บทที่ 758 ถึงจื่อประกาศอย่างมาดเข้มว่า คนนี้คือพ่อ ของฉัน (6)

ไม่รู้ว่าถังอโม่มาอยู่ด้านข้างเห้อถุงถุงตั้งแต่เมื่อไหร่ เขาดึง ชายเสื้อของเห้อถุงถังเบาๆ

“จอโม่สุดที่รัก ทำไมผมอยู่ตรงนี้ล่ะ? ผมพาน้องสาวมาที่นี่เห

รอ? “เห้อถุงถุงเห็นถังจื่อไม่ก็เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นแล้ว

“อโม่คิดอยากทำยังไง? อยากให้น้องสาวไปทำความรู้จัก พ่อเหรอ? “ตอนนี้เห่อถุงถุงคิดคำอธิบายได้เพียงทางนี้ เพราะ เมื่อกี้ถังจื่อ ยอมรับว่าเยซื้อเฉินเป็นพ่อของเธอแล้ว

“แม่บุญธรรมช่วยไปพาน้องสาวกลับมาหน่อยครับ”ถังจื่อโม่ เบะปาก ดวงตาของเขามองไปยังเชื่อเงินกับถังจื่อซี เห็นรอย ยิ้มที่เชื่อเฉินมอบให้ถึงจื่ออย่างอ่อนโยน เขาก็รู้สึกอิ่มตาเล็ก น้อย

อืม ถังจื่อไม่นึงแล้ว

ทำไม? ทำไมเยซื้อเฉินดีกับคุณแม่ อ่อนโยนกับน้องสาว แต่มี เพียงเขาที่ไม่อยู่ในสายตาเขาเลย?

เขาไม่พอใจ ไม่พอใจเป็นอย่างยิ่ง

อีกทั้งตอนนี้ถึงจื่อซีทำตัวอิสระเสรี ไม่ได้ทำตามแผนการของ เขา จุดนี้ก็ทำให้เขาไม่พอใจเป็นอย่างมาก
ถึงแม้ถังจื่อ โม่เป็นเด็กรู้ความตั้งแต่เด็ก ดูแลตัวเองได้ตั้งแต่ เด็ก แต่อันที่จริงเรื่องนี้เขาไวต่อความรู้สึกมาก น้อยใจง่าย

เขาอยากตามหาพ่อของเขาเสมอมา แต่ก็กลัวคุณพ่อไม่ชอบ เขาเสมอมาเช่นกัน และการแสดงออกของเอเฉินสอดคล้อง กับความกังวลของเขาพอดี ดังนั้นเขายิ่งรู้สึกไว รู้สึกเครียด ยิ่ง รู้สึกกลัว

เพราะยังไงเสียเขาก็ยังคงเป็นเด็กอายุไม่ถึงห้าขวบ

“ทำไมเหรอจ๊ะ? ผมเป็นคนให้น้องสาวไปเองไม่ใช่เหรอ? เห้อถุงถุงชะงัก เธอรู้จักเด็กๆดี หากไม่ใช่ถังจื่อไม่พาถังจื่อซีมา หากไม่ใช่แผนการของถังจื่อโม่ จื่อซีคงไม่ไปพบหน้าเชื่อเงินอ ย่างนี้

“ผมให้น้องสาวไปเอง แต่อย่างนี้ไม่ใช่แผนการที่ผมวางไว้ น้องสาวไม่ได้ทําตามแผนเลย”ถังจื่อไม่เบะปาก เขาไม่ได้โทษ น้องสาว แต่ว่า…….

“แผนของผมไม่ใช่ให้เขารู้จักพวกผมหรอกเหรอ? “เห้อถุงถุง ไม่เข้าใจเล็กน้อย ถังอโม่พาถังจื่อซีมา หรือไม่ใช่มาทำความรู้ จักกับเย่อเฉินหรอกเหรอ?

และตอนนี้ถังจื่อซีกับเยซื้อเฉินเจอหน้ากันแล้ว ไม่ใช่ว่า แผนการสําเร็จโดยดีหรอกเหรอ?

“ใช่…ไม่ใช่บัดนี้ถึงจื่อไม่ก็ขัดแย้งกับความคิดตัวเอง เขา อยากให้เย่ซื้อเฉินรู้จักพวกเขา แต่เงื่อนไขคืออยากให้เยซื้อเงิน ดูพวกเขาออกเอง ไม่ใช่ให้น้องสาวบอกเขา
“ตกลงใช่? หรือไม่ใช่กันแน่จ๊ะ? “เห้อถงถงงงกับคําตอบของ เขา? เธอรู้ว่าถึงจื่อไม่มีความคิดเองตั้งแต่เด็ก ไม่รู้ว่าเขากำลัง

คิดอะไรอยู่ “แผนการไม่ใช่อย่างนี้ครับ”ดวงตาถึงจื่อไม่มองไปยังเชื่อเฉี นอีกครั้ง ยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย แสดงถึงความไม่พอใจของเขา

“ผมอยากให้เขาดูพวกผมออกเอง ไม่ใช่ให้น้องสาวบอก เขา? “เพื่อถงถงเห็นท่าทางของเขา ในที่สุดก็ทายความคิดของ ถังจื่อ โม่

ออก

ถังจื่อโม่หันหน้าไปมองเห้อถุงถุง พลางเม้มปากโดยไม่พูด

อะไร

เห้อถุงถุงเลยเข้าใจว่าเธอทายถูกต้องแล้ว

“ฉันเข้าใจแล้ว แม่ของผมบอกฉันหมดแล้ว”เห้อถงถงรู้สึกข ที่เห็นถึงจื่อ โม่งอนอย่างนี้

เหมือนเป็นถั่วนิ่งอย่างกับแกะ

แต่ในใจเห้อถงถงก็รู้สึกสงสาร เด็กคนนี้ดูผิวเผินอาจเหมือน เข้มแข็ง แต่เรื่องนี้ทำให้เขาไวต่อความรู้สึกน้อยใจและอ่อนแอ

ไม่มีพ่อมาตั้งแต่เด็ก ในใจเขาโหยหาความรักจากพ่อมาก เพียงใด แต่กลับมีความระแวงในใจปนอยู่ด้วย

เห้อถงถงหันไปมองเขือเฉินกับถังจื่อ ที่อยู่ไม่ไกลมากนัก
บัดนี้พ่อกับลูกสาวดูแล้วมีความสนิทกลมเกลียวกันมาก ถึงจื่อ ไม่น่าจะอิจฉาแล้วสินะ? หรือมีความหึงหวงนิดๆ

เด็กคนนี้……..

ด้านหน้าไม่ไกลออกไป ถึงจอกำลังยิ้มอย่างดีใจเป็นพิเศษ

“อืม อืม หนูเป็นลูกของแด๊ดดี้กับหม่า”ถังจื่อได้ยินคำพูด ของเยซือเฉินก็ดีใจเหลือหลาย

“ยังมีพี่ชายอีกคน หนูกับพี่ชายล้วนเป็นลูกของแด๊ดดี้กับหม่า มี้” ในที่สุดถังจื่อซีก็นึกถึงพี่ชายที่กำชับเธอหลายต่อหลายครั้ง เสียที

แต่เมื่อสักครู่เธอลืมไปหมด ไม่ได้ทำตามที่พี่ชายบอก

ตอนแรกคุณชายสามเย่คิดว่าเธอเป็นลูกของเขากับเงินถั่วนิ่ง แต่ตอนนี้ได้ยินว่าเธอยังมีพี่ชายอีกคน หัวใจก็หล่นวูบทันที เด็ก ผู้หญิงคนนี้ยังมีพี่ชายอีกอีกคน

ถ้าเป็นเช่นนั้น เกรงว่า……..

ชั่วพริบตาหนึ่ง คุณชายสามเย่รู้สึกเจ็บปวดใจ รู้สึกเหมือนสูญ เสียของล้ำค่าไป

ทำไมเธอยังมีพี่ชายอีกหนึ่งคน

ทำไมถึงยังมีพี่ชายอีกหนึ่งคน

“เธอหลีกไป อย่ามาเกาะอยู่แต่น้าชายฉัน เธอหน้าไม่อาย ไอ้ คนชั่ว”หรวนซินซินยิ่งรู้สึกอิจฉา คนที่น้าชายชอบทำไมถึงไม่ใช่เธอ?

หรวนซินซินที่อายุแค่เก้าขวบ แต่ด่าคนเก่งเป็นฉอดๆแล้ว แถมยังด่าได้เจ็บแสบมาก

เลขาหลิว”……”

ทำไมคุณหรวนทำตัวน่ารำคาญชะมัด ถึงแม้เด็กผู้หญิงคนนี้จะ ไม่ใช่ลูกสาวท่านประธาน แต่ท่านประธานเค้ายินยอมและเต็มใจ แล้วมันเกี่ยวอะไรกับคนอื่นด้วย?

ท่านประธานมีความสุขกับสิ่งที่เผชิญอยู่ ชอบเด็กคนนี้เป็น

พิเศษ

บัดนี้คุณชายสามเย่หดหู่ใจยิ่งนัก จึงใจลอยไปชั่วครู่ หลังจาก ได้ยินเสียงของหรวนซินซิน จึงได้ดึงสติกลับคืนมา จากนั้นเขาก็ มอง

ถังจื่ออย่างเป็นห่วง

แม้จะไม่ใช่ลูกสาวของเขา แต่เขาก็ไม่อยากให้เธอต้องเจ็บช้ำ

น้ำใจแม้แต่น้อย

เด็กคนนี้ถูกด่าน่าจะเสียใจมากเลย?

แต่เขากลับพบว่าถังจื่อซีไม่ได้เสียใจอะไรเลย ใบหน้าอันเล็ก กะจิ๋วของเธอกลับเผยรอยยิ้มออกมา

เย่อเฉินซะงัก การตอบสนองของสาวน้อยทำให้เขา ประหลาดใจ เธอฉลาดอย่างนี้ ไม่น่าจะฟังคำด่าของหรวนซินซินไม่ออก

“ฉันรู้ว่าเธออิจฉาที่ฉันสวยดั่งดอกไม้ ใครเห็นใครรัก”ถังจื่อซี ไม่ได้โกรธเลยสักนิด เธอมองไปยังหรวนซินซิน ยิ้มเหมือนกับ ดอกไม้บานสะพรั่งก็ไม่ปาน คุณลุงมู่หรงเคยพูดว่า เธอเป็นคนที่ น่ารักที่สุดในโลก คนที่ด่าเธอเป็นคนที่อิจฉาเธอทั้งหมด

เย่อเฉิน…….

เด็กคนนี้ใช้ได้นี่? ตอบสนองไว ราศีจัดเต็ม เลขาหลิวพยักหน้าแรงๆ ใช่ ใช่ มันต้องอย่างนี้แหละ เจ้าหญิงสุดยอดไปเลย เก่งมากๆ

ใช่ หรวนซินซินอิจฉานั่นแหละ อิจฉาที่เจ้าหญิงสวยดั่งดอกไม้ ใครเห็นใครรัก

ถังจื่อโม่ที่อยู่ข้างๆตรงไม่ห่างมากนักหัวเราะเบาๆ กล้าด่า

น้องสาวของเขา งั้นก็เท่ากับรนหาที่ตายเลยนะเนี่ย

ปกติน้องสาวเขาเป็นนักกินตัวยง นาทีสำคัญจะมีเรี่ยวแรง ต่อสู้มหาศาลกันเลยทีเดียว

พวกเธอรอดูต่อไปเถอะ……..

“เธอพูดเรื่อยเปื่อย ฉันไม่ใช่สักหน่อย เธอมันคนชั่ว อีแรด นัง สุนัขจิ้งจอก………..ซินซินร้อนใจ แน่นอนยังมีการถูกพูด แทงใจดำจนโมโหลั่น เพราะยังคงเป็นเด็ก จึงปกปิดอารมณ์ไม่ ได้มากนัก
คําค่าของเธอนั้นลื่นไหล คล่องแคล่วมาก เห็นได้ชัดว่าปกติก็ ด่าคนมาไม่น้อย แน่นอน ฟังคำพวกนี้ก็รู้ว่าเรียนมาจากใคร

คาดว่าแม่ของเธอเจ้าเยวหรู ปกติก็ชอบพูดคําหยาบอยู่ใน บ้านประจํา เมื่อเด็กๆฟังจนคุ้นหู ก็มักจะเรียนตาม