บทที่787 ผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร (1)

“ถ้าไม่ใช่! เรื่องนี้ก็แปลกแล้วล่ะ!! ”

“ตามที่คุณกงเล่ามา เมื่อคืนเธอถูกถังหลินดึงเข้าห้องแล้วอยู่ จนถึงตอนนี้ ระหว่างนี้ไม่มีใครเข้ามา ดังนั้น…….

“อย่าดังนั้นเลย รอผลตรวจเงียบๆเถอะ อย่าได้พูดเหลวไหล ก่อนผลตรวจจะออกมา”

เกิดเหตุการณ์นี้ที่โรงแรมกั่วซิน ยังเชื่อมโยงถึงถังหลินอีก ดัง นั้นนักข่าวจึงไม่กล้าพูดพร่ำเพรื่อ

นักข่าวรู้ดีว่าตอนนี้เรื่องนี้สับสนเป็นปริศนามาก หากพูดจา ส่งเดชในเวลานี้เกรงว่าจะรนหาปัญหาใส่ตัวเปล่าๆ

กู้จิ้งหยู่ขมวดคิ้วเล็กน้อย ใบหน้าเผยความสงสัยหลายส่วน ดวงตาทั้งคู่มองไปยังคุณกงที่นั่งอยู่บนโซฟา

เงินถั่วนิ่งดูออกว่าจิ้งหยู่ไม่ค่อยรู้รายละเอียดของเรื่องมาก นัก เช่นนั้นผู้ที่บงการใส่ร้ายเรื่องนี้ คงรู้ว่าตระกูลกับตระกูลถัง ไม่ถูกกัน ดังนั้นจึงจงใจจัดฉิงหมู่มารับผิดชอบคดีนี้

ดูออกว่าคุณกงสําคัญกว่าจิ้งหยู่เล็กน้อย

ชั่วขณะนี้ ภายในห้องไม่มีใครพูดคุย ต่างนั่งรอผลตรวจอยู่ เงียบๆ

ผลตรวจสำคัญมาก และเป็นประเด็นสำคัญมาก!!
เวลาค่อยๆล่วงเลยไปทีละนิด คนรอเริ่มใจร้อนมาบ้างแล้ว แต่ ไม่มีใครเร่ง คุณหมอนิติเวชยังคงตรวจสอบอย่างตั้งใจอยู่…….

“นี่มันอะไรกัน? “ซึ่งเวลานี้มีเสียงส่งเข้ามากะทันหัน

จากนั้นก็มีผู้ชายเดินเข้ามา ผู้ชายคนนี้หน้าตาหล่อเหลา ทุก อิริยาบถแฝงไปด้วยกลิ่นอายของชนชั้นสูง เมื่อยืนเทียบกับเชือ เฉินและถังหลินแล้วก็ไม่ได้ชมบารมีแต่อย่างใด

“เย่ คุณไม่ใช่บอกว่าไม่มาหรอกเหรอ? เกิดอะไรขึ้น? หรือว่า คุณมาภายหลัง? แล้วทำไมคุณไม่บอกผมล่ะ? “มีผู้ชายเดินเข้า มา เมื่อเห็นเยซือเฉินดวงตาก็เบิกกว้าง ไม่ปิดบังความประหลาด ใจของเขาเลยสักนิด

เงินถั่วนิ่งเงยหน้ามองผู้ชายที่เพิ่งเดินเข้ามา พลางหรี่ตาขึ้น คนนี้คือคนที่จองห้องให้เยซื้อเฉิน นัดเยซื้อเฉินเจอกันที่โรงแรม กลางดึกกลาง น?

เจ้าชายใหญ่ประเทศD!

เห็นได้ชัดว่าเจ้าชายใหญ่เพิ่งตื่นนอน เป็นลั่วนิ่งมองดูเวลาก็ เห็นยังไม่ถึงแปดโมง เขาตื่นมาในเวลานี้ก็ถือว่าปกติ

ภายในห้องมีระบบกั้นเสียงที่ดีเยี่ยม ก่อนหน้านี้เขาน่าจะไม่ ได้ยินเสียงเคลื่อนไหวด้านนอก

เย่ซือเฉินมองเจ้าชายใหญ่แวบหนึ่ง แต่ไม่ได้สนใจเขา

เจ้าชายใหญ่ประเทศอก็ไม่ได้ซีเรียส ใบหน้ายังคงมีรอยยิ้ม หลายส่วน ตอนผมโทรหาคุณเมื่อคืน คุณบอกว่าไม่มา คุณรู้ไหมว่าผมเสียใจขนาดไหน? ”

เงินถั่วนิ่งมองเจ้าชายใหญ่อีกครั้ง แววตาเฉื่อยชามากๆ……

“คุณหุบปากได้แล้ว”เย่ซื้อเฉินเห็นเงินถั่วนิ่งมองคุณชายใหญ่ แวบหนึ่ง สีหน้าของคุณชายสามเยก็เคร่งขรึมเล็กน้อย คำพูดนี้ ไม่ได้เกรงใจกันเลย

ทุกคนเห็นภาพนี้ก็ต้องตะลึงงัน ท่านนี้คือเจ้าชายจาก ประเทศD เป็นแขกสําคัญของประเทศ ได้ยินว่าเจ้าชายใหญ่ของ ประเทศ Dมาครั้งนี้ก็เพื่อมาร่วมเซ็นสัญญาการค้าที่มีมูลค่าสูง

แต่คุณชายสามเย่แสดงท่าทีเช่นนี้ต่อเขา? มันสมควรแล้ว หรือ?

มันเหมาะสมหรือ?!

“คุณว่าพวกเราไม่เจอกันตั้งนาน ผมก็แค่อยาก…..ทว่าเจ้า ชายใหญ่ไม่ได้โกรธ ยังคงมีรอยยิ้มบนใบหน้า ยังคงเป็นน้ำ เสียงแกล้งแหย่เช่นเดิม

คุณชายสามเหรี่ตาขึ้นเล็กน้อย จากนั้นก็ทอแสงเย็นเยียบ ออกไป ความเย็นเยียบนี้ปนความอันตรายอย่างไม่ปิดบังเลยสัก

คุณชายใหญ่สบตากับคุณชายสามเก๋ จากนั้นก็ลูบจมูกแล้วไม่ พูดอะไรต่อ

“เกิดอะไรขึ้น? ทำไมวุ่นวายแต่เช้าอย่างนี้? ผู้หญิงคนนี้เป็น อะไร? ทำไมมีสภาพเหมือนโดนทำร้ายอย่างนั้น? ” ในที่สุดเจ้าชายใหญ่ก็เบี่ยงเบนความสนใจไปที่เรื่องอื่นภายในห้องแล้ว

“คุณเป็นคนจองห้องนี้ให้ผม คุณว่าผู้หญิงคนนี้เป็นอะไร กัน? “ดวงตาคุณชายสามเมืดมน รีบกวาดสายตามองเขา แวว ตานั้นเย็นเยียบเล็กน้อย แต่ไม่มีอารมณ์อย่างอื่น

“หมายความว่าอะไร? คุณหมายความว่าเมื่อคืนผู้หญิงคนนี้ นอนห้องนี้? “เจ้าชายใหญ่ชะงัก พลางกะพริบตารัวๆ จากนั้นก็ มองไปยังเชื่อเงินอีกครั้ง : “ปัดโธ่ เสียดายเมื่อคืนคุณไม่มา ไม่งั้นโบนัสจากสาวงาม ไม่แน่อาจเป็นของคุณ”

ผู้คน”..….”

อันนี้ถือว่าเป็นโบนัสจากสาวงามหรอกหรือ? โบนัสอย่างนี้คง ไม่มีใครอยากได้หรอก

รูในสมองเจ้าชายใหญ่ใหญ่ไม่เบาเลย

เงินลั่วฉิง”……”

เธออยากโยนคนนี้ออกไปได้หรือเปล่า?!

“คุณเชื่อไหมว่าผมจะโยนคุณออกไป? “เป็นลั่วถึงกำลังคิด ทันใดนั้นก็ได้ยินประโยคนี้ขึ้นมา

ชั่วพริบตานั้น เงินลั่วจึงคิดว่าตัวเองไม่ระวังเอ่ยความในใจ ออกมา เมื่อได้สติถึงพบว่าเยซื้อเฉันเป็นคนพูดประโยคนี้ออกมา

เย่อเฉินกล่าวความในใจของเธอ อืม เธอกับเขือเฉินสื่อใจ กันได้จริงแท้!!
“เย่ อย่าโมโหสิ ผมแค่ล้อเล่น คุณไม่มีภรรยา ไม่มีแฟนาสาว ผมก็เลยล้อเล่นหน่อย คุณจะเครียดไปทำไม? “เจ้าชายใหญ่ โบกมือพร้อมกับถอยหลังไปหลายก้าว โดยเว้นระยะห่า งกับเย่ซื้อเฉินไว้ เกรงว่าจะถูกเยซื้อเฉิน โยนออกไปจริงๆ

“วันนี้ผมต้องไปดูงานอีก ไม่ใช่จัดให้ถังหลินไปดูงานเป็น เพื่อนผมหรอกหรือ? ถังหลินพวกเราไปได้หรือยัง? “จากนั้นเจ้า ชายใหญ่ก็มองถังหลินที่นั่งอยู่ด้านข้าง พลางพูดหนึ่งประโยค อย่างจริงใจ

ทุกคน ..

เจ้าชายใหญ่ตาบอดไปแล้วหรือ? หรือว่าปัญญาอ่อน จน ป่านนี้เขายังดูไม่ออกหรือว่าถังหลินเกิดเรื่องขึ้นแล้ว?

หรือเจ้าชายใหญ่กำลังแสร้งโง่

เงินถั่วนิ่งนึกได้ว่าเจ้าชายใหญ่เป็นคนจองห้องนี้ งั้นเจ้าชาย ใหญ่จะเกี่ยวพันกับเรื่องนี้ไหม?!

“ถังหลินกระทำความผิด ไปไม่ได้ครับ วันนี้ไปดูงานเป็นเพื่อน เจ้าชาย ใหญ่ไม่ได้เสียแล้วครับ”กู้จิ้งหยู่รีบตอบอย่างรวดเร็ว “อ่อ ใช่เหรอ? “เจ้าชายใหญ่กะพริบตา มองจิ้งหยู่แวบ

หนึ่ง : “งั้นผมจะอยู่ดูความคึกคัก

คนนี้คือเจ้าแห่งการไม่กลัวใต้หล้าจะอุตลุด

คุณชายสามเย่เหล่ตามองเจ้าชายใหญ่ แต่ครั้งนี้ไม่ได้พูดอะไร
หมอนิติเวชยังตรวจสอบอยู่ ผลยังไม่ออกมา ดังนั้นตอนนี้ก็ ไม่มีสีสันอะไรให้เจ้าชายใหญ่ดู

“เจ้าชายใหญ่ครับ คุณหยวนมาถึงแล้วครับ กำลังรอท่านอยู่ที่ ห้องโถงครับ ไม่นาน บอดี้การ์ดเจ้าชายใหญ่ก็เข้ามารายงาน

“ออ ได้สิ ผมจะลงไปเดี๋ยวนี้”เจ้าชายใหญ่ลุกขึ้นด้วยท่าทาง

คุยกันได้ทุกอย่าง จากนั้นก็เดินออกไปด้านนอก

เจ้าชายใหญ่เดินออกจากห้องมาก็เห็นเจ้าชายน้อยขึ้นอยู่ที่ นอกประตู กำลังมองมาที่ห้องนอนของถังหลิน

“ทำไมเมื่อกี้น้องไม่เข้าไปดูความคึกคัก? ยืนอยู่ที่นี่ทำไม? ” เจ้าชายใหญ่มองเจ้าชายน้อยแวบหนึ่ง พลางขมวดคิ้วมั่น

“มีอะไรน่าดู ไปกันเถอะ คุณหยวนรอพวกเราอยู่? “เจ้าชาย

น้อยถอยหลังไปหลายก้าวถอยไปได้ระยะทางหนึ่ง

“ไม่ถูกสิ? ปกติน้องชอบดูความคึกคักนี่นา ปกติถ้ามีให้ดู น้องจะพยายามเบียดเข้าไปดู วันนี้ผิดปกตินะ! ไม่ใช่สิ ผิดปกติ มากๆ? หลินเป้ย น้องไปทำผิดอะไรมาหรือเปล่า? “เจ้าชาย หลินเกือเข้าใกล้เขากะทันหัน พร้อมกับจ้องมองเขาไม่หยุด