู้หญิงอีกคนเข้ามาในห้องของเขา ซึ่งมีเพียงถัง หลินดูผู้หญิงคนนั้นได้ ดังนั้นเชื่อเงินให้ถังหลินออกมา มี เพียงถังหลินออกมาแล้วถึงจะหาตัวผู้หญิงคนนั้นเจอเร็วขึ้น เรื่อง นี้จะได้จบเสียที”เจ้าชายใหญ่มองหน้าหลินเบี้ยแวบหนึ่ง บัดนี้ อารมณ์เขาดีมากๆ ดังนั้นจึงอธิบายได้อย่างเข้าใจมาก

เพียงแต่หลังหลินเป้ยได้ยิน ร่างกายก็แข็งค้างในชั่วพริบตา แข็งทื่อจนกระดุกกระดิกได้…….

สีหน้าหลินเป้ยเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด!!

“เยซือเงินออกเงินห้าหมื่นล้านเพียงเพื่อให้ถังหลินออกมาส องวัน? เชื่อเงินสปอร์ตจริงๆ เขากับถังหลินมีความสัมพันธ์ อะไรกัน? “หลินเปียแอบถอนหายใจหนึ่งเชือก ตามตารางเดิน ทางที่ตั้งไว้ อีกสองวันพวกเขาก็จะกลับประเทศกันแล้ว

ใช้เงินห้าหมื่นล้านเพื่อให้ถังหลินออกมาสองวัน เชื่อเงิน ไม่มีที่ใช้เงินแล้วหรือ?
ถึงแม้ถังหลินจะออกมาแล้ว เวลาแค่สองวันจะสืบอะไรได้?

“พูดตามตรง การกระทำของเอเงินทำให้ตกใจมาก พี่ เคยได้ยินว่าเยซือเฉินกับถังหลินสนิทกันมาก แต่ก็คิดไม่ถึงว่าจะ สนิทกันขนาดนี้ พูดตามตรง พี่รู้สึกหึงหน่อยๆแล้ว น้องว่า ระหว่างพวกเขาไม่ได้เป็นเพียงสหายพี่น้องธรรมดา แต่เป็น…….. เจ้าชายใหญ่ลูบจมุก มีสีหน้าแปลกประหลาดอย่างเลือนราง

หลินเปิย: 4

“อายุเย่ซื้อเฉินก็ใกล้จะสามสิบแล้ว หลายปีมาแล้วเขาไม่เคย มีผู้หญิงข้างกายเลย ถังหลินโตกว่าเยซื้อเงินหนึ่งปี และไม่เคยมี แฟนสาวมาก่อนเหมือนกัน ดังนั้นระหว่างพวกเขา มีความเป็นไป ได้สูงที่จะเป็น.……..แววตาเจ้าชายใหญ่เคร่งขรึมเล็กน้อย แต่กลับ ทอแสงสว่างในเวลาต่อมา ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆ งั้นพี่ก็ยังพอมี โอกาสใชไหม? ”

แยกมาโดยการเป็นมือที่สามนั้นย่อมง่ายกว่าพยายาม เปลี่ยนแปลงอีกฝ่ายให้กลายเป็นคนรักเพศเดียวกัน

หลินเป้ยกวาดสายตามองเจ้าชายใหญ่อย่างเย็นเยียบ “พี่รู้ ดีว่าเยซื้อเฉันเป็นคนยังไง น้องขอเตือนว่าพี่อย่าได้คิดจะครอง ครอบเย่อเฉินเลย ไม่ว่าเขาจะตรง รักเพศตรงข้าม) หรือโค้ง งอ(เกย์)ก็ไม่ใช่คนที่พี่จะไปยุ่งเกี่ยวได้”

“พี่แค่ชื่นชมเขาเท่านั้นเอง”เจ้าชายใหญ่ยกมุมปากขึ้น เขารู้ จักเย่ซือเฉินดี ดังนั้นเขาแค่ชื่นชมในตัวเยซือเฉินเท่านั้น

“แค่ชื่นชมธรรมดาแล้วทำไมถึงจองห้องให้เขา? แค่ชื่นชมแล้วทำไมต้องโทรให้เขามาที่โรงแรมในเวลากลางค่ำกลางคืน ด้วย? พี่กล้าพูดไหมว่าพี่ไม่มีความคิดอื่นเลยสักนิดเดียว? หลินเป้ยมองเขา มุมปากเผยรูปเรเดียนที่คล้ายยิ้มคล้ายไม่ยิ้ม ออกมา ระหว่างที่หลินเป้ยพูดเผยน้ำเสียงร้องเรียนหลายส่วน แต่ไม่รู้

ว่าเขาร้องเรียนอะไรกันแน่?

“ไม่มีจริงๆ ผมแค่อยากคุยกับเขาเฉยๆ”เจ้าชายใหญ่กะพริบ ตารัวๆ พลางตอบแบบมั่นใจเต็มสิบ

“นั่นก็เพราะมีไม่กล้ามี “หลินเป้ยเหล่ตามองเขาแวบหนึ่ง “พี่ รู้สึกว่าใครว่าเยซือเฉินเป็นคนยังไง พี่น่าจะรู้สึกโชคดีที่มีคนรู้ ความลับของพี่ไม่กี่คน และเขาก็ไม่รู้”

เจ้าชายใหญ่เงยหน้ามองหลินเปียโดยที่ไม่พูดอะไร แต่สีหน้า

เผยความซับซ้อนอย่างเด่นชัด

“ฉันทายว่าที่เชื่อเงินออกเงิน ให้พี่ห้าหมื่นล้านในครั้งนี้ เป็น ไปไม่ได้ที่จะไม่มีเงื่อนไขอะไร? ด้วยการกระทำของเย่ซือเฉิน ถึง แม้จะเป็นการขอร้อง แต่ก็คงไม่ให้ตัวเองเสียเปรียบมากหรือ กมั้ง? “ดวงตาหลินเป้ยหรี่ขึ้น เย่ซื้อเฉินเป็นจิ้งจอกเจ้าเล่ห์ เขา จะยอมให้ตัวเองเสียเปรียบหรือ?

เท่าที่เขารู้มันไม่มีทางเป็นแบบนี้ได้เลย

“หลินเป้ย พี่รู้สึกว่าเหมือนน้องจะรู้จักเยซื้อเฉินมากกว่าพี่ นะ? “เจ้าชายใหญ่กะพริบตาเล็กน้อย มองหลินเป้ยด้วยรอยยิ้ม หลายส่วน
ทุกคนต่างคิดว่าน้องชายของเขาเป็นคนขี้ขลาด สายตากับ แคบ ไม่มีความคิดเป็นของตัวเอง มีเพียงเขาเท่านั้นที่รู้ว่าน้อง ชายของเขาเป็นคนเก่งกาจเพียงใด

ยังดีที่น้องชายของเขาไม่คิดจะแย่งชิงอำนาจกับเขา แถม หลายปีมานี้ยังคอยช่วยเหลือเขาอีกต่างหาก

ดังนั้นตอนนี้เขายิ่งเชื่อใจน้องชายคนนี้เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

“พี่รับปากเอเฉินอะไรไว้? “หลินเบี้ยคิดความเป็นไปได้ อย่างนี้ตั้งนานแล้ว ตอนนี้ได้ยินพี่ชายยอมรับอย่างนี้ สีหน้าพลัน หนักอึ้งหลายส่วน

“ก็ไม่มีอะไรมากหรอก แค่งานในประเทศของพวกเรา พี่รับ ปากให้เยซื้อเฉินทําบัดนี้สีหน้าเจ้าชายใหญ่จริงจังหลายส่วน

“ยังไงซะเยซื้อเฉินก็ต้องได้งานพวกนั้นอยู่แล้ว พี่รับปากหรือ ไม่ก็เหมือนไม่ค่อยสำคัญกับเขาเลย? “หลินเป้ยขมวดคิ้วเล็ก น้อย

ตอนมองเจ้าชายใหญ่แววตาก็เผยความสงสัยหลายส่วน

“ไม่มีอะไรปิดน้องได้เลย”เจ้าชายใหญ่มองไปยังหลินเปีย คล้ายกับถอนหายใจเบาๆ “พี่รับปากเชื่อเงินว่าจะให้งาน โดยไม่ผ่านใครสักคน”

“เป็นจิ้งจอกเจ้าเล่ห์ดังคาดจริงๆ”หลินเป้ยชะงัก พลางยิ้มขึ้น กะทันหัน เยซือเฉินไม่เสียเปรียบจริงๆ

“พี่ยังรับปากเย่อเฉินให้ถังหลินออกมา รอให้ถังหลินหาผู้หญิงคนนั้นเจอแล้วพวกเราคอยกลับไป ดังนั้นกำหนดการของ พวกเราอาจเปลี่ยนแปลงได้ แน่นอนกำหนดการการทูตไม่ เปลี่ยนแปลง เวลาต่อจากนี้ก็ถือว่าเป็นเวลาท่องเที่ยวส่วนตัว ของพวกเรา…..เจ้าชายใหญ่นึกถึงเงื่อนไขที่คุยกับเยซื้อเฉินไว้ บัดนี้จึงได้พูดออกมาทั้งหมด

ตอนที่พูดคำนี้สีหน้าเจ้าชายใหญ่เป็นธรรมดามาก ในสายตา เขามันไม่ได้เป็นเรื่องใหญ่ที่หนักหนาอะไรเลย

ภารกิจการทูตเสร็จสิ้น เรื่องอื่นก็ทำได้ตามใจชอบอยู่แล้ว

แต่ว่า…….